Suçtan etkilenerek zarar gören ve çeşitli hak kayıpları yaşayan mağdurlara adli süreçte gereken hassasiyetin gösteril(e)memesi ikincil mağduriyetlerin yaşanmasına sebep olmaktadır. Ülkemizde 2017’den bu yana adalet sisteminin önemli bir kurumsal bileşeni olarak varlık kazanan adli görüşme odaları (AGO) uygulaması, mağdurların öznel koşullarının gözetilerek adli süreç boyunca korunmalarını sağlamayı ve muhtemel ikincil mağduriyetlerin önlenmesini hedeflemektedir. Bu çerçevede AGO uygulaması, başta çocuk ve kadınlar olmak üzere kırılgan gruplar içinde yer alan mağdurlara yönelik önemli bir kamusal hizmet sunmaktadır. Ancak uygulama alanlarında, gerek yapısal gerekse uygulayıcı aktörlerden kaynaklanan çeşitli sorunların yaşandığı bilinmektedir. Bu araştırma, adli görüşmecilerin deneyimlerinden hareketle adli görüşme odalarının işlevselliğini analiz etmeyi amaçlamaktadır. Bu çerçevede, ülkemizde son beş yıldır yaygınlaşan ve günümüzde yetmiş ilde faaliyet gösteren adli görüşme odalarının işlevselliği; Bursa Adliyesi örneklemiyle ele alınmıştır. Araştırma adli görüşme odalarında mağdurlarla görüşen 23-45 yaş arasındaki beş adli görüşmeciyle yürütülmüştür. Yarıyapılandırılmış görüşme tekniği ile elde edilen verilerin değerlendirilmesinde betimsel analiz kullanılarak dört ana temaya ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda, AGO uygulamasının mağdurların örselenmelerini ve ikincil mağduriyet yaşamalarını önleyen önemli bir tampon mekanizma işlevi gördüğü anlaşılmıştır. Bununla birlikte, adli süreçte mağdurun belirlenmesi aşamasından başlamak üzere adli görüşme odaları ile ilgili fiziki ve teknik altyapı yetersizliğinden kaynaklanan aksamalar, adli personelin iş yükü fazlalığı sebebiyle oluşan zaman baskısı ve yargı görevlilerinin gerek mağduriyete gerekse adli görüşmecilere yönelik tutumlarının AGO uygulamasında önemli sorun alanlarını oluşturduğu belirlenmiştir.