60- 72 AYLIK ÇOCUKLARIN ÖZ-DÜZENLEME BECERİLERİ, SOSYAL YETKİNLİK DAVRANIŞLARI VE PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Bu çalışmanın amacı, 60- 72 aylık çocukların öz-düzenleme becerileri, sosyal yetkinlik davranışları ve problem çözme becerilerinin ilişkisini incelemektir. Araştırmada ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu okulöncesi eğitim gören 60-72 ay aralığındaki 329 çocuk, onların ebeveynleri ve 24 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmaya katılan 172 çocuk 60-66 ay, 157 çocuk 67-72 ay aralığındadır. Araştırma grubunun 171’i kız, 158’si erkek çocuktan oluşmaktadır. Araştırma Denizli iline bağlı ilçelerde yer alan okul öncesi eğitim kurumlarında uygulanmıştır. Verilerin toplanması için "Kişisel Bilgi Formu", "Öz-düzenleme Becerileri Ölçeği", "Sosyal Yetkinlik Davranış Değerlendirme Ölçeği "nin sosyal yetkinlik alt boyutu ve "Problem Çözme Becerisi Ölçeği " kullanılmıştır. Verilerin analizi için Korelasyon testi uygulanmıştır. Öz düzenleme becerisinin sosyal yetkinlik ve problem çözme becerilerini yordamasına yönelik basit regresyon analizi uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre çocukların öz-düzenleme ve sosyal yetkinlik davranışları ile öz-düzenleme ve problem çözme becerileri arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Problem çözme ve sosyal yetkinlik becerileri arasında anlamlı ilişki görülmemiştir. Sosyal yetkinlik puanları ile öz-düzenlemenin dikkat, engelleyici kontrol- duygu ve engelleyici kontrol- davranış alt boyutları arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişkili olduğu bulunmuştur. Problem çözme becerileri ve öz-düzenlemenin engelleyici kontrol- duygu alt boyutu arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişki ortaya çıkmıştır. Problem çözme ile sosyal yetkinlik becerileri arasında istatistiksel olarak anlamlı olarak bir ilişki bulunmamıştır. Öz-düzenleme becerilerinin sosyal yetkinlik ve problem çözme becerilerini düşük düzeyde yordadığı görülmüştür. Elde edilen bulgular alanyazında öz-düzenleme, sosyal yetkinlik ve problem çözme becerilerinin ilişkisine yönelik açıklamalardan farklılık göstermektedir. Öz düzenleme, sosyal yetkinlik ve problem çözme ile ilgili yapılacak eğitim çalışmalarının düzenlenmesi için önerilerde bulunulmuştur.

EXAMINATION OF THE RELATIONSHIP AMONG SELF-REGULATION SKILLS, SOCIAL COMPETENCE BEHAVIORS, AND PROBLEM SOLVING-SKILLS OF 60- 72 MONTH-OLD CHILDREN

This study attempts to examine the relationship among self-regulation skills, social competency behaviors, and problem solving skills of 60-72 month-old children. Relational screening method was used in the study. The study group of the present study consists of 329 preschool children aged 60 to 72 month-old; 172 children aged 60 to 66 month-old; and finally 157 children aged 67 to 72 month-old as well as their parents and 24 teachers. The study involved 171 girls and 158 boys. The research was carried out in pre-school education institutions located in the districts of Denizli, Turkey. Data were collected through "Personal Information Form", "Self-Regulation Skills Scale”, Social competence sub-dimension of the "Social Competence Behavior Assessment Scale", and "Problem Solving Scale". Correlation analysis was run for the analysis of the data. The simple regression analysis was performed to determine the relationship between social competence and problem solving skills of self-regulation skills Based on the results, low positive correlation was found between children's self-regulation and social competence skills, self-regulation and problem-solving skills. It was found that there was low but significant positive correlation between social competence scores and the sub-dimensions of attention, inhibitory controlemotion and inhibitory control-behavior of self-regulation. There was a positive low-level significant relationship between problem-solving skills and the inhibitory control-emotion subdimension of self-regulation. There was no statistically significant relationship between problem solving and social competence skills. It was found that self-regulation skills predicted social competence and problem solving skills at a low level. The findings differ from the findings of the similar studies in the literature focusing on the relations among self-regulation, social competence, and problem-solving skills. Suggestions were made for further educational studies on self-regulation skills, social competence, and problem solving.

___

  • Alemdar- Coşkun, M. (2016). Problem çözme eğitim programının anasınıfına devam eden çocukların problem çözme becerileri ile kişiler arası problem çözme becerilerine etkisi [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi.
  • Ashley, J., & Tomasello, M. (2001). Cooperative problem solving and teaching in preschoolers. Social Development, 7, 143- 163. https://doi.org/10.1111/1467-9507.00059
  • Altay, F. B. ve Güre, A. (2012). Okul öncesi kuruma (devlet- özel) devam eden çocukların sosyal yeterlik ve olumlu sosyal davranışları ile annelerinin ebeveynlik stilleri arasındaki ilişkiler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12 (4), 2699-2718.
  • Balaban, G. G. (2018). Okul öncesi dönem çocuklarının problem çözme becerileri ile sosyal becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
  • Bandura, A. (1999). A social cognitive theory of personality. In L. Pervin & O. John (Ed.),Handbook of personality (2nd ed., pp. 154-196). Guilford Publications. (Reprinted from The coherence of personality, by D. Cervone & Y. Shoda Eds.,. Guilford Press) https://www.uky.edu/~eushe2/Bandura/Bandura1999HP.pdf
  • Bandura, A. (1993). Perceived self- efficacy in cognitive development and functioning. Educational Psychologist, 28, 117-148. https://doi.org/10.1207/s15326985ep2802_3
  • Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84, 191–215. https://doi.org/10.1037/0033-295X.84.2.191
  • Bayındır, D. (2016). 48-72 aylık çocuklar için öz-düzenleme becerileri ölçeği’nin geliştirilmesi ve çocukların özdüzenleme beceri düzeyleri ile annelerine bağlanma biçimleri, annelerin ebeveyn davranışları ve psikolojik sağlıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Marmara Üniversitesi.
  • Begde, Z. (2015). Öğretmen ve ebeveyn tutumlarının okul öncesi dönem çocuklarının problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Karabük Üniversitesi.
  • Blair, C. ve Razza, R. A. (2007). Relating effortful control, executive function and false belief understanding to emerging math and literacy ability in kindergarten. Child Development, 78, 647-63. https://doi.org/10.1111/j.1467-8624.2007.01019.x
  • Blair, C. ve Ursache, A. (2011). A bidirectional model of executive function sand self-regulation. In K. D. Vohs& R. F. Baumeister (Eds.), Handbook of self-regulation: Research, theory, and applications (pp. 300–320). Guilford Press.
  • Bodrova, E., & Leong, D. J. (2010). Zihnin araçları: Erken çocukluk eğitiminde Vygotsky yaklaşımı (Tools of the mind: the Vygotskian approach to early childhood education). (G. Haktanır, Çev.Ed.). Anı Yayıncılık.
  • Boyd, J., Barnett, W. S., Bodrova, E., Leong, D. J. ve Gomby, D. (2005). Promoting children's social and emotional development through preschool education. http://nieer.org/wp-content/uploads/2017/02/report7.pdf
  • Boyum, L. A. ve Parke, R. D. (1995). The role of family emotional expressiveness in the development of children's social competence. Journal of Marriage and the Family, 57, 593-608. https://doi.org/10.2307/353915
  • Bronson, M. B. (2000). Self-regulation in early childhood: Nature and nurture. Guilford Press.
  • Brownell, C. A. ve Kopp. C. B. (2010). Socio emotional development in the toddler years: Transitions and transformations. Guilford.
  • Burger, J. M. (2006). Kişilik (Personality). (Çev. I. D. Sarıoglu). Kaknüs Yayınları.
  • Büyüköztürk Ş., Kılıç-Çakmak E., Akgün Ö. E. , Karadeniz Ş. ve Demirel F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem A Yayıncılık.
  • Casey, M. B. (1990). Planning and problem-solving preschool model: The methodology of being a good learner. Early Childhood Research Quarterly, 5, 53-67.
  • Calkins, S. D. (2007). The emergence of self-regulation: Biological and behavioral control mechanisms supporting toddler competencies. In Celia A. Brownell ve Claire B. Kopp (Eds.), Socioemotional development in the toddler years: Transitions and transformations (pp. 261-284). Guilford Press.
  • Chen, X. ve Rench, D. C. (2008). Children's social competence in cultural context. Annual Review of Psychology, 59 (1), 591-616.
  • Cole, P. M., Martiin, S. ve Dennis, T. A. (2004). Emotion regulation as a scientific construct: methodological challenges and directions for child development research. Child Development, 75 (2), 317-33.
  • Çetin, E. (2016). Okul öncesi çocukların problem çözme sürecinde teknoloji destekli şematik düzenleyicilerin kullanımına yönelik bir durum çalışması [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi.
  • Çiftçi- Topaloğlu, Z. (2013). 4-5 yaş çocuklarının sosyal yetkinlik, saldırganlık, kaygı düzeyleri ile anne babalarının ebeveyn öz yeterliği algısı arasındaki ilişkilerin incelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Pamukkale Üniversitesi.
  • Çiltaş, A. ve Bektaş, F. (2009). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin matematik dersine ilişkin motivasyon ve öz düzenleme becerileri. Journal of Qafqaz University, 28, 152-158.
  • Çorapçı, F., Aksan, N., Arslan-Yalçın, D. ve Yağmurlu, B. (2010). Okul öncesi dönemde duygusal, davranışsal ve sosyal uyum taraması: Sosyal yetkinlik ve davranış değerlendirme ölçeği. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 17 (2), 63- 74.
  • Çorbacı- Oruç, A. (2008). 6 yaş çocuklarında sosyal yeterliliğin, akran ilişkilerinin ve sosyal bilgi işleme sürecinin değerlendirilmesi. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Ankara Üniversitesi.
  • Dağgül, H. C. (2016). Okul öncesi dönem çocuklarının öz-düzenleme becerileri ile Ebeveynlerin çocuk yetiştirme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Doğu Akdeniz Üniversitesi.
  • Dan, A. (2016). Supporting and developing self-regulatory behaviours in early childhood in young children with high levels of impulsive behaviour. Contemporary Issues in Education Research, 9 (4), 189- 200.
  • Dereli- İman, E. (2013). Çocuklar için sosyal problem çözme ölçeğinin 6 yaş grubu için Türkiye uyarlaması ve okul öncesi davranış problemleri ile sosyal problem çözme becerileri arasındaki ilişkiler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13 (1), 479-498.
  • Dereli-İman, E. (2014). Değerler eğitimi programının 5-6 yaş çocukların sosyal gelişimine etkisi: Sosyal beceri, psiko-sosyal gelişim ve sosyal problem çözme becerisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14 (1), 249- 268.
  • Diamond, A., Kirkham, N. Z. ve Amso, D. (2002). Conditions under which young children can hold two rules in mind and inhibit a prepotent response. Developmental Psychology, 38, 352-362.
  • Dinç, B., ve Gültekin, M. (2003). Okul öncesi eğitimin 4-5 yaş çocuğunun sosyal gelişimine etkileri konusunda öğretmen görüşleri. OMEP Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı. 1, 213-231. Ya-pa Yayınları.
  • Durmuşoğlu- Saltalı, N. ve Arslan, E. (2012). Ebeveyn tutumlarının anasınıfına devam eden çocukların sosyal yetkinlik ve içe dönüklük davranışını yordaması. İlköğretim Online, 11 (3), 729-737.
  • Eisenberg, N. (2005). Temperamental effortful control (self-regulation). http://www.child encyclopedia.com/Pages/PDF/EisenbergANGxp2-Temperament.pdf
  • Elias, C. L. ve Berk, L. E. (2002). Self-regulation in young children: Is there a role for socio dramatic play?. Early Childhood Research Quarterly, 17 (2), 216-238.
  • Erkan, N. S. ve Sop, A. (2018). Ebeveyn tutumları, davranış problemleri ve okula hazır bulunuşluk arasındaki ilişkinin öz-düzenlemenin aracılık rolü ile incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 43 (196), 27- 47.
  • Erol, A. ve İvrendi, A. (2018). 4-6 Yaş çocuklarına yönelik öz-düzenleme becerileri ölçeğinin geliştirilmesi (Anne Formu). Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44, 178-195.
  • Ertürk- Kara, H. G. ve Gönen, M. (2015). Okul öncesi dönemdeki çocukların öz-düzenleme becerisinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 11 (4), 1224-1239.
  • Etel, E. (2012). Sosyal yetkinlik, zihin kuramı ve yönetici işlevler. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Koç Üniversitesi.
  • Ezmeci, F. (2019). Okul öncesi öz-düzenleme programının çocukların öz-düzenleme, problem davranış ve sosyal becerilerine etkisi. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
  • Fındık- Tanrıbuyurdu, E. (2012). Okul öncesi öz-düzenleme ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
  • Hetmańczyk-Bajer, H. (2015). Gender and social competence of younger students. Europen Journal of Social Sciences Education and Research, 2, 273- 280. https://doi.org/10.26417/ejser.v5i1.p273-280
  • Hune, J. B. ve Nelson, C. M. (2002). Effects of teachinga problem- solving strategy on Preschool children with problem behavior. Behavioral Disorders, 27, 185- 207. https://doi.org/10.1177/019874290202700302
  • Institute of Medicine and National Research Council. (2000). From Neurons to Neighborhoods: The Science of Early Childhood Development. The National Academies Press. https://doi.org/10.17226/9824.
  • Joseph, G.E. ve Strain, P.S. (2010). Teaching young children interpersonal problem- solving skills. Young Exceptional Children, 13, 28- 40. https://doi.org/10.1177/1096250610365144
  • Kaçar, S. (2016). Okul öncesi normal gelişim gösteren 5–6 yaş grubu çocukların tercih ettikleri oyun türlerinin dil gelişimi ve problem çözme becerisi üzerine etkisinin incelenmesi. [Yayınlamamış Yüksek Lisans Tezi]. Maltepe Üniversitesi.
  • Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Karayol, S. (2016). Yapılandırılmış ve yapılandırılmamış oyun etkinliklerini içeren eğitim programının 5 yaş grubu çocukların işbirliği davranışlarına ve problem çözme becerilerine etkisi. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi.
  • Keleş, S. (2014). Kültürel-tarihsel kuram bağlamında hazırlanan eğitim programının 48-60 aylık çocukların öz düzenleme gelişimi üzerine etkisinin incelenmesi [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi.
  • Koole, S. L. (2009). The psychology of emotion regulation: An integrative review. Cognition and Emotion, 23, 4- 41. https://doi.org/10.1080/02699930802619031
  • Lecuyer-Maus, E.A., & Houck, G. M. (2002). Mother-toddler ınteraction and the development of self-regulation in a limit-seting context. Journal of Pediatric Nursing, 17 (3), 184-199. https://doi.org/10.1053/jpdn.2002.124112
  • Lindsey, E. W. (2002). Preschool children’s friendships and peer acceptance: Links to social competence. Child Study Journal, 32 (3), 145-156.
  • Liman, B. (2017). Öz-düzenleme beceri eğitim programının çocukların öz-düzenleme becerilerine, sosyal duygusal davranışlarına ve sosyal becerilerine etkisinin incelenmesi. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Selçuk Üniversitesi.
  • Matthews, J. S., Ponitz, C. C. ve Morrison, F. J. (2009). Early gender differences in self-regulation and academic achievement. Journal of Educational Psychology, 101, 689–704. https://doi.org/10.1037/a0014240
  • McClelland, M. M. ve Cameron, C. E. (2011). Self regulation in earlychildhood: Improving conceptual clarity and developing ecologically valid measures. Child Development Perspective, 6, 136-142. https://doi.org/10.1111/j.1750-8606.2011.00191.x
  • McClelland, M., Tominey, S. & Acock, A. (2011). The influence of demographic risk factors on children's behavioral regulation in prekindergarten and kindergarten. Early Education & Development. 22, 461- 488. https://doi.org/10.1080/10409289.2011.536132
  • McKown, C., Gumbiner, L. M., Russo, N. M. & Lipton, M. (2009). Social – emotional learning skill, self-regulation and socialcompetence in typically developing and clinic - referred children. Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology, 38, 858- 871. https://doi.org/10.1080/15374410903258934
  • Mertkil, Y. (2018). 60-71 aylık çocukların ortaklaşa problem çözme sürecinde düzenleme davranışlarının incelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Bahçeşehir Üniversitesi.
  • Montroy, J. J., Bowles, R. P., Skibbe, L. E., McClelland, M. M., & Morrison, F. J. (2016). The development of self regulation across early childhood. Developmental Psychology, 52(11), 1744-1762. https://doi.org/10.1037/dev0000159
  • Morrison, F. J., Ponitz, C. C. & McClelland, M. M. (2010). Self-regulation and academic achievement in the transition to school. In S. D. Calkins ve M. A. Bell (Eds.), Child development at the intersection of emotion and cognition (p. 203–224). American Psychological Association.
  • Oh-Uchi, A., Nagao, H. & Sakurai, S. (2008). Development of an earlychildhood self-regulation scale: Social skills and problem behavior. Japanese Journal of Educational Psychology, 56(3), 414– 425.
  • Olcay, O. (2008). Bazı kişisel ve ailesel değişkenlere göre okul öncesi dönemdeki çocukların sosyal yetenekleri ve problem davranışlarının analizi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Selçuk Üniversitesi.
  • Oğuz, V. ve Köksal- Akyol, A. (2015). Problem çözme becerisi ölçeği (PÇBÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44, 105-122.
  • Ömeroğlu, E., Büyüköztürk, Ş., Aydoğan, Y. ve Özyürek, A. (2009). Determining the views of preschool and primary school teachers over the support of problem solving skills at children. Procedia -Social and Behavioral Sciences, 1, 1969-1974. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2009.01.346
  • Öneren-Şendil, Ç. (2010). 5-6 yaş çocuklarında sosyal yetkinlik ve davranış sorunlarının akran kabulü, mizaç ve cinsiyet açısından incelenmesi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
  • Özkök, A. (2005). Disiplinler arası yaklaşıma dayalı yaratıcı problem çözme öğretim programının yaratıcı problem çözme becerisine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (28), 159-167.
  • Öztabak, M.E. (2017). Okul öncesi dönem çocuklarının öz-düzenleme becerileri ile anne-baba tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Karabük Üniversitesi.
  • Pears, K. C., Kim, H. K. ve Fisher, P. A. (2012). Effects of a school readiness intervention for children in fostercare on oppositional and aggressive behaviors in kindergarten. Children and Youth Services Review, 34 (12), 2361-2366.
  • Posner, M.I. ve Rothbart, M.K. (1998). Attention, self-regulation and consciousness. Philosophical Transactions of the Royal Society of London, B, 353, 1915–1927. https://doi.org/10.1098/rstb.1998.0344
  • Pintrich, R. R. (2000). The role of goal orientation in self-regulated learning. In M. Boekaerts, P. R. Pintrich, M. Zeidner (Eds), Handbookof Self- Regulation (pp,451-501). Academic.
  • Raffaelli, M., Crockett, L. S., & Shen, Y. L. (2005). Developmental stability and change in self-regulation from childhood to adolescence. The Journal of Genetic Psychology, 166(1), 54-75.
  • Raikes, H. A., Robinson, J. L., Bradley, R. H., Raikes H. ve Ayoub, C. C. (2007). Developmental trends in self regulation among low-income toddlers. Social Development, 16, 128-149.
  • Ramani, G. B. (2012). Influence of a playful, child-directed context on preschool children’s peer cooperation. Merrill-Palmer Quarterly, 58, 159- 190.
  • Rose- Krasnor, L. (2006). The nature of social competence: A theoretical review. Social Development, 6, 111- 135. https://doi.org/10.1111/j.1467-9507.1997.tb00097.x
  • Sameroff, A. (2009). The transactional model. In A. Sameroff (Ed.), The transactional model of development: How children and contexts shape each other (pp. 3–21). https://doi.org/10.1037/11877-001
  • Sawyer, A.C., Chittleborough, C., Mittinty, M., Miller- Lewis, L., Sawyer, M., Sullivan, T., & Lynch, J. (2015). Are trajectories self-regulation abilities from ages 2-3 to 6-7 associated with academic achivement in the early school years?. Child Care, Health and Development, 41(5), 744-754.
  • Schunk, D. H. (1994). Self-regulation of self-efficacy and attributions in academic settings. In D. Schunk, & B. J. Zimmerman (Eds.), Self-Regulation of Learning and Performance. Lawrence ErlbaumAssociates.
  • Senemoğlu, N. (2012). Gelişim Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya. (21. baskı). Pegem.
  • Sezgin, E. ve Demiriz, S. (2015). Davranış düzenleme becerileri ölçme aracı baş-ayak parmakları-dizler-omuzlar (bado) görevleri’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması.Uluslararası Aile Çocuk ve Eğitim Dergisi, 7, 52- 71.
  • Sezgin, E. ve Demiriz, S. (2017). Effect of play-based educational programme on behavioral self-regulation skills of 48-60 month-old children. Early Child Development and Care, 189 (2),1-14. https://doi.org/10.1080/03004430.2017.1369972
  • Smith, E.E. ve Kosslyn, S.M. (2017). Bilişsel psikoloji - Zihin ve beyin. ( M. Şahin,Çev.). Nobel Akademik.
  • Smith- Donald, R., Raver, C.C., Hayes, T. ve Richardson, B. (2007). Preliminary construct and concurrent validity of the preschool self-regulation assessment (PSRA) for field-based research. Early Childhood Research Quarterly, 22 ,173–187.
  • Shewchuk, R.M., Johnson, M.O. ve Elliot, T.R. (2000). Self-appraised social problem solving abilities, emotional reactions and actual problem solving performance. Behavior, Research and Therapy, 38(7), 727-740.
  • Skibbe, L. E., McDonald-Connor, C., Morrison, F. J. ve Jewkes, A. M. (2011). Schooling effects on preschoolers’ self-regulation, early literacy, and language growth. Early Childhood Research Quarterly, 26, 42- 49. https://doi.org/10.1016/j.ecresq.2010.05.001
  • Sektnan, M., McClelland, M. M., Acock, A. ve Morrison, F. I. (2010). Relations between early family risk, children’s behavioral regulation and academic achievement. Earlychildhood Research Quarterly, 25, 464-479.
  • Sürmeli, E. S. (2018). 5-6 yaş arası çocukların sosyal yetkinlik davranışlarının incelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Maltepe Üniversitesi.
  • Şahin, H. (2015). Psikososyal gelişim temelli eğitim programının anasınıfına devam eden çocukların duygusal zekâlarına ve problem çözme becerilerine etkisi. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi.
  • Temiz, A. (2019). Okul öncesi dönemde davranışsal öz-düzenleme becerilerinin çocuğa ve aileye ilişkin değişkenler ile ebeveyn tutumları açısından incelenmesi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Gazi Üniversitesi.
  • Tok E. ve Sevinç M. (2010). Düşünme Becerileri Eğitiminin Eleştirel Düşünme ve Problem Çözme Becerilerine Etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 67-82.
  • Ünal, M. ve Aral, N. (2014). Deney yöntemine dayalı eğitim programı’nın 6 yaş çocuklarının problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 39 (176), 279- 291. http://dx.doi.org/10.15390/EB.2014.3592
  • Walker, O. L. ve Henderson, H. A. (2012). Temperament and social problem solving competence in preschool: influences on academic skills in early elementary school. Social Development, 21 (4), 761- 779.
  • Wanless, S.B, McClelland, M., Tominey, S. ve Acock, A. (2011). The influence of demographic risk factors on children's behavioral regulation in prekindergarten and kindergarten. Early Education& Development. 22, 461-488. https://doi.org/10.1080/10409289.2011.536132
  • Waters, E. ve Sroufe, L. A. (1983). Social competence as a developmental construct. Developmental Review, 3(1), 79-97. https://doi.org/10.1016/0273-2297(83)90010-2
  • Whitebread, D., Anderson, H., Coltman, P. ve Page, C. (2005). Developing independent learning in the early years. Education 3-13, 33 (33),40-50. https://doi.org/10.1080/03004270585200081
  • Veijalainen, J., Reunamo, J., & Alijoki, A. (2017). Children’s self-regulation skills in the Finnish day care environment. Varhaiskasvatuksen Tiedelehti Journal of Early Childhood Education Research, 6 (1), 89– 107.
  • Yavuzer, H. (2006). Çocuk psikolojisi. Remzi Kitabevi.
  • Yuvacı, M. (2019). Baba katılımı ile okul öncesi dönem çocuklarının sosyal yetkinlik ve davranış problemleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Karabük Üniversitesi.
  • Yücesan, Y. (2017). Montessori eğitiminin okul öncesi dönem çocukların problem çözme becerileri ve problem davranışları üzerine etkisinin incelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Karabük Üniversitesi.
  • Zimmermann, B. J. (1989). A social cognitive view of self-regulated academic learning. Journal of Educational Psychology, 81, 329-339.
  • Zins, J. E. ve Elias, M. J. (2007). Social and emotional learning: Promoting the development of all students. Journal of Educational and Psychological Consultation, 17, 233- 255. https://doi.org/10.1080/10474410701413152