İZMİR, ÇANAKKALE VE BALIKESİR İLLERİNDE KEÇİ YETİŞTİRİCİLİĞİ YAPAN İŞLETMELERİN DAMIZLIK KOYUN VE KEÇİ YETİŞTİRİCİLERİ BİRLİĞİNİN İŞLEVLERİ ÜZERİNE GÖRÜŞ VE BEKLENTİLERİ

Türkiye’de halen 5996 Sayılı Kanuna tabi olarak 80 Damızlık Koyun ve Keçi Yetiştirici Birliği faaliyet göstermektedir. Bu birliklere toplam 191.675 üretici üye durumundadır. Bu araştırmanın amacı, İzmir, Çanakkale ve Balıkesir illerinde keçi yetiştiriciliği yapan işletmelerin Damızlık Koyun ve Keçi Yetiştirici Birliğinin işlevleri konusundaki görüş ve beklentilerini ortaya koymaktır. Araştırma kapsamına her ilden keçi yetiştiriciliğinin yoğun olarak yapıldığı beş ilçe alınmıştır. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı İl Müdürlükleri verilerine göre; Balıkesir’de keçi mevcudunun yaklaşık %55’i Merkez, Bigadiç, Dursunbey, Sındırgı ve Susurluk ilçelerinde; Çanakkale’de keçi mevcudunun yaklaşık %60’ı Merkez, Ayvacık, Bayramiç, Ezine ve Gelibolu ilçelerinde; İzmir’de ise keçi mevcudunun yaklaşık %50’si Dikili, Karaburun, Kınık, Menemen ve Seferihisar ilçelerinde bulunmaktadır. Dolayısıyla her ilde adı geçen bu ilçeler kapsama alınmıştır. Birlik kayıtlarına göre, araştırma kapsamına alınan ilçelerde toplam üye işletme sayısı 2926’dır ve bu ana kitleyi oluşturmuştur. Araştırmada öncelikle işletmeler hayvan sayısına göre üç gruba ayrılmıştır. Birinci grubu 75 baş ve daha az hayvana sahip işletmeler, ikinci grubu 76-150 baş arasında hayvana sahip işletmeler, üçüncü grubu da 151 ve daha fazla hayvana sahip işletmeler oluşturmuştur. Gruplar belirlendikten sonra, her gruptan araştırma kapsamına alınacak işletme sayısının saptanmasında tabakalı tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılmış ve %99 olasılık ile %5 hata payı esas alınmıştır. Yapılan hesaplamalar sonucunda birinci gruptan 144 işletme, ikinci gruptan 33 işletme, üçüncü gruptan ise 57 işletme olmak üzere, toplam 234 işletme araştırma kapsamına alınmıştır. Her ilde anket yapılacak işletme sayısının belirlenmesinde, gruplara göre toplam işletme sayısı içerisinde illerin payları esas alınmıştır. Bu yaklaşımla Çanakkale ilinden 100, Balıkesir ilinden 73, İzmir ilinden de 61 işletme araştırma kapsamına alınmıştır. Araştırmada anket yöntemiyle işletme sahibi üreticilerden 2013 üretim dönemine ait veriler derlenmiştir. İşletmelerden elde edilen veriler, örnekleme ve veri toplama aşamasında kullanılan hayvan sayısı grupları ve il grupları itibariyle analiz edilmiştir. İşletmelerin analizinde önce sosyo-ekonomik özellikler incelenmiştir. Daha sonra işletmelerde keçi yetiştiriciliğinin teknik ve ekonomik yönleri analiz edilmiştir (sağılan hayvan sayısı, laktasyon süresi, hayvan başına süt verimi, sütün pazarlanması ve üretici eline geçen fiyatlar, yapılan değişken masraflar, elde edilen brüt üretim değeri ve brüt marj). Son olarak ise, işletmelerde örgütlenme şekilleri, birliğe üyelik süreleri, birlik faaliyetlerinden memnuniyet düzeyleri ve birlikten bekledikleri işlevler ortaya konulmuştur.

THE OPINIONS AND EXPECTATIONS OF GOAT FARMS IN IZMIR, CANAKKALE AND BALIKESIR PROVINCES ABOUT THE FUNCTIONS OF SHEEP AND GOAT BREEDERS’ ASSOCIATIONS

There are currently 80 Sheep and Goat Breeders’ Associations subject to Law No. 5996 in Turkey. A total of 191675 farmers are members of these associations. The aim of this research is to understand the opinions and expectations of goat farms in İzmir, Çanakkale and Balıkesir provinces about the functions of Sheep and Goat Breeders’ Associations. Five districts from each province were included in the research where goat breeding takes place intensively. According to Republic of Turkey Ministry of Food, Agriculture and Lıvestock data, 55% of goat number in Balıkesir is in Merkez, Bigadic, Dursunbey, Sindirgi and Susurluk districts, 60% of goat number in Canakkale is in Merkez, Ayvacik, Bayramic, Ezine and Gelibolu districts, 50% of goat number in Izmir is in Dikili, Karaburun, Kinik, Menemen and Seferihisar districts. Therefore, this districts were included in each province. The main population of the research consists of totally 2,926 farmers found in the districts included in the concept. First of all, in the research, the farmers were divided into three groups. First group consists of farms with 75 goats and less, second group consists of farms with 76- 150 goats while third group consists of farms with 151 goats and more. After the determination of the groups, the proportional sampling formula has been used in order to determine the number of the farmer from each group that will be included in the content of the research and %99 of probability and %5 of error margin have been taken into consideration. As a result of the calculations, 144 farmers from the first group, 33 farmers from the second group, 57 farmers from the third group and 234 farmers in total have been included in the research content. For the determination of the number of farmers to whom the survey will be conducted in each district, the shares of the provinces in terms of the number of the total farmers according to the groups were considered. By this approach, 100 farmers from the province of Canakkale, 73 farmers from the province of Balıkesir, 61 farmers from the province of İzmir were included in the context of the research. The research is based on the production period of 2013. The farms were analyzed according to the groups of the number of animals and groups of the provinces. In the analysis of data, firstly socio-economic characteristics of the farms were examined. After that technical and economic analysis of goat breeding( Number of milked goats, Lactation period, milk yield per animal, milk marketing and goat milk price received by the farmers, variable costs, gross production value and gross margin) were performed. Finally, the types of organization of goat farms, participation durations to associations of goat farms, levels of satisfaction of goat farms about associations activities and expectations of goat farms from associations

___

  • Yayar, R., Karkacıer, O., (1996), “Tokat İli Pazar İlçesi Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Ekonomik ve Teknik Özellikleri Üzerinde Bir Araştırma”, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 13(1):269-288.
  • TÜİK (2017), Hayvancılık istatistikleri, http://www.tuik.gov.tr, (Erişim tarihi: 5 Eylül 2017).
  • Taşkın, T., Kaymakçı, M., Koşum, N., Dellal, G., Savaş, T., Konyalı, A., Savran, F., Tölü, C., Tuncel, E., Koyuncu, M., Güney, O., Ocak, S., Darcan, N., Biçer, O., Keskin, M., Arık, İ.Z., Ayhan, V., Daşkıran, İ., (2010), Üniversitelerde Keçi Konulu Araştırmalar ve Bunların Sahaya Yansımaları. Ulusal Keçicilik Kongresi, 24-26 Haziran, 2010, Çanakkale, s.26-36.
  • Tarım Reformu Genel Müdürlüğü (TRGM), (2017), Tarımsal Örgütlenme Verileri, http://www.tarim.gov.tr/TRGM, (Erişim tarihi: 20 Eylül 2017).
  • Savran, F., Konyalı, A., Savaş, T., Daşkıran, İ., (2016), “Perspectives of Members on the Sheep and Goat Breeder Associations, 12th International Conference on Goats”, September 25-30, 2016, Antalya-Turkey.
  • Kıral, T., H. Kasnakoğlu, F.F. Tatlıdil, H. Fidan ve E. Gündoğmuş. (1999), Tarımsal Ürünler İçin Maliyet Hesaplama Metodolijisi ve Veri Tabanı Rehberi, TEAE Yayın No:37, Ankara.
  • Kaymakçı, M., Engindeniz, S., (2010), Türkiye keçi yetiştiriciliği; sorunlar ve teknik-ekonomik çözümler. Ulusal Keçicilik Kongresi, 24-26 Haziran, 2010, Çanakkale, s.1-25.
  • Kaymakçı, M., Taşkın, T. (2006), “Türkiye’de Süt Keçisi Geliştirme Yolları”, TAYEK/TUYAP Toplantısı 25-27 Nisan, 2006 Yılı Hayvancılık Grubu Bilgi Alışveriş Toplantısı Bildirileri, Yayın No 122, Menemen, İzmir.
  • Kaymakçı, M., Taşkın, T. (2005), “Koyun-Keçi Yetiştiricileri Birlikleri’nin Verim Denetimleri ve Damızlık Seçiminde İşlevleri Üzerine Bir Deneme”, Hayvansal Üretim, 46(2), 1-5.
  • FAOSTAT. (2017), Live Animals and Livestock Primary and Processed Statistics, http://faostat.fao.org, Son Erişim tarihi: 07 Eylül 2017
  • Esin, A., M.A. Bakır, C. Aydın ve E. Gürbüzsel. (2001), Temel Örnekleme Yöntemleri (Taro Yamane’den Çeviri), Literatür Yayınları, İstanbul.
  • Engindeniz, S. ve K. Uçar. (2014), “Süt Keçisi Yetiştiriciliğinin Ekonomik Yönleri Ve Yatırım Özellikleri”, GTHB Türktarım Dergisi, 219: 78-83.
  • Çiçek, A. ve O. Erkan. (1996), Tarım Ekonomisinde Araştırma ve Örnekleme Yöntemleri, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No: 12, Tokat.
  • Aras, A. (1988), Tarım Muhasebesi Ders Kitabı (No:486), E.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, İzmir.
  • Aktürk, D., F.F. Tatlıdil ve F. Savran. (2005), “Çanakkale damızlık koyun ve keçi yetiştiricileri birliğine üye olan işletmelerde süt maliyetinin belirlenmesi”, Süt Keçiciliği Ulusal Kongresi, 26-27 Mayıs, 2005, İzmir, s.214-218.
Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi-Cover
  • ISSN: 2148-1237
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1941
  • Yayıncı: Türk Kooperatifçilik Kurumu
Sayıdaki Diğer Makaleler

NEVŞEHİR TARIM KREDİ KOOPERATİFİ ÇALIŞANLARININ SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMAYA YÖNELİK BİLGİ, TUTUM VE DAVRANIŞ DÜZEYİNİN BELİRLENMESİ

Ali ERBAŞI, ŞÜKRAN GÜNGÖR TANÇ, ABDURRAHMAN GÜMRAH

KOOPERATİFLERDE MODERN DENETİM TEKNİKLERİNİN UYGULANMASI

Sezer Bozkuş KAHYAOĞLU, GANİTE KURT

KIRSAL KALKINMADA KOOPERATİFLERİN ROLÜ VE ÖNEMİ; SS ÇAVUŞLU TARIMSAL KALKINMA KOOPERATİFİ ÖRNEĞİ

BAHAR AYDIN CAN, SAİT ENGİNDENİZ, ONUR CAN

İSTANBUL İLİ SU ÜRÜNLERİ KOOPERATİFLERİNİN YÖNETİM VE ORGANİZASYON YAPISI

KADİR DOĞAN

KÂRLILIK SÜRDÜRÜLEBİLİRLİĞİ VE KÂRLILIĞI ETKİLEYEN FAKTÖRLERİN ANALİZİ: BİR KOOPERATİF İŞLETMESİ OLAN KONYA ŞEKER FABRİKASI

Nilgün KİNDİK, Alper ASLAN

ETKİN, VERİMLİ VE SÜRDÜRÜLEBİLİR BİR KOOPERATİFÇİLİK İÇİN TEMSİLCİLİK VE TAHKİM KURUMLARININ ÖNEMİ

SÜLEYMAN AKDEMİR

TARIM SATIŞ KOOPERATİFLERİ BİRLİKLERİNDE VZA İLE ETKİNLİK ÖLÇÜMÜ: MARMARABİRLİK ÖRNEĞİ

NURİ ÖZGÜR DOĞAN, YUSUF ERSOY

OYUNLAŞTIRMA UYGULAMALARINA İLİŞKİN TUTUM VE AĞIZDAN AĞIZA EĞİLİMLERİ: CİNSİYET VE GELİR DÜZEYİNE GÖRE BİR İNCELEME

ASUDE YASEMİN ZENGİN, Elif BODUROĞLU

OKUL KOOPERATİFÇİLİK ÇALIŞMALARININ ÖĞRENCİLERİN GİRİŞİMCİLİK BECERİLERİ VE GİRİŞİMCİ KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Mustafa TAHİROĞLU, Ali MEYDAN

PAMUK ÜRETİCİLERİNİN MEVCUT ÖRGÜTLENME DURUMLARI VE ÖRGÜTLENMEYE BAKIŞ AÇILARININ BELİRLENMESİ: AYDIN İLİ ÖRNEĞİ

Filiz KINIKLI, Ayşe UZMAY, Murat YERCAN, Muhammed ZEYTİN, H. Can DEMİRKAYA