Sınıf Öğretmeni Adaylarının Üniversite Yaşamına Uyum Düzeyleri

Bireyler yaşamları boyunca karşılaştıkları durumlara uyum sağlamaktadırlar. Mesleki hayata atılmadanönce alınan eğitimin son basamağı olan üniversite yaşamı da öğrencilerin uyum sağlamakta zorlandıkları birdurum haline gelmektedir. Birçok öğrenci ailelerinden ilk kez ayrılmakta, farklı bir kente gelmekte, yeniarkadaşlıklar kurmakta ve belki de en önemlisi eğitim hayatlarında ilk kez yetişkin bir birey olarak sorumlulukalmaktadır. Bu araştırmanın amacı sınıf öğretmenliği adaylarının üniversite yaşamına uyum düzeylerinibelirlemektir. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma Batı Karadeniz Bölgesindeki bir devletüniversitesinin Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Lisans Programında okumakta olan 86 öğretmen adayı ilegerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgiler anketi ve Aslan (2015) tarafındangeliştirilen Üniversite Yaşamına Uyum Ölçeği kullanılmıştır. Ölçek Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve AkademikUyum olmak üzere üç faktörden oluşmuştur. Araştırma sonunda sınıf öğretmenliği lisans programında okuyanöğretmen adaylarının Üniversite yaşamına uyum düzeylerinin yüksek olduğu, üniversite yaşamına uyumdüzeylerinin onların cinsiyetine, mezun oldukları lisenin türüne, kaldıkları yere, aylık harcama tutarlarına,çalışma durumlarına ve okudukları bölümü tercih etme sıralarına göre farklılaşmadığı, sınıf düzeyine, mezunoldukları lisenin bulunduğu yerleşim türüne, bölümden memnun olma durumlarına ve okudukları bölümü tercihetme nedenlerine göre farklılaştığı belirlenmiştir.

LEVELS OF UNIVERSITY LIFE ADAPTATION OF PRESERVICE PRIMARY TEACHERS

: Individuals adapt to situations they encounter throughout their lives. The university life, which is the last step of the education received before professional life is taken, becomes a situation that the students are difficult to adapt to. Many students leave their families for the first time, come to a different city, make new friendships, and perhaps most importantly, for the first time in their education life, take responsibility as an adult individual. The aim of this research is to determine the level of adaptation to university life of the primary school teacher candidates. The survey model was used in the study. The research was carried out with 86 teacher candidates studying in the Primary Teaching Undergraduate Program of the Faculty of Education of a public university in the Western Black Sea. A personal information questionnaire and Adaptation to University Life Scale developed by Aslan (2015) was used as a means of data collection in the research. The scale consists of three factors; Personal Adaptation, Social Adaptation, and Academic Adaptation. At the end of the research, the primary school teacher candidates have high levels of adaptation to university life, their level of adaptation to university life does not differ according to their gender, the type of high school they graduated from, their place of residence, monthly expenditure amounts, their employment status and the order they prefer their department, and the level of the graduate. It was determined that it differ according to the type of settlement where they are located, their satisfaction with the department and the reasons for choosing the department they study.

___

  • Abdullah, M. C., Elias, H., Mahyuddin, R., & Uli, J. (2009). Adjustment amongst first year students in a Malaysian university. European Journal of Social Sciences, 8(3), 496-505.
  • Aktaş, Y. (1997). Üniversite öğrencilerinin uyum düzeylerinin incelenmesi: Uzunlamasına bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (13), 107-110.
  • Aslan, S. (2015). Üniversite yaşamına uyum ölçeği’nin geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi [Hacettepe University Journal of Education], 30(4), 132-145.
  • Atwater, E. (1987). Psychology of adjustment: Personal growth in a changing world (3rd ed.). NJ: Prentice Hall..
  • Beydağ, K. D., Gündüz, A. & Özer, F. G. (2008). Sağlık yüksekokulu öğrencilerinin eğitimlerine ve mesleklerine bakış açıları, meslekten beklentileri. Pamukkale Tıp Dergisi, 1(3), 137- 142.
  • Blimling, G. S. & Miltenberg, L. J. (1981). The resident assistant: Working with college students in residence halls (2nd ed.). Dubuque, IA: Kendall/Hunt.
  • Bülbül, T., & Acar Güvendir, M. (2014). Üniversite birinci sınıf öğrencilerinin yükseköğretim yaşamına uyum düzeylerinin incelenmesi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1), 397-418.
  • Ceyhan, A. A. (2006). An investigation of adjustment levels of turkish university students with respect to perceived communication skill levels. Social Behavior and Personality; 34(4), 367-379.
  • Clinciu, A. I. (2013). Adaptation and stress for the first year university students. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 78, 718-722.
  • Çepni, S. (2005). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Trabzon: Erol Ofset. Dilekmen, M. (2007). Orientation program and adaptation of university students. Psychological reports, 101(3), 1141-1144.
  • Duru, E. (2016). Üniversiteye uyum sürecinde yalnızlığı yordamada sosyal destek ve sosyal bağlılığın doğrudan ve dolaylı rolleri. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, (29) 13-22.
  • Enochs, W. K., & Roland, C.B. (2006). Social adjustment to college freshmen: the importance of gender and living enviromnent. College Student Journal, 40(1), 63–72.
  • Erdoğan, S., Şanlı, H. S. & Şimşek Bekir, H. (2005). Gazi üniversitesi, eğitim fakültesi öğrencilerinin üniversite yaşamına uyum durumları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(2), 479-496.
  • Gadzella, B. M., & Carvalho, C. (2006). Stress differences among university female students. American Journal of Psychological Research, 2(1), 21-27.
  • Gadzella, B. M., Masten, W. G. & Stacks, J. (1998). Students’ stress and their learning strategies, test anxiety, and attributions. College Student Journal, 32, 416–422.
  • Karahan, T. F., Sakdoğan, M., Özkamalı, E. & Dicle, A. N (2005b). Üniversite öğrencilerinin üniversite yaşamına uyum düzeylerinin denetim odağı ve atılganlık düzeyleri açısından incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (18), 6-15.
  • Karahan, T. F., Sardoğan, M.E., Özkamalı, E. ve Dicle, A. N. (2005). Üniversite 1. sınıf öğrencilerinin üniversiteye uyum düzeylerinin sosyokültürel etkinlikler açısından incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (30), 63- 71.
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Khamis, A., Yaakub, N. F., Shaari, A., Zailani, M. & Yusoff, M. (2002). Adjustment to college life and academic performance among Universiti Utara Malaysia Students. Unpublished Manuscript, Universiti Utara Malaysia, Kedah, Malaysia.
  • Mercan, Ç. S. & Yıldız, S. (2011). Eğitim fakültesi birinci sınıf öğrencilerinin üniversiteye uyum düzeylerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. HAYEF Journal of Education, 8(2), 135-154.
  • Özkan, S., & Yılmaz, E. (2010). Üniversite öğrencilerinin üniversite yaşamına uyum durumları (Bandırma Örneği). Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 5(13), 153-171.
  • Sevinç, S. (2010). Mersin Üniversitesi birinci sınıf öğrencilerinin akademik, sosyal, kişisel ve kurumsal uyumlarını olumsuz etkileyen faktörlerin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mersin Üniversitesi.
  • Sivrikaya, K. (1992). Fatih eğitim fakültesi beden eğitimi ve spor bölümü öğrencilerinin uyum düzeylerinin belirlenmesi ve uyum düzeyleri arasındaki farklılıkların araştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Sürücü, M. & Bacanlı, F. (2010). Üniversiteye uyumun psikolojik dayanıklılık ve demografik değişkenlere göre incelenmesi. Gazi University Journal of Gazi Educational Faculty (GUJGEF), 30(2), 375-396.
  • Wintre, M. G. & Yaffe M. (2000). First-year students’ adjustment to university life as a function of relationship with parents. Journal of Adolescent Research, 15(1), 9–37.
  • Yalım, D. (2007). Üniversite birinci sınıf öğrencilerinin uyumu: psikolojik sağlamlık, başa çıkma, iyimserlik ve cinsiyetin rolü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara