Yaşar ALTUN, Aysun KALENDEROĞLU, Mustafa ÇELİK

Psikofarmakolojik tedavilere yanıt vermeyen bir psikojenik yürüyüş bozukluğu olgusu

Psikojenik hareket bozuklukları (PHB) organik nedenler dışlandıktan sonra herhangi bir nedene bağlanamayan hareket bozukluklarıdır. Bu hareket bozuklukları, organik hareket bozukluklarını mükemmel bir şekilde taklit edebilir. Klinik gözlem, öykü ve ayrıntılı nörolojik muayene bu hastalığın tanısını koymaya yardımcı olur. Bu yazıda 45 yaşında, iki yıldır sağ bacağında özellikle yürümeyle belirginleşen güçsüzlük yakınmasıyla başvuran bir erkek hasta sunulmuştur. Hastanın muayenesinde sağ bacağında harekete başlarken saniyeler süren distonik postür ve yürüyüş bozukluğu saptandı. Ayırıcı tanıya yönelik olarak yapılan tüm tetkikler normal olarak değerlendirildi. Hastanın klinik bulguları da göz önüne alınarak hastaya PHB tanısı konuldu. Verilen psikotrop ilaç tedavisi ve bilişsel tedaviye yeterli yanıt alınamadı. PHB psikiyatri ve nöroloji uygulamasında tanı ve tedavi aşamasında ciddi güçlüklere sahip önemli bir sorundur. Bundan dolayı gereksiz tanı ve tedavilerin olumsuz etkilerinden kurtulmak için bu tanıyı akılda tutmak gerekir.

A case of psychogenic movement disorder unresponsive to psychopharmacological treatment

Psychogenic movement disorders (PMD) are movement disorders for which an etiology cannot be found after exclusion of organic causes. These movement disorders can perfectly mimic organic movement disorders. Clinical observations, detailed medical history and neurological examination can help diagnose this condition. We present a 45 years old man with weakness in his right leg for two years which was evident especially during a walk. His physical examination showed that during initiation of walk dystonic posturing occurred for a few seconds and this caused gait disturbance. Laboratory and radiological tests for differential diagnosis did not reveal any abnormal finding. Diagnosis of PMD was made based on these results. Psychotropic medications and cognitive behavioral therapy failed to produce any response. In conclusion both diagnosis and treatment of PMD pose a great challenge for clinician. This diagnosis should be kept in mind in order to avoid adverse consequences of wrong diagnoses and unnecessary treatments.

PDF

___

1. Marjama J, Troester Al, Koller WC. Psychogenic movement disorders. Neurologic Clinics 1995; 13:283-297.

2. Factor S, Podskalny G, Molho E. Psychogenic movement disorders: frequency, clinical profile, and characteristics. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1995; 59:406-412.

3. Marsden CD. Hysteria-a neurologist's view. Psychol Med 1986; 16:277-288.

4. Ray L. Watts, William C. Koller, Movement Disorder. Second ed., McGraw-Hill Medical Publishing 2004, p.891-910.

5. First MB, Spitzer RL, Gibbon M, Williams, JBW, Benjamin LS. Structured clinical interview for DSM-IV axis II personality disorders (SCID-II) Version 2.0. New York: New York State Psychiatric Institute; 1994.

6. Sorias S. (çev). SCID II Kişilik Bozuklukları Formu (DSM III-R Yapılandırılmış Klinik Görüşmesi. Türkçe versiyonu). [SCID II Personality Disorders Form (DSM III-R Turkish version)]. Ege Üniversitesi, İzmir, 1990.

7. Albanese A, Bhatia K, Bressman SB, Delong MR, Fahn S, Fung VS, et al. Phenomenology and classification of dystonia: consensus update. Mov Disord 2013; 28:863-873.

8. Gürer YKY, Yüksel D. Childhood dystonia. Turkiye Klinikleri J Pediatr Sci 2006; 2:16-23.

9. Behrman RE. Movement disorders. In: Behrman RE, Kliegman RM, Jenson HB, eds. Philadelphia: WB Saunders; 2000, p.1839-1843.

10. Ozer S, Ozcan H, Dinc GS, Ertugrul A, Rezaki M, Ulusahin A. Two Stiff Person Cases Misdiagnosed as Conversion Disorder. Turkish Journal of Psychiatry 2009; 20:392-397.

11. Fink P, Hansen MS, Sondergaard L. Mental illness in new neurological patients. J Neurol Neurosurg Psychiatry 2003; 74:817-819.

12. Factor S, Podskalny G, Molho E. Psychogenic movement disorders: frequency, clinical profile, and characteristics. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1995; 59:406-412.

13. Senecky Y, Lobel D, Diamond GW, Weitz R, Inbar D. Isolated orofacial dyskinesia: a methylphenidate-induced movement disorder. Pediatr Neurol 2002; 27:224-226.