BOŞANMA DAVALARINDA KESİN HÜKÜM

Medenî usûl hukukunda kesin hüküm kurumunun anlaşılabilmesi içinçalışmanın ilk bölümünde, hüküm ve karar kavramlarına yer verilmiş olupikinci bölümde kesin hükmün amacı, çeşitleri, unsurları ve son bölümde isekesin hükmün etkisi açıklanmaya çalışılmıştır. Boşanma davalarında kesinhüküm incelenirken boşanma davalarına ilişkin yaşanabilecek sorunlarailişkin değerlendirmelerde de bulunulmuştur. Konu ile ilgili Yargıtay HukukGenel Kurulu ve Yargıtay Hukuk Daireleri tarafından verilmiş güncelkararlardan da faydalanılmıştır.

RES JUDICATA IN DIVORCE CASES

In oder to comprehend the institution of res judicata, the terms of provision and decision in procedural law are handled in the first chapter of this study. The second chapter is devoted to the aim of res judicata, its types and elements. In the final chapter it is made an effort to explain the effects of res judicata. Whilst handling res Judicata in procedural law, also the probable troubles related to suits for divorce are interpreted. Furthermore the decisions of The Grand Assembly and Private Law Chambers of Turkish Appeal Court are made use in this study.

PDF

___

ACAR, Özlem, Türk Borçlar Hukukunda Müteselsil Kefalet Sözleşmesi, İstanbul, 2015.
AKİL, Cenk, Kısmî Dava, Ankara, 2013.
AKKAN, Mine, Medenî Usul Hukukunda Tarafların Farklı Olması Durumunda Kesin Hükmün Delil Niteliği, DEÜHFD, C: 11, Özel Sayı (Prof. Dr. Bilge UMAR’a Armağan), Y: 2009.
AKKAYA, Tolga, Medenî Usûl Hukuku Bakımından Boşanma Davası, Ankara, 2017.
AKYOL ASLAN, Leyla, Medenî Usul Hukukunda Davadan Feragat, Ankara, 2010.
ALTAŞ, Hüseyin, Medeni Hukuk Başlangıç Hükümleri, Ankara, 2014.
ANSAY, Sabri Şakir, Hukuk Yargılama Usulleri, Ankara, 1960.
ARAS, Aslı, Çekişmesiz Yargıda Yargılama Usûlü, Ankara, 2017.
ARAS, Bahattin, Hukuk ve Ceza Mahkemesi Kararlarının Birbirine Etkisi, Ankara, 2014.
ARSLAN, Ramazan; YILMAZ, Ejder; TAŞPINAR AYVAZ, Sema, Medenî Usul Hukuku, 3. Baskı, Ankara, 2017 (ARSLAN/YILMAZ/TAŞPINAR AYVAZ).
ATALAY, Oğuz, Pekcanıtez Usûl Medenî Usûl Hukuku, 15. Bası, İstanbul, 2017.
ATALI, Murat, Pekcanıtez Usûl Medenî Usûl Hukuku, 15. Bası, İstanbul, 2017 (Pekcanıtez Usûl).
BELGESAY, Mustafa Reşit, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Şerhi - İsbat Teorisi, C: 3, 3 üncü Bası, İstanbul, 1950.
BERKİ, Şakir, Hukuk Muhakemeleri Usulü, Ankara, 1959.
BERKİN, Necmeddin M., Medenî Usul Hukuku Esasları, İstanbul, 1969.
BİLGE, Necip; ÖNEN, Ergun, Medenî Yargılama Hukuku, Üçüncü Baskı, Ankara, 1978 (BİLGE/ÖNEN).
BOLAYIR, Nur, Hukuk Yargılamasında Delillerin Toplanmasında Tarafların ve Hâkimin Rolü, İstanbul, 2014.
BORAN GÜNEYSU, Nilüfer, Medenî Usûl Hukukunda Karar, Ankara, 2014.
BUDAK, Ali Cem; KARAASLAN, Varol, Medenî Usul Hukuku, Ankara, 2017 (BUDAK/KARAASLAN).
BUZ, Vedat, Aynı Şahsın Farklı Hukuki Sebeplerle Sorumluluğu: TBK. m. 60 Üzerine Düşünceler, BATİDER, C: XXIX, S: 2, Y: 2013.
DEREN YILDIRIM, Nevhis, Türk, İsviçre ve Alman Medeni Usul Hukukunda Kesin Hükmün Subjektif Sınırları, İstanbul, 1996.
DOMANİÇ, Hayri, Hukukta Kaziyyei Muhkeme ve Nisbî Kuvveti, İstanbul, 1964.
GÖRGÜN, L. Şanal; BÖRÜ, Levent; TORAMAN, Barış; KODAKOĞLU, Mehmet, Medenî Usûl Hukuku, 6. Baskı, Ankara, 2017 (GÖRGÜN/BÖRÜ/TORAMAN/KODAKOĞLU).
GÜRDOĞAN, Burhan, Medenî Usul Hukukunda Kesin Hüküm İtirazı, Ankara, 1960.
İYİLİKLİ, Ahmet Cahit, Hukuk Yargılamasında Kesin Hüküm, Ankara, 2016.
KAPANCI, Kadir Berk, Birlikte Borçlulukta Borçlular Arası İlişkiler, 2. Tıpkı Bası, İstanbul, 2015.
KARAUZ, Agah Kürşat, Sulh Sözleşmesi, Ankara, 2014.
KARSLI, Abdurrahim, Medeni Muhakeme Hukuku - 6100 Sayılı HMK Hükümlerine Göre Yargıtay Kararları İşlenmiş ve Gözden Geçirilmiş 3. Baskı, İstanbul, 2012.
KIRTILOĞLU, S. Serhat, Medeni Yargılama Hukukunda Değişiklik Davası, Ankara, 2014.
KIYAK, Emre, Türk Hukuk Muhakemesinde Davanın Açılmasının Usul Hukukuna İlişkin Sonuçları, Ankara, 2014.
KONURALP, Halûk, Medenî Usul Hukukunda İspat Kurallarının Zorlanan Sınırları, Tıpkıbasım, Ankara, 2009.
KURT KONCA, Nesibe, Medenî Usûl Hukukunda Tarafların Doğruyu Söyleme Yükümlülüğü, Ankara, 2016.
KURU, Baki, Hukuk Muhakemeleri Usulü, C: V, Altıncı Baskı, İstanbul, 2001 (Usul-C: V).
KURU, Baki, İstinaf Sistemine Göre Yazılmış Medenî Usul Hukuku, İstanbul, 2016.
KURU, Baki; ARSLAN, Ramazan; YILMAZ, Ejder, Medenî Usul Hukuku, 23. Baskı, Ankara, 2012 (KURU/ARSLAN/YILMAZ).
MAZLUM, İsmet, Tazminat Hükmünün Değiştirilmesi Amacıyla Açılan Davanın Yargılama Hukukundaki Yeri, TBBD, S: 106, Y: 2013.
MERİÇ, Nedim, Türk Hukukunda Maddî Anlamda Kesin Hükmün Objektif Sınırları, MİHDER, 2007/2, S: 7.
MUŞUL, Timuçin, Medenî Usul Hukuku - 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu Esas alınarak hazırlanmış 3. Baskı, Ankara, 2012.
NAMLI, Mert, Türk ve Fransız Hukuku’nda Yargılamanın Yenilenmesi, İstanbul, 2014.
ÖNEN, Ergun, Medenî Yargılama Hukukunda Sulh, Ankara, 1972.
ÖZKAYA FERENDECİ, Hamide Özden, Kesin Hükmün Objektif Sınırları, İstanbul, 2009.
ÖZMUMCU, Seda, Davanın Açılmasına Bağlanan Hukuki Sonuçların Davanın Açılmamış Sayılması Halinde Değerlendirilmesi, İÜHFM, C: LXX, S: 2, Y: 2012.
PEKCANITEZ, Hakan, Medenî Usul Hukukunda Fer’i Müdahale, Ankara, 1992.
POSTACIOĞLU, İlhan E., Davanın ve Kaziyei Muhkemenin Unsuru Olarak Hukukî Sebep, Makaleler ve Karar İncelemeleri, İstanbul, 2011.
SİMİL, Cemil, Belirsiz Alacak Davası, İstanbul, 2013.
SOY, Ayşe, Türk Medeni Yargılama Hukukunda Sulh, Ankara, 2017.
TANRIVER, Süha, Medenî Usûl Hukuku, C: I, Ankara, 2016.
TANRIVER, Süha, Medenî Usul Hukukunda Derdestlik İtirazı, Ankara, 2007.
TUTUMLU, Mehmet Akif, Hukuk Yargılamasında Hüküm ve Gerekçe, Güncellenmiş 2. Baskı, Ankara, 2014.
ULUSAN, İlhan, Maddî Hukuk ve Usul Hukuku Bakımından Sulh Sözleşmesi, İÜMHAD, C: 5, S: 7, Y: 1973.
ÜSTÜNDAĞ, Saim, İddia ve Müdafaanın Değiştirilmesi Yasağı, İstanbul, 1967.
YASAN, Candan, Kesin Hükmün Zaman İtibariyle Etkisi, DEÜHFD, C: 11, Özel Sayı (Prof. Dr. Bilge UMAR’a Armağan), Y: 2009.
YILMAZ, Ejder, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, 3. Baskı, Ankara, 2017.
YILMAZ, Ejder, Hukuk Sözlüğü, Genişletilmiş 6. Baskı, Ankara, 2001.