Felsefe Dersinde Aktif Öğrenme Tekniklerinin Kullanımı

Bu çalışmanın amacı, ortaöğretim felsefe dersinde aktif öğrenme tekniklerinin kullanımına yönelik öğretmen görüşlerini belirlemektir. Nitel araştırma deseniyle yürütülmüş bu çalışmada öğretmenlerin olguyu açıklayacak birincil kişiler olması nedeni ile olgubilim yöntemi kullanılmıştır. Bu kapsamda araştırmanın çalışma grubunu, 2016-2017 eğitim-öğretim yılında Milli Eğitim Bakanlığına bağlı Kahramanmaraş ilindeki farklı ortaöğretim kurumlarında görev yapan 10 felsefe öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmada veri toplamak için yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi tekniğinden faydalanılmıştır. Verilerin analiz sürecinde çalışmanın amacına uygun, literatür doğrultusunda tema, alt tema ve kodlar oluşturulmuştur. Oluşturulan tema ve kodlar görselleştirilerek yorumlanmıştır. Öğretmenlerin kullandıkları aktif öğrenme tekniklerinin soru-cevap, beyin fırtınası, kavram haritası, örnek olay, tartışma, hikâye, altı şapkalı düşünme olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenler aktif öğrenme tekniklerinin dersi eğlenceli hâle getirme, dersin verimini arttırma, kalıcı öğrenmeyi sağlama, dikkati arttırma, derse yönelik önyargıyı kırma, özgüveni arttırma, öğretmen-öğrenci iletişimini arttırma ve öğrencinin değerlilik bilincini arttırma şeklinde öğrenciye birçok avantaj sağladığını belirtmişlerdir. Son bölümde ise araştırmanın sonuçları tartışılmış ve öneriler sunulmuştur.

Use of Active Learning Techniques in Philosophy Classes

This study was motivated to reveal teachers’ views on the use of active learning techniques in Philosophy class which is offered as a compulsory part of secondary education curriculum in Turkey. Phenomenological design was adopted in the study considering the fact that the sampling was constituted by the teachers who were supposed to explain the given phenomenon. Accordingly, 10 philosophy teachers working at various institutions of secondary education affiliated to the Ministry of National Education (MoNE) in Kahramanmaraş in 2016-2017 Academic Year, Turkey participated in the research. The data were collected through a semistructured interview form developed by the researchers. Themes, subthemes and codes were constructed based on the results obtained from content analysis and existing literature. Subsequently, they were illustrated and discussed/ interpreted. The findings have shown that such active learning techniques as question-and-answer drills, brain storming, conceptual mapping, cases, discussion, storytelling, and six-thinking-hats are frequently used by the teachers. The participants have also reported that these techniques are exclusively useful in making classes enjoyable, increasing efficiency of the classes, making learning permanent, increasing attention and self-confidence, eliminating prejudices against the class, improving teacher-student interaction, and improving students’ feeling of worthiness. The study concludes with the discussion of the findings, and practical implications

PDF

___

Açıkgöz, K. Ü. (2009). Aktif öğrenme (11. Baskı). İzmir: Biliş Yayınları
Akdağ, B. (2011). Bülent Akdağ’la eğitime felsefeyle bakmak. Ankara: Sobil Yayıncılık
Akkus, H. ve Kadayıfçı, H. (2007). Laboratuar kullanımı konulu hizmet-içi eğitim kursu ile İlgili bir değerlendirme, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27 (1), 179- 193.
Aksu, H., H. (2005). İlköğretimde aktif öğrenme modeli ile geometri öğretiminin başarıya, kalıcılığa, tutuma ve geometrik düşünme düzeyine olan etkisi. (Yayınlanmış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Anderson, S. L. (2003). Teaching today’s students how to examine ethical issues and bemore actively involved in the learning process. Journal of Academic Ethics, 1 (2), 189-198.
Aydede, M. N. ve Maytar, F. (2009). Aktif öğrenme yaklaşımının fen bilgisi dersindeki akademik başarı ve kalıcılığa etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 137- 152.
Bassham, G. ve Austin, M. W. (2008). Popular culture in the philosophy classroom: A modest defense. APA Newsletters: Newsletter on Teaching Philosophy, 8(1), 6-9.
Bellanca, J. A. (2008). 200+ active learning strategies and projects for engaging students' multiple intelligences. (Second edition).California: Corwin Press
Berg L. B & Lune, H. (2015) Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri(Çev. Ed. H. Aydın) Ankara: Eğitim Yayınevi.
Biçer, B. (2013). Öğretmen görüşlerine göre felsefe öğretim programı ve uygulama sürecinde karşılaşılan sorunlar. Academic Sight/Akademik Bakış, (38),1-18.
Cahn, S. M. (2004). How to improve your teaching. In T. Kasachkoff (Ed.), Teaching philosophy: Theoretical reflections and practical suggestions (pp. 26-30). New York: Rowman & Littlefield.
Creswell, J. (2013). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (3rd edition). USA: Sage
Çelikkaya, T ve Kuş, Z (2009). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin kullandıkları yöntem ve teknikler. Eğitim Fakültesi Dergisi XXII (2), 741-758.
Demirkan Ö. ve Saraçoğlu, (2016). Anadolu lisesi öğretmenlerinin derslerde kullandıkları öğretim yöntem ve tekniklerine ilişkin görüşleri. The Journal of International Lingual, Social and Educational Sciences Year: 2, (1).
Des, A. ve David R. Jr., (2009) "Techniques to Promote Active Learners in Introductory Philosophy Courses: a Curriculum for a Philosophy 101 Course" All Regis University Theses. Paper 14.
Ebert-May D, Brewer C. ve Allred S.(1997). Innovation in largelectures—teaching for active learning. Bioscience 47, 601– 607.
Erdemir, N., Bakirci, H. ve Eyduran E. (2009). Determining of student teachers' selfconfidence using technology in instruction. Journal of Turkish Science Education, 6(3), 99–108.
Filiz, B., S. (2009). Soru cevap yöntemi eğitiminin öğretmenlerin soru sorma bilgisi ve soru sorma tekniklerine etkisi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3, 167- 195.
Gönen, S., ve Kocakaya, S., (2006). Fizik öğretmenlerinin hizmet içi eğitimler üzerine görüşlerinin değerlendirilmesi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 37-44.
Hammer D. (1997). Discovery learning and discovery teaching. Cognitionand Instruction, 22, 163–168.
Harmin, M. (2006). Inspiring active learning: A complete handbook for today's teachers. Alexandria, VA,
Kale, N. (1994). Felsefe öğretimi. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 27 (1), 113-120.
Kalem, S. ve Fer, S. (2003). Aktif öğrenme modeliyle oluşturulan öğrenme ortamının öğrenme, öğretme ve iletişim sürecine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 3 (2), 433-461.
Kartal, T. (2007). İlköğretim fen bilgisi öğretiminde aktif öğrenme yönteminin öğrencilerin başarılarına, tutumlarına ve hatırda tutmalarına etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
Kızıltan, Ö. (2012). Felsefe öğretimi sorunları ve yeni yaklaşımlar. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(4), 334-342.
Kızıltan, Ö. (2014). Cumhuriyet dönemi ortaöğretim felsefe dersi programlarının amaçları çerçevesinde felsefe anlayışlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana
Kızlıtepe Z. (2015). İçerik analizi, Seggie, N.F ve Bayyurt (Ed.) Nitel araştırma yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımları; Ankara: Anı yayıncılık.
Johnson, B. ve Chrıstensen, L. (2004). Educational research: quantitative, qualitative and mixed approaches. Boston: Pearson Education Inc.
Manav, F. (2015). Cumhuriyetten günümüze ortaöğretim felsefe dersi öğretim programlarında Türk düşüncesi ve 2009 programına yeni bir ünite önerisi olara Türk düşüncesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, (19),173-180.
Mark W. (2015). Active learning, Cambridge ınternational examinations, October 2015
MEB, (2017). Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ortaöğretim Felsefe Dersi Öğretim Programı, Ankara.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (Çev. Turan, S.). Ankara: Nobel Yayıncılık
Meyers, C., ve Jones, T. B. (1993). Promoting active learning: Strategies for the college classroom. San Francisco: Jossey-Bass.
Mıchael, P. (2004). does active learning work? A review of the research, Journal of Engineering Education , 93 (3) 223-231
Michael, J. A. ve Modell, H. I. (2003). Active learning in secondary and college science classrooms: A working model for helping the learner to learn. London: Lawrence Erlbaum Associates
Miles, M. B. ve Huberman, M. A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London: Sage.
Niemi, H. (2002). Active Learning - A cultural change in teacher education and schools. Teaching and Teacher Education, 18, 763-780.
Ocak, G. (2010). The effect of learning stations on the level of academic success and retention of elementary school students. The New Educational Review. 21, (2) 146-157.
Oktay, A. S. ve Şakar, Ö. (2014). Ortaöğretim 11. Sınıf felsefe dersi öğretim programının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(9), 103-116.
Önen, F., Saka, M., Erdem, A. ve Gürdal, A., (2008). Hizmet içi eğitimin öğretmenlerin öğretim yöntem ve tekniklerine iliskin bilgilerine etkisi: öpyep örneği; Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, (3), 9-23.
Önen, F., Saka, M., Erdem, A., Uzal, G., Gürdal, A., (2008). Hizmet içi eğitime katılan fen bilgisi öğretmenlerinin öğretim tekniklerine ilişkin bilgilerindeki değişimin tespiti:tekirdağ örneği, Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (9)1, 45-57.
Patton M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods. 3rd Sage Publications; Thousand Oaks, CA
Petress, K. (2008). What is meant by active learning? Education, 128 (4), 566-569.
Pintrich, PR. (1989) The dynamic interplay of student motivation andcognition in the college classroom, In: Advances in Motivation and Achievement: MotivationEnhancing Environments,edited by Ames C and Maehr ML. Greenwich, CT: JAI, 6, 117–160.
Popkin, R. H., & Stroll, A. (1993). Philosophy made simple (2nd ed.). New York: Broadway Books.
Prentless, K. (2006). What is meant by "active learning?" Education, 12, 566-569
Redish, E. F. (2003). Teaching physics: with the physics suite. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons., 216.
Rosenberg, J. F. (1996). The practice of philosophy: A handbook for beginners (3rd ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall
Saracaloğlu A.,S ve Karasakaloğlu, N. (2011) Türkçe öğretmenlerinin öğretimde kullandıkları yöntem ve tekniklere ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 10,( 3), 951-960, .
Scheyvens, R., Griffin, A. L., Jocoy, C. L., Liu, Y. ve Bradford, M. (2008). Experimenting with active learning in geography: Dispelling the myths that perpetuate resistance. Journal of Geography in Higher Education, 32 (1), 51- 69.
Suissa, J. (2008). Teaching and doing philosophy of education: The question of style. Studies in Philosophy and Education, 27(2/3), 185-195.
Süzen, S. (2007). Aktif öğrenme teknikleriyle desteklenmiş fen ve teknoloji eğitiminin öğrenme ürünlerine etkisi. (Yayınlanmış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara