ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN ÇOK KATLI BİNA VE GÖKDELENLER HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİ

On sekizinci yüzyılın ikinci yarısından itibaren çimentonun icadı ve inşaatlarda çeliğin kullanılmaya başlamasının ardından çok katlı binaların inşası mümkün olmuştur. Öncelikle Amerika Birleşik Devletlerinde inşa edilen yüksek binalar daha sonra Avrupa ve dünyanın diğer ülkelerinde hızla yaygınlaşmıştır. Ortaya çıktıkları andan itibaren tartışma konusu olan çok katlı bina ve gökdelenler hızlı kentleşme sürecinin akabinde Türkiye’de de kentlere hâkim olmaya başlamıştır. Bu tartışmaların odağında kent estetiği ve toplumsal ilişkiler çerçevesindeki konular yer almaktadır. Bu metin, yazarın 2014 - 2015 Öğretim Yılı Bahar döneminde Gazi Üniversitesi, Kimya Mühendisliği bölümü öğrencilerine verdiği “TOS 208 Türkiye’nin Toplumsal Yapısı” dersinin” final sınavındaki sorulardan biri olan “büyük kentlerimizde hızla yaygınlaşan çok katlı binalar ve gökdelenler hakkında düşünce üretiniz” şeklindeki soruya verilen cevaplardan yola çıkılarak hazırlanmıştır. Bu makale, sınava katılmış bulunan altmış sekiz öğrencinin yazılı sınav kâğıtlarından bu konudaki görüşlerine ilişkin cevaplar tasnif edilerek gerçekleştirilmiştir.

UNIVERSITY STUDENTS' VIEWS ON HIGH-RISE BUILDINGS AND SKYSCRAPERS

Since the second half of the eighteenth century, the invention of cement and the use of steel in construction have made it possible to build multi-storey buildings. The high-rise buildings initially built in the United States then rapidly spreaded in Europe and other countries around the world. The high-rise buildings and skyscrapers that are the subject of debate from the moment they emerge, have begun to dominate Turkish cities in the aftermath of the rapid urbanization process in Turkey. The focus of these discussions is on urban aesthetics and social relations. This text is based on the answers given to the question of “generate ideas about high-rise buildings and skyscrapers that are rapidly spreading in our big cities” which is one of the questions given in the final exam to the students of Chemical Engineering Department for the course “TOS 208- Social Structure of Turkey”. In this text, the opinions and attitudes reflected on the written examination papers of the sixtyeight students who have taken the exam will be classified and evaluated.

PDF

___

BEGEÇ, Hasan (2008). “Yükseklik, Yüksek Olma ve Yüksek Yapıların Gelişimi”, Ege Mimarlık, Ekim, 2008, s. 10-15.
Bina sayımı 2000 (2001). T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü, Eylül, Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası.
Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi, 3. Cilt, İstanbul: Gelişim Yayınları.
DURU, Bülent; ALKAN, Ayten (Derleme ve çeviri)(2002). 20. Yüzyıl Kenti, Ankara: İmge Kitabevi.
DURU, Bülent (2001) "Gökdelenler ve Kent", Prof. Dr. Cevat Geray'a Armağan, Mülkiyeliler Birliği Yayınları, Ankara: 2001, s.331-362.
GIDDENS, Anthony (2013). Sosyoloji, Yayına hazırlayan: Cemal Güzel, İstanbul: Kırmızı Yayınları.
GÖÇER, Orhan (1969). “Gökdelenler”, Mimarlık, Yıl: 7, Sayı: 6, s. 27-32.
HASOL, Doğan, (2007). “Yüksek, Daha Yüksek, En Yüksek”, 1.6.2007, Mimarist Dergisi, 24, İstanbul.
HOLTON, R. J (1999). Kentler Kapitalizm ve Uygarlık, Çeviren: Ruşen Keleş, Ankara: İmge Kitabevi.
HÜROL, Yonca (1994). Yüksek Binalar ve Çağdaşlaşma, Mimarlık, Sayı: 260.
Oktay, Tarkan (2011). Osmanlıda Büyükşehir Belediye Yönetimi – İstanbul Şehremaneti, İstanbul: Yeditepe Yayınevi.
ÖKE, Altan (1993). “Yüksek Binalar ve Problemleri”, Tesisat Mühendisliği, Cilt: 1, Sayı: 6, Ağustos, İstanbul: TMMOB Makina Mühendisliği Odası.
READER, John (2007). Şehirler, Çeviren: Fatine Bahar Karlıdağ, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
SAĞLAM, Rifat (2016). Yüksek Yapılar – İstanbul’dan Örnekler, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık LTD. Şti.
SAMSUNLU, A. AKCA L. ve EROĞLU, V., (1989) Çok katlı Yapılar ve Altyapı Sorunları, Çok Katlı Yapılar Sempozyumu, DMO İzmir Şubesi, İZMİR.
SHEPHERD, Roger (Ed.) (2003). Skycraper, New York: McGraw-Hill.
SİMMEL, Georg (1996). “Metropol ve Zihinsel Yaşam”, Cogito, Sayı: 4, Yaz 1996, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, s: 81-90.
ŞENCAN, Salih (Yayına Hazırlayan) (1991). İstanbul’un Geleceği ve Gökdelenler, İstanbul: TMMOB Mimarlar Odası Büyükkent Şubesi.
TEKELİ, İlhan (2011). “Yüksek Yapılar Üzerine Birkaç Söz”, Kent, Kentli Hakları, Kentleşme ve Kentsel Dönüşüm, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları, s. 59-62.
TEKİN, İlke (2013). Türkiye’de İkinci Dünya Savaşı Sonrası Betonarmenin İnşası, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Basılmamış Doktora Tezi.
TÜMER, Gürhan (1999). “Babil Kulesinden New York Kulelerine”, Mimarlık, Yıl: 37, Sayı: 2, Genel Sayı: 286, Sayfa: 10-23.
YÖRÜKÂN, Turhan (2012). “Çok Katlı Binalarda Yaşanan Sakıncalı Hayat”, Sosyolojik ve Sosyal Psikolojik Görüş Açısıyla Şehir, Konut ve Mahremiyet, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayını, s: 187-205.
Resmi Gazete Tarihi: 02/11/1985. http://www.turkishtimedergi.com/insaat/turkiyenin-en-uzun-binalari/