Şehirler orada yaşamış insanların ya da o şehre ilişkin hayalleri, idealleri ve amaçları olan insanların bedenleri gibidir. Çoğu kez o insanlar oradan çekilseler bile ruhları o şehri yönetmeye ya da tesir etmeye devam eder. Öyle ki bu büyük devinim farkında olsun ya da olmasın o şehre gelmiş yeni kuşaklara da etki eder. Şehirlerin epistemik-imgesi gerçekte o şehirlerin külli oluşlarını motive eden ve tüm detaylara kadar şehrin tüm dokusuna sirayet eden bir ruh-suret ilişkisi meydana getirir. Bir şehir doğrudan bir mühendislik çalışmasının ürünü olmasa bile belli bir motivasyon, değer, inanç ve teknolojiye göre çok yönlü forme olmak zorundadır. Bu da belli bir insan modelinin özel bir belirlenimle kompleks bir medeniyet havuzu meydana getirmesiyle sonuçlanır. Doğal olarak şehirler birçok sebepten kimi benzerlikler, etkileşimler ve doğal miras aktarıcı rolünü üstlenseler de, ele geçirildikleri ya da inşa edildikleri medeniyetin en kapsamalı ve etkileyici misyonerliğini üstlenirler. Doğu İslam medeniyetiyle Batı medeniyeti arasındaki etkileşim, çatışma ve rekabet tarihin yönünü belirleyen önemli bir gerçekliktir. Bu etkileşim ve rekabetin şehirlerin ele geçirilmesi, dönüştürülmesi ya da yeniden inşa edilmesinde önemli bir rol oynadığı aşikârdır. Bu bağlamda bu çalışma Doğuİslam medeniyetiyle Batı medeniyetinin mukayesesini birçok bakımdan mümkün kılan inşa ettikleri veya dönüştürdükleri şehir olgusunu esas alarak, imajoloji disiplininin imkânlarından faydalanarak, kimi tespitleri karşılaştırmalı, sistemli bir biçimde kritize ederek ele almayı hedeflemektedir.

Cities are like the bodies of the people who lived there or the people with dreams, ideals and goals about that city. Most of the time, even if those people withdraw from there, their souls continue to govern or influence that city. So as to this great movement, whether be aware of or not in fact that the new generations has been affected by that city. The epistemic image of the cities in fact creates a spirit-image relationship that motivates the incarnation of those cities and infects the entire texture of the city includes all the details. Even if a city is not build of a direct engineering study, it must be a versatile form according to a certain motivation, value, belief and technology. This results in a particular human model with a special determination to form a complex pool of civilization. Naturally, cities take on the role of some kind of similarities, interactions, and natural heritage transmitters, but they take on the most inclusive and impressive mission of the civilization they have been captured or built. The interaction, conflict and competition between Eastern Islamic civilization and Western civilization is an important reality that determines the direction of history. It is obvious that this interaction and competition play an important role in the conquest, transformation or rebuilding of cities. In this context, this study aims to deal with a comparative, systematic critique by taking advantage of the possibilities of the discipline of “Imajoloji”, based on the phenomenon of city, which makes the comparison of East-Islamic civilization and Western civilization possible in many ways.