YÖNETİŞİM SÜRECİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARI

Bu çalışmanın amacı yönetişim sürecinde sivil toplum kuruluşlarının aktif bir katılım aracı haline gelmesine zemin hazırlayan süreci analiz etmektir. Devletin ortaya çıkışı ilebirlikte daha da önem kazanan yönetim olgusu, sosyokültürel ve ekonomik etkenlere göre gelişim göstererek özellikle kamu yönetimi alanında sürekli rasyonelleştirilme arayışlarına konu olmuştur. Bu arayışlarla uygulanan yeni yönetim yaklaşımlarını kapsayan yeni kamu yönetimi (YKY) paradigması, yönetim olgusunu etkinlik ve demokratiklik arayışlarına bir cevap olarak yeniden ele alarak katılım ekseni içerisinde yeniden düzenlemiş ve yönetişim sürecini ortaya çıkarmıştır. Çok aktörlü bir yönetim modeli olarak yönetişim süreci, kamu ile birlikte özel sektör işletmeleri ve sivil toplum kuruluşlarının (STK) yönetime dâhil edildiği bir yönetim anlayışıdır. Vatandaşların katılımını temsil eden STK'ların yönetişim sürecine katılımı ise demokratiklik arayışlarına bir çözüm niteliği taşıyarak katılımcı demokrasinin gerçekleştirilmesinde önemli bir gelişme olarak değerlendirilmektedir. Çalışmada öncelikle yönetim olgusunun tarihsel gelişimine değinilerek klasik kamu yönetimi anlayışından YKY anlayışına geçiş süreci ele alınacak, YKY'nin yönetim anlayışı olan yönetişim süreci incelendikten sonra yönetişim sürecinin katılım aktörü olan STK'lar ve STK'ların yönetişim sürecindeki rolleri üzerinde durulacaktır. Çalışmada, yönetim olgusu yalnızca kamu yönetimi kapsamında değerlendirildiği için özel sektör işletme yönetimleri kapsam dışı tutulacaktır.

NON-GOVERNMENTAL ORGANİZATİONS IN GOVERNANCE PROCESS

The purpose of this study is to analyze why the non-governmental organizations became an active participation assets in the governance process. Notion of government, especially gained importance after coming up state idea, is subject to searches of public management's rationalizing by developing according to economic and socio-cultural factors. New public management paradigm including implement of new government assumptions presents governance process and regulates governance phenomenon as response of searches of activeness and democratic in axle of participation. As governance model with poly-actors, governance process is a government idea in which not only public but also private sector and non-governmental organizations are embodied in management.

PDF

___

Aktan, C.,Ay, H., Çoban, H. (2007). "Siyasal Karar Alma Sürecinde Çıkar Grupları" içinde: Aktan, C. Ve Dileyici, D. Modern Politik İktisat: Kamu Tercihi: Ankara: Seçkin Yayınları
Aktaş, H. (2008). Batı'da ve Türkiye'de Sivil Toplum (Gelişim Süreci). Kamuda
Sosyal Politika Dergisi, 2(4), s. 91-104
Bayhan, V. (2005). Türkiye'de Sivil Toplum Örgütleri, Demokrasi ve Patronaj.
EDAM Kolektif Çalışması: Sivil Toplum ve Demokrasi.1.baskı. Kaknüs Yayınları, İstanbul, s.145-171
Biber, A.(2006). Sivil Toplum Örgütlerinde Halkla İlişkiler. 1. Baskı, Nobel Yayın Dağıtım Ankara, s.30
Bunbongkarn, S. (2004). The Role of CivilSociety in DemocraticConsolidation in
Asia. Chapter 10 in GrowthAndGovernance in Asia.(Edited: YoichiraSato), s.137-145
Caniklioğlu, M. (2007). Sivil Toplum ve Türkiye Demokrasisindeki İzdüşümşeri. 1.
Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık, s. 95 Duman, F.(2008). Sivil Toplum. M. Türköne. (Editör). Siyaset. 9.Baskı. Ankara. Lotus Yayınevi, s. 347-377
ErdoğanTosun, G. (2001). Demokratikleşme Perspektifinde Devlet-Sivil Toplum
İlişkisi. 1.Baskı. Alfa Yayınları, İstanbul, s.181 GhausPasha, A.(2004). Role Of CivilSocietyOrganizations in Governance. 6th Global Forum on
ReinventingGovernmentTowardsParticipatoryandTransparentGovernance. 24 - 27 May 2005, Seoul, Republic of Korea. s. 3
Özalp, A. (2008). Sivil Toplum Örgütlerinin Toplumsal ve siyasal Bakımdan Önemi,
Dernekler Denetçiliği Yeterlilik Tezi, İçişleri Bakanlığı Dernekler Dairesi Başkanlığı, Ankara, s.45 Özer, M.(2005). Yeni Kamu Yönetimi: Teoriden Uygulamaya.1. Baskı, Barış Kitap, Ankara, s.328
Öztaş, N.(2014). Yönetim: Örgüt ve Yönetim Kuramları (2). Ankara: Otorite Yayınları, s.15.
Silier, O. (2000). STK-Devlet İlişkilerinde Etik Sorunlar.Türkiye'de Sivil Toplum
Kuruluşları Sempozyumu VII, 2-3 Haziran, İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları Basım Yılı:2001, s. 4
Smouts, M.C. (1998). TheProperUse Of Governance in İnternationalRelations.
International SocialScienceJournal, 50(155), s.81-89
Şaylan, G.(2008). Temsili Liberal Demokrasinin Önlenemez Krizi. 1. Baskı, Ankara, İmge Kitabevi, s.202
T.C.Dokuzuncu Kalkınma Planı: 2007-2013. (2007).Kamuda İyi Yönetişim, Özel
İhtisas Komisyonu Raporu, T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı, Yayın No: ÖİK 674, Ankara, s. 4 TODAİE. (2008). Kamu Yönetimi Sözlüğü, Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme
İdaresi Enstitüsü Yayını Tortop, N.,İsbir, E., Aykaç, B., Yayman, H., Özer M. (2010). Yönetim Bilimi,(8),
Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, s.340 Tunçay, M. (2003). Sivil Toplum Kuruluşlarıyla İlgili Kavramlar, Sivil Toplum Dergisi, (1)
Türköne, M. (2005).Devletli Sivil Toplum. EDAM Kolektif Çalışması: Sivil Toplum ve Demokrasi.1.baskı. Kaknüs Yayınları, İstanbul, s.89-99
Yetiş, M. (1999).Antik Atina'da Demokrasinin Gelişimi: Saloncu Pasif Devrimden Peisistratos'un Tiranlığına, 54(2), s.163-197