THE EFFECT OF LIFELONG LEARNING ON INDIVIDUAL INNOVATIVENESS

The purpose of this research is to examine the effects of secondary school teachers' lifelong learning levels on their individual innovativeness. The research was conducted using the relational survey model, one of the quantitative research methods. The sample of the study consists of a total of 364 teachers, 270 female and 94 male teachers working in public secondary schools in the Küçükçekmece district of Istanbul. "Lifelong Learning Scale (LLI)" and "Innovativeness Scale (IS)" were used as data collection tools. A ready-made statistical package program was used in the analysis of the data. As a result of the research, teachers' lifelong learning and individual innovativeness levels were found to be high. While the lifelong learning levels of teachers do not differ according to the variables of gender, age, education level, and total working time in the profession, they differ significantly according to the branch variable. While the individual innovativeness levels of teachers do not differ significantly according to gender, age, branch, and total working time in the profession, they differ significantly according to the education level variable. A positive and significant relationship was found between teachers' lifelong learning and their individual innovativeness levels. Lifelong learning level explains individual innovativeness level by 23%.

PDF

___

Adıgüzel, A., Kaya, A., Balay R. & Göçen, A. (2014). The relationship between teacher candidates’ individual innovativeness and their learning attitudes. Milli Eğitim Dergisi, 204, 135-154.
Aksoy, M. (2013). Kavram olarak hayat boyu öğrenme ve hayat boyu öğrenmenin Avrupa Birliği serüveni. Bilig/Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 64: 23-48.
Aktaş, Z. (2020). Ortaokul matematik öğretmenlerinin eğitim bilişim ağını kullanma durumları ve bireysel yenilikçilik özellikleri [Unpublished master’s thesis]. Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Atlı, Y. (2019). Sınıf öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik özellikleri ile derste teknoloji kullanımına yönelik eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi[Unpublished master’s thesis]. Uşak Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ayaz, C. & Ünal, F. (2016). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Journal of International Social Research, 9(44), 847-856.
Aydın, Ş. (2020). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile kültürel sermayelerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi[Unpublished master’s thesis]. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ayra, M. & Kösterelioğlu, İ. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleki öz yeterlik algıları ile ilişkisi. Education Sciences, 10(1), 17-28.
Beşkaya, Y. M. (2017). Eğitim yöneticilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi[Unpublished master’s thesis]. Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi.
Bozkan, E. (2018). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenmelerini etkileyen faktörler ile mobil öğrenmeye ilişkin tutumları arasındaki ilişki (sakarya ili örneği)[Unpublished master’s thesis]. Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Bozkurtlar Peçe, S. (2020). Öğretmenlerin “seç – katıl – öğren hizmet içi eğitim teknolojileri programı”nı değerlendirmesi ve katılımlarının bireysel yenilikçilik özelliklerine göre incelenmesi[Unpublished master’s thesis]. Bahçeşehir Üniversitesi.
Budak, Y. (2009). Yaşamboyu öğrenme ve ilköğretim programlarının hedeflemesi gereken insan tipi. Gazi University Journal of Gazi Educational Faculty (GUJGEF), 29(3), 693-708.
Bulaç, E. (2019). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi[Unpublished master’s thesis]. Amasya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Büyüköztürk, Ş., vd. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri (11.basım), PegemA.
Celep, C. (2003). Halk eğitim. Anı Yayıncılık.
Choi, J. N. (2004). Individual and contextual dynamics of ınnovation-use behavior in organizations. Human Performance, 17(4): 397- 414.
Çam, E. & Üstün, A. (2016). Öğretmenlerin mesleki tutumları ile yaşam boyu öğrenme eğilimleri arasındaki ilişki. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (1), 461-477.
Çetin, D. (2017). Okul yöneticilerinin teknostres algıları ile bireysel yenilikçilik özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Edirne ili örneği) [Unpublished master’s thesis]. Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Demiralay, R. & Karadeniz, Ş. (2008). İlköğretimde yaşam boyu öğrenme için bilgi okuryazarlığı becerilerinin geliştirilmesi. Cypriot Journal of Educational Sciences, 2(6), 92.
Demirel, M. (2008). Yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: öğrenmeyi öğrenme. 2. Ulusal Eğitim Psikolojisi Sempozyumu, 22-23 Mart 2008. Kültür Üniversitesi.
Devlet Planlama Teşkilatı [DPT]. (2001). Özel ihtisas komisyonu raporu: hayatboyu eğitim veya örgün olmayan eğitim. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı.
Engin, M., Kör, H. & Erbay, H. (2017). Yaşam boyu öğrenme ölçeği Türkçe uyarlama çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(4), 1561-1572.
Erdoğan, D. (2020). Türkçe dersi öğretmen adaylarının 21. yüzyıl becerileri ile yaşam boyu öğrenme eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi[Unpublished master’s thesis]. Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Erdogan, D. G., & Ayanoglu, Ç. (2021). The Examination of Relationship between Lifelong Learning Trends of School Administrators and Teachers, and Their Innovative and Entrepreneurial Behavior Levels. International Journal of Progressive Education, 17(2), 331-351.
Ergün, S. & Cömert Özata, S. (2016). Okul öncesi öğretmenliği bölümüne devam eden öğrencilerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. International Journal of Human Science, 13(1), 1851-1861.
European Council [EC]. (2000). Lisbon European Council 23 and 24 March 2000. Presidency Conclusions. Lisbon. https://www.ab.gov.tr/files/ardb/evt/1_avrupa_birligi/1_4_zirveler_1985_sonrasi/2000_3_lizbon_zirve si_baskanlik_sonuc_bildirgesi_en.pdf Access date: 01.03.2021.
Gedik, G. (2019). Sınıf öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (manisa-demirci ilçesi örneği)[Unpublished master’s thesis]. Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Güngör, N. B. (2019). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyinin öğretmen profesyonelizmine olan etkisinde bilişsel esnekliğin aracılık rolü[Unpublished doctoral thesis]. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Gür Erdoğan, D. (2014). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerine etki eden faktörler[Unpublished master’s thesis]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Hürsen, Ç. (2011). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yaklaşımına yönelik görüş-tutum ve yeterlik algılarının değerlendirilmesi[Unpublished doctoral thesis]. Yakın Doğu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
İleri, S. (2017). Din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve hayat boyu öğrenme faaliyetlerine katılım düzeyleri (karşıyaka-bayraklı örneklemi)[Unpublished master’s thesis]. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
İlhan Fındıkoğlu, D. (2019). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri, öğretme-öğrenme anlayışları ve yapılandırmacı öğrenme ortamlarını değerlendirmeleri arasındaki ilişki[Unpublished master’s thesis]. Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kabal, D. (2019). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve mutluluk düzeyleri üzerine bir çalışma (kocaeli örneği)[Unpublished master’s thesis]. Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi (23. basım), Nobel Yayınları.
Kaya, K. (2018). Öğretmenlerin bilimsel epistemolojik inançları ile yaşam boyu öğrenme yeterlikleri arasındaki ilişki[Unpublished master’s thesis]. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kayasandık, A. E. (2017) Öğretmenlerin bireysel yenilikçilik ve değişime hazır olmalarının algılanan örgütsel destek ile ilişkisi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi. 5(54), 511-527.
Keskin, F. N. (2021). Fen bilimleri öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi[Unpublished master’s thesis]. Kastamonu Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Kılıç, H. (2015). ). Primary subject teachers' individual innovativeness levels and lifelong learning tendencies: within Denizli province [Unpublished master’s thesis]. Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kılıçer, K. (2011). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri[Unpublished doctoral thesis]. Anadolu University Educational Sciences Institute.
Kılıçer, K. & Odabaşı, H.F., (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (byö): türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 150-164.
Korkmaz, Ç. (2019). Sınıf öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile yaşam ve 21. yüzyıl öğreten beceri düzeyleri arasındaki ilişki[Unpublished master’s thesis]. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Köroğlu, A. Y. (2014). Okul öncesi öğretmenlerinin ve öğretmen adaylarının bilişim teknolojileri özyeterlik algıları, teknolojik araç gereç kullanım tutumları ve bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi[Unpublished master’s thesis]. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kutlu, E. (2000). Bilgi toplumunda kalkınma stratejileri, A.Ü.İ.İ.B.F. Yayınları.
Midgley, D. F. & Dowling, G. R. (1978). Innovativeness: The concept and its measurement. Journal of Consumer Research, 4(4): 229-242.
Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2019). İstanbul Valiliği Küçükçekmece Ilçe Millî Eğitim Müdürlüğü 2019– 2023 stratejik planı. http://kucukcekmece.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2019_12/27105736_StratejikPlan2019-2023 01.03.2021.
Mülhim, M. A. (2018). Examination of individual innovation levels and lifelong learning trends of students with physical education and sports high school students: Bartın University example, [Unpublished master’s thesis]. Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Özbek, A. (2014). Öğretmenlerin yenilikçilik düzeylerinin tpab yeterlikleri üzerindeki etkisinin incelenmesi[Unpublished master’s thesis]. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Özçiftçi, M., & Çakır, R. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve eğitim teknolojisi standartları özyeterliklerinin incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 1-19.
Özgür, H. (2013). Bilişim teknolojileri öğretmen adaylarının eleştirel düşünme eğilimleri ile bireysel yenilikçilik özellikleri arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Mersin Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 409-420.
Öztürk Yurtseven, G. & Aldan Karademir, Ç. (2017). Individual ınnovativeness levels and lifelong learning tendencies of preservice teachers in pedagogical formation training certificate program. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(2), 171-188.
Polat, C. & Odabaş, H. (2008, March 27-30). Bilgi toplumunda yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: bilgi okuryazarlığı. International Symposium on Globalization, Democratization and Turkey Proceedings, Antalya-Turkey.
Rogers, E. M. (1995). Diffusion of ınnovations (4th edition). The Free Press.
Safa, B. S. (2019). Sınıf öğretmenlerinin eğitim teknolojileri kullanım düzeylerinin bireysel yenilikçilik özellikleri açısından incelenmesi[Unpublished master’s thesis]. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Sadıç, T. (2019). Lise öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik algıları, eğitim araştırmalarına yönelik tutumları ile araştırma yeterlilikleri arasındaki ilişki[Unpublished master’s thesis]. Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Scott, S.G. & Bruce, R.A. (1994). Determinants of ınnovative behavior: a path model of ındividual ınnovation in the workplace, Academy of Managemengt Journal, 37(3): 580-607.
Solmaz, İ. (2019). Öğretmenlerin bireysel yenilikçilik düzeyleri ile teknopedagojik eğitim yeterlikleri arasındaki ilişki[Unpublished master’s thesis]. Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Şahin, Ü., Sarıtaş, E. & Çatalbaş, G. (2020). Sınıf öğretmeni adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 48, 374-389.
Tabak, A., Erkuş, A. & Meydan, C.H. (2010). Denetim odağı ve yenilikçi birey davranışları arasındaki ilişkiler: belirsizliğe tolerans ve risk almanın aracılık etkisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1): 159–176.
Tuysuz, F. G. (2017). Resmi ortaokul görev yapan öğretmenlerin bireysel yenilikçilik düzeyleri ile örgütsel yaratıcılık algı düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (manisa ili salihli ilçesi örneği)[Unpublished master’s thesis]. Bahçeşehir Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Urhan, N. (2020). Hayat boyu öğrenme: avrupa birliği ve türkiye karşılaştırması. Çalışma İlişkileri Dergisi, 1, 18- 45.
Uysal Kara, M. (2019). Mesleki ve teknik anadolu lisesinde çalışan öğretmenlerin eğitimde teknoloji kullanım tutumları ve bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi (küçükçekmece örneği)[Unpublished master’s thesis]. Marmara Üniversitesi-İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yaman, F. & Yazar, T. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi(diyarbakır ili örneği). K.Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(4), 1553-1566.
Yapıcı, İ. Ü. (2016). Biyoloji öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(4), 2146-9199.
Yazvuz Konokman, G. & Yanpar Yelken, T. (2014). Investigation of preschool teacher candidates’ attitudes towards learning and their entrepreneurship levels. International Online Journal of Educational Sciences, 6(3), 648-665. doi: 10.15345/iojes.2014.03.013
Yıldız, E. (2019). Okul yöneticilerinin dönüşümcü liderlik davranışlarının öğretmenlerin bireysel yenilikçilik algılarına etkisi[Unpublished master’s thesis]. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yılmaz, H. (2018). İlkokul öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik ile mesleki değerlerini yansıtma düzeyleri[Unpublished master’s thesis]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yılmaz, O. (2019). Öğretmenlerin BİT entegrasyon yaklaşımları, teknoloji entegrasyonuna yönelik öz-yeterlik algısı ve bireysel yenilikçilik özellikleri arasındaki ilişkiler[Unpublished master’s thesis]. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yılmaz Öztürk, Z. (2015). İlköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve bu düzeylere etki eden etmenlerin incelenmesi[Unpublished doctoral thesis]. Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yılmaz, R. & Beşkaya, Y. M. (2018). Investigation of lifelong learning trends and individual innovativeness level of education administrators Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 51(1), 159–181. doi: 10.30964/auebfd.406246
Yoz, E. (2020). Öğretmenlerin bireysel yenilikçilik düzeylerinin yordayıcısı olarak okul müdürlerinin kuantum liderlik davranışları[Unpublished master’s thesis]. İstanbul Kültür Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
Yüksel, R. (2020). Fen bilimleri öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyi, yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile stem uygulamaları özyeterlik algıları ve aralarındaki ilişkinin incelenmesi[Unpublished master’s thesis]. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.