Pazarlamanın Yeni Rengi: Yeşil Aklama

1980’li yıllardan bu yana ilgi çeken yeşil pazarlama, çevreye karşı duyarlılık, doğayı koruma gibi konular özellikle son 10 yıl içerisinde büyük ilgi görmeye başlamıştır. Özellikle son yıllarda popülaritesi oldukça artan sürdürülebilirlik kavramı, işletmeleri yeni arayışlara itmiştir. Sosyal sorumluluk projeleri ve yeşil politikalar, işletmelerin topluma bir borcu olmaktan öteye giderek, marka imajını ve marka değerini güçlendirmek için yeni bir pazarlama silahı, aynı zamanda güçlü bir pazarlama iletişimi aracı haline gelmiştir. Bu çalışmada, çevreci pazarlama anlayışı içerisinde sürdürülen pazarlama faaliyetleri içerisinde ortaya çıkmaya başlayan, ürünlerinin çevresel faydaları hakkında işletmelerin doğrulanmamış, saptırılmış, yanlış ve yanıltıcı bilgiler vermesi olarak ortaya çıkan ve uluslararası literatürde “Greenwashing” olarak geçen Yeşil Aklama kavramı incelenmiştir. 40 kişi ile gerçekleştirilen derinlemesine mülakatlarda, tüketicilerin sürdürülebilirlik ve çevreye karşı duyarlılıkları, yeşil aklama konusunda yaklaşımları, organik ürün ve iyi tarım uygulamalarına yönelik fikirleri ve tutumları araştırılmış, elde edilen bulgular ile özellikle yeşil aklamanın tüketici davranışları üzerindeki etkisi ortaya konulmaya çalışılmıştır.

New Color of Marketing: Greenwashing

Green marketing, 1095nvironmental awareness and 1095nviro 1095nvironmen have attracted great interest since the 1980s, especially in the last 10 years. The concept of sustainability, which has increased in popularity in recent years, has pushed businesses to new searches. Social responsibility projects and green policies have become more then a debt of businesses 1095nviron society, and also have become a new marketing weapon, as well as a powerful marketing communication tool, to strengthen brand image and brand value. In this study, the concept of Greenwashing, which has emerged as an unconfirmed, misguided, inaccurate and misleading information about the 1095nvironmental benefits of its products, which has emerged within the marketing activities carried out within the context of 1096nvironmental marketing, has been examined. In the in-depth interviews conducted with 40 people, consumers’ sensitivity to sustainability and environment, their approaches to greenwashing, their ideas and attitudes towards organic products and good agricultural practices were investigated, and the findings obtained aimed to reveal the effect of greenwashing on consumer behavior.

PDF

___

Aggarwal, P. ve Kadyan, A. (2014). Greenwashing: The Darker Side of CSR. Indian Journal of Applied Research, 4(3), 61-66.
Aji, H.M. ve Sutikno, B. (2015). The Extended Consequence of Greenwashing: Perceived Consumer Skepticism. International Journal of Business and Information, 10 (4), 433-468.
Alnıaçık, Ü., Yılmaz, C. Ve Alnıaçık, E. (2010). Reklamlarda Çevreci İddialar ve Reklam Etkililiği: Başarılı Reklamlar Üzerine Deneysel Bir Araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 85-106.
Biro, L. (2016). Advertising Skepticism: The Influence of Demograpfic Factors, Consumerism and Greenwashing In The Organic Food Industry. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sweeden: Linnaeus University.
Boztepe, A. (2012). Green Marketing And Its Impact On Consumer Buying Behavior. European Journal Of Economic And Political Studies, 5 (1), 5-21.
Coppolecchıa, E.K. (2010). The Greenwashing Deluge: Who Will Rise Above The Waters of Deceptive Advertising. University of Miami Law Review, 64 (4), 1353-1402.
Delmas, M.A. ve Burbano, V.C. (2011). The Drivers of Greenwashing. California Management Review, 54(1), 64-87.
Elçil, Ş. (2012). Sosyal Sorumluluk İçerikli Halkla İlişkiler Çalışmalarında İknanın Yazınsal Bağlamda Değerlendirilmesi. Akdeniz İletişim Dergisi, 17, 156-175.
Furlow, N.E. (2010). Greenwashing in the New Millennium. Journal of Applied Business & Economics, 10(6), 22-25.
Furlow, N.E. (2010). Greenwashing in the New Millennium. Journal of Applied Business and Economics, 10(6), 22-25.
Hasan, Z. ve Ali, N.A. (2015). The Impact of Green Marketing Strategy on the Firm’s Performance in Malaysia. Procedia Social and Behavioral Sciences, 463-470.
Janssen, C., Swae, V. ve Dupont, B. (2013). The Determinants of Consumer Perceptions of Greenwashing. Louvain School of Management Working Paper Series, (36), 1-36.
Karliner, J. (1997). The Corporate Planet: Ecology and Politics in the Age of Globalization. San Francisco: Sierra Club Books.
Karna, J., Juslin, H., Ahonen, V. ve Hansen, E. (2001). Green Advertising: Greenwash or a True Reflection of Marketing Strategies. Greener Management International, 33, 59-70.
Kayaalp, T. Ve Toprak, D. (2017). Sürdürülebilirlik İçin İletişim. Sürdürülebilir Üretim ve Tüketim Yayınları – VII, REC Türkiye Yayınları, Şubat 2017, 1-21.
Kumar, R. ve Kumar, R. (2013). Green Marketing: Reality or Greenwashing. Asian Journal of Multidisciplinary Studies, 1(5), 147-153.
Kuşku Özdemir, E., Topsümer, F. Ve Göztaş, A. (2017). Yeşil Aklama Kampanyaları ve Medya Gündemine Yansımaları: Volkswagen Emisyon Krizinin Amerikan Basınında Sunumu. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 2(2), 357-370.
Leblebici Koçer, L. Ve Delice, T. (2017). Yeşile Boyama Ve Yeşil Güven Arasındaki İlişkide Algılanan Yeşil Riskin Ve Algılanan Tüketici Şüpheciliğinin Aracılık Rolü. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 50, 1-25.
Ongkrutraksa, W.Y. (2007). Green Marketing and Advertising, in Steve MAY; George CHENEY and Juliet ROPER (Ed.), The Debate Over Corporate Social Responsibility, New York: Oxford University Press, 365-378.
Pelenk Özel, A. (2015). Çevresel Aktivizm, Halkla İlişkiler ve Yeşil Aklama Üzerine Kuramsal Bir Bakış. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 8(4), 73-89.
Przychodzen, W. (2013). Greenwashing-Myth or Reality in the World of Business?. Management and Business Administration Central Europe, 21(4), 132-138.
Richards, L. (2013). Examining Green Advertising and Its Impact on Consumer Skepticism and Purchasing Patterns. The Elon Journal of Undergraduate Research in Communications, 4(2), 78-90.
Solman, G. (2008). Coloring Public Opinion?. Adweek, 49(2), 22.
Tekin, H.H. (2006). Nitel Araştırma Yönteminin Bir Veri Toplama Tekniği Olarak Derinlemesine Görüşme. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 3(13), 101-116.
Turan, F. (2014). Çevre Dostu Şirketler: Yeşil Göz Boyama mı Çevresel Üretim mi?. Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar E-Dergisi, 1-26.
Yavuz, Ş. (2009). Yeşil Halkla İlişkiler ve İkna. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 37, 128-141.
http://muraterdor.com/green-washing-yesile-boyama/ Erişim:24.06.2019
https://evannex.com/blogs/news/75431813-will-the-volkswagen-diesel-gate-scandal-help-teslamotors-infographic
https://www.campaigntr.com/cevreci-olurken-greenwashing-tuzagina-dusmeyin/ Erişim:24.06.2019
https://www.campaigntr.com/cevreci-olurken-greenwashing-tuzagina-dusmeyin/ Erişim:24.06.2019.
https://www.marketingturkiye.com.tr/koseyazilari/surdurulebilirlikle-pazarlamanin-rengidegisiyor-mu/ Erişim:24.06.2019
https://www.xnovate.org/kategoriler/circlelardan-gelenler/cevre-odakli-inovasyon-icin-ortaktartisma-zemini/ Erişim: 24.06.2019
https://yesilgazete.org/blog/2017/12/09/greenwashing-yesil-ile-goz-boyama-trendi-kubrakopruluoglu/ Erişim:24.06.2019.