Sınıf Öğretmenlerinin Eğitim Bilişim Ağı Televizyon Kanalı (EBA TV) Üzerinden Yapılan Uzaktan Eğitime İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı, ilkokul öğrencilerine yönelik olarak Eğitim Bilişim Ağı televizyon kanalında (EBA TV) yapılan uzaktan eğitimle ilgili sınıf öğretmenlerinin görüşlerini incelemektir. Araştırma nitel araştırma yöntemi kullanılarak durum çalışması deseninde tasarlanmıştır. Veriler, Türkiye’nin farklı bölgelerinde görev yapan 48 sınıf öğretmeninin katılımıyla çevrimiçi iletişim araçları kullanılarak toplanmıştır. Katılımcıların yanıtları içerik analizi ile çözümlenerek kodlar ve temalar oluşturulmuş ve doğrudan alıntılarla desteklenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, öğretmenlerin çoğu EBA TV’de yayınlanan derslerde öğretmenin aktif öğrencinin pasif olması sebebiyle yöntem ve tekniği sınırlı bulduğunu; öğrencilerin bireysel farklılıkları dikkate alınmadığı için kazanımlara istenen düzeyde ulaşılamayacağını; derslerin etkililiğinin artması için somutlaştırıcı ve motive edici etkinliklerin çoğaltılması gerektiğini; etkili bir ölçme değerlendirme sistemi kurulmasının önemli olduğunu ve öğretmenlerin deneyimleri arttıkça uzaktan eğitimle işlenen derslerin kalitesinin yükseleceğini belirtmişlerdir. Bu bağlamda, uzaktan eğitim derslerinin niteliği artırılarak yıl boyu örgün eğitime destek olarak yayınlanmaya devam etmesi oldukça önemli olduğu söylenebilir.

Investigating Views of Classroom Teachers on Distance Education Implemented through the Education Information Network Television Channel (EBA TV)

The aim of this research is investigating the views of classroom teachers on distance education broadcast on the Educational Information Network television channel (EBA TV) for Primary School students. This research was conducted in a case study design using qualitative research method. Data was collected using online communication tools with the participation of 48 classroom teachers working in different regions of Turkey. The views of the participants were analyzed with content analysis, codes and themes were created and supported with direct quotations. According to the results, most of the teachers found that the method and technique used in the course on EBA TV were very limited as the teacher was active and the student was passive. Since the individual differences of the students are ignored, the goals will not be achieved at the desired level; Concretizing and motivating activities should be increased in order to increase the effectiveness of the courses; They were stated that the importance of establishing an effective measurement and evaluation system and also depending on teachers’ experience of distance education, the quality of the courses will improve. In this context, it can be said that it is very important to increase the quality of distance education courses for supporting formal education system via distance education throughout the year

PDF

___

Afşar, B. ve Büyükdoğan, B. (2020). Covid-19 pandemisi döneminde İİBF ve SBBF öğrencilerinin uzaktan eğitim hakkındaki değerlendirmeleri. Karatay Sosyal Araştırmalar Dergisi, (5), 161- 182.
Akar, H. (2019). Durum çalışması. A. Saban ve A. Ersoy (Ed.). Eğitimde nitel araştırma desenleri içinde (ss. 139-179). Ankara: Anı Yayıncılık.
Aktaş, C.M. (2008). Öğretmenlerin yeni ortaöğretim matematik öğretim programının ölçme değerlendirme boyutuna bakışlarının incelenmesi. Doktora tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
Aydın, E. (2020). Covid-19 döneminde EBA TV üzerinden yapılan Türkçe derslerinin değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 877-894.
Bahçeşehir Üniversitesi. (2020, Mayıs). Uzaktan eğitim süreci üzerine veli, öğretmen ve öğrencilerden elde edilen veriler ile ilgili araştırma bulgularının rapor. https://docs.google.com/document/d/1Yg6DyVDFf_ZwVoMhxislU5ipztqQQm8naNgAEUqz yCg/edit?usp=sharing adresinden 20.05.2020 tarihinde erişilmiştir.
Baki, A. (2007). Bilişim ve iletişim teknolojileri karşısında geleceğin üniversiteleri. Aktan, C.C. (Ed.), Değişim çağında yüksek öğretim: Global trendler-paradigmal yönelimler, Yaşar Üniversitesi, İzmir.
Branon, R. F. and Essex, C. (2001). Synchronous and asynchronous communication tools in distance education: A survey of instructors. Tech Trends, 45(1), 36–42.
Ceylan, G. (2008). Öğretmen-öğrenci etkileşiminin sınıf atmosferine etkisi (Aksaray ili örneği). Yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Coşkunserçe, O. ve İşçitürk, G. B. (2019). Eğitim bilişim ağı (EBA) platformu hakkında öğrencilerin farkındalığının artırılmasına yönelik bir durum çalışması. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 7(1), 260-276.
Creswell, J. W., and Poth, C. N. (2016). Qualitative inquiry & research design choosing among five approaches (4. Edition). London: Sage Publications.
Çakın, M. ve Akyavuz, E. K. (2020). Covid-19 süreci ve eğitime yansıması: öğretmen görüşlerinin incelenmesi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 6(2), 165-186.
Demirbaş, O. O. ve Demirkan, H. (2003). Focus on architectural design process through learning styles. Design Studies, (24), 437-456.
Doğan, S. ve Koçak, E. (2020). EBA sistemi bağlamında uzaktan eğitim faaliyetleri üzerine bir inceleme. Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(14), 110-124.
Elcil, Ş. ve Şahiner, D. (2014). Uzaktan eğitimde iletişimsel engeller. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 6(1), 21-33.
Ergüney, M. (2015). Uzaktan eğitimin geleceği: MOOC (Massive open online course). Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(4), 15-22.
Fidan, N. K. (2008). İlköğretimde araç gereç kullanımına ilişkin öğretmen görüşleri. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 1(1), 48-61.
Gürer, M. D., Tekinarslan, E. ve Yavuzalp, N. (2016). Çevrimiçi ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitim hakkındaki görüşleri. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(1).
Hasırcı, Ö. K. (2006). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin öğrenme stilleri: Çukurova Üniversitesi örneği. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 2(1), 15-25.
Işık, A. H., Karacı, A., Özkaraca, O. ve Biroğul, S. (2010). Web tabanlı eş zamanlı (senkron) uzaktan eğitim sistemlerinin karşılaştırmalı analizi. Akademik Bilişim, 10-12.
İnci Kuzu, Ç. (2020). Covıd-19 pandemisi sürecinde uygulanan ilkokul uzaktan eğitim programı (eba tv) ile ilgili veli görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 505-527.
Kanatlı, F. (2008). Alternatif ölçme ve değerlendirme teknikleri konusunda sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin değerlendirilmesi. Yüksek lisans tezi. Mustafa Kemal Üniversitesi, Hatay.
Kılınç, M. (2015). Uzaktan eğitim uygulamalarının etkililiği üzerine bir araştırma (İnönü Üniversitesi uzaktan eğitim merkezi ilahiyat lisans tamamlama programı örneği). Doktora tezi. İnönü Üniversitesi, Malatya.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (3. Baskıdan Çeviri, Çeviri Editörü: S. Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Miles, M, B., and Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage
Musgrove, A. T., (2002). An examination of the Kolb LSI and geft and their relationship to academic achievement in web-based and face to face nursing courses. Thesis of Florida Athlantic University, Boca Raton, Florida.
Ocak, İ., Islak, F. G. ve Ocak, G. (2015). İlkokul 4. sınıf fen bilimleri dersinde kavram karikatürü kullanımının akademik başarıya etkisi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 119-132.
Okatan, D. S. (2010). Fen bilgisi eğitiminde modellendirme ve somutlaştırmanın öğrenci başarısına etkisi. Yüksek lisans tezi. Kafkas Üniversitesi, Kars.
Oral, B. (2003). Ortaöğretim öğrencilerinin öğrenme stillerinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 35, 418-435.
Öztürk, B. ve Çetinkaya, A. (2021). Pandemi döneminde bir eğitim aracı olarak televizyon: TRT EBA TV. İNİF E- Dergi, 6(1), 140-162.
Patton, M. Q. (2018). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (3. Baskıdan Çeviri, Çeviri Editörü: M. Bütün ve S.B. Demir). Ankara: Pegem Akademi.
Salyers, V., Carter, L., Barrett, P., and Williams, L. (2010). Evaluating Student and Faculty Satisfaction with a Pedagogical Framework. The Journal of Distance Education, 24(3).
Sünbül, A. M. (2012). Eğitime yeni bakışlar. Konya: Eğitim Yayınevi.
Szente, J. (2020). Live virtual sessions with toddlers and preschoolers amid COVID-19: Implications for early childhood teacher education. Journal of Technology and Teacher Education, 28(2), 373-380.
Şen, B., Atasoy, F. ve Aydın, N. (2010, 10-12 Şubat). Düşük maliyetli web tabanlı uzaktan eğitim sistemi uygulaması. 12. Akademik Bilişim Konferansı Etkinlikleri, Muğla Üniversitesi, Muğla. https://ab.org.tr/kitap/ab10.pdf adresinden 28.10.2021 tarihinde erişilmiştir.
Telli, S. G. ve Altun, D. (2020). Coronavirüs ve çevrimiçi (online) eğitimin önlenemeyen yükselişi. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 3(1), 25-34.
Toker Gökçe, A. (2008). Küreselleşme sürecinde uzaktan eğitim, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 1-12.
Uçgun, D. (2013). Türkçe öğretmenlerinin öğrencileri motive etme düzeyleri ile ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin Türkçe dersine yönelik tutumları arasındaki ilişki. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 449-460.
Yapıcı, M. (2004). İlköğretim dilbilgisi konularının çocuğun bilişsel düzeyine uygunluğu. İlköğretimOnline, 3(2), 35-41.
Yenilmez, K. ve Duman, Ö. A. (2008). İlköğretimde matematik başarısını etkileyen faktörlere ilişkin öğrenci görüşleri. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(19), 251-268.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldız, S. ve Bektaş, F. (2020). EBA TV’de yayınlanan beden eğitimi etkinliklerinin veli ve beden eğitimi öğretmenlerinin görüşleriyle değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 969-987