Akgün, E. (2008). Türk dünyasında din ve gelenek üzerine: şamanizm, burhanizm ve yesevilik. Doğu Kütüphanesi.
Alsan, Ş. S. (2022). Türk kültüründe ölüm olgusu ve ölüm sonrası ritüelleri. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 15(37), 179-196.
Avcıoğlu, Ş. G. (2020). Erol Güngör’ün toplumsal değişme anlayışı ve günümüze dair bazı değerlendirmeler. Uluslararası Toplum ve Kültür Çalışmaları Dergisi- Nosyon: International Journal of Society and Culture Studies Gürsoy Akça Özel Sayısı, (5), 61-77.
Bakırcı, M. (2020). Üç nesilde dinî ve kültürel değişim. Tevilat Dergisi, 1(1). 155-186.
Berkli, Y. (2007). Erzurum ve Erzincan çevresinde görülen koyun, koç ve at biçimli mezar taşları ve sanat tarihindeki yeri [Yayımlanmış doktora tezi]. Atatürk Üniversitesi.
Bhugra, D., ve Becker, M. A. (2005). Migration, cultural bereavement and cultural identity. World Psychiatry: Official Journal of the World Psychiatric Association (WPA), 4(1), 18–24.
Çal, H. (2021). Türkiye mezar taşı tipleri 1: güneş tepelikliler. Belleten, 85(303), 645-689.
Çınar, G. K. (2020). Eski Türklerde mumyalama teknikleri ve kullanılan tıbbi malzemeler. SUTAD, (50), 325-339.
Çoruhlu, Y. (2002). Türk mitolojisinin anahatları. Kabalcı Yayınevi.
_______ (2016). Orta ve iç Asya’nın erken devir Türk mezar mimarisi üzerine bir deneme. Ötüken Neşriyat.
_______ (2017). Erken devir Türk sanatı, İç Asya’da Türk sanatının doğuşu ve gelişmesi. Kabalcı Yayınevi.
_______ (2018). Eski Türklerde ölüm kültü ve sembolizminde atın yeri. Z Kültür Sanat Şehir Tematik Dergisi, At, (3), 154-163.
Eliade, M. (2017). Dinsel inançlar ve düşünceler tarihi 3: Muhammed’den reform çağına (Ali Berktay, Çev.). Alfa Yayınları.
_______ (2019). Ruhların ve tanrıların tarihi. Timaş Yayınları.
Ersoy, R. (2002). Türklerde ölüm ve ölü ile ilgili ritüeller. Millî Folklor, (54), 86-101.
İnan, A. (1986). Tarihte ve bugün şamanizm materyaller ve araştırmalar. Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Kafesoğlu, İ. (1977). Türk milli kültürü. Ötüken Yayınevi.
Kalafat, Y. (2004). Altaylar’dan Anadolu’ya kamizm-şamanizm -sosyal antropoloji araştırmaları-. Yeditepe Yayınevi.
Ma, J. (2020). The baigetuobie cemetery: New discovery and human genetic features of Andronovo community’s diffusion to the eastern Tianshan Mountains (1800–1500 BC). The Holocene, 31(2), 217–229.
Ögel, B. (2000). Türk kültür tarihine giriş (Göktürklerden Osmanlılara). T.C. Kültür Bakanlığı.
Parıltı, U., ve Uhri, A. (2018). Geçmişten bugüne ölüm olgusuna ve ritüellere bilimsel yaklaşım. Tüba-Ar, (Özel Sayı),13-28.
Roux, J. P. (1994). Türklerin ve Moğolların eski dini. İşaret Yayınları.
Şavran, T. G. (2021). Din antropolojisi. (Hatice Yaprak Civelek, Ed.), Sosyal antropoloji içinde (ss. 141-171). T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını.
Şener, C. (1996). Şamanizm. BDS Yayınları.
Tryjarski, E. (2012). Türkler ve ölüm. (Hafize Er, Çev.). Pinhan Yayıncılık. (Orijinal çalışma 1968 yılında yayınlanmıştır).
Yaşa, R. (2018). Doğu Anadolu’da at şekilli mezar taşları. Z Kültür Sanat Şehir Tematik Dergisi, At, (3), 166-169.
Yörükan, Y. Z. (2005). Müslümanlıktan evvel Türk dinleri şamanizm, şamanizm’in diğer dinler ve alevilik üzerindeki etkileri. Ötüken Neşriyat.
Zohar, I. E. (2002). Culture planning and cultural resistance in the making and maintaining of entities. Sun Yat-sen Journal of Humanities, (14), 45-52.
GEÇ DEVİR OSMANLI VE ERKEN CUMHURİYET DÖNEMİNE TARİHLENEN MEZAR TAŞLARININ BEZEME DÜNYASI
ALTINOVA’DAN KURA ARAS KÜLTÜRÜNE AİT ÜNİK BİR ESER: PİŞMİŞ TOPRAK PLAKA
SİLLYON ANTİK KENTİ KALE MESCİT YAPISINDA ARKEOMETRİK ANALİZLER
ORTA ASYA’DAN ANADOLU’YA TÜRK KÜLTÜRÜNDE CENAZE GELENEKLERİ: BENZERLİKLER VE FARKLILIKLAR
Oğuz Bozdemir, Hüseyin Özçelik
ARKEOLOJİK VERİLER, ÇİVİ YAZILI METİNLER VE ANTİK KAYNAKLAR IŞIĞINDA I. DARİUS
ERZİN/İSSOS (EPİPHANEİA) ANTİK KENTİ KAZISI’NDA BULUNAN BİR GRUP ABBASİ SİKKESİ
BİR ORTAÇAĞ HARİTASININ KRİPTOGRAFİSİ VE PALEOGRAFİSİ
ORTAÖĞRETİMDE SANAT TARİHİ EĞİTİMİ-ÖĞRETİMİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME