Değerler Eğitimi ve Ahilik İlkeleri

Fütüvvet geleneğinin etkisiyle tesis edilmiş ve XIII-XX. yüzyıllar arası mevcudiyetini devam ettirmiş olan ahîlik, ferdî, iktisadî, sosyal ve kültürel hayatımızda önemli etkileri olmuş bir esnaf teşkilatıdır. Esnafın belirli ilkeler etrafında eğitilerek sosyalleşmesinin sağlanması, ticarî hayatta oluşturulan güvenle sosyal sermayeye katkıda bulunması ahîlik kurumunun önemini bir kat daha arttırmıştır. Günümüzde toplumun sıkça şikâyet ettiği konulardan birisi de ticarî hayatı dizayn eden ilkelerden sapılması sonucunda güven kaybı ve insanımızın ticarî faaliyetlerde aldanma, kaybetme endişesi taşımasıdır. Ahilik teşkilatının kuruluşunda Ahi Evran önemli bir role sahiptir. Ahilik teşkilatında eğitime özel bir önem verilmiştir. Ahilikte şunlar önemlidir: İnsanı kâmil bir hale getirmek, bireyi çocukluğundan itibaren hayata hazırlamak, mensuplarını bir mesleğe sahip insanlar olarak yetiştirebilmek, vatan savunması, otorite boşluğunun doldurulması için askeri güç kullanmak, kültür ve sanat erbabı yetiştirmek vs. Sosyal bir problemin özünü teşkil eden bu konu aslında ekonomi-ahlâk dengesi şeklinde ele alınabilir. Literatür taraması yoluyla yapılan bu araştırma sonucunda geçmişte yaşanan önemli bir tecrübenin günümüz problemlerinin çözümüne katkı sağlayarak sosyal sermayenin artışında, sosyal huzurun sağlanması ve değer kaybının önlenmesinde önemli etki yapabileceği değerlendirilmektedir.

Values Education and Principles of Akhizm

It was established under the influence of the tradition of Fütüvvet and who has maintained its existence XIII-XX. centuries Akhizm is a tradesman organization private, economic, social and cultural life in ourlives. The importance of Akhizm institution has increased one more time that ensuring that crafts men are educated and socialized around certain principles to contribute to social capital with confidence created in commercial life. Ahi Evran has an important role in establishment of Akhizm organisation. In Akhizm organisation, education had an importance. The followings are important in Akhizm: To turn people in a more perfect person, to get a person ready for life from his/her childhood, to grow their members as people having an occupation, to use military force for defending land and for filling the authority gap, to grow people in culture and etc. This issue which is thecore of a social problem, can in fact be considered as economic-moral balance. As a result of this research made through literature review, it is evaluated that an important experienced person in the past can make a significant effect in increasing social capital, securing social peace and avoiding depreciation by contributing to solution of present problems.

PDF

___

Akyüz, Y. (2009). Türk Eğitim tarihi (M.Ö. 1000-M.S.2009). Ankara: Pegem A Yayınları.
Anadol, C. (1991). Türk İslam medeniyetinde ahîlik kültürü ve fütüvvetnâmeler. Ankara: Kültür Bakanlığı Halk Kültürünü Araştırma Dairesi Yayınları.
Araş, O. N. (2012). Günümüz işletmelerinde ortaklık kültürünün tesisinde ahîlik temel ilkelerinin yeri ve önemi. Kırşehir: SFN Televizyon Tanıtım Tasarım Yayınları.
Atalay, R. (1999). Divanü lügati-t Türk tercümesi. Ankara: TDK.
Aydın, N. (2011). Hz. Peygamber’in sünnetinde ahîlik değerler sisteminin temel referansları (ed.)
Çavuşoğlu, A. Kayseri: Ahî Uluslararası Sempozyumu Kalite Merkezli Bir Yaşam Bildiri Kitabı.
Bayram, M. (1981). Anadolu Selçuklulardan günümüze din eğitimi. Türkiye'de I. Din Eğitimi Semineri. Ankara: A. Ü. İlahiyat Vakfı Yayınları
Bayram, M. (1993). Şeyh Evhadü'd-dîn Hâmîd el-Kirmânî ve Evhadiyye Tarikatı. Konya: Damla Yayınları
Bayram, M. (2006), Ahi Evren tasavvufî düşüncenin esasları, Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları
Bıyıklı, Y. (2000). Ahilik. Trabzon: Türkiye Esnaf ve Sanatkârlar Odası Birliği Yayınları
Bolay, S.H. (2013). Aşkın değerler buhranı. İstanbul: Değerler ve Eğitimi Uluslararası Sempozyumu, Dem Yayınları.
Burak, D. M. (2012). Bireyin toplumsallaşmasında ahîliğin yeri ve önemi. Kırşehir (Ed.) Ceylan, K. II. Uluslararası Ahîlik Sempozyumu.
Çağatay, N. (1991). Ahîlik nedir? Ankara: Kültür Bakanlığı Halk Kültürünü Araştırma Dairesi Yayınları
Çağatay, N. (1974). Bir Türk kurumu olan ahilik. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi. Yayınları.
Çalışkan, Y. ve İkiz M. L. (1993). Kültür, sanat ve medeniyetimizde ahîlik. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Çevik, İ. (1986). Endüstriyel mesleki ve teknik öğretimde örgütlenme sorunları. Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi, Türk ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü (TODAİE), Ankara.
Çoban, M. (2016). Değerler eğitiminin referansları bağlamında Hacı Bektaş-ı Velî’nin Makâlâtı. Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 13(1) 1-22.
Demir, G. (2009). Ahîlik ve yükselen değerler. Görüş Dergisi. 4(4), 102-117.
Demirci, M. (1992). Ahîlikte tasavvufi boyut, fütüvvet. Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 11(26), 83-90.
Demirpolat, A. ve Akça, G. (2004). Ahilik ve Türk sosyo-kültürel hayatına katkıları. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırma Dergisi, 15, 356-376.
Doğan, H., (2006). Ahîlik ve örtülü bilgi günümüz işletmecilerine dersler. Ankara: Ekin Yayınları. Durak, İ. ve Yücel, A. (2010). Ahiliğin sosyo-ekonomik etkileri ve günümüze yansımaları. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 15(2) 151-168.
Ecer, A. V. (2201). Ahmet Yesevî Dervişi Ahî Evran ve Kayseri’de Ahîlik. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(2), 47-64.
Ekinci, Y. (2008). Ahîlik. Ankara: Özgün Matbaacılık. Ekinci, Y. (1991). Ahîlik. Ankara: Sistem Ofset.
Erdoğan, R. T. (2014). Ahîlik ansiklopedisi 1. Ankara: Gümrük ve Ticaret Bakanlığı Yayınları. Erken, V. (2008). Bir sivil örgütlenme modeli ahîlik. Ankara: Berikan Yayınları.
Ertürk, S. (2013). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Edge Akademi Yayınları.
Fayda, M. (1966). Anadolu ahi teşkilatı. YayımlanmamışYüksek Lisans Tezi, Ankara.
Göktaş, V. (2011). Ahîlik ve tasavvuftaki bazı müşterek ahlâki öğeler. Ahîlik Uluslararası Sempozyumu. Kalite Merkezli Bir Yaşam, ss. 107-124.
Günşen, A. (2014). Ahîlik ansiklopedisi 1. Ankara: Gümrük ve Ticaret Bakanlığı Yayınları. Güllülü, S. (1977). Sosyoloji açısından ahi birlikleri. İstanbul: Ötüken Yayınları.
Hacı Bektâş-ı Velî. (2011). Makalât, Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
İvgin, H. (1996). Ahîlerde ahlâkî değerler ve bunların ticarette uygulaması, 1. Uluslararası Ahîlik Kültürü Sempozyum Bildiriler Kitabı, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Karakitapoğlu, Z. (1996). Contemporary value orientations of adults and university students. Unpublished Master Thesis, METU The Graduate School of Social Sciences, Ankara.
Karaman, R. (2014). Türk ahi teşkilatının işleyişi ve çorum tarihinde ahilik. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 93-109.
Kaşgarlı, M. (1970). Divan- ı lügat- it Türk I. Ankara: Türk Dil Kurumu.
Kaya, U. (2013). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Osmanlı’da ahlâk eğitimi, İstanbul: Dem Yayınları.
Kazıcı, Z. (1969). İslam kültür ve medeniyeti. İstanbul: Timaş Yayınları. Köksal, M. F. (2006). Ahî Evran ve ahîlik, Kırşehir: Kırşehir Valiliği Yayınları. Köylü, M. ve Altaş N. (2014) Din eğitimi, İstanbul: Ensar Yayınları.
Küçükdağ, Y., Erdemir, Y. ve Şahin, B. (2016). Ahîlik ansiklopedisi I. Ankara: TC. Gümrük ve Ticaret Bakanlığı.
Meglino, B. M. ve Ravlin, E. C. (1998). Individual values ın organizations. Concepts, Controversies And Research Journal of Management, 24(3).
Memduoğlu, H. B. ve Yılmaz, K. (2012) Eğitim bilimine giriş. Ankara: Pegem Akademi. Özgüven, İ. (1999). Psikolojik testler. Ankara: PDREM Yayınları.
Özköse, K. (2011). Ahîlikte ahlâk ve meslek eğitimi. Cumhuriyet Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2(1) 87-103.
Sancaklı, S. (2008). Ahîlik ahlâkının oluşumunda hadislerin etkisi. 1.Uluslararası Ahilik Kültürü ve Kırşehir Sempozyumu, 901-928.
Sancaklı, S. (2010). Ahilik ahlakının oluşumunda hadislerin etkisi. İnönü Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1(1), 1-18
Şahin, İ. (1988). Ahî Evran. TDVİA I. 529-530.
Şeker, M. (1997). Fetihlerle Anadolu’nun Türkleşmesi ve İslamlaşması. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Turan, K. (1996). Ahîlikten günümüze mesleki ve teknik eğitimin tarihi gelişimi. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları.
Türkiye Esnaf ve Sanatkârları Konfederasyonu (1973). Cumhuriyetin ellinci yılında esnaf ve sanatkâr. Ankara: Güneş Matbaacılık.
Uçma, İ. (2011). Bir sosyal siyaset kurumu olarak ahîlik. İstanbul: İşaret Yayınları Ülgen, E. (1996). Osmanlı ansiklopedisi. İstanbul: İz Yayınları.
Yavuz, K. (1998). Günümüzde din eğitimi, Adana: Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.