OTEL İŞLETMELERİNDE HALKLA İLİŞKİLERİN ROLÜ VE ÖNEMİ (KONYA’DA BİR ARAŞTIRMA)

Öz Turizm sektörü içerisinde yer alan en önemli işletmelerden birisi otel işletmeleridir. Küreselleşen dünyada konaklama işletmeleri hem yerli hem de yabancı turistlere hizmet etmektedir. Dolayısıyla konaklama işletmelerinin yurt içinde ve yurt dışında iyi bir imaja sahip olması son derece önem arz etmektedir. Bu sebeple iyi bir imajın oluşabilmesi halkla ilişkiler aktivitelerine bağlıdır. İnsan ilişkilerinin yoğun biçimde yaşandığı otel işletmeleri içerisinde halkla ilişkiler faaliyetleri, pozitif imaj oluşturmanın tek yoludur. Otel işletmeleri, belirli bir kesimi etkileyebilmek, duygu ve düşüncelerini topluma kabul ettirebilmek ve çevrenin kendisine olan davranışlarını pozitif yönde geliştirebilmek hedefiyle halkla ilişkiler faaliyetleri yürütmektedir. Bununla birlikte halkla ilişkiler faaliyetleri, otel işletmesini kendisine hedef edindiği kesime ulaştıran bir sistemdir. Bu anlamda halkla ilişkiler faaliyetlerinin birçok yönü ve bitmeyen fonksiyonları bulunmaktadır. Bu sebeple otel işletmelerinde halkla ilişkiler faaliyetleri diğer işletmelere göre daha fazla uygulanmaktadır. Bir turizm ürününün, konaklama işletmelerinin rekabet ettiği ortamlarda başarılı olabilmesi için tüketiciler tarafından kabul edilmesi oldukça önemlidir. Çünkü turizm sektörü içerisinde oluşan bir ürünü farklı kesimlere kabul ettirmede ve bu ürünün tutundurulmasında halkla ilişkilerin rolü oldukça önemlidir. Turizm sektörü gibi büyük oranda kar amacı güderek turistik mal ve hizmet üreten, ürettiği bu hizmetleri pazarlayan bir sektör içerisinde şüphesiz hakla ilişkilerin önemi büyüktür. Dolayısıyla hem ulusal hem de uluslararası alanda turizm sektörünün halkla ilişkiler birimine gerekli olan önemi vermesi ve çalışmalarını halkla ilişkiler biliminin öngördüğü şekilde sürdürmesi gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı, otel işletmelerinin halkla ilişkiler faaliyetlerini ne derece uyguladıklarını belirlemektir.

Anahtar Kelimeler:

Turizm, Halkla İlişkiler

PDF

___

AKAT Ö. (1997), “Pazarlama Ağırlıklı Turizm İşletmeciliği”, Ekin Kitabevi, Bursa.
AKMEL J. (1993), “Türkiye’nin Turizm Potansiyeli ve İngiltere Organize Tur Pazarı”, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler M.Y.O. Yayınları No: 1993-1, İstanbul.
AKSOY N. (2006), “Yerel Yönetimlerde Halkla İlişkiler ve Teknoloji Kullanımı”, Türk İdare Dergisi, Cilt 78, Sayı 452.
ASNA A. (1998), “Public Relations: Temel Bilgiler”, İstanbul: Der Yayınları.
ATAOL A. (1991), “Halkla İlişkiler Örgütlerin Temsil Edilmesinde Kavramsal Bir Model”, Dokuz Eylül Yayınları, İzmir.
BAĞANA S. (2009), “Termal Turizm İşletmelerinde Reklamcılık ve Halkla İlişkiler Uygulamaları: Bir Araştırma”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
BAKAN Ö. (2011), “Kurumsal Kimlik ve İmaj”, Editör Ahmet Kalender, Mehmet Fidan, Halkla İlişkiler, Tablet Yayınları, Konya.
BASTAKIS C., Buhalis D., Butler R. (2004), “The Perception Of Small And Medium Sized Tourism Accommodation Providers On The Impacts Of The Tour Operators‟ Power In Eastern Mediterranean”, Tourism Management Journal.
BIYIK A. ve Güven A. (2009), “Kite İletişim Araçlarının Halkla İlişkilerde Kullanımı, Dünden Bugüne Halkla İlişkiler”, Editör Metin Işık, Mustafa Akdağ, Eğitim Akademi Yayınları, Konya.
BUDAK G. ve Budak G. (2004), “Halkla İlişkiler”, Barış Yayınları, İzmir.
BÜLBÜL R. (2000), “Halkla İlişkiler ve Tanıtım”, Nobel Yayınları, Ankara
CANÖZ K. (2013), “Sağlık Kuruluşlarında Halkla İlişkiler Uygulamaları”, Palet Yayınları, Konya.
CANÖZ, N. (2015), “Hizmet Sektöründe Kurumsal İmaj Algısı”, Palet Yayınları, Konya
CANÖZ, N. (2017), “Türkiye’deki Havayolu İşletmelerinin Hizmet Anlayışlarının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, C. 20, S. 2.
ÇUHADAR M. (2006), “Turizm Sektöründe Talep Tahmini İçin Yapay Sinir Ağları Kullanımı Ve Diğer Yöntemlerle Karşılaştırmalı Analizi (Antalya İlinin Dış Turizm Talebinde Uygulama)”. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
BAY E. (2007), „‟Otel İşletmelerinde Halkla İlişkiler Faaliyeti Olarak Sponsorluk: Ankara‟daki 5 Yıldızlı Otellerde Bir Araştırma‟‟ Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
ERGÜVEN M.S. (2013), “Halkla İlişkilerde Kullanılan Ortamlar, Araçlar ve Yöntemler”, Editör A. Özgür Halkla İlişkiler, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Yayın No: 2713, Eskişehir.
GEÇİKLİ F. (2000), “Turizm İşletmelerinde Halkla İlişkilerin Önemi”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı:10.
GENÇ R. (2009), “Uluslararası Otel ve Restoran Yönetiminde İnsan”, Beta Yayınları. İstanbul.
GÖKSEL A. B. (1994), “Halkla İlişkiler”, Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları, No: 4, İzmir.
GÜRDAL S. (1997), “Halkla İlişkiler ve Yerel Yönetimlerde Uygulamalar”, Simge Ofis Matbaacılık, İstanbul.
GÜRKAN T. (2002), “Her İey Dâhil (All Inclusive) Sisteminin Türk Turizmi Açısından İncelenmesi: Antalya-Kemer Örneği”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
GÜRÜZ D. (2003), “Halkla İlişkiler Teknikleri”, Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları, 2. Baskı, İzmir.
Hızal G. S. G., Özdemir B, P., Yamanoğlu M. A. (2014), “Tracking Public Relations History In 1960s‟ Turkey: The Prevalence And Reflections Of Development Discourse, Public Relations Review”, Science Direct.
Huertas A. (2008), “Public Relations And Tourism: Fighting For The Role Of Public Relations In Tourism”, Public Relations Review, Science Direct. Işık M. (2012), “Halkla İlişkilere Giriş”, Eğitim Yayınevi, Konya.
IŞIK M. ve Eşitti İ. (2013), “Erzurum Palandöken Dağı Bölgesinde Bulunan Otel İşletmelerinde Sürdürülen Halkla İlişkiler Uygulamalarına Yönelik Bir Alan Araştırması”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi.
İNAL E., İri M., Sezgin M. (2010), “Turizm İşletmelerinde Tutundurma Faaliyetlerinin Belirlenmesine Yönelik Bodrum Yöresinde Bir Araştırma”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Akademik Dergisi.
KALENDER A. (2011), “Halkla İlişkiler Kavramlar, Tanımlar ve Uygulama Alanları”, Editör Kalender Ahmet, Fidan Mehmet, Tablet Yayınları, Konya.
KARACA, B. (2009), “Üniversitelerdeki Halkla İlişkiler Faaliyetleri: Akdeniz Üniversitesi ve İstanbul Bilgi Üniversitesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Kazancı, M. (1980), “Halkla İlişkiler”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, Ankara.
KOCABAİ, İ. (2006), “Halkla İlişkiler Aracı Olarak Sosyal Medya: Arçelik ve Bosch Markalarının Kurumsal Facebook ve Twitter Hesapları Üzerine Bir İnceleme”, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 9(2).
KOÇAK, G ve Oyman, M (2012), “Social Media Usage Behaviors Of Individuals: An Application İn Eskişehir”, International Journal Of Business And Social Science, 3(22), 177-188
KOZAK, N., Akoğlan, M., Kozak, M. (1994), “Genel Turizm İlkeler-Kavramlar”, Anatolia Yayıncılık, Ankara.
L‟ETANG A., Falkheimer J., Lugo J. (2007), “Public Relations and Tourism: Critical Reflections and a Research Agenda”, Public Relations Review, Science Direct.
LEIPER N. (1979), “The Framework Of Tourism Towards A Definition Of Tourism, Tourist And The Tourist Industry”, Annals Of Tourism Research.
MAVİŞ F. (1990), “Otel İşletmelerinde Halkla İlişkiler”, Turizm Yıllığı, Türkiye Kalkınma Bankası A.İ. Yayınları, Ankara.
MAVİŞ F., Ahipaşaoğlu H., Kozak N. (2002), “Genel Turizm Bilgisi”, Anadolu Üniversitesi Yayınları, No:727, Eskişehir.
MAVİŞ, F. (2006), “Otel Yönetimi”, Ankara: Detay Yayıncılık.
MCINTOSH R. (1977), “Tourism Principles, Practices, Philosophies”, U.S.A.
OKAY A. ve Okay A. (2012), “Halkla İlişkiler Kavram Ve Strateji Uygulamaları”, Der Yayınları, İstanbul.
OLALI H. ve Korzay M. (1993), “Otel İşletmeciliği”, Beta Yayınları, İstanbul.
ONAL G. (1982), “Halkla İlişkiler”, B.İ.T.İ. Akademisi İşletme Fakültesi Yayını, Yayın No: 17, Bursa.
ÖZTÜRK M. (2013), “Sosyal Medyada Halkla İlişkiler”, Editör Zeynep Özata, Sosyal Medya, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
PAKSOY A. (1999), “Türkiye’ deki Halkla İlişkiler Uygulamaları”, Rota Yayınları, İstanbul.
PETROVİCİA A. (2014), “Public Relations in Tourism. A Research on The Perception of The Romanian Public Upon Responsible Tourism”, Procedia - Social and Behavioral Sciences, Science Direct.
SABUNCUOĞLU Z. (1998), “İşletmelerde Halkla İlişkiler”, Ezgi Kitabevi Yayınları, Bursa.
SABUNCUOĞLU, Z. (2001), “İşletmelerde Halkla İlişkiler”, Ezgi Kitapevi Yayınları, Bursa.
SARI G. ve Özüpek M.N. (2011), “Seyahat Acentelerinde Uygulanan Halkla İlişkiler Faaliyetlerinin İç Tanıtıma Etkisi: Manavgat Örneği”, Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Fakültesi Dergisi, 1 (2).
SEÇİM H. Coşkun S., Hakan A. (1992), “Halkla İlişkiler”, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları, Eskişehir.
SUMMAK M. E. (2014), “Halkla İlişkiler Yönetimi”, Ders Notları, Konya.
SUMMAK, M. E. (2007), “Otel İşletmelerinde Halkla İlişkiler: Konya İli Otel İşletmelerinde Halkla İlişkiler Birimlerinin Yapısı Ve Fonksiyonlarına Yönelik Bir Araştırma”, Khazar University Press: Journal Of Azerbaijani Studies, Cilt: 10 Sayı: 3- 4.
TAVMERGEN, P. İ. ve Meriç P.Ö. (2002), “Turizmde Tanıtma Ve Halkla İlişkiler”, Turhan Kitabevi, Ankara.
TİKVEİ Ö. (2003), “Halkla İlişkiler & Reklamcılık Temel Bilgiler – Uygulamalar”, Beta Yayınları, İstanbul.
TORTOP N. (1998), “Halkla İlişkiler”, Yargı Yayınları, Ankara.
ÜNÜSAN Ç. ve Sezgin M. (2005), “Turizmde Strateji Eksenli Pazarlama İletişimi”, Nüve Kültür Merkezi Yayınları No:23, Konya.
YARCAN Ş. ve Peköz M. (1998), “Seyahat İşletmeleri”, İstanbul Boğaziçi Üniversitesi Yayını.