Faculty members' efficiency in learner-centered approach: Prespectives from the social sciences faculties

Problem Durumu: Günümüzde birçok eğitimci tarafından öğrenci merkezli yaklaşım, öğretmen merkezli yaklaşımdan daha etkili görülmektedir. Örneğin, Bologna Sözleşmesinde yüksek öğretim kurumlarının 2010 yılına kadar öğrenci merkezli öğrenmenin kurumsallaştırılması hedeflenmektedir. Fakat bu yaklaşımın yüksek öğretim basamağında yeterince uygulanamadığını ortaya koyan bazı araştırmalar bulunmaktadır. Bazı değişkenlerin öğrenci merkezli yaklaşımın uygulanmasına etkilerini inceleyen çalışmalar da vardır. Bu çalışmanın yapıldığı yüksek öğretim kurumunun stratejik planları da öğrenci merkezli yaklaşıma önem verildiğini ve bu yaklaşımın uygulama hedefleri arasında yer aldığını göstermektedir. Ancak kurumun öğrenci merkezli yaklaşımı uygulama düzeyine ya da öğretim elemanlarının bu yaklaşımı uygulama yeterliklerine ilişkin araştırma bulgularına rastlanmamıştır. Bu nedenle, çalışmanın öğretim elemanlarının öğrenci merkezli yaklaşımı uygulama yeterliklerinin belirlenmesi yoluyla öğrenci merkezli uygulamaların geliştirilmesine katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Bunun yanında, çalışmanın bulguları ileride yapılabilecek ilgili birçok çalışma için başlangıç noktası olabilir.Araştırmanın Amacı: Çalışmanın amacı öğretim elemanlarının öğrenci merkezli yaklaşımı uygulama yeterliklerini, kendilerinin ve öğrencilerin görüşlerine dayalı olarak ortaya koymaktır. Ayrıca öğretim elemanlarının öğrenci merkezli yaklaşımı uygulama yeterliklerinin bazı değişkenlere (öğretim elemanı cinsiyeti, akademik unvanı, akademik hizmet yılı, bir dönemde okuttuğu ders sayısı, haftalık toplam ders saati, öğrenci cinsiyeti, sınıf düzeyi ve mevcudu) göre farklılaşıp farklılaşmadığı araştırılmıştır. Araştırmanın Yöntemi: Tarama modelindeki bu çalışmada, büyük bir üniversitenin sosyal alanlarda eğitim veren dört fakültesinde (Edebiyat Fakültesi, Eğitim Fakültesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, İletişim Fakültesi) görev yapan 192 öğretim elemanından 97'si ve lisans öğrenimi gören 5109 öğrenciden 2235'inin görüşleri analiz edilmiştir. Çalışmanın verileri öğretim elemanları ve öğrenciler için paralel yapıda oluşturulan dört dereceli bir Likert ölçeği ile toplanmıştır. Ölçek maddeleri öğrenci merkezli ilkeler temele alınarak hazırlanmıştır. Ölçeğin 64 maddelik deneme formu adı geçen dört fakültede 16 öğretim elemanı ile 358 öğrenciye uygulanmıştır. Açıklayıcı faktör analizi yapılmış ve faktör yük değeri .45 ve üzerinde olan maddeler ölçeğin son haline alınmıştır. Ölçeğin 48 maddeyi içeren son halinin Cronbach alpha güvenirlik katsayısı .95 olarak hesaplanmıştır. Veriler 2005-2006 öğretim yılının güz döneminde toplanmıştır. Öğretim elemanları kendileri için hazırlanan ölçeği doldururken, lisansta ders okuttukları bir sınıftaki öğrenciler onlar için hazırlanan ölçeği doldurmuştur. Öğretim elemanlarının yeterlik düzeyleri, ölçeklerin standart sapma puanı olan 28.85 sayısı, aralık katsayısı olarak kullanma yoluyla şu şekilde tanımlanmıştır: 47-75 puan: Yetersiz, 76-104 puan: Kısmen Yeterli, 105-134 puan: Oldukça Yeterli, 164-192 puan: Çok Yeterli. Bu tanımlamalar doğrultusunda öğretim elemanlarının öğrenci merkezli yaklaşımı uygulama yeterlik düzeyleri yüzdeleri hesaplanmıştır. Öğretim elemanı ve öğrenci görüşleri arasında anlamlı fark olup olmadığını bulmak için Mesti, bağımsız değişkenlerin hem öğretim elemanı hem de öğrenci görüşlerinde farka neden olup olmadığını saptamak için ise tek yönlü varyans analizi uygulanmıştır. Araştırmanın Bulguları: Çalışmada öğretim elemanlarının öğrenci merkezli yaklaşımı uygulama yeterliklerine ilişkin görüşleri, öğrencilerin görüşlerine göre anlamlı bir farklılık göstermiştir [t (192) = -7.324, p < .01]. Buna göre, öğretim elemanları öğrenci merkezli yaklaşımı uygulama konusunda kendilerini öğrencilere göre daha yeterli görmektedir. Örneğin, öğretim elemanlarının % 94.9'u kendilerini 'Yeterli' ya da 'Çok Yeterli' görürken, bu oran öğrenciler için %64.9'dur. Örneklemdeki hiçbir öğretim elemanı, öğrenci merkezli yaklaşımı uygulama konusunda kendini 'Yetersiz' ya da 'Kısmen Yeterli' olarak tanımlamazken, öğrencilerin %6.2'si öğretim elemanlarının yeterlik düzeyini bu şekilde tanımlamıştır. Öğretim elemanlarının görüşleri çalışmada ele alınan bağımsız değişkenlere göre anlamlı bir farklılık göstermemiştir. Buna karşın kız öğrencilerin, öğretim elemanlarının öğrenci merkezli yaklaşımı uygulama yeterliklerine ilişkin görüşleri erkek öğrencilere göre anlamlı bir düzeyde olumlu bulunmuştur [F (1, 2233) = 8.04, p < .01]. Ayrıca öğrenciler beş yıl ve daha az deneyimi olan öğretim elemanlarının altı-10 yıl deneyimli olanlara göre öğrenci merkezli yaklaşımı uygulamada daha yeterli olduklarını düşünmektedir [F (4, 92) = 3.60, p < .01]. Öğretim elemanı cinsiyeti akademik unvanı, bir dönemde okuttuğu ders sayısı, haftalık toplam ders saati, sınıf düzeyi ve mevcudu ise öğrenci görüşlerinde de bir farklılığa neden olmamıştır.Araştırmanın Sonuçları ve Önerileri: Çalışmanın bulgularından ilk olarak öğretim elemanlarının öğrenci merkezli öğretimi uygulama yeterliklerine ilişkin öğretim elemanı ve öğrenci görüşlerinin farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmaktadır. Bağımsız değişkenlere yönelik bulgular alanyazınla tutarlı biçimde öğretim elemanı ve öğrencilerin öğrenci merkezli yaklaşımı uygulama yeterliğine ilişkin görüşlerinde çoğu değişkenin farklılık oluşturmadığını ortaya koymaktadır. Öğretim elemanlarının öğrenci merkezli yaklaşımı uygulama yeterliklerini daha üst düzeyde değerlendirmesi hem öğretim elemanlarının hem de öğrencilerin nesnelliğinin artması gereğini ortaya koymaktadır. Öğretim elemanı ve öğrencilerin daha nesnel bir bakış açısıyla değerlendirme yapmaları için geçerlik ve güvenirliği yüksek ölçeklerin kullanılması önerilmektedir. Ülkemizde her alandaki doktora öğrencileri için 1999 yılından bu yana iki eğitim dersi (Gelişim ve Öğrenme; Öğretimde Planlama ve Değerlendirme) okutulmaktadır. Bu çalışmanın örneklemindeki çoğu öğretim elemanı bu dersleri almamış olduğundan, dersleri alan ve almayan öğ

Öğretim elemanlarının öğrenci merkezli yaklaşımı uygulama yeterlikleri: Sosyal alanlarda eğitim veren fakültelerin bakış açısı

Problem Statement: Learner-centred approach is considered to be more effective than the teacher-centred approach. But there are some studies which reveal that learner-centred approach has not been applied sufficiently in institutions of higher education. Also, according to the findings of several studies, there are a number of variables that seem to have effects on learner-centred approach.Purpose of the Study: The purpose of this study is to investigate the faculty members’ opinions and the students’ opinions about faculty members’ efficiency in learner-centred approach and whether some variables affect their opinions.Method: The data of this survey study were collected from 97 faculty members and 2235 students. They filled out a 48–item scale with parallel forms which were based on the learner-centred principles. T-test and ANOVA (One Way Analysis of Variance) were used for the analysis of the data.Findings and Results: When the opinions of the faculty members are considered, the level of efficiency in learner-centred approach is found out to be significantly higher than the level of efficiency declared in students’ opinions. The independent variables that are investigated in terms of their effects on faculty member’s application of learner-centred approach are observed to be significantly ineffective in faculty members’ opinions. When the opinions of the students are considered, it is seen that the opinions of female students are more positive than the opinions of male students about the faculty members’ efficiency in learner-centred approach. Additionally, students have considered the faculty members with teaching experience of five years or less, more learner-centred compared to the faculty members with teaching experience of six–10 years.Conclusions and Recommendations: The study shows that faculty members’ opinions are significantly different from the students’ opinions about faculty members’ efficiency in learner-centred approach. However, the results related to the faculty members’ and students’ characteristics confirm some previous studies. Characteristics of the faculty members and their students generally do not have effects on applying learner-centred approach. So, if the institutions of higher education implicate principles of learner-centred approach in faculty members’ training programs and make the faculty members participate in studies about their teaching fields, the faculty members will apply learner-centred approach more properly on a larger scale.

___

  • Akpinar-Wilsing, N, & Paykoç, F. (2004). Needs of future faculty members in relation to instructional planning, effective teaching and evaluation: A case study. Education and Science, 29 (133), 71-82.
  • Alters, B. J. & Nelson, C. E. (2002). Perspective: Teaching evolution in higher education. Evoluation, 56 (10), 1891-1901.
  • Altıparmak, M. & Nabikoğlu, M. (2004). Biyoloji öğretmen adaylarının öğretim elemanlarının uyguladıklan öğretim yaklaşımlan hakkındaki görüşleri [The opinions of Biology student teachers about teaching strategies of university teachers]. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 15,101-107.
  • Badley, G. (2000). Developing globally-competent university teachers. Innovations in Education and Training International, 37 (3), 244-253.
  • Ballantyne, R. Bain, J. D., & Packer, J. (1999). Researching university teaching in Australia: Themes and issues in academics' reflections. Studies in Higher Education, 24 (2), 237-257.
  • Baş-Collins, A. (2002) Üniversite öğrencileri öğretim elemanlarının başarısını değerlendirebilir mi? İkilemler ve problemler [Can university students evaluate their instructors: Dilemmas and problems]. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35 (1-2), 81-91.
  • Centra, J. A. (2003). Will teachers receive higher student evaluation by giving higher grades and less course work? Research in Higher Education, 44 (5), 495-518.
  • Crawford, M., & MacLeod, M. (1990). Gender in the college classroom: An assessment of the "chilly climate" for women. Sex Roles, 23 (3/4), 101-122.
  • Das, M. & Das, H. (2001). Business students' perceptions of best university professors: Does gender role matter? Sex Roles, 45 (9/10), 665-676.
  • Erişti, B. (1998). Üniversite öğrencilerinin öğretme-öğrenme sürecine katılım durumlan [University students' levels of the participations in teaching learning process]. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (1-2), 52-67.
  • European University Association. ([EUA], 2007). Lisbon decleration. Retrieved July 17 2008 from http: / / w ww.eua .be / fileadmin/ user__upload / files / Lisbon_Convention/Lisbon_Declaration.pdf
  • Fernandez, "J. & Mateo, M. A. (1997). Student and faculty gender in ratings of university teaching quality. Sex Roles, 37 (11/12), 997-1003.
  • Girgin, K. Z. & Stevens, D. D. (2005). Bridging in-class participation with innovative instruction: Use and implications in a Turkish university classroom. Innovations in Education and Teaching International, 42 (1), 93-106.
  • Gömleksiz, M. N., Bulut, İ., & Kan, A. Ü. (2005, September). İlköğretim bölümü öğrencilerinin öğrenci merkezli eğitime ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi [An investigation of opinions of primary teaching students about student-centered instruction]. Proceedings of the 14th National Congress of Educational Sciences: Vol. 1. (pp. 398-402). Denizli, Turkey: Am Yayıncılık.
  • Hativa, N. (2000). Becoming a better teacher: a case of changing the pedagogical knowledge and beliefs of law professors. Instructional Science, 28,491-523.
  • Işık, N. (2005). Aktif öğrenme uygulamalarının öğretim üyesi ve yöneticilerinin öğretime ilişkin geliştirdikleri paradigmalara ve kurum içi iletişime etkisi [The effect of active learning applications to the paradigms which the academic staff and the managers have developed related to the education and to the organizational communication within the institution]. Unpublished master's thesis, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Kember, D. & Kwan, K. (2000). Lecturers' approaches to teaching and their relationship to conceptions of good teaching. Instructional Science, 28,469-490.
  • Korkut, H. (2002). Sorgulanan yüksek öğretim [The inquired higher education], Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Lea, S. J., Stephenson, D., & Troy, J. (2003). Higher education students'attitudes to student-centred learning: Beyond 'educational bulimia'? Studies in Higher Education, 28 (3), 321-334.
  • Maclellan, E. & Soden, R. (2004). The importance of epistemic cognition in student-centred learning. Instructional Science, 32,253-268.
  • Marsh, H. W. & Roche, L. A. (1997). Making students' evaluations of teaching effectiveness effective. American Psychologist, 52 (11), 1187-1197.
  • McCombs, B. L. & Whisler, J. S. (1997). The learner-centered classroom and school: Strategies for increasing student motivation and achievement. San Francisco: Jossey-Bass.
  • McKeachie, W. J. (1997). Student ratings: The validity of use. American Psychologist, 52 (11), 1218-1225.
  • Nixon, J. (1996). Professional identity and the restructuring of higher education. Studies in Higher Education, 21 (1), 5-16.
  • Penny, A. R. (2004). Responding to students' views about university teaching: The experience of teachers in Jamaica. International Journal of Educational Development, 24 (6), 667-676.
  • Pierce, J. W. & Kalkman, D. L. (2003). Applying learner-centered principles in teacher education. Theory into Practice, 42 (2), 127-132.
  • Postareffa, L., Katajavuoria, N., Lindblom-Ylânne, S., & Trigwell, K. (2008). Consonance and dissonance in descriptions of teaching of university teachers. Studies in Higher Education, 33 (1), 49-61.
  • Prosser, M., Ramsden, P., Trigwell, K., & Martin, E. (2003). Dissonance in experience of teaching and its relation to the quality of student learning. Studies in Higher Education, 28 (1), 37-48.
  • Prosser, M. & Trigwell, K. (1997). Relations between perceptions of the teaching environment and approaches to teaching. British Journal of Educational Psychology, 67, 25-35.
  • Roche, L. A. & Marsh, H. W. (2000). Multiple dimensions of university teacher self-concept: Construct validation and the influence of students' evaluations of teaching. Instructional Science, 28,439-468.
  • Samuelowicz, K. & Bain, J. D. (2001). Revisiting academics' beliefs about teaching and learning. Higher Education, 41,833-846.
  • Senemoğlu, N. (1994). Üniversite mezunu öğrencilerin görüşlerine göre öğretim elemanlarının öğretim etkinlikleri ve öğretmenlik meslek bilgisi ihtiyaçları [Perceptions of Graduated Students on Their Tutors' Behavior in the Classroom], Proceedings of the 1th National Education Symposium: Vol. 1. (pp. 207-218). Adana, Turkey.
  • Tekeli, İ. (2003). Eğitim üzerine düşünmek [Thinking about education], Ankara: Tübitak Matbaası.
  • Walker, C„ Gleaves, A., & Grey, J. (2006). A study of the difficulties of care and support in new university teachers' work. Teachers and Teaching: Theory and Practice, 12 (3), 347-363.
  • Young, S. & Shaw, D. G. (1999). Profiles of effective college and university teachers. The Journal of Higher Education, 70 (6), 670-686.