ENTELEKTÜEL SERMAYE BİRİKİMİNDE İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ POLİTİKALARI: SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Öz Günümüz dünyasında özellikle özel sektör için örgütlerin rekabette sahip olduğu maddi olmayan soyut değerlerinin bütünü olan entelektüel sermayenin önemi giderek artmaktadır. Örgütlerin sahip olduğu bilgi, deneyim, teknolojik altyapı, müşteri ilişkileri, insan sermayesinin birikimi vb. değerleri ifade eden entelektüel sermaye; örgütlerin doğru yönetilmesini sağlayan etkenlerdendir. Bir diğer taraftan da rakipleri karşısında örgütün gerçek değerinin ortaya çıkmasına ve örgütün sürdürülebilir bir yapıya sahip olmasını sağlamaktadır. Özel sektör için ileri sürülen birçok benzeri çıkarımlar, kamu kurum ve kuruluşları için de öne sürebilir. Yapılan çalışma ile 1992 yılında kurulan Süleyman Demirel üniversitesinin 25 yıllık süre içinde sahip olduğu entelektüel sermayeye yönelik algılar nitel analiz yoluyla genel olarak ortaya konulmuştur. Bunun için özellikle bahse konu olan dönemde akademik ve idari olarak üst yönetim düzeyinde görev almış kişiler örneklem olarak seçilmiştir. Çalışmada betimsel nitel analizi yöntemi kullanılmıştır. 25 yıl müddetince üniversitede görev alan yahut yakın zamanda emekli olmuş olan akademisyenler ve idari personel ile yüz yüze görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Ardından 25 yıllık süre içerisinde izlenen insan kaynakları politikasının, entelektüel sermayeye olan katkısı dönemsel olarak değerlendirilmiştir. Değerlendirme Son rektör hariç 25 yılda, toplam altı döneme tekabül eden, dört rektör dönemi kapsamında değerlendirilmiştir. Sonuç olarak insan kaynakları yönetimine yönelik izlenen politikalar ile entelektüel sermaye arasında bir ilişki bulunmuştur. İnsan Kaynaklarına Yönetimi planlamasında izlenecek doğru politikaların uzun vadede örgütün entelektüel sermayesine önemli katkıları olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Entelektüel Sermaye, İnsan Sermayesi, İnsan Kaynakları Yönetimi Anlayışı, Süleyman Demirel Üniversitesi

PDF

___

ALAGÖZ, A., ÖZPEYNĠRCĠ. R., “Bilgi Toplumunda Entelektüel Varlıklar ve Raporlanması”, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İİBF. Dergisi, C.IX ,S.I1, 2007. APRĠL, K. A., BOSMA, P., DEGLON, D. A. (2003). “IC Measurement And Reporting:Establishing Practice Ġn SA Mining”, Journal of Intellectual Capital, pp. 165– 180, 2003. BAġ M,. Vd,. “Entelektüel Sermaye Alanında Yapılan Lisansüstü Tez ÇalıĢmalarına Yönelik Bir Ġçerik Analizi: 2002-2012 Dönemi” Uluslararası Yönetim İktisat veİşletme Dergisi, Cilt 10, Sayı 23, s.s 207-226, 2014. BAYRAKTAROĞLU, S,. MUSTAFAYEVA, L,. “Entelektüel Sermaye : Kuram Gelişimve Yeni Perspektifler” Editör AĢıkoğlu, R., M. Kurt, ve K. Özcan, , Ġçinde Entelektüel Sermaye ve ĠKY: Ġnsan Sermayesi Yönetimi” Gazi Kitabevi,Ankara, 2008. BEATTĠE, V., THOMSON, S. J., “ Lifting The Lid On The Use Of Content AnalysisTo İnvestigate İntellectual Capital Disclosures”. Accounting Forum, 3,pp129-163, 2007. BĠNGÖL, D,. “İnsan Kaynakları Yönetimi”, Arıkan Yayınları, Ġstanbul, 2006. BÖLÜKBAġI, Y: “Entelektüel Sermayenin ĠĢletme Bazında Ölçülmesinde KullanılanYöntemler ve Sigorta Sektöründe Bir AraĢtırma, Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi, Cilt, XXXVI, SAYI I, ss.. 425-447, 2014. BRENNAN, N., “ Reporting Ġntellectual Capital Ġn Annual Reports: Evidence From Ireland. Accounting, Auditing Accountability Journal, 14, pp. 423–436, 2001. CHWALOWSKI, M. (1997), “Intellectual Capital Matters!”, The Electricity Journal,Cilt:10, Sayı:10, pp.88-93. ÇELĠK, A., E,. PERÇĠN, S., “Entelektüel Sermayenin ĠĢletme Bazında Ölçülmesi ve Değerlendirilmesi”, Muhasebe ve Denetime Bakış, Sayı:2, Ekim 2000. ÇIKRIKCI, M,. DAġTAN, A., “Entelektüel Sermayenin Temel Finansal TablolarAracılığıyla Sunulması, Bankacılar Dergisi, Sayı 43, , ss.18-31, 2002. DRUCKER, P., F., “Kapitalist Ötesi Toplum” Çev: Belkıs Çorakçı, Ġnkılap Kitabevi, Yönetim Dizisi, Ġstanbul, 1994. EDVINSSON, L., “Developing Intellectual Capital at Skandia”, Long Range Planning,1997http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0024630197000162