Yoğun bakım ünitelerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları

Amaç: Çalışmamızda Ocak 1997-Ocak 2002 tarihleri arasında yoğun bakım ünite-erinde yatan hastalardan izole edilen mikroorganizmaların örneklere göre dağılımı ve antibiyotik duyarlılıkları incelenerek infeksiyon etkenlerinin ve antibiyotik direncinin zaman içindeki değişiminin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Bu çalışmada 1.1.1997 ile 1.1.2002 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi yoğun bakım ünitelerinde (YBÜ) yatan hastalardan soyutulan mikroorganizmalar, örneklere göre dağılımları ve çeşitli antibiyotiklere duyarlılıkları retrospektif olarak incelenmiştir. Bulgular: İnceleme süresi içinde solunum yolu örneklerinden izolasyon sıklığının son yıllarda azaldığı, buna karşın kan izolatlarının sayısının arttığı saptanmıştır. Çalışmada solunum sistemi örneklerinden sıklıkla Gram negatif non fermentatif bakteriler, yara örneklerinden Staphylococcus aureus ve Gram negatif non fermentatif bakteriler, kan örneklerinden koagülaz negatif stafilokoklar, idrar örneklerinden ise genellikle Candida cinsi mayalar ve Escherichia co/ı'nin en sık izole edildiği saptanmıştır. Candida cinsi mayaların 2000 yılında belirgin derecede arttığı ve tüm izolatların %20'sini oluşturduğu görülmüştür. Yoğun bakım izolatlarının antibiyotik direnç paternleri incelendiğinde, özellikle Gram negatif non fermentatif bakterilerde 1997'de %18'lerde seyreden karbapenem direncinin 1999 yılında %57'ye ulaştığı, son iki yıl için bu oranın fazla değişmediği saptanmıştır. İzole edilen Gram negatif bakterilerin tüm antibiyotik gruplarına karşı belirgin derecede dirençli olduğu görülmüştür. Gram pozitif bakteriler arasında ön sırada gelen KNS ve S.aureus izolatlarının beş yıl boyunca metisiline karşı yüksek direnç gösterdiği izlenmiştir. Sonuç: Bu çalışmadan elde edilen veriler dikkate alındığında, yoğun bakım infeksiyonlannda özellikle antibiyotik seçiminde dikkatli olunması, dirençli izolatların yayılımının engellenmesi için personelin eğitilmesi gerektiği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

İlaç direnci, bakteriyel, Yoğun bakım üniteleri, Anti-bakteriyel ajanlar, Çapraz enfeksiyon

Microorganisms isolated in intensive care units and their antibiotic susceptibility

Objective: In this study we aimed to investigate the species and the antibiotic susceptibilities of the microorganisms isolated from patients who had been treated in intensive care units between January 1997 and January 2002, and to determine the changes in the causative microorganisms and their antibiotic resistance in time. Material and method: In this study, microorganisms recovered from different specimens of patients who were hospitalized in the ICU's of Dokuz Eylül University hospital between 1.1.1997 and 1.1:2002 were reviewed retrospectively for the distrubition of different species among the specimens and antibacterial susceptibility patterns. Results: During this period, the number of isolates from respiratory tract specimens seems to be gradually decreasing, whereas those of blood cultures have been increasing. The study revealed that, Gram negative non-fermentative bacteria in respiratory samples, Gram negative non-fermentative bacteria and Staphylococcus aureus in wound samples, coagulase negative staphylococci (CNS) in blood samples, and Candida spp. and Esherichia coli isolates in urinary samples were the most frequently isolated organisms overall. Candida species showed a significant pre-valance in 2000, and it made up the 20% of all isolates. When the antibiotic resistance patterns of the ICU isolates are reviewed, it was observed that car-bapenem resistance among Gram negative non fermentative bacteria was %18, which increased to %57 in 1999, and stayed around this figure for the last two years. The Gram negative bacteria were mostly multiresistant and a significant number of isolates which are resistant to all antibiotic groups were recovered. S. aureus and CNS, the leading Gram positive bacteria, had high methicillin resistance during all five years. Conclusion: Our results suggest that every effort should be made in choosing the empirical antibiotic regimen for ICU infections and also the education of the staff bears sustained importance to control the spread of resistant microorganisms.

Keywords:

Drug Resistance, Bacterial, Intensive Care Units, Anti-Bacterial Agents, Cross Infection,

___

1. Widmer AF. Infection control and preventetion strategies in the ICU. Intensive Care Med 1994; 20;4:7-ll.
2. Trilla A. Epidemiology of nosocomial infections in adult intensive care units. Intensive Care Med 1994; 20;1 3: 1-4.
3. Fridkin SK, Welbel SF, Weinstein RA. Magnitude and prevention of nosocomial infections in the intensive care unit. Infect Dis Clin North Am 1997;11:479- 496.
4. Albrich WC, Angstwurm M, Bader L et al. Drug resistance in intensive care units. Infection 1999;27; 2:19-23.
5. Vincent JL, Bihari DJ, Suter PM et al. The prevelance of nosocomial infection in intensive care units in Europe. JAMA 1995; 274: 639-645.
6. Fridkin SK, Steward CD, Edwards JR. Project Intensive Care Antimicrobial Resistance Epidemiology (ICARE) Hospitals Surveillance of antimicrobial use and antimicrobial resistance in United States hospitals: Project ICARE phase 2. Clin Infect Dis 1999; 29:245-252.
7. National Committee for Clinical Laboratory Standarts. Performance standards for antimicrobial disk susceptibility tests (Approved standart, M2-A5) Villanova, PA, National Committee for Clinical Laboratory Standards, 1993.
8. Sümbüloğlu K, Sümbüloğlu V. Biyoistatistik. İstanbul. Hatiboğlu Yayınevi, 1989:125-135.
9. Fridkin SK, Gaynes RP. Antimicrobial resistance in intensive care units. Clin Chest Med 1999; 20:303-316.
10. Gülay Z, Biçmen M. Yoğun bakım ünitelerinden izole edilen çoğul dirençli Pseudomonas aeruginosa suşlarının moleküler epidemiyolojisi. Hastane İnfeksiyonları Kongresinde sunulmuştur. 11-14 Nisan 2002.
11. Spencer RC. Epidemiology of infection in ICUs. Intensive Care Med 1994; 20;4:2-6.
12. Cosgrove SE, Kaye KS, Eliopoulous GM et al. Health and economic outcomes of the emergence of third-generation cephalosporin resistance in E nterobacter species. Arch Intern Med 2002 28;162:185-190.
13. Vincent JL, Bihari DJ, Suter PM et al. The prevalence of nosocomial infection in intensive care units in Europe. Results of the European Prevalence of Infection in Intensive Care (EPIC) Study. EPIC International Advisory Committee. JAMA 1995;23-30;274:639-644.
14. Wolff M, Brun-Buisson C, Lode H et al. The changing epidemiology of severe infections in die ICU. Clin Microbiol Infect 1997; 3: 36-47.
15. Bergogne-Berezin E, Towner KJ. Acinetobacter spp. as nosocomial pathogens: microbiological, clinical, and epidemiological features. Clin Microbiol Rev 1996; 9:148-165.
16. Brun-Buisson C, Doyon F, Carlet J et al. Incidence, risk factors and outcome of severe sepsis and sepdc shock in adults.JAMA 1995; 274: 968-974.
17. Troillet N, Samore MH, Carmeli Y. imipenem resistant Pseudomonas aeruginosa:Rise factors and antibiotic susceptibility patterns. Clin Infect Dis 1997;25:1094-1098.
18. Appleman AID, Belzberg H, Citron DM et al. In vitro activities of nontraditional antimicrobials against multiresistant: Acinetobacter baumannii strains isolated in an intensive care unit outbreak. Antimicrob Agents Chemother 2000; 44:1035.
19. Meyer KS, Urban C, Eagan JA er al. Nosocomial outbreak of Klebsiella infection resistant to late-generation cephalosporins. Ann Intern Med 1993; 119:353-35S.
20. Pena C, Ardanuy C, Ricarr A et al. An outbreak of hospital acquired Klebsiella pneumoniae bactereamia including strains producing extenda spectrum beta-lac-tamase. IntJ Infect Dis 2001 ;47: 53-59.
21. Akkurt L, Havuz SG, Uyar Y ve adv. 1999-2000 yıllarında yoğun balam üııitesinndcn izole edilen bakterilerde antibiyotik direnci. Ankem Der 2002; 16: 14-17.
22. Ena J, Dick RW, Jones RN et al. The epidemiology of intravenous vancomycin usage in a university hospital: a 10-year study. JAMA 1993; 269:598-602.
23. Hiramatsu K, Aritaka N, Hanald H et al. Dissemination in Japanese hospitals of strains of Staphylococcus aureus heterogeneously resistant to vancomycin. Lancet 1997; 350:1670-1673.