İngiliz filmlerinin izleyici tarafından sıkıcı bulunması ve sermaye bulma sorunları gibi problemler sonucunda İngiltere film gösterim pazarını Amerikan sinema filmleri ele geçirmiştir. Bu soruna, hükümetin 1927’de Sinema Filmler Yasası’nı (Kota Yasası) çıkartması da herhangi bir çözüm olamamıştır. Ayrıca İkinci Dünya Savaşı da İngiliz sinemacıları olumsuz yönde etkiler. Ekipman yoksunluğu, nitelikli sinema çalışanlarının askere alınmaları ve uygulanan ambargolar sonucunda İngiliz sinemacılar zor durumda kalır. Ardından daha gerçekçi bir sinema ve İngiliz Yeni Dalgasının yolu açılır. Ken Loach filmlerinde tartışmalı konuları sıklıkla işler ve çokça siyasal göndermeleri yapar. Sınıf mücadelesi, işçi ve işsizlik sorunları onun filmlerinin özünü oluşturmaktadır. O, devlet ve din gibi bir takım baskıcı sistemin eline düşmüş insan sorunlarına değinir. Loach filmlerinde, kişilerin bilinç eksikliklerini ve işçi sınıfını açmaza sürükleyen ölçüsüz kapitalizmi hedef alır. Onun filmlerinde birey toplumun içinde ve onunla karşılıklı bir ilişki halindedir. Loach, feminizm, toplumsal cinsiyet, cinsel kimlikler ve etnik azınlık sorunlarıyla doğrudan ilgilenmez, fakat kadınların aile sorunlarıyla ilgilenir. Ken Loach tarafından sıklıkla işlenen alt tabakadan kişilerin sorunları ile işçi problemlerine filmlerde nasıl yer verildiği literatür taraması ve betimsel film analizi yöntemiyle ele alınacaktır. Yönetmenin filmlerinde sıklıkla işlediği bu problemlere hemen her filminde özellikle değindiği ve bu problemlere dikkat çekerek çözüm önerilerinde bulunduğu anlaşılmıştır. Bu makale kapsamında, 2000 yılı sonrası Ken Loach filmlerinin tipik özelliklerini göstermesi açısından Bread and Roses (Ekmek ve Güller, 2000), The Navigators (Demiryolcular, 2001), It’s a Free World (İşte Özgür Dünya, 20007), Looking for Eric (Hayata Çalış At, 2009), The Angels’ Share (2012), and I, Daniel Blake (Ben, Daniel Blake, 2016) filmleri kısaca incelenecektir.

Ken Loach often deals with controversial topics in his films and makes many political references. The class struggle, the problems of workers, and unemployment are the essence of his films. In his films, Loach targets the lack of consciousness of individuals and the excessive capitalism that has led the working class to a dead end. In his films, the individual is in society and his relationship is in a reciprocal state. The problems of people from the lower strata and the workers' problems frequently covered by Ken Loach will be discussed through a literature review and descriptive film analysis method It is understood that the director specifically mentions these problems, which he often deals with in his films, in almost every film and draws attention to these problems and proposes solutions. Within the scope of this article, the films Bread and Roses (2000), The Navigators (2001), It's a Free World (20007), Looking for Eric (2009), The Angels' Share (2012), and I, Daniel Blake (Ben, Daniel Blake, 2016) will be briefly examined in order to show the typical features of Ken Loach films after the year 2000.

"> [PDF] İŞÇİ SINIFINA KEN LOACH SİNEMASI ÜZERİNDEN BAKIŞ | [PDF] A VIEW OF THE WORKING CLASS THROUGH KEN LOACH CINEMA İngiliz filmlerinin izleyici tarafından sıkıcı bulunması ve sermaye bulma sorunları gibi problemler sonucunda İngiltere film gösterim pazarını Amerikan sinema filmleri ele geçirmiştir. Bu soruna, hükümetin 1927’de Sinema Filmler Yasası’nı (Kota Yasası) çıkartması da herhangi bir çözüm olamamıştır. Ayrıca İkinci Dünya Savaşı da İngiliz sinemacıları olumsuz yönde etkiler. Ekipman yoksunluğu, nitelikli sinema çalışanlarının askere alınmaları ve uygulanan ambargolar sonucunda İngiliz sinemacılar zor durumda kalır. Ardından daha gerçekçi bir sinema ve İngiliz Yeni Dalgasının yolu açılır. Ken Loach filmlerinde tartışmalı konuları sıklıkla işler ve çokça siyasal göndermeleri yapar. Sınıf mücadelesi, işçi ve işsizlik sorunları onun filmlerinin özünü oluşturmaktadır. O, devlet ve din gibi bir takım baskıcı sistemin eline düşmüş insan sorunlarına değinir. Loach filmlerinde, kişilerin bilinç eksikliklerini ve işçi sınıfını açmaza sürükleyen ölçüsüz kapitalizmi hedef alır. Onun filmlerinde birey toplumun içinde ve onunla karşılıklı bir ilişki halindedir. Loach, feminizm, toplumsal cinsiyet, cinsel kimlikler ve etnik azınlık sorunlarıyla doğrudan ilgilenmez, fakat kadınların aile sorunlarıyla ilgilenir. Ken Loach tarafından sıklıkla işlenen alt tabakadan kişilerin sorunları ile işçi problemlerine filmlerde nasıl yer verildiği literatür taraması ve betimsel film analizi yöntemiyle ele alınacaktır. Yönetmenin filmlerinde sıklıkla işlediği bu problemlere hemen her filminde özellikle değindiği ve bu problemlere dikkat çekerek çözüm önerilerinde bulunduğu anlaşılmıştır. Bu makale kapsamında, 2000 yılı sonrası Ken Loach filmlerinin tipik özelliklerini göstermesi açısından Bread and Roses (Ekmek ve Güller, 2000), The Navigators (Demiryolcular, 2001), It’s a Free World (İşte Özgür Dünya, 20007), Looking for Eric (Hayata Çalış At, 2009), The Angels’ Share (2012), and I, Daniel Blake (Ben, Daniel Blake, 2016) filmleri kısaca incelenecektir.

"> İngiliz filmlerinin izleyici tarafından sıkıcı bulunması ve sermaye bulma sorunları gibi problemler sonucunda İngiltere film gösterim pazarını Amerikan sinema filmleri ele geçirmiştir. Bu soruna, hükümetin 1927’de Sinema Filmler Yasası’nı (Kota Yasası) çıkartması da herhangi bir çözüm olamamıştır. Ayrıca İkinci Dünya Savaşı da İngiliz sinemacıları olumsuz yönde etkiler. Ekipman yoksunluğu, nitelikli sinema çalışanlarının askere alınmaları ve uygulanan ambargolar sonucunda İngiliz sinemacılar zor durumda kalır. Ardından daha gerçekçi bir sinema ve İngiliz Yeni Dalgasının yolu açılır. Ken Loach filmlerinde tartışmalı konuları sıklıkla işler ve çokça siyasal göndermeleri yapar. Sınıf mücadelesi, işçi ve işsizlik sorunları onun filmlerinin özünü oluşturmaktadır. O, devlet ve din gibi bir takım baskıcı sistemin eline düşmüş insan sorunlarına değinir. Loach filmlerinde, kişilerin bilinç eksikliklerini ve işçi sınıfını açmaza sürükleyen ölçüsüz kapitalizmi hedef alır. Onun filmlerinde birey toplumun içinde ve onunla karşılıklı bir ilişki halindedir. Loach, feminizm, toplumsal cinsiyet, cinsel kimlikler ve etnik azınlık sorunlarıyla doğrudan ilgilenmez, fakat kadınların aile sorunlarıyla ilgilenir. Ken Loach tarafından sıklıkla işlenen alt tabakadan kişilerin sorunları ile işçi problemlerine filmlerde nasıl yer verildiği literatür taraması ve betimsel film analizi yöntemiyle ele alınacaktır. Yönetmenin filmlerinde sıklıkla işlediği bu problemlere hemen her filminde özellikle değindiği ve bu problemlere dikkat çekerek çözüm önerilerinde bulunduğu anlaşılmıştır. Bu makale kapsamında, 2000 yılı sonrası Ken Loach filmlerinin tipik özelliklerini göstermesi açısından Bread and Roses (Ekmek ve Güller, 2000), The Navigators (Demiryolcular, 2001), It’s a Free World (İşte Özgür Dünya, 20007), Looking for Eric (Hayata Çalış At, 2009), The Angels’ Share (2012), and I, Daniel Blake (Ben, Daniel Blake, 2016) filmleri kısaca incelenecektir.

Ken Loach often deals with controversial topics in his films and makes many political references. The class struggle, the problems of workers, and unemployment are the essence of his films. In his films, Loach targets the lack of consciousness of individuals and the excessive capitalism that has led the working class to a dead end. In his films, the individual is in society and his relationship is in a reciprocal state. The problems of people from the lower strata and the workers' problems frequently covered by Ken Loach will be discussed through a literature review and descriptive film analysis method It is understood that the director specifically mentions these problems, which he often deals with in his films, in almost every film and draws attention to these problems and proposes solutions. Within the scope of this article, the films Bread and Roses (2000), The Navigators (2001), It's a Free World (20007), Looking for Eric (2009), The Angels' Share (2012), and I, Daniel Blake (Ben, Daniel Blake, 2016) will be briefly examined in order to show the typical features of Ken Loach films after the year 2000.

">

İŞÇİ SINIFINA KEN LOACH SİNEMASI ÜZERİNDEN BAKIŞ

İngiliz filmlerinin izleyici tarafından sıkıcı bulunması ve sermaye bulma sorunları gibi problemler sonucunda İngiltere film gösterim pazarını Amerikan sinema filmleri ele geçirmiştir. Bu soruna, hükümetin 1927’de Sinema Filmler Yasası’nı (Kota Yasası) çıkartması da herhangi bir çözüm olamamıştır. Ayrıca İkinci Dünya Savaşı da İngiliz sinemacıları olumsuz yönde etkiler. Ekipman yoksunluğu, nitelikli sinema çalışanlarının askere alınmaları ve uygulanan ambargolar sonucunda İngiliz sinemacılar zor durumda kalır. Ardından daha gerçekçi bir sinema ve İngiliz Yeni Dalgasının yolu açılır. Ken Loach filmlerinde tartışmalı konuları sıklıkla işler ve çokça siyasal göndermeleri yapar. Sınıf mücadelesi, işçi ve işsizlik sorunları onun filmlerinin özünü oluşturmaktadır. O, devlet ve din gibi bir takım baskıcı sistemin eline düşmüş insan sorunlarına değinir. Loach filmlerinde, kişilerin bilinç eksikliklerini ve işçi sınıfını açmaza sürükleyen ölçüsüz kapitalizmi hedef alır. Onun filmlerinde birey toplumun içinde ve onunla karşılıklı bir ilişki halindedir. Loach, feminizm, toplumsal cinsiyet, cinsel kimlikler ve etnik azınlık sorunlarıyla doğrudan ilgilenmez, fakat kadınların aile sorunlarıyla ilgilenir. Ken Loach tarafından sıklıkla işlenen alt tabakadan kişilerin sorunları ile işçi problemlerine filmlerde nasıl yer verildiği literatür taraması ve betimsel film analizi yöntemiyle ele alınacaktır. Yönetmenin filmlerinde sıklıkla işlediği bu problemlere hemen her filminde özellikle değindiği ve bu problemlere dikkat çekerek çözüm önerilerinde bulunduğu anlaşılmıştır. Bu makale kapsamında, 2000 yılı sonrası Ken Loach filmlerinin tipik özelliklerini göstermesi açısından Bread and Roses (Ekmek ve Güller, 2000), The Navigators (Demiryolcular, 2001), It’s a Free World (İşte Özgür Dünya, 20007), Looking for Eric (Hayata Çalış At, 2009), The Angels’ Share (2012), and I, Daniel Blake (Ben, Daniel Blake, 2016) filmleri kısaca incelenecektir.

A VIEW OF THE WORKING CLASS THROUGH KEN LOACH CINEMA

Ken Loach often deals with controversial topics in his films and makes many political references. The class struggle, the problems of workers, and unemployment are the essence of his films. In his films, Loach targets the lack of consciousness of individuals and the excessive capitalism that has led the working class to a dead end. In his films, the individual is in society and his relationship is in a reciprocal state. The problems of people from the lower strata and the workers' problems frequently covered by Ken Loach will be discussed through a literature review and descriptive film analysis method It is understood that the director specifically mentions these problems, which he often deals with in his films, in almost every film and draws attention to these problems and proposes solutions. Within the scope of this article, the films Bread and Roses (2000), The Navigators (2001), It's a Free World (20007), Looking for Eric (2009), The Angels' Share (2012), and I, Daniel Blake (Ben, Daniel Blake, 2016) will be briefly examined in order to show the typical features of Ken Loach films after the year 2000.

___

Aldgate, Tony. ve Richards, Jeffrey. (2007). British Cinema During the Second War. Britain Can Take It: The British Cinema in the Second World War. St. Martin’s Press.

Badley, Linda. Palmer, Barton. ve Schneider, Steven. (2006). Traditions in World Cinema. Edinburg University Press.

Barat, Frank. (2015). Neden İsrail’e Karşı Kültürel Bir Boykotu Destekliyorum?. Benim Adım Kes: Ken Loach Söyleşileri. (Tolga Yalur, Der.). Agorakitaplığı.

Chalmers, Robert. (2015). Büyük Maç. Benim Adım Kes: Ken Loach Söyleşileri. (Tolga Yalur, Der.). Agorakitaplığı.

Cömert, Hasan. ve Yerlikaya, Simla. (2015). Hayal Kırıklığı Değil, Öfke Duyun. Benim Adım Kes: Ken Loach Söyleşileri. (Tolga Yalur, Der.). Agorakitaplığı.

Golokhov, Dave. (2015). 2014 Dünya Kupası. Benim Adım Kes: Ken Loach Söyleşileri. (Tolga Yalur, Der.). Agorakitaplığı.

Hawkridge, John. (2008). Hepworth’ten Hitchcock’a İngiliz Sineması. Dünya Sinema Tarihi. (Geoffrey Nowell-Smith, Ed.). (Ahmet Fethi, Çev.). Kabalcı Yayınevi (Orijinal baskı tarihi 1996).

Hayward, Anthony. (2004). Hangi Taraftasınız: Ken Loach Filmleri. (Özden Arıkan, Çev.). Agora Kitaplığı (Orijinal baskı tarihi 2004).

Lant, Antonia. (2008). İmparatorluğun Sonunda Britanya. Dünya Sinema Tarihi. (Geoffrey Nowell-Smith, Ed.). (Ahmet Fethi, Çev.). Kabalcı Yayınevi (Orijinal baskı tarihi 1996).

Muir, Kate. (2015). Parçalanmış İngiltere’nin Vakanüvisi. Benim Adım Kes: Ken Loach Söyleşileri. (Tolga Yalur, Der.). Agorakitaplığı.

Petrie, Duncan. (2008). İngiliz Sineması: Kimlik Arayışı. Dünya Sinema Tarihi. (Geoffrey Nowell-Smith, Ed.). (Ahmet Fethi, Çev.). Kabalcı Yayınevi (Orijinal baskı tarihi 1996).

Political and Ecomomic Planning. (1952). The British Film Industry.

Smith, Gavin. (2015). Karanlıktan Sesler. Benim Adım Kes: Ken Loach Söyleşileri. (Tolga Yalur, Der.). Agorakitaplığı.

Walsh, David. ve Laurier, J. (2015). Irak Yorgunu. Benim Adım Kes: Ken Loach Söyleşileri. (Tolga Yalur, Der.). Agorakitaplığı.

Yalur, Tolga. (2015). Giriş: Benim Adım Kes. Benim Adım Kes: Ken Loach Söyleşileri. (Tolga Yalur, Der.). Agorakitaplığı.