Sağlık İşletmesinde Eğitim Hizmetlerinin Algılanan Kalitesinin Ölçülmesi: “Özel Bir Hastanede Uygulama”

Bu araştırmanın amacı; İstanbul’daki özel bir hastanedeki Hasta Hizmetleri çalışanlarının aldıkları hizmet içi eğitimlere yönelik algıları ve kalite boyutları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesidir. Araştırmanın örneklemini 157 Hasta Hizmetleri birimi çalışanı oluşturmaktadır. Tanımlayıcı türde yapılan araştırmanın veri toplama aracı eğitim programı algılanan kalite ölçeğidir. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistik, Mann Whitney U ve Kruskal- Wallis testleri ve normallik analizi için Kolmogrov-Smirnov ve Shapiro Wilk testleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda katılımcılar tarafından algı düzeyi en yüksek kalite boyutu, eğitmen (4,19±0,68), en düşük ise işletmenin eğitim politikasıdır (3,44±1,14). Kalite algılarında cinsiyete, eğitim durumuna, eğitime katılma durumuna, eğitim kapsamına, sektördeki çalışma süresine ve pozisyona göre anlamlı farklılık gözlemlenmiştir (p

Measurement of Perceived Quality Education Services In Health Organizations: “Application In A Private Hospital”

The aim of this study is to evaluate the relationship between the perceptions and quality dimensions of the inservice training of Patient Services employees in a private hospital in Istanbul. The sample of the study consists of 157 Patient Services unit employees. The data collection tool of the descriptive study is the education program perceived quality scale. Descriptive statistics, Mann Whitney U and Kruskal-Wallis tests were used to analyze the data, and Kolmogrov-Smirnov and Shapiro Wilk tests were used for normality analysis. The highest level of perception by the participants is the instructor (4.19±0.68), and the lowest is the education policy of the enterprise (3.44±1.14). A significant difference was observed in quality perceptions according to gender, educational status, participation in education, scope of education, working time in the sector and position (p

PDF

___

Arıkboğa, D. (2020). “Belediyelerde Hizmet İçi Eğitim ve Belediye Birliklerinin Rolü”, Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12 (1), 55-68
Atay, S., Gider, D., Karadere, G. ve Şenyüz, P., (2009). “Hastanede Çalışan Hemşirelerin Hizmet İçi Eğitime Yönelik Görüşleri”, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, Cilt. 6, Sayı:1, 84-93.
Akyüz, İ. ve Yurduseven, N., (2015). “Sağlık Çalışanlarının Örgütsel Sinizm Düzeylerinin İncelenmesi”, Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, Sayı:16, 61-76.
Ayas, A., (2013). Eğitimle İlgili Temel Kavramlar, Eğitim Bilimine Giriş, Ankara.
Başaran, İ.E., (2007). “Eğitim Bilimine Giriş”, Ankara: Siyasal Yayınevi.
Başanbaş, Ş., (2013). “Algılanan Kalite ile Müşteri Tatmini Arasındaki İlişki: Filtre Kullanıcıları Üzerine Yapılan Ampirik Bir Çalışma”, Akademik Bakış Dergisi, Sayı:34, 1-21.
Bayram, N., (2004). Sosyal Bilimlerde SPSS İle Veri Analizi, Ezgi Yayınevi, Bursa.
Birgili, F., Salış, F., Özdemir, S., (2010). “Sağlık Çalışanlarının İş Doyumunu Etkileyen Bazı Etmenlerin İncelenmesi”, Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, Cilt.13, Sayı:2, 28.
Buğdaylı, G., Akyürek, Ç.E., (2017).B”Hemşirelerin Hizmet İçi Eğitim Faaliyetlerine İlişkin Görüşleri: Bir Üniversite Hastanesi Örneği” Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 2017; 19(1):14-25.
Butt, M. M. ve Run, E. C., (2010). “Private Healthcare Quality: Applying a SERVQUAL Model”, International Journal of Health Care Quality Assurance, Sayı.23, No. 7, s. 658-673.
Bükecik, N. ve Adana, F., (2021). “Hastane Çalışanlarının Sağlık Okuryazarlık Düzeyleri ve İlişkili Faktörler: Konya İli Örneği”, Caucasian Journal of Science, Cilt.8, Sayı:1, 1-13.
Çelen, Ö., Karaalp, T., Kaya, S., Cesim Demir, C., Teke, A. ve Akdeniz, A., (2007). “Gülhane Askeri Tıp Fakültesi Eğitim Hastanesi Yoğun Bakım Ünitelerinde Görev Yapan Hemşirelerin Uygulanan Hizmet İçi Eğitim Programlarından Beklentileri ve Bu Programlar İle İlgili Düşünceleri”, Gülhane Tıp Dergisi, Sayı:49, 25-31.
Dağlı, D., (2010). “Hemşirelikte Hizmet İçi Eğitimin Performansa Etkisi”, Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Demir, T., Demir, S., Vural Ö.F.(2021). “2016-2020 Yılları Arasındaki Hizmetiçi Eğitim Makalelerinin İncelenmesi ” Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(113), 468-495.
Demirel, Y. ve Seçkin Z., (2009). “Örgüt İçi Politik Davranışların Tespiti Üzerine Kırgızistan’da Sağlık Sektöründe Bir Araştırma”, Orta Asya ve Kafkasya Araştırmaları, 4(7), 152.
Duman, Ç. S., Suluhan, D. ve Durduran, Y., (2016). “Birinci Basamak Sağlık Kuruluşlarında Çalışan Hekim Dışı Sağlık Profesyonellerinin Hizmet İçi Eğitim Gereksinimlerinin Belirlenmesi”, Bakırkoy Tip Dergisi, Cilt.12, Sayı:3, 118-123.
Efil, İ., (2003). Toplam Kalite Yönetimi ve Toplam Kaliteye Ulaşmada Önemli Bir Araç, Türkmen Kitapevi, İstanbul.
Eraslan N., (2014). “İstanbul İlindeki Kamu Özel Hastanelerde Kalite Yönetim Sisteminde Sürekli İyileştirme (KAİZEN)’nin, İnsan Kaynakları Yönetimi Üzerine Etkileri”, Yükseklisans Tezi, Okan Üniversitesi, İstanbul.
Ertuğrul, İ., (2004). Toplam Kalite Kontrol ve Teknikleri, Ekin Kitapevi, İstanbul. Fidan, N. ve Erden, M., (1998). Eğitime Giriş, Alkım Yayıncılık, İstanbul.
Gül, G., (2004). “Birey Toplum Eğitim ve Öğretmen”, Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt.1, Sayı:1, 223-236.
Güzel, F. ve Kurşunel, F., (2016). “Kalite Maliyetleri ve Veri Kalitesi”, Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, Sayı:29, 2148-3043.
Işık, O., (2011). “Algılanan Kalitenin Hastane Marka Değerine Etkisi: Tüketici Değerlemesi”, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
İlkkaracan, A. İ., (2010). “Uzlaştırma Politikaları Yokluğunda Türkiye Emek Piyasasında Toplumsal Cinsiyet Eşitsizlikleri”, Emek Piyasasında Toplumsal Cinsiyet Eşitliğine Doğru İş ve Aile Yaşamını Uzlaştırma Politikaları, Metis Yayınevi, İstanbul.
İnce, Ö. ve Yarar, O., (2017). Sağlık Kuruluşlarında Hasta Hizmetleri, Güneş Tıp Kitabevleri, Ankara.
Juran, J. M. And Feo, J., (2010). Juran's Quality Handbook: The Complete Guide to Performance Excellence, McGraw-Hill.
Kanan, N., Aksoy, G. ve Akyolcu, N., (2000). Ameliyathane Hemşireliğinde Oryantasyon Programlarının Önemi. Hemşirelik Forumu Dergisi, Cilt.3, Sayı:6, 8-11.
Kanber, N. A. ve Kısacık, G. Ö., (2011). “Hemşirelerin Uygulanan Hizmet İçi Eğitim Programından Beklentileri ve Bu Program İle İlgili Düşünceleri”, Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, Cilt.14, Sayı:3, 52-58.
Karabey, C. N. ve Kerse, G., (2021). Örgütsel Davranış Düzleminde Güncel Kavramlar, Gazi Kitapevi, Ankara.
Kaya, M. (2020). “MEB Öğretmen Yetiştirme Genel Müdürlüğü’nün Hizmet İçi Eğitim Faaliyetleri: Katılımcılar, Eğitim Durumları, Eğitim Konuları”, Trakya Eğitim Dergisi 10 (1), 183-193.
Kiraz, K., (2015). “Kamu Hastanelerinde Çalışan Tıbbi Sekreterlerde Tükenmişlik: Antalya Atatürk Devlet Hastanesi Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Karbuz, N. (2019). “Bilgi Toplumuna Geçiş Sürecinde Kamuda Eğitim Sektöründeki Yöneticilere Yönelik Hizmet İçi Eğitim Stratejisi”, Uluslararası Eğitim Araştırmacıları Dergisi, 2 (1), 22-39.
Kocaman, G., (2004). “Hemşirelik Eğitimi ve Araştırma: Lisans ve Lisans Üstü”, II. Ulusal Hemşirelikte Araştırma Sempozyumu Kitabı, Hemar-G, Ankara.
Tan, F.Z., Koç, Z. (2014). “The View of Karabük Training and Research Hospital Medical Workers About in Service Trainning”, Businnes and Management Studies:An International Journal, 2(3), 321-347.
Peker, K., (2010). “Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Hizmet İçi Eğitim ve Yöntemleri” Mevzuat Dergisi, 13(156),
Saygılı, U., Sayman, A. Ö., Vehid, S., Köksal, S.S. ve Erginöz, E., (2017). “Türkiye ve OECD Ülkelerinin Sağlık Göstergeleri ve Sağlık Harcamalarının Karşılaştırılması”, Online Türk Sağlık Bilimleri Dergisi, Cilt.2, Sayı:3, 1-12.
Şahin, L., Güçlü, F.C (2010). Genel Olarak Hizmet İçi Eğitim : Ülker Şirketler Topluluğu Hizmer İçi Eğitim Sürec ve Uygulamaları, Sosyal Siyaset Konferansları,59(2), 217–270.
Milet, F. M., (2016). “Sağlık Çalışanlarına Şiddet Davranışlarının Değerlendirilmesi ve Sağlık Çalışanlarının İş Doyumu”, Yüksek Lisans Tezi, Kırklareli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırklareli.
Mutlu, A. ve Işık K., (2012). Sağlık Ekonomisine Giriş, Ekin Kitabevi Yayınları, Bursa.
Odabaşı, Y. ve Barış, G., (2003). Tüketici Davranışı, Mediacat Kitapları, Kapital Medya Hizmetleri, İstanbul.
Orhan, B. ve Yücel, Ö.R., (2017). “Türkiye’de Sağlık Hizmetleri Sunumuna Cinsiyet Açısından Bakış”, Marmara Üniversitesi Kadın ve Toplumsal Cinsiyet Araştırmaları Dergisi, Sayı:1, 53-59.
Özer, K. ve Balkız M., (2014). “MEB Hizmet İçin Eğitim Uygulamalarının Değerlendirilmesi: Kastamonu İli Aday Öğretmenler Örneği”, Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, Cilt.49, Sayı:1, 131-150.
Öztürk, D. & Sancak, S. (2007). Hizmet İçi Eğitim Uygulamalarının Çalışma Hayatına.Yaşar Üniversitesi E-Dergisi , 2 (7) , 761-794 .
Sağlık Bakanlığı, (2016). Sağlık Bakanlığı Hizmet İçi Eğitim Yönetmeliği, https://www.saglik.gov.tr/TR,10513/saglik-bakanligi-hizmet-ici-egitim-yonetmeligi.html ,(Erişim Tarihi, 20.09.2021).
Sargutan, A.E., (2005). “Sağlık Sektörü ve Sağlık Sistemlerinin Yapısı”, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, Cilt.8, Sayı:3, 400-428.
Sarıca, R., (2016). “Araştırmaya Dayalı Öğretim Uygulamalarının Ölçme ve Değerlendirme Dersindeki Etkisinin İncelenmesi”, Doktora Tezi, Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Gaziantep.
Selimoğlu, E. Yılmaz, B.H.(2019). Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, (e-dergi), 5(1).,1- 12.
Semercioğlu, S., Tengilimioğlu, D., Semercioğlu, G. M., (2012). “Özel ve Kamu Hastanelerinde Çalışan Tıbbi Sekreterlerin İş Doyumu ve Örgütsel Güven Düzeylerinin Karşılaştırılmasına Yönelik Bir Alan Çalışması”, Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, Cilt.1, Sayı:4, 225-238.
Sezer, Ş., Karabacak, N., Küçük M., ve Korkmaz İ. (2020). “School Administrators’ Opinions Related to the Values That Should be Gained to Classroom Teachers Through Inservice Training”, Eurasian Journal of Educational Research, 86, 175-196.
SGGM, (2018). Sağlık Bakanlığı Sağlığın Geliştirilmesi Genel Müdürlüğü Hizmet Birimleri ve Görevleri Hakkında Genelge, https://sggm.saglik.gov.tr/Eklenti/15588/0/sggm-calismayonergesipdf. pdf , (Erişim tarihi: 04.08.2021).
Sönmez, D., (2020). “Hizmet İçi Eğitimlerin Kliniklerde Çalışan Hemşirelerin Verimliliğine Etkisi”, Yükseklisans Tezi, Biruni Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul. Taguchi, G., (2004). “Taguchi's Quality Engineering Handbook”, New Jersey, USA: John Wiley &Sons.
Taş, D., (2014). “Sağlık Hizmet Kalitesinin Ölçümüne İlişkin Bir Araştırma”, Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi, Sayı:4, 79–102.
Uslu, A., Kutukız, D., Çeken, H., (2013). “Otel İşletmelerinde Çalışan Personelin Aldığı Hizmet İçi Eğitimin Verimliliğe Etkisi”, Verimlilik Dergisi, Cilt.2, Say:1.
Yılmaz, N., Yılmaz E., Orhan, E.R.(2021). “Sağlık Yönetimi Öğrencilerinin Sağlık Hizmetlerinde Kalite Algısına Yönelik Bir Araştırma “ , SDÜ Sağlık Yönetimi Dergisi, Yıl: 2021, 3(1), 64-78.
Zaman, M., (2007). “Türkiye Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde Çalışan Yardımcı Sağlık Personelinin Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Kayseri.