Umut AL

Avrupa Birliği ülkeleri ve Türkiye’nin yayın ve atıf performansı

Bilimsel yayınların dinamiğine ilişkin araştırmalar bilim dünyasının ilgisini çekmektedir. Bu tip çalışmaların sayısı son yıllarda giderek artmaktadır. Bilimsel yayınların etkinliği genellikle bibliyometrik çalışmalarla ortaya konulmaktadır. Bibliyometrik araştırmalarda veri kaynağı olarak atıf dizinlerinden yararlanılmaktadır. Türkiye’nin göstermiş olduğu yayın ve atıf performansı değerlendirildiği ve Avrupa Birliği ülkeleri ile çeşitli karşılaştırmalara yer verilen bu çalışmanın verileri Essential Science Indicators adlı kaynaktan elde edilmiştir. Essential Science Indicators farklı alanlarda ülkelere yönelik yayın ve atıf verilerini içermektedir. Araştırmada yayın ve atıf performansı birbirine benzer ülkelerin hangileri olduğunu saptayabilmek için kümeleme analizinden yararlanılmıştır. Bulgular İngiltere, Almanya, Fransa ve İtalya’nın Avrupa Birliği ülkeleri arasında en üst düzey yayın ve atıf performansına sahip olduğunu göstermektedir. Türkiye ise araştırma kapsamındaki tüm alanlarda atıf performansı düşük ülkelerin bulunduğu grupta yer almaktadır.

PDF

___

Aksnes, Dag (2003). “Characteristics of highly cited papers”. Research Evaluation 12(3):v 159-170.

Al, Umut (2008a). “Bilimsel yayınların değerlendirilmesi: h-endeksi ve Türkiye’nin performansı”. Bilgi Dünyası 9 (2): 263-285.

_____, (2008b). Türkiye’nin bilimsel yayın politikası: Atıf dizinlerine dayalı bibliyometrik bir yaklaşım. Doktora tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.

Borgman, Christine ve Jonathan Furner (2002). “Scholarly communication and bibliometrics”. Annual Review of Information Science and Technology 36: 3-72

Czajbók, Edit et al. (2007). “Hirsch-index for countries based on Essential Science Indicators data”. Scientometrics 73 (1): 91-117.

EUROPA. (2009). European countries. http://europa.eu/abc/european_ countries/index_en.htm Erişim tarihi: 24 Temmuz 2009.

Fujigaki, Yuko (1998). “The citation system: Citation networks as repeatedly focusing on difference, continuous re-evaluation, and as persistent knowledge accumulation”. Scientometrics 43 (1): 77-85.

Garfield, Eugene (1965). “Can citation indexing be automated?”. Statistical Association Methods for Mechanized Documentation, Symposium Proceedings. Eds. Mary Elizabeth Stevens et al. Washington: National

Bureau of Standards. www.garfield.library.upenn.edu/essay s/V1p084y1962-73.pdf .Erişim tarihi: 29 Temmuz 2009. 189-192.

_____, (1986). “Do Nobel prize winners write citation classics?” Essays of an Information Scientist 9:182-187. www.garfield.library.upenn.edu /essays/v9p182y1986.pdf. Erişim tarihi: 4 Şubat 2008.

Moed, Henk F.(2006). “Bibliometric rankings of world universities. Centre for Science and Technology Studies Report 2006-01”.

www.cwts.nl/hm/bibl_rnk_wrld_univ_full.pdf. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2009.

Özdamar, Kazım (2002). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi - 2: Çok değişkenli analizler. Eskişehir: Kaan Kitabevi.

Pritchard, Alan (1969). “Statistical bibliography or bibliometrics?” Journal of Documentation 25: 348-349.

Sher, Irwing H. ve Eugene Garfield (1983). “New tools for improving and evaluating the effectiveness of research”. Essays of an Information Scientist 6: 503-513. www.garfield.library.upenn.edu/essays/ v6p503y1983.pdf. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2009.

Tatlıdil, Hüseyin (2002). Uygulamalı çok değişkenli istatistiksel analiz. Ankara: Ziraat Yay.

Thomson, Reuters. (2009). “Content expansion”. http://isiwebofknowledge. com/products_tools/multidisciplinary/webofscience/contentexp/. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2009.

Van Leeuwen, Thed (2001). “Language biases in the coverage of the Science Citation Index and its consequences for international comparisons of national research performance”. Scientometrics 51 (1): 335- 346.