SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMEN ADAYLARININ YENİLİKÇİ ÖĞRENMEYE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Değişen dünya düzeninde toplumsal kurumlar çağın gereklilikleri karşısında çeşitli değişikliklere gitmektedirler. Ülkelerin geleceklerinin şekillendirilmesinde temel role sahip eğitim kurumlarının da çağın gereklilikleri doğrultusunda değişimlere ayak uydurmaları da son derece önemlidir. Bu durum eğitim kurumlarının bireylerin yetiştirilmesi noktasında kilit konumda yer almasından kaynaklanmaktadır. Bu bağlamda eğitim kurumlarında eğitim-öğretim faaliyetlerinin merkezinde bulunan öğretmenlerin de yeniliklere uyumlu olmaları son derece elzemdir. Çalışmada sosyal bilgiler öğretmen adaylarının yenilikçi öğrenme kavramına ilişkin görüşlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu amaçlı örnekleme yöntemiyle belirlenmiştir ve 2020- 2021 eğitim-öğretim yılında Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sosyal Bilgiler Eğitimi Ana Bilim Dalı’nda öğrenim görmekte olan öğretmen adaylarından oluşmaktadır. Bu kapsamda 4. Sınıf düzeyinde öğrenim gören ve öğretmenlik uygulaması dersine katılım sağlayan öğretmen adayları gönüllülük esasına göre araştırmaya dahil edilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme kullanılmıştır. Pandemi koşulları nedeniyle görüşmeler online olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması modeli kullanılmıştır. Durum çalışması bilimsel sorulara cevap aramada kullanılan ayırt edici bir yaklaşım olarak görülmektedir. Araştırma sonucunda sosyal bilgiler öğretmen adayları yenilikçi öğrenmeye ilişkin bilgi sahibi olduklarını ifade etmelerine karşın yenilikçi öğrenme konusunda bilgi sahibi olmadıkları soncuna ulaşılmıştır. Öğretmen adayları daha çok yenilikçi öğrenme kavramıyla karıştırmış ve soruları bu şekilde cevaplamışlardır. Öğretmen adayları lisans eğitimi sürecinde yenilikçi öğrenme uygulamalarının kullanılmadığı, buna karşın mesleğe başladıklarında uygun koşulların bulunması halinde eğitim-öğretim sürecinde yenilikçi öğrenme uygulamalarına yer vereceklerini ifade etmişlerdir.

THE OPINIONS OF SOCIAL STUDIES TEACHER CANDIDATES ABOUT INNOVATIVE LEARNING

In the changing world order, social institutions have undergone various changes in the face of the necessities of the age. It is extremely important that educational institutions, which have a fundamental role in shaping the future of countries, should also keep up with the changes in line with the requirements of the age. It can be stated that this necessity results from the key position of educational institutions in raising individuals. In this context, it is also extremely essential for teachers, who are at the center of educational activities in educational institutions, to comply with the changes. The study aims to examine the opinions of social studies teacher candidates on the concept of innovative learning. The study group of the research was determined through purposive sampling method and it consists of teacher candidates studying at Niğde Ömer Halisdemir University, Faculty of Education, Social Studies Education Department in the 2020- 2021 academic year. In this sense, teacher candidates who were studying at the 4th grade and who took the teaching practice course were included in the study on a voluntary basis. A semi- structured interview was used as the data collection tool in the research. Interviews were held online due to pandemic conditions. The case study model, which is one of the qualitative research methods, was used in the research. Case study is regarded as a distinctive approach used in seeking answers to scientific questions. Contrary to the teacher candidates’ claims that they had the knowledge of innovative learning, the result of the research showed that they were not knowledgeable about innovative learning. They confused innovative learning with the concept of constructivist learning and answered the questions accordingly. Teacher candidates stated that innovative learning practices were not used in the undergraduate education process, but they would include innovative learning practices in the teaching process in case of appropriate conditions when they started the profession.

PDF

___

Akın, B., Ergem, Ö., Güleroğlu, M. & Gürbüz, T. (23-25 Ocak, 2013). E-öğrenme ve sosyal ağlar. XV. Akademik Bilişim Konferansı, Antalya.
Bakioğlu, A. (2009). Çağdaş sınıf yönetimi. Nobel Yayıncılık.
Baloğlu-Uğurlu, N. (2012). Sosyal bilgiler eğitiminde teknoloji araçlarının kullanımı. M. Safran (Editör). Sosyal bilgiler öğretimi (2. Baskı) (ss.243-265). Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (209). Bilimsel araştırma yöntemleri (26. Baskı). Pegem Akademi.
Byers, T., Imms, W. & Hartnell-Young, E. (2018). Comparative analysis of the impact of traditional versus innovative learning environment on student attitudes and learning outcomes. Studies in Educational Evaluation, (58), 167-177. https://doi.org/10.1016/j.stueduc.2018.07.003
Charteris, J., Smardon, D. & Nelson, E. (2017). Innovative learning environments and new materialism: A conjunctural analysis of pedagogic spaces. Educational Philosophy and Theory, 49(8), 808-821., https://doi.org/10.1080/00131857.2017.1298035
Çevikbaş, M. & Argün, Z. (2017). An innovative learning model in digital age: Flipped classroom. Journal of Education and Training Studies, 5(11), 189-200. https://doi.org/10.11114/jets.v5i11.2322
Dilaver, H. H. & Akyürek-Tay, B. (2011). Sosyal bilgilerde yapılandırmacılık. B. Tay & A. Öcal (Editörler). Özel öğretim yöntemleriyle sosyal bilgiler öğretimi (2. Baskı) (ss. 99-130). Pegem Akademi.
Elkatmış, M. (2016). Okul kültüründe demokrasinin yeri. R. Turan & K. Ulusoy (Editörler). Farklı yönleriyle değerler eğitimi (2. Baskı) (ss. 41-76.). Pegem Akademi.
FATİH Projesi (2010). Fırsatları artırma ve teknolojiyi iyileştirme hareketi, http://fatihprojesi.meb.gov.tr/about.html adresinden 10 Şubat 2021 tarihinde erişilmiştir.
Groff, J. (2013). Technology-rich innovative learning environments. OCED CERI Innovative Learning Environment project, 1-30.
Günüç, S. (2017). Eğitimde teknoloji entegrasyonunun kuramsal temelleri. Anı Yayıncılık.
Kocaman-Karoğlu, A., Bal-Çetinya, K. & Çimşir, E. (2020). Toplum 5.0 sürecinde Türkiye’de eğitimde dijital dönüşüm. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 3(3), 147-158.
Mahat, M., Bradbeer, C., Byers, T. & Imms, W. (2018). Innovative learning environments and teacher change: defining key concepts. University of Melbourne, LEaRN.
Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2thEdition). Sage Publications.
OECD (2013). Innovative learning environments, educational research and ınnovation, OECD Publishing. https://doi.org/10.1787/9789264203488-en
Özdemir, M. (2018). Veri analiz yöntemleri: nicel ve nitel veri analizi. K. Beycioğlu, N. Özer ve Y. Kondakçı (Editörler). Eğitim Yönetiminde Araştırma (ss. 133-167). Pegem Akademi.
Parlak, B. (2017). Dijital çağda eğitim: Olanaklar ve uygulamalar üzerine bir analiz. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(15), 1741-1759.
Payot, J. (2019). İrade Terbiyesi (11. Baskı), (H. Alp, Çev.). Ediz Yayınevi. (Orijinal eserin yayın tarihi 1893).
Schrittesser, I., Gerhartz-Reiter, S. & Paseka, A. (2014). Innovative learning environments: about traditional and new patterns of learning. European Educational Research Journal, 13(2), 143-154. https://doi.org/10.2304/eerj.2014.13.2.143
Stevens, R. J. (2004). Why do educational innovations come and go? What do we know? What can we do?. Teaching and Teacher Education, 20(4), 389-396. https://doi.org/10.1016/j.tate.2004.02.011
Tılıç, G. (2020). Eğitimde dijitalleşme kapsamında oyunlaştırma kavramı. Sanat ve Tasarım Dergisi, (26), 671- 695.
Turan, S. & Cansoy, R. (2021). Yenilikçi okullar, özellikler-beceriler-stratejiler-uygulama örnekleri. Nobel Yayıncılık.
Uğurlu, C. T. (2018). Durum (örnek olay) çalışması. K. Beycioğlu, N. Özer ve Y. Kondakçı (Editörler). Eğitim yönetiminde araştırma (ss. 329-351). Pegem Akademi.
Yanpar, T. (2007). Etkili ve anlamlı öğrenme için kuramsal yaklaşımlar ve yapılandırmacılık. C. Öztürk (Editör). Hayat bilgisi ve sosyal bilgiler öğretimi yapılandırmacı bir yaklaşım (3. Baskı) (ss. 85-109). Pegem Akademi.
Yeşiltaş, E. & Sönmez, F. (2014). Sosyal bilgiler öğretiminde bilgisayar kullanımı ve bilgisayar tabanlı materyal geliştirme. R. Turan, A. M. Sünbül & H. Akdağ (Editörler). Sosyal bilgiler öğretiminde yeni yaklaşımlar-1 (2. Baskı) (ss. 387-413). Pegem Akademi.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11. Baskı). Seçkin Yayıncılık.