Düşüncenin Seyri: Mantıktan Dile, Felsefeden Edebiyata

Felsefe disiplini ve düşünce faaliyetleri çoğunlukla, düşüncenin özneleri, nesneleri veya araçları hakkında düşünmüş, düşüncenin kendisi hakkında faaliyet gerçekleştirdiği zaman, bu faaliyet yüksek nitelikli bir entelektüel faaliyete dönüşmüştür. Düşüncenin kendisi hakkında düşünmek, onu belirginleştirmek, bizleri çoğu zaman mantık veya dil sahasına göndermiştir. Bu makale düşüncenin çözümlenme aşamasında mantık ve dil ile kurduğu ilişkiyi açıklarken, zaman içerisinde mantık sahasının yerini dil sahasına terk etmesini ve böylece mantığın sonucu olarak gerçekleşen felsefe faaliyeti yerine dilin sonucu olarak gerçekleşen edebiyat faaliyetinin ön plana çıkmasını açıklama amacını gütmektedir. Ayrıca bunun nedenleri ve sonuçlarını işaret edebileceği bir argümantasyon hedeflemektedir. Makalemiz mantık ilmine ait kategorilerin linguistik ilmine ait kategorilere dönüşmesini izah etmektedir.

The Journey of Thought: From Logic to Language, from Philosophy to Literature

The discipline of philosophy and cognitive faculties generally focus upon the subjects, objects and devices of (a) thought, and this cognitive faculty becomes something highly intellectual when thinking about the thinking itself occurs. Thinking about and concretizing the thinking process, generally induces people to dig deep in the fields of logic and language. This article firstly aims to clarify the relationship of thought with the logic and language which has been established by thought in the course of its resolution, then, in doing so, it focuses upon the fact that the field of language takes the place of logic over the course of time and thus a philosophical activity as a product of logic becomes displaced by a literary activity as a product of language. This paper also aims at indicating the causes and results of this process and it clarifies the course of the transformation of the categories of the field of logic into that of linguistics.

___

  • Altınörs A. (2015). Dil Felsefesi Tartışmaları (Platon'dan Chomsky'ye). İstanbul 2015.
  • Baudrillard J. (2005). Simularklar ve Simulasyon. Çev. O. Adanır. Ankara 2005.
  • Emiroğlu İ. (2003). "Mantık/TDV" Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi (Cilt 28) 19-28. İstanbul 2013. Kaynak: http://www.islamansiklopedisi.info/dia/pdf/c28/c280018.pdf
  • Guiraud P. (2016). Göstergebilim. Çev. M. Yalçın. Ankara 2016.
  • Hegel G. W. F. (1976). Bütün Yapıtları (Seçmeler)-1. Çev. H. Demirhan. Ankara 1976.
  • Locke J. (2000). İnsanın Anlama Yetisi Üzerine Bir Deneme. Çev. M. D. Topçu. Ankara 2000.
  • Sarup M. (1997). Post-Yapısalcılık ve Post-Modernizm. Çev. A. Güçlü. Ankara 1997.
  • Saussure F. (2014). Genel Dilbilim Yazıları. Çev. S. Kılıç. İstanbul 2014.
  • Sayın Ö. (2014). Göstergebilim ve Sosyoloji. Ankara 2014.
  • Taylan N. (1988). Mantık (Tarihçesi, Problemleri). İstanbul 1988.
  • Touraine A. (1992). Modernliğin Eleştirisi. Çev. H. Tufan. İstanbul 1992.
  • Vygotsky L. S. (1985). Düşünce ve Dil. Çev. S. Koray. İstanbul 1985.
  • Wittgenstein L. (2000). Felsefi Soruşturmalar. Çev. D. Kanıt. İstanbul 2000.
  • Wittgenstein L. (2003). Tractatus Logico Philosophicus. Çev. O. Arıoba. İstanbul 2003.