When the Turkish tile art is considered chronologically, it can be based on the Uyghurs in the 8th and 9th centuries. In the continuation, it is seen that the Karakhanids, Ghaznavids and Seljuks handled this ancient art in an intense usage area within an ongoing development. The Turkish tile art, which is accepted to have shown its original development in the Anatolian lands with the Seljuks, lived its peak period in the Ottoman Period. While the effects of the Seljuk period continued in the early Ottoman tile art, new searches emerged, and in the 15th and 16th centuries, Iznik began to be known as a tile center. Especially during the period from the 15th century to the 17th century, both Ottoman and Italian states produced very important works in ceramic and tile arts. After giving information about how the Iznik tiles and ceramics, which are thought to have reached Italy as of the 16th century, affect the Italian ceramics, in the article in which Italian ceramics are expressed in the atelier of Ulisse Cantagalli as of 1878, on the axis of interculturality, Iznik period tiles appear in Italy. reflections will be examined comparatively.

KÜLTÜRLERARASILIK BAĞLAMINDA İTALYA’DA İZNİK EKOLÜ: ULİSSE CANTAGALLİ SERAMİKLERİ

Türk çini sanatı kronolojik olarak ele alındığında 8. ve 9. yüzyıllarda Uygurlar dönemine değin temellendirilebilmektedir. Devamında ise Karahanlılar, Gazneliler ve Selçuklular’ın bu kadim sanatı süregelen bir gelişim içerisinde yoğun bir kullanım alanında ele aldıkları görülmektedir. Asıl gelişimini Selçuklular ile Anadolu topraklarında gösterdiği kabul edilen Türk çini sanatı, Osmanlı Dönemi’nde zirve çağını yaşamıştır. Erken dönem Osmanlı çini sanatında Selçuklu döneminin etkileri devam etmekle birlikte yeni arayışlar da ortaya çıkmış, 15. ve 16. yüzyıllarda ise İznik bir çini merkezi olarak anılmaya başlanmıştır. Özellikle 15. yüzyıldan 17. yüzyıla kadar geçen süre zarfında hem Osmanlı hem de İtalya devletleri seramik ve çini sanatlarında oldukça önemli eserler ortaya koymuşlardır. 16. yüzyıla gelindiğinde bu dönem itibari ile İtalya’ya ulaştığı düşünülen İznik çini ve seramiklerinin İtalya seramiğini nasıl etkilediği hakkında bilgi verildikten sonra İtalyan seramikleri Ulisse Cantagalli’nin atölyesinde 1878 yılı itibari ile yapılan uygulamalar özelinde ifade edildiği makalede kültürlerarasılık ekseninde, İznik dönemi çinilerinin İtalya’da karşımıza çıkan yansımaları karşılaştırmalı olarak incelenecektir.

Anahtar Kelimeler:

Kültürlerarasılık, İznik, Çini, İtalya Seramikleri, Ulisse Cantagalli

IZNIK SCHOOL IN ITALY WITHIN THE CONTEXT OF INTERCULTURALITY: ULISSE CANTAGALLI CERAMICS

Keywords:

Interculturality, Iznik, Ceramics, Italian Ceramics, Ulisse Cantagalli,

PDF

___

Altun, A., Arlı, H., Demiriz, Y., Demirsar-Arlı, B., Öney, G., Sönmez, Z. (1998). 16. yüzyılda osmanlı çini ve seramikleri: ı̇znik, osmanlıda çini ve seramik öyküsü. İstanbul Menkul Kıymetler Borsası.

Arık, O. ve Arık, R. (2007). Çininin tarihçesine kısa bakış, anadolu toprağının hazinesi çini, selçuklu ve beylikler çağı çinileri. Kale Grubu Kültür Yayınları.

Aslanapa, O. (2010). Türk sanatı, (9. baskı). Remzi Kitabevi.

Bottle, 1892. (2009, 24 Haziran). V&A Museum, Env. No: 275-1892. 27 Ocak 2023 tarihinde erişildi. https://collections.vam.ac.uk/item/O332154/bottle-cantagalli-ulisse/

Bowl, 1540. (2003, 02 Nisan). V&A Museum, Env. No:243-1876. 19 Ocak 2023 tarihinde erişildi. https://collections.vam.ac.uk/item/O79368/bowl-unknown/

Caiger-Smith, A. (1973). Tin-glaze pottery in europe and the islamic world: the tradition of 1000 years in maiolica, faience and delftware, Faber and Faber.

Carreau de revêtement, ca.16th century. (2008). Musée du Louvre, Env. No: AD 5967/21. 27 Mart 2023 tarihinde erişildi. https://collections.louvre.fr/en/ark:/53355/cl010332710

Carroll, J. (2017). Renaissance to regent street: harold rathbone and the della robbıa pottery of birkenhead, [Liverpool John Moores University for the degree of Doctor of Philosophy]. Liverpool John Moores Üniversitesi Açık Erişim Sistemi. https://researchonline.ljmu.ac.uk/id/eprint/7287/

Cantagalli Pottery in İznik Style, 19th century. (t.y.). Sotheby’s, 27 Mart 2023 tarihinde erişildi. https://www.sothebys.com/en/auctions/ecatalogue/2017/howard-hodgkin-portrait-artist-l17120/lot.393.html

Carswell, J. (2006). Iznik pottery, (2. baskı), The British Museum Press.

Cooper, E. (2010). Ten thousand years of pottery. University of Pennsylvania Press.

Dish, ca. 1530-1535. (t.y.). The British Museum, Env. No: G.43. 20 Ocak 2023 tarihinde erişildi. https://www.britishmuseum.org/collection/object/W_G-43

Dish, ca. 1550. (2003, 28 Kasım). V&A Museum, Env. No: C.1986-1910. 20 Ocak 2023 tarihinde erişildi. https://collections.vam.ac.uk/item/O86500/dish-unknown/

Dish, 1880. (t.y.). Gardiner Museum, 03 Şubat 2023 tarihinde erişildi. https://www.gardinermuseum.on.ca/true-copies-the-history-of-a-dish-from-the-factory-of-ulisse-cantagalli/

Dish, 1892. (2009, 24 Haziran). V&A Museum, Env. No: 306-1892. 27 Ocak 2023 tarihinde erişildi. https://collections.vam.ac.uk/item/O332155/dish-cantagalli-ulisse/

Duran, T. (Ed.). (1989). İznik çini fırınları kazısı II. dönem (1981-1988). İstanbul Araştırmaları Enstitüsü.

Drug Jar, ca. 1420-1440. (2008, 16 Temmuz). V&A Museum, Env. No: 1149-1904. 27 Ocak 2023 tarihinde erişildi. https://collections.vam.ac.uk/item/O159456/drug-jar-maso-and-miniato/

Ewer, ca. 1575-1587. (2005, 16 Aralık). V&A Museum, Env. No: C.128-1914 27. Ocak 2023 tarihinde erişildi. https://collections.vam.ac.uk/item/O119866/ewer-unknown/

Fehérvári, G. (1973). Islamic pottery: A comprehensive study based on the barlow collection, Faber and Faber.

Fiocco, C., Gherardi, G., Morganti, M.G., Vitali, M. (1986). Storia dell’arte ceramica. Zanichelli.

Goldthwaite, R.A. (1989). The economic and social world of italian renaissance maiolica. Renaissance Quarterly, 42(1), 1-32.

Grube, E.J. (1976). Islamic pottery: of the 8th to the 15th century in the keir collection. Faber and Faber.

Henderson, J., Raby, J. (1989). The technology of fifteenth century turkish tiles: an interim statement on the origins of the iznik industry, World Archaeology, 21(1), 115- 132.

Ilıcalı, Ö.C. (2013). XV-XVII yüzyıl iznik ve italyan mayolika seramiklerinin teknik, motif ve üslup bağlamında karşılaştırılması. [Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi]. İstanbul Üniversitesi Açık Erişim Sistemi. http://nek.istanbul.edu.tr:4444/ekos/TEZ/50578.pdf

İznik parade plate, ca. 1880. (t.y.) Expertise. 27 Ocak 2023 tarihinde erişildi http://expertise-firenze.it/portfolio_page/1-iznik-plate-cantagalli/

Jar, ca. 1480. (2003, 31 Ocak). V&A Museum, Env. No: C.57-1952. 19 Ocak 2023 tarihinde erişildi. https://collections.vam.ac.uk/item/O73671/jar-unknown/

Jug, ca. 7th century BC. (2009, 24 Haziran). V&A Museum, Env. No: 4813-1901. 25 Ocak 2023 tarihinde erişildi. https://collections.vam.ac.uk/item/O340723/jug-unknown/

Jug, ca. 19th century. (t.y.). Sotheby’s. 27 Ocak 2023 tarihinde erişildi. https://www.sothebys.com/en/buy/auction/2021/arts-of-the-islamic-world-india-including-fine-rugs-and-carpets-2/a-cantagalli-iznik-style-pottery-jug-decorated

Lane, A. (1947). Early islamic pottery: mesopotamia, egypt and persia. Faber and Faber.

_______. (1957). The ottoman pottery of isnik, ars orientalis. (2. baskı). The Smithsonian Institution.

_______. (1971). Later islamic pottery: persia, syria, egypt, turkey. Faber and Faber.

Mack, R. E. (2002). Bazaar to piazza: islamic trade and italian art, 1300-1600. University of California Press.

Mesara, G. (2015). Hat ve tezhip sanatı A. R. Özcan (Ed.) Kanuni sultan süleyman’ın sernakkaşı kara memi. Kültür Bakanlığı Yayınları.

Okçuoğlu, T., Ilıcalı, Ö. C. (2017). İtalyan mayolika ve iznik seramiklerinin teknik, motif ve üslup bağlamında karşılaştırılması (xv.-xvıı. yüzyıllar) Art Sanat, (8), 219-259.

Paker, M. (1965). Anadolu beylikler devri keramik sanatı. Sanat Tarihi Yıllığı, (1), 155-182.

Poole, J. E. (1997). Italian maiolica. Cambridge University Press.

Raby, J. Atasoy, N. (1989). Iznik: The pottery of ottoman turkey. 1560-1650 maturity and decline of iznik pottery. Laurence King Publication

Rackham, B. (1959). Islamic pottery and Italian maiolica: Illustrated catalogue of a private collection. Faber and Faber.

Rackham, B. (1963). Italian maiolica. (2. baskı) Faber and Faber.

Sarre, F. (1932). The connexion between the pottery of miletus and the florentine maiolica of the fifteenth century, Transactions of the Oriental Ceramic Society, (10), 16-19.

Sönmez, Z. (2006). Türk-ı̇talyan siyaset ve sanat ilişkileri. Bağlam Yayıncılık.

Spallanzani, M. (1997). Ceramiche Orientali a Firenze nel Rinascimento. Libreria Chiari.

Thornton, D. (2000). Lustred pottery from the cantagalli workshop. Apollo 151(456), 33-40.

Tsoumis, K. (2022). True copies: The history of a dish from the factory of Ulisse Cantagalli. Gardiner Museum. https://www.gardinermuseum.on.ca/true-copies-the-history-of-a-dish-from-the-factory-of-ulisse-cantagalli/

Vase, ca. 1575. (2023, 3 Kasım). V&A Museum, Env. No: 232-1876. 25 Ocak 2023 tarihinde erişildi. https://collections.vam.ac.uk/item/O86656/vase-unknown/

Vase, ca. 1575-1580. (2009, 4 Haziran). V&A Museum, Env. No: 627-1902. 25 Ocak 2023 tarihinde erişildi. https://collections.vam.ac.uk/item/O238608/vase-unknown/

Vase, 1900. (2009, 24 Haziran). 1900. V&A Museum, Env. No: 1587-1900. 27 Ocak 2023 tarihinde erişildi. https://collections.vam.ac.uk/item/O344655/vase-cantagalli-ulisse/

Wilson, T. (2007). Le maioliche. F. Franceschi, R. Goldthwaite, ve R. Mueller (Ed.) Il rinascimento italiano e l’europa, commercio e cultura mercantile. (Vol. IV.) (s. 217-245). Fondazione Cassamarca.