Drama normal çocuk ve gençlerin yanısıra engelli olan çocuk ve gençlerin eğitiminde son derece önemlidir. Bu araştırmanın amacı özel eğitim öğretmenlerinin dramaya ilişkin görüşlerini belirlemektir. Bu amaçla nitel olarak desenlenen çalışmada Düzce ilindeki on altı özel eğitim öğretmenine yarı- yapılandırılmış görüşme ile araştırmacı tarafından uzman görüşü alınarak hazırlanan dramaya ilişkin görüşme formu uygulanmıştır. Veriler betimsel analiz ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda öğretmenlerin dramaya ilişkin yeterli bilgiye sahip olmadıkları ve okul çalışmalarında dramaya fazla yer vermedikleri, drama çalışmalarında müziği çok fazla kullanmadıkları; drama çalışmalarını özel gereksinimli öğrencilerinin eğitiminde daha etkili kullanabilmeleri için daha fazla eğitime gereksinimleri olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır.
Drama is very important in education of children and young individuals with disabilities in addition to education of normal children and young individuals. This study aims at identifying the opinions of special education teachers regarding drama. Semi-structured interview and interview form on drama, which was prepared by the author with consideration of an expert's opinion, have been used on sixteen special education teachers in the province of Düzce in this study, which was designed as a qualitative study. Data was analyzed with content analysis. It has been concluded in the study that teachers do not have sufficient knowledge on drama and rarely integrate drama in the school activities, do not use music much in drama activities; and that the need more training in order to use drama activities more effectively in the education of students with special needs. "> [PDF] ÖZEL EĞİTİM ÖĞRETMENLERİNİN DRAMAYA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ | [PDF] OPINIONS OF SPECIAL EDUCATION TEACHERS REGARDING DRAMA Drama normal çocuk ve gençlerin yanısıra engelli olan çocuk ve gençlerin eğitiminde son derece önemlidir. Bu araştırmanın amacı özel eğitim öğretmenlerinin dramaya ilişkin görüşlerini belirlemektir. Bu amaçla nitel olarak desenlenen çalışmada Düzce ilindeki on altı özel eğitim öğretmenine yarı- yapılandırılmış görüşme ile araştırmacı tarafından uzman görüşü alınarak hazırlanan dramaya ilişkin görüşme formu uygulanmıştır. Veriler betimsel analiz ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda öğretmenlerin dramaya ilişkin yeterli bilgiye sahip olmadıkları ve okul çalışmalarında dramaya fazla yer vermedikleri, drama çalışmalarında müziği çok fazla kullanmadıkları; drama çalışmalarını özel gereksinimli öğrencilerinin eğitiminde daha etkili kullanabilmeleri için daha fazla eğitime gereksinimleri olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır. "> Drama normal çocuk ve gençlerin yanısıra engelli olan çocuk ve gençlerin eğitiminde son derece önemlidir. Bu araştırmanın amacı özel eğitim öğretmenlerinin dramaya ilişkin görüşlerini belirlemektir. Bu amaçla nitel olarak desenlenen çalışmada Düzce ilindeki on altı özel eğitim öğretmenine yarı- yapılandırılmış görüşme ile araştırmacı tarafından uzman görüşü alınarak hazırlanan dramaya ilişkin görüşme formu uygulanmıştır. Veriler betimsel analiz ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda öğretmenlerin dramaya ilişkin yeterli bilgiye sahip olmadıkları ve okul çalışmalarında dramaya fazla yer vermedikleri, drama çalışmalarında müziği çok fazla kullanmadıkları; drama çalışmalarını özel gereksinimli öğrencilerinin eğitiminde daha etkili kullanabilmeleri için daha fazla eğitime gereksinimleri olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır.
Drama is very important in education of children and young individuals with disabilities in addition to education of normal children and young individuals. This study aims at identifying the opinions of special education teachers regarding drama. Semi-structured interview and interview form on drama, which was prepared by the author with consideration of an expert's opinion, have been used on sixteen special education teachers in the province of Düzce in this study, which was designed as a qualitative study. Data was analyzed with content analysis. It has been concluded in the study that teachers do not have sufficient knowledge on drama and rarely integrate drama in the school activities, do not use music much in drama activities; and that the need more training in order to use drama activities more effectively in the education of students with special needs. ">

ÖZEL EĞİTİM ÖĞRETMENLERİNİN DRAMAYA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Drama normal çocuk ve gençlerin yanısıra engelli olan çocuk ve gençlerin eğitiminde son derece önemlidir. Bu araştırmanın amacı özel eğitim öğretmenlerinin dramaya ilişkin görüşlerini belirlemektir. Bu amaçla nitel olarak desenlenen çalışmada Düzce ilindeki on altı özel eğitim öğretmenine yarı- yapılandırılmış görüşme ile araştırmacı tarafından uzman görüşü alınarak hazırlanan dramaya ilişkin görüşme formu uygulanmıştır. Veriler betimsel analiz ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda öğretmenlerin dramaya ilişkin yeterli bilgiye sahip olmadıkları ve okul çalışmalarında dramaya fazla yer vermedikleri, drama çalışmalarında müziği çok fazla kullanmadıkları; drama çalışmalarını özel gereksinimli öğrencilerinin eğitiminde daha etkili kullanabilmeleri için daha fazla eğitime gereksinimleri olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır.

OPINIONS OF SPECIAL EDUCATION TEACHERS REGARDING DRAMA

Drama is very important in education of children and young individuals with disabilities in addition to education of normal children and young individuals. This study aims at identifying the opinions of special education teachers regarding drama. Semi-structured interview and interview form on drama, which was prepared by the author with consideration of an expert's opinion, have been used on sixteen special education teachers in the province of Düzce in this study, which was designed as a qualitative study. Data was analyzed with content analysis. It has been concluded in the study that teachers do not have sufficient knowledge on drama and rarely integrate drama in the school activities, do not use music much in drama activities; and that the need more training in order to use drama activities more effectively in the education of students with special needs.

___

  • Alberta Dept. of Education (1989). Drama Senior High School Teacher Resource Manual. Curriculum Support. Alberta Department of Education, Edmonton, Curriculum Branch. RIESEP.
  • Arlive, V.D. (1987). Oklahoma Speech / Drama Teacher Preparation. ED. 296 230., CS 505 696 (Eric Document).
  • Berghammer, G. (1991). Developmental Drama: The Curricular Process for Prekindergarten-Grade 6. Iova Arts Council / National Endowment for the Arts. Des Monies. Iowa State Department of Education, Iowa City.
  • Byrd, C. & Olsson, P. (1975). The Use of Pedagogic Drama in Psychiatric Education. Journal of Medical Education. 50(3). 299-300.
  • Eratay, E. (2005). İlköğretimde Drama Dersinin Özel Eğitim Bölümü Öğrencilerinin Empatik Becerilerine Etkisinin İncelenmesi. Türkiye 7. Drama Liderleri Buluşması ve Ulusal Drama Semineri Konferansı. Dramada Arayışlar. Ankara: Oluşum Yayınları. 81-89.
  • Eratay, E. (2006). Özel Eğitim Bölümü Öğretmen Adaylarının Dramayı Kullanmaya İlişkin Görüşleri. Türkiye 8. Drama Liderleri Buluşması ve Ulusal Drama Semineri Konferansı. Ankara: Oluşum Yayınları. 85-95.
  • Eratay, E. (2008). İlköğretimde Drama Dersinin Öğretmen Adaylarının Empatik Beceri Düzeylerine Etkisinin İncelenmesi. 13. Uluslararası Eğitimde Yaratıcı Drama Tiyatro Kongresi Konferansı. Ankara: Naturel Yayıncılık. 253-265.
  • Errington, E.P. (1993). Teachers as Researchers: Pursuing Qualitative Enquiry in Drama Classrooms. Youth Theatre Journal 7(4). 31-36.
  • Flynn, R.M. (1991). The Drama Specialist: Controlled by. Controlling by. Youth Theatre Journal 5(3). 3-10.
  • Gilles, C. (1998). Constant Connections Through Literature - Using Art, Music and Drama (Talking About Books). Language Arts 76(1). 67-75.
  • Gönen, M. & Çelebi-Öncü, E. (2003). Eğitimde Drama Kursuna Katılan Yetişkinlerin Kurs Öncesi ve Sonrasındaki Bilgilerinin Karşılaştırılması. Okulöncesinde Drama ve Tiyatro. Ankara: Fersa Matbaacılık. 45-54.
  • Gönen, M. & Uyar - Dalkılıç, N. (2000). Çocuk Eğitiminde Drama. Yöntem ve Uygulamalar. 3. Baskı. İstanbul: Epsilon Yayınevi.
  • Güleç - Aslan, Y., Özbey, F. & Cihan, H. (2014). Özel Eğitim Alanında Çalışan Öğretmenlerin Sorunları ve İhtiyaçları. Vaka Çalışması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 7(31). 639-654.
  • Jagerman, H.J. (1987). Exit Project. Indiana University at South Bend. Reference Materials-Bibliographies; Reports - Evalutive.
  • Joyce, E. & Pat, P. (1994). Drama Support Group. Context Teacher Change. Youth theatre journal. 8(3). 18-23.
  • Kaya, A. (2004). Öğretmen Adayları İçin Drama Eğitiminin Gerekliliği. Drama Liderliği. Ankara: Fersa Matbaacılık. 73-79.
  • Lee, B., Cawthon, S. & Dawson, K. (2012). Elementary and Secondary Teacher Self- Efficacy for Teaching and Pedagogical Conceptual Change in Drama - Based Professional Development Program. Teaching and Teacher Education. 30. 84- 98.
  • Lorenzo, G. (1993). Teacher Beliefs About Drama. Youth theatre journal. 8(2). 9-13.
  • O'Neill, C. (1989). Dialogue and Drama: The Transformation of Events, Ideas and Teachers. Language Arts 66(2). 147-159.
  • Okvuran, A. (1993). Yaratıcı Drama Eğitiminin Empatik Beceri ve Empatik Eğilim Düzeylerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
  • Özdemir, S.M. & Çakmak, A. (2008). The Effect of Drama Education on Prospective Teachers' Creative. International Journal of Instruction 1(1). 13-30.
  • Özsoy, N. & Marşap, A. (2004). Yaratıcı Drama Yönteminin Matematik Öğretiminde Kullanılmasına İlişkin İlköğretim Öğretmen Adaylarının Öğrencilerin ve Öğretmenlerin Görüşleri. Drama Liderliği. Ankara: Fersa Matbaacılık. 79-84.
  • Rosalind, M.F. & Gail, A. (1994). Exploring Classroom Literature Through Drama: A Specialist and a Teacher Collaborate. Language Arts. 71(1). 38-43.
  • Russell - Bowie, D. (2013). A Tale of Five Countries: Background and Confidence in Preservice Primary Teachers in Drama Education Across Five Countries. Australian Journal of Teacher Education. 38(7). 58-74.
  • Sağlam, T. (2007). Kendi Oyununu Kendin Yap. Dramadan Tiyatroya. Öğretmenler İçin Tiyatro El Kitabı. Ankara: Deniz Kitapevi.
  • Sextou, P. (2002). Drama Teacher Training in Greece: A Survey of Attitudes of Teachers Towards Drama Teachers. Journal of Education for Teaching. 8(2). 23-33.
  • Styslinger, M.E. (2000). Relations of Power and Drama in Education: The Teacher and Foucault. Journal of Educational Thought / Revue la Pensee Educative. 34(2). 183-199.
  • Tanrıseven, I. (2013). The Effect of School Practices on Teacher Candidates' Sense of Efficacy Relating to Use of Drama in Education. Educational Sciences: Theory & Practice 13(1). 402-412.
  • Taymaz - Sarı, O. (2014). Effect of Films and Role-Play as Teaching Tools in Special Education Courses on Prospective Teachers' Empathic Tendency and Attitudes Towards Inclusion. International. Journal of Arts & Sciences 7(6). 81-92.
  • Wheetley, K.A. (1988). Drama / Theatre Education: What K - 12 Teachers Need to Know and Be Able to Do. Youth Theatre Journal. 2(4). 18-21.
  • Yakel, N. & Caron, R. (1984). Teacher Training in Drama Education: A Unique Approach. University of Regina (Saskatchewan). Paper presented at the Annual Meeting of the America.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. 6. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık. 120-121.
Academic Researches Index - FooterLogo