Sınıf İçindeki Çokkültürlülüğün Yönetimine İlişkin Öğretmen Görüşleri

Savaş, iklim değişiklikleri, doğal afetler, ekonomik ve diğer nedenlerle farklı kültürler bir arada yaşamaya başlamış, toplumsal yapı çokkültürlü duruma gelmiş ve bu durum eğitime de yansıyarak çokkültürlü eğitim ortaya çıkmıştır. Çokkültürlü eğitimin “içerik entegrasyonu, bilgiyi inşa süreci, eşitlikçi pedagoji, önyargı azaltması, güçlendirici okul kültürü ve sosyal yapı” olmak üzere boyutları bulunmaktadır. Bu araştırmada öğretmenlerin sınıf ortamında çokkültürlülüğü nasıl yönettiklerini ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Bu amaçla, nitel araştırma yöntemi kullanılmış ve araştırma verileri yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Araştırmaya farklı eğitim basamaklarında görevli on öğretmen katılmıştır. Elde edilen bulgular incelendiğinde öğretmenlerin soru yanıt yöntemi, görsel öğretim aracı, akıllı tahta kullanma, önemli bölümleri not aldırma, okuma etkinlikleri yaptırma gibi öğrenmeye yönelik genel etkinlikleri kullanarak sınıf içindeki çokkültürlülüğü yönettikleri görülmüştür. Ayrıca çokkültürlülüğe özgü sayılabilecek kavramın hem Arapçasını hem de Türkçesini kullanmak, İngilizce’den yararlanmak, beden dili kullanmak veya Arapça bilenlerden yardım almak gibi özel yöntemlerden yararlandıkları da belirlenmiştir. Bunlara ek olarak katılımcıların çokkültürlüğü doğal kabul ederek de yönetmeye çalıştıkları ve ayrıca çokkültürlülüğü evrensel ve insancıl anlatımlarla yönettikleri de belirlenmiştir. Son olarak araştırmaya katılan öğretmenlerin çokkültürlülüğü yönetmek için kullandıkları son yöntemin ise çokkültürlülüğe hiç değinmemek olduğu belirlenmiştir. Öğretmenlerin sınıf içinde çokkültürlülüğü yönetebilmeleri için farklılıkları tanımaları, önyargılarından kurtulmaları, öğrencilerin kültürel geçmişlerine saygı duymaları ve kendilerini çokkültürlülük konusunda yeterli görmeleri gerekmektedir.

Teachers’ Views on Managing Multiculturalism in Classroom Setting

The changes in the social structure caused by war, climate changes, natural disasters, economic and other reasons have created a multicultural social structure and these changes have been reflected in education and they result in multicultural education. Multicultural Education has dimensions such as “content integration”, “knowledge construction”, “prejudice reduction”, “equity pedagogy”, “empowering school culture”. The purpose of this research is to reveal how teachers manage multiculturalism in the classroom. The qualitative research method was used in the research and the data were collected with a semi-structured interview form. Ten teachers from different branches and different levels of schools participated in the research. It has been found out that the participants managed multiculturalism by using some general methods such as question and answer method, using visual learning materials and interactive white board, leading students to take notes, reading activities in the courses. It has been also observed that to manage multiculturalism participants benefit from some special techniques such as explaining concepts in Arabic and Turkish using English words, utilizing nonverbal communication and asking for assistance from the students who can speak Arabic. Besides, it has been seen that participants apply three more strategies to manage multiculturalism such as explaining that multiculturalism is natural; using a universal and humanistic discourse when they are mentioning multiculturalism and disregarding multiculturalism during lessons. Teachers should know and respect the diversity, dispose of prejudices, respect the cultural backgrounds of their students and they should feel multi-culturally competent in order to handle the multiculturalism in the class.

Keywords:

Multiculturalism, cultural differences in the classroom culturally responsive education, class management,

PDF

___

Allport, G. (1954). The nature of prejudice. Reading, MA: Addison-Wesley. Ameny-Dixon, G. M. (2004). Why multicultural education is more important than higher education now than ever: A global perspective. International Journal of Scholarly Academic Intellectual Diversity, 8(1), 1-9.
American Psychological Association (2002). Guidelines on multicultural education, training, research, practice, and organizational change for psychologists. http://www.apa.org/pi/multiculturalguidelines/homepage.html adresinden erişilmiştir.
Banks, J. A. (2013). Çokkültürlü eğitime giriş. [An introduction to multicultural education] (5. Baskıdan Çeviri) (H. Aydın, Çev. Ed.). Ankara: Anı Yayıncılık. (2013).
Banks, J. A., and McGee Banks, C. A. (Ed.). (2016). Multicultural education: Issues and perspectives. New York, NY: John Wiley & Sons.
Banks, J. A. (2010). Multicultural education: Characteristics and goals. In J. A. Banks and J. A. M Banks (Eds.), Multicultural Education: Issues and Perspectives (pp.1-32). Rosewood Drive, Denver: Willey.
Başbay, A. ve Bektaş, Y. (2009). Çokkültürlülük bağlamında öğretim ortamı ve öğretmen yeterlikleri. Eğitim ve Bilim, 34, 30-43.
Damgacı, F. ve Aydın, H. (2013). Akademisyenlerin çokkültürlü eğitime ilişkin tutumları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(45), 325-341.
Demirçelik, E. (2012). Çokkültürlü Ortaöğretim Okulu Yönetici ve Öğretmenlerinin Yönetim Sürecinde Karşılaştığı Güçlüklerin İncelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/’nden erişilmiştir (Tez No. 323456).
Doytcheva, M. (2009). Çokkültürlülük [Le multiculturalisme] (T. Akıncılar-Onmuş, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları. (2005).
Düşkün, Y. (2016). Türkiye’de ortaöğretimde kapsayıcı eğitim durum analizi. İstanbul: ERG Yayınları.
Ekiz, D. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Esen, H. (2009). An analysis of public primary school teachers’ dealing with difference in the absence of a multicultural education policy in Turkey. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/’nden erişilmiştir (Tez No. 257102).
Gay, G. (2002). Preparing for culturally responsive teaching. Journal of Teacher Education, 53(2), 106-116.
Gay, G. (2014). Kültürel değerlere duyarlı eğitim: Teori, araştırma ve uygulama [Culturally Responsive Teaching: Theory, Research, and Practice] (2. Basımdan Çeviri) (H. Aydın, Çev. Ed.) Ankara: Anı Yayıncılık. (2010).
Güngör, S., Buyruk, B. ve Özdemir, Y. (2018). Öğretmen adaylarının çok kültürlülüğe ilişkin tutumları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(66), 816-837.
Gezer, M. ve İlhan, M. (2016). Sınıftaki farklılıklar için öğretmen yeterlikleri ölçeğinin Türkçe uyarlaması. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 13-2 (25), 187-200.
Gürel, D. (2013). İlköğretim öğretmenlerinin çok kültürlü eğitim tutumları ile çok kültürlü kişilik özelliklerinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/’nden erişilmiştir (Tez No. 345374).
Karataş, K. ve Oral, B. (2015). Teachers’ perceptions on culturally responsiveness in education. Journal of Ethnic and Cultural Studies, 2(2), 47–57.
Kitsantas, A. (2012). Teacher efficacy scale for classroom diversity (TESCD): A validation study. Revista de Currículum Formación de Profesorado, 16(1), 35- 44.
Küçükkömürler S. ve Sakallı-Uğurlu N. (2017). Gruplar arası ilişkileri düzenlemede sosyal temas kuramları: Gruplar arası, yayılmacı ve hayali temas. Nesne Psikoloji Dergisi (NPD), 5(9), 1-31.
Mertens, D. (2010). Research and evaluation in education psychology. Los Angeles, CA: Sage Publications.
Marangoz, G., Aydın, H. ve Adıgüzel, T. (2015). The perception of teachers towards multicultural education, International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(7), 709-720. doi: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8025
Ortiz, M. (2012). Culturally responsive multicultural education. Education Masters. Paper 289. http://fisherpub.sjfc.edu/education_ETD_masters/289 adresinden erişilmiştir.
Özensel, E. (2012). Çokkültürlülük uygulaması olarak Kanada çokkültürlülüğü. Akademik İncelemeler Dergisi (Journal of Academic Inquiries), 7(1), 55-69.
Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri [Qualitative research & evaluation methods] (3. Basımdan Çeviri). (M.Bütün, S.B.Demir, Çev. Ed.). Ankara: Pegem Akademi. (1990).
Rychly, L., and Graves, E. (2012) Teacher characteristics for culturally responsive pedagogy, Multicultural Perspectives, 14(1), 44-49.
Seidman, I. (2006). Interviewing as qualitative research, Colombia University: Teacher College Press.
Sleeters, C. E. (2001). Preparing teachers for culturally diverse schools: Research in overwhelming whiteness. Journal of Teacher Education, 52, 94-106.
Spiecker, B., and Steutel, J. (2001). Multiculturalism, pillarization and liberal civic education in the Netherlands. International Journal of Educational Research, 35, 293-304.
Sultana, Q. (1994). Evaluation of multicultural education’s understanding and Knowledge in freshman level preservice. Annual Meeting of The Mid-South Educational Research Association. ERIC Digest ED 1174138131262. http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED389672.pdf adresinden erişilmiştir.
Ünlü, İ. ve Örten, H. (2013). Öğretmen adaylarının çokkültürlülük ve çokkültürlü eğitime yönelik algılarının incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 287-302.
Villegas, A. M., and Lucas, T. (2002). Preparing culturally responsive teachers: Rethinking the curriculum. Journal of Teacher Education, 53(1), 20-32.
Yıldırım, A. ve Şimek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yazıcı, S., Başol, G. ve Toprak, G. (2009). Öğretmenlerin çokkültürlü eğitim tutumları: Bir güvenirlik ve geçerlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37, 229-242.
Zirkel, S. (2008). The influence of multicultural educational practices on student outcomes and intergroup relations, Teachers College Record, 110(6), 1147– 1181.