PİYANO ÖĞRETİM ELEMANLARININ BAŞLANGIÇ SEVİYESİ PİYANO ÖĞRETİMİ UYGULAMALARINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Bu araştırmanın amacı, müzik eğitimi anabilim dallarında görev yapmakta ve piyano derslerini yürütmekte olan öğretim elemanlarının, başlangıç seviyesi piyano öğretimi uygulamaları ile ilgili görüş ve düşüncelerini tespit etmektir. Nitel araştırma tekniğinin ve veri toplama yöntemi olarak yarı yapılandırılmış görüşme formunun kullanıldığı araştırma, 2014-2015 eğitim-öğretim yılında farklı üniversitelerin müzik eğitimi anabilim dallarında görev yapmakta ve piyano derslerini yürütmekte olan 16 öğretim elemanı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda piyano derslerinin katılımcıların yarısı tarafından iki/daha fazla öğrenci ile yürütüldüğü; piyano derslerinin bir öğrenci ile yürütülmesi gerektiği; internet-bilgisayar destekli öğretimin piyano öğretimine olumlu katkı sağlayacağının düşünüldüğü; ders saatlerinin özellikle teknik, nota öğretimi ve müzikalite açısından yetersiz olduğu; öğrenci çalışmalarının ders dışında takip edilmesinin öğrenci kazanımında etkili olacağının düşünüldüğü tespit edilmiştir.

COMMENTS OF PIANO INSTRUCTORS REGARDING BEGINNER'S LEVEL PIANO EDUCATION PRACTICES

The aim of the research is determining views and opinions of piano instructors who are employed at music education department and conduct piano lessons regarding beginner's level piano education practices. The research which uses qualitative research technique and semi-structured interview form as data acquisition method has been performed by 16 instructors who are employed at the departments of music education of various universities between 2014-2015 academic year. Due to the conclusions of the research it is determined by half of the participants that piano lessons are carried out by two/or more students, however piano lessons should be conducted by one student, internet-computer aided training will contribute to piano education, the training hours are not sufficient especially in terms of technical, musical notation training and musicality, if the studies of students are followed beyond lessons this may effect attendance of new students.

PDF

___

Akmehmet Şekerler, S. (1995). Nitel araştırma yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımlar. (Ed. F. N. Seggie ve Y. Bayyurt), Derinlemesine Görüşme. Ankara: Anı Yayıncılık. 186-202.
Alkan, C. ve Kurt, M. (2014). Özel öğretim yöntemleri, disiplinlerin öğretim teknolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Bandura, A. (1995). Self-efficacy in changing societies. (Ed. A. Bandura), Exercise of Personal and Collective Efficacy in Changing Societies. Cambridge: Cambridge University Press, 1-46.
Çepni, S. (2009). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Trabzon: Kişisel Yayınlar.
Çimen, G. (2013). Piyano öğretiminde pedagojik yaklaşımlar. (Ed. S. Karakelle), Piyano Eğitiminde Deşifre. Ankara: Pegem Akademi, 105-123.
Dinç, B. (2015). Okulöncesi eğitim kurumuna devam eden çocukların ebeveynlerinin çocuk hakları eğitimi konusundaki görüşleri. ENAD, 3 (1), 7-25.
Duruhan, K. (2006). Felsefe ve eğitim. (Ed. A. Solak). Türk Düşünürleri ve Eğitim Felsefeleri. Ankara: Hegem Yayınları, 263-301.
Ercan, N. (2008). Piyano eğitiminde ilke ve yöntemler. Ankara: Ahmet Say.
Fidan, N. (2012). Okulda öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem Akademi.
Glesne, C. (2014). Nitel araştırmaya giriş. (Çev. A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu), Ankara: Anı Yayıncılık.
Gökbudak, Z. S. (2005). Etkili bir piyano eğitimi ve öğretimi için ailenin rolü. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 559-574.
Gökbudak, Z. S. (2013). Piyano öğretiminde pedagojik yaklaşımlar. (Ed. S. Karakelle). Piyano eğitiminde öğretim eserleri ve basamakları. Ankara: Pegem Akademi, 1-42.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Kasap, B. T. (2004). Müzik öğretmeni yetiştiren kurumlardaki yardımcı çalgı dersleri üzerine bir araştırma. 1924-2004 Musiki Muallim Mektebinden Günümüze Müzik Öğretmeni Yetiştirme Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 07-10 Nisan, Isparta: S.D.Ü Yayınları, 160-175.
Kesici, Ş. (2007a). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin rehberlik ve danışmanlık ihtiyaçları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7 (3), 1301-1349.
Kesici, Ş. (2007b). Şube rehber öğretmenlerinin görüşlerine göre 6. 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin rehberlik ve danışma ihtiyaçları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 365-383.
Kıvrak, N. İ. (2003). Müzik öğretmeni yetiştirmede piyano Eğitimi. Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu, 209-211.
Kızıltepe, Z. (2015). Nitel araştırma yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımlar. (Ed. F. N. Seggie ve Y. Bayyurt), İçerik analizi, Ankara: Anı Yayıncılık, 253-267.
MEB İlköğretim Genel Müdürlüğü (2006). İlköğretim müzik dersi öğretim programı (1- 8. sınıflar). Ankara: MEB.
Ocak, M. A., Topal, A. D., Ağca, R. K. ve Akçayır, M. (2011). Öğretim tasarımı kuramlar, modeller ve uygulamalar. (Ed. M. A. Ocak), Tanımlar ve temel bilgiler, Ankara: Anı Yayıncılık, 2-28.
Okan, H. (2009). Piyano eğitiminde yansıtıcı düşünmenin kullanımı ve etkililiği. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Özmenteş, S. ve Özmenteş, G. (2009). Çalgı çalışmaya ilişkin tutum, bireysel özellikler ve performans düzeyi ilişkileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 1 (17), 353-360.
Pirgon, Y. (2009). Piyano eğitiminde karşılaşılan güçlüklerin aşılmasına yönelik bir çalışma. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Konya.
Seggie, F. N. ve Bayyurt, Y. (2015). Nitel araştırma yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımlar. (Ed. F. N. Seggie ve Y. Bayyurt), Giriş, Ankara: Anı Yayıncılık, 1-9.
Semerci, N. ve Semerci, Ç. (2004). Türkiye'de öğretmenlik tutumları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (1), 137-146.
Ünlüer, S. (2010). Engelliler entegre yüksekokulundaki bilgi ve iletişim teknolojileri entegrasyonu sürecinin incelenmesi. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Yazıcı, T. (2014). Problem çözme becerisinin başlangıç seviyesi piyano öğretiminde kullanımı ve etkililiği. Doktora Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, N. (2006). Uludağ üniversitesi eğitim fakültesi GSE bölümü müzik eğitimi anabilim dalında uygulanan piyano eğitiminin değerlendirilmesi. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, 26-28 Nisan, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Zimmerman, B. J. (1995). Self-efficacy in changing societies. (Ed: A. Bandura). Self- efficacy and educational development. Cambridge: Cambridge University Press, 202-232.