Amaç: Bu çalışmada amaç DSM-5 ölçütlerine göre depresyonun şiddetini ölçmek amacıyla geliştirilmiş Depresyon Ölçeğinin Türkçe Formunun güvenilirlik ve geçerliliğini göstermektir. Yöntem: Araştırma Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Yataklı veya Ayaktan Kliniklerinde tedavi görmekte olan ve DSM-5 ölçütlerine göre majör depresif bozukluk tanı ölçütlerini karşılayan 50 hasta ile sürdürülmüştür. Herhangi bir ruhsal veya bedensel hastalığı bulunmayan 63 gönüllü de sağlıklı kontrol grubunu oluşturmuştur. DSM-5 Depresyon Ölçeği dışında en yaygın kullanılan özbildirim ölçeği olan Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) birlikte geçerlilik için kullanılmıştır. Güvenilirlik analizlerinde içsel tutarlılık Cronbach alfa katsayısı ve madde-toplam puan korelasyon analizi; geçerlilik analizlerinde açıklayıcı faktör analizi ve birlikte geçerlilik için BDÖ ile korelasyon analizi yapılmıştır. Bulgular: Depresyon grubunun yaş ortalaması 39.2±11.3 yıl, kontrol grubunun ise 22.4±5.8 yıldır ve örneklem grubunun %61.1'i (s=66) kadındır. Grubun %64.8'i yüksekokul mezunu, %18.5'i ilkokul mezunu, %18.5'i lise mezunudur. Majör depresif bozukluk grubunun hastalık süresi 3.3±5.6 yıldır. DSM-5 Depresyon Ölçeğinin içsel tutarlılık Cronbach alfa katsayısı 0.91, madde-toplam puan korelasyon katsayıları 0.60-0.83 olarak bulunmuştur. DSM-5 Depresyon Ölçeğinin açıklayıcı faktör analizinde örneklem yeterliliği için KMO katsayısı 0.91, Bartlett katsayısı 608.18 olarak bulunmuştur. Tek faktörlü çözüm elde edilmiştir ve özdeğeri 5.44'tür, varyansın toplam %60.4'ünü açıklamaktadır. Ölçek maddelerinin faktör yükleri 0.66-0.80 arasında bulunmuştur. BDÖ ile korelasyon analizinde katsayı r=0.88 olarak hesaplanmıştır. Sonuç: Bu bulgularla DSM-5 Depresyon Ölçeğinin Türkçe için güvenilir ve geçerli olduğu gösterilmiştir.
Objective: This study aims to demonstrate the reliability and validity of Turkish version of DSM-5 Depression Scale which was developed to measure the severity of depression. Methods: The study group included 50 in- or out-patients who met the criteria for major depressive disorder according to DSM-5. Sixty-three healthy volunteers without any mental or physical disease were also recruited as a control group. Beck Depression Inventory (BDI), which is the most widely used self-report scale, was used for concurrent validity. Internal consistency coefficient Cronbach alfa and item-total correlation analysis were performed for reliability. Exploratory factor analysis was used for validity, as BDI was used for concurrent validity. Results: Mean age was 39.2±11.3 and 22.4±5.8 years in the patient and control group, respectively. Sixty-one percent of the sample group (n=66) were female. 64.8% of the group were college graduates, 19% were primary school graduates and 18.5% were high school graduates. Disease duration for major depressive disorder was 3.3±5.6yearsfor the patient group. For the internal consistency Cronbach alfa coefficient of the DSM-5 Depression Scale was 0.91. Item-total correlation coefficients were between 0.600.83. For the exploratory factor analysis of sample adequacy of DSM-5 Depression Scale, Kaiser-Meier-Olkin (KMO) coefficient and Bartlett coefficient was calculated as 0.91 and 608.18, respectively. Single-factor solution was obtained with an eigenvalue of 5.44, representing 60.4% of the variance. Factor loadings of the items were between 0.66-0.80. Correlation coefficient of DSM-5 Depression Scale with BDI was found as r=0.88. Conclusion The Turkish version of DSM-5 Depression Scale is reliable and valid.
___
1. Öztürk MO, Uluşahin A. Ruh Sağlığı ve Bozuklukları. İstanbul: Nobel Tıp Kitapları, 2011.
2. Amerikan Psikiyatri Birliği. DSM-IV-TR Tanı Ölçütleri Başvuru Elkitabı. E Köroğlu (Çev. Ed.), Ankara: Hekimler Yayın Birliği, 2005.
3. Aydemir Ö, Ergün H, Soygür H, Kesebir S, Tulunay C. Major depresif bozuklukta yaşam kalitesi: kesitsel bir çalışma. Türk Psikiyatri Derg 2009; 20(3):205-212.
4. Çakır S. Genel Tıpta Depresyon. İlk Söz.
5. Erol N, Kılıç C, Ulusoy M, Keçeci UD, Shu Z. Türkiye Ruh Sağlığı Profili Sonuçları. Ankara: Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları, 1998.
6. Köroğlu E. Psikiyatride Hastalıkların Tanımlanması ve Sınıflandırılması Elkitabı. Dördüncü baskı, Ankara: Hekimler Yayın Birliği, 2001.
7. Snaith RP, Taylor CM. Rating scales for depreş- sion and anxiety: a current perspective. Br J Clin Pharmacol 1985; 19(S1):17S-20S.
8. Kılınç S, Torun F. Türkiye'de klinikte kullanılan depresyon değerlendirme ölçekleri. Dirim Tıp Gazetesi 2011; 86(1):39-47.
9. Amerikan Psikiyatri Birliği. Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı. E Köroğlu (Çev. Ed.), beşinci baskı, Ankara: Hekimler Yayın Birliği, 2013.
10. Vieta E, Phillips ML. Deconstructing bipolar disorder: a critical review of its diagnostic validity and a proposal for DSM-V and ICD-11. Schizophr Bull 2007; 33(4):886-892.
11. Goldberg DP, Andrews G, Hobbs MJ. Where should bipolar disorder appear in the meta-structure? Psychol Med 2009; 39(12):2071-2081.
12. Miller CJ, Johnson SL, Eisner L. Assessment tools for adult bipolar disorder. Clin Psychol (New York) 2009; 16(2):188-201.
13. http://www.psychiatry.org/practice/dsm/ dsm5/online-assessment-measures.
14. Hisli N. Beck Depresyon Ölçeği'nin bir Türk örnekleminde geçerlilik ve güvenilirliği. Psikoloji Dergisi 1988; 6:118-122.
15. Akdemir A, Örsel S, Dağ İ, Türkçapar H, İşcan N, Özbay H. Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HDDÖ)'nin geçerliği, güvenirliği ve klinikte kullanımı. Psikiyatri Psikoloji Psikofarmakoloji Dergisi 1996; 4(4):251-259.
16. Özer SK, Demir B, Tuğal Ö, Kabakçı E. Montgomery-Asberg Depresyon Değerlendirme Ölçeği: Değerlendiriciler arası güvenilirlik ve geçerlik çalışması. Türk Psikiyatri Derg 2001; 12(3):185- 194.