Türkiye’de Yaşayan Ukraynalı Kadın Göçmenlerde Kültürel Kimlik Pratikleri

Bu araştırma, Türkiye’de yaşayan Ukraynalı kadın göçmenlerin kültürel kimlik pratiklerini analizetmektedir. Analizin odağında ilk olarak kültürel kimlik pratiklerini nasıl sürdürdükleri, göç sebepleri, göçiçin niçin Türkiye’yi tercih ettikleri yer almıştır. İkincil olarak Türkiye’de karşılaştıkları sorunlar ve busorunları nasıl çözdükleri sorgulanmıştır. Çalışmanın çıkış noktası Türkiye’de bu alandaki literatür boşluğundoldurulmak istenmesidir. Böylece çalışmada göç ve kültür ilişkisi üzerinden hareketle Ukraynalıgöçmenlerin Türkiye’de kendilerini konumlandırma biçimleri tartışılmıştır. Çalışma nitel araştırma deseni ileyapılmış ve betimsel analiz tekniğini kullanmıştır. Araştırmada derinlemesine görüşme tekniği kullanılmıştır.Veriler kartopu örnekleme tekniği ile ulaşılan 18 Ukraynalı kadın göçmenle yapılan görüşmelerden eldeedilmiştir. Görüşmelerde pandemi nedeniyle online görüntülü sistemler kullanılmış ve görüşmeler ortalamaiki saat sürmüştür. Çalışmada araştırmacılar tarafından oluşturulan kültürel kimlik görüşme formukullanılmıştır. Araştırmadaki sonuçlara bakıldığında dikkat çeken ilk nokta aile birleşmelerinin önemli birgöç etme nedeni olmasıdır. Diğer bir göçme etme nedeni ise eğitim amaçlıdır. Ukraynalı göçmenlerinTürkiye’ye gelişleri yakın dönemde yoğunlaşmıştır. Türkiye’ye son yıllarda oldukça yoğun bir ilginin olduğutespit edilmiştir. Ukraynalı göçmenlerin Türkiye’de yaşadıkları en temel problem iletişim kopukluğudur. Dil,sosyal etkileşimlerde yaşanan önemli bir kopuş nedenidir. Göçmenler, kendilerini tanımlarken“Ukraynalıyım” söylemini sıklıkla tercih etmişlerdir. Türkiye’de yaşamaktan memnun olduklarını ifade edengöçmenler, Türklerle uyum içerisinde yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Çalışmanın önemli bulgularından birisigörüşme yapılan Ukraynalı kadın göçmenlerin büyük çoğunluğunun ülkelerine geri dönmeyi istememesidir.Uzun vadede kalıcı olmayı düşünen Ukraynalı kadın göçmenler için Türkiye iyi bir yerleşim merkezistatüsündedir.

Practical Cultural Identity in Ukrainian Immigrant Living in Turkey

This study analyzes the practices of the cultural identity of Ukrainians living in Turkey. How dothey continue to practice their cultural identity as the first focus of the analysis, the reasons for the migrationhas taken place, why they chose to migrate to Turkey. Secondly, the problems and the problems theyencounter in Turkey have questioned how they solve. The starting point of the study worked to fill this gapwith literature in Turkey. Thus, this study discussed the Ukrainian situation in terms of the relationshipbetween immigration and cultural identity in Turkey. The study was conducted with a qualitative researchdesign and used the descriptive analysis technique. This study used an in-depth interview technique. The datawere gathered from interviews with 18 Ukrainian immigrants who were accessed using the snowballsampling technique. Online video systems were used in the interviews due to the pandemic and theinterviews lasted an average of two hours. The study used "The cultural identity interview form" created bythe researchers. When looking at the result of the study, the first point that draws attention is that familyreunification is a significant reason for migration. Another reason for migration is for educational purposes.Ukrainian immigrants coming to Turkey has intensified in the near term. In recent years, Turkey is quite anintense interest. Ukrainian lack of communication is the most fundamental problems of immigrants lived inTurkey. Language is a significant reason for a break in social interactions. Immigrants often preferred thephrase "Let's Ukraine" while defining themselves. Ukrainian migrants are quite happy to live in Turkey.They stated that they live in harmony with the Turks and get support from the social environment when theyhave problems. Many of the Ukrainian immigrants interviewed do not want to return to their countries. Thevariety of opportunities in Turkey, immigrants are an important reason to become permanent residents

PDF

___

Akdoğan, N. (2019). Uluslararası göç kavramı çerçevesinde Türkiye'de göç yönetimi (Yayın No. 542428). [Yüksek lisans tezi], Kütahya Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Arıkan, G., Sağır, A., & Poyraz Tacoğlu, T. (2012). Boşnak göçmenlerde göç ve kültürel kimlik ilişkisi: Fevziye köyü örneği. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(1), 1941-1965. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.2908
Arslantürk, H., & Arslantürk, Z. (2013). Uygulamalı sosyal araştırma: Kavramlar teknikler metotlar bilgisayar uygulamaları SPSS (3. Baskı). Çamlıca Yayınları.
Aşkın, D. (2014). Göçmen gençlerde kültürel dönüşüm üzerine sosyolojik bir analiz: İnegöl Huzur mahallesi örneği (Yayın No. 357369). [Yüksek lisans tezi], Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aydıngün, A. (2020). Bağımsız Ukrayna'yı anlamak. Sovyet Sonrası Ukrayna'da Devlet, Toplum ve Siyaset Değişen Dinamikler Dönüşen Kimlikler (1-12). Terazi Yayıncılık.
Aydıngün, A., & Aydıngün, İ. (2020). Yayılmacı jeopolitikanın amaçlanmamış sonucu: Rusya 'ruhu'nu kaybediyor- 'Slava Ukrayini! Heroyam Slava!'. Sovyet Sonrası Ukrayna'da Devlet, Toplum ve Siyaset Değişen Dinamikler Dönüşen Kimlikler (s. 411-440). Terazi Yayıncılık.
Aydıngün, İ. (2012). Ne Doğu ne Batı, hem Doğu hem Batı: Avrasya'nın 'geçiş' ülkesi Ukrayna. Bağımsızlıklarının Yirminci Yılında Azerbaycan, Gürcistan ve Ukrayna Türk Dilli Halklar - Türkiye İle İlişkiler (209-307). Atatürk Kültür Merkezi Yayını.
Babahanoğlu, V., & Örselioğlu, E. (2016). Türkiye'nin göç yönetimi ve göç politikalarının gelişimi: bir kamu politikası analizi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9 (43), 2063-2072.
Bauman, Z. (2019). Kimlik (3. baskı). (L. Ünsaldı, Dü., & M. Hazır, Çev.) Heretik Yayıncılık. Bilgin, A., & Oksal, A. (2018). Kültürel kimlik ve eğitim. Academy Journal of Educational Sciences, 2(1), 82-90.
Bulut, R. (2016). Ekonomik ve ticari bakımdan potansiyel ülke Ukrayna. Göller Bölgesi Aylık Hakemli Ekonomi ve Kültür Dergisi Ayrıntı, 4(43), 53-60.
Çağlayan, S. (2006). Göç kuramları, göç ve göçmen ilişkisi. Muğla Üniversitesi SBE Dergisi (İLKE), 17, 67-91.
Çelik, K. E. (2014). Kimlikler güç dengesi ve ittifaklar: Kazakistan örneği (Yayın No. 375504). [Yüksek lisans tezi], Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çitçi, S. (2016). Türkiye ve Ukrayna (rutenya) arasındaki kültürel ve edebi ilişkiler. ітературний процес: методологія, імена, тенденції. Філологічні науки,7, 129-134.
Erkayhan, Ş. (2008). 1960 sonrası Almanya'da Türk sanatçılar: göç ve kültürel kimlik (Yayın No. 227568). [Doktora tezi], İstanbul Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erten, R. (2015). Yabancılar ve uluslararası koruma kanunu hakkında genel bir değerlendirme. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 19(1), 3-51.
Girgin, E. (2018). Soğuk Savaş sonrası Ukrayna: bağımsızlıktan uluslararası rekabete (Yayın No. 530041). [Yüksek lisans tezi], İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Gökalp, Z. (1997). Türkleşmek, İslamlaşmak, Muasırlaşmak. Toker Yayınları.
Göker, G. (2015). Göç kimlik aidiyet "kültürlerarası iletişim açısından İsveçli Türkler". (Ş. Balcı, M. Kazaz, & S. Tiryaki, Dü) Literatürk Academia.
Güvenç, B. (1993). Türk kimliği kültür tarihinin kaynakları. Remzi Kitabevi. Işık, N. (2018). Göç, kültür, kimlik üzerine sosyolojik bir analiz: Sakarya ili Küpçüler Ve Güneşler örneği (Yayın No. 509542). [Yüksek lisans tezi], Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
İçduygu, A. (2004). Türkiye’de kaçak göç. İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
Kayaer, M. (2004). Ukrayna ve Türkiye-Ukrayna ilişkileri (Yayın No. 147105). [Yüksek lisans tezi] Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
Keskin, S. (2020). Sovyet sonrası Ukrayna'da dini canlanma ve Ortodoks kiliseler: Ukrayna Ortodoks kiliselerinin birleşmesi. Sovyet Sonrası Ukrayna'da Devlet, Toplum ve Siyaset Değişen Dinamikler Dönüşen Kimlikler (s. 165-206). Terazi Yayıncılık.
Kocaeli Ticaret Odası. (2020). Ukrayna ülke raporu. Kocaeli Ticaret Odası (KOTO). http://koto.org.tr/images/upload/2ab86507d125450d5c702be18441bcb5.pdf.
Kumpasoğlu, B., & Yaltırık, B. (2015). Kültürel kimliğin inşası ve kültürel aracılık özelinde Hasan Rodoplu örnek olayı. Uluslararası Hakemli Müzik Araştırmaları Dergisi, 3(2), 37-45.
Neuman, W. (2014). Toplumsal araştırma yöntemleri: Nitel ve nicel yaklaşımlar I-II (7. Basım). (S. Özge, Çev.). Yayınodası Yayıncılık. Orta Karadeniz Kalkınma Ajansı. (2014). Ukrayna üke raporu. Orta Karadeniz Kalkınma Ajansı (OKA). http://oka.org.tr/assets/upload/dosyalar/ukrayna-ulke-raporu-30-98.pdf.
Punch, K.F. (2014). Sosyal araştırmalara giriş: nicel ve nitel yaklaşımlar (3. Basım). (D. Bayrak, H. Arslan, & Z. Akyüz, Çev.). Siyasal Kitabevi.
Sağır, A. (2010). Sosyal ve tarihsel bağlamda Oş/Kırgizistan’a sürgün edilen Batumlu Türklerin sosyal yapısı (Yayın No. 1273138). [Doktora tezi] Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Şahin, F. K. (2020). Sovyet sonrası Ukrayna'da milli kimlik ve ulus inşası. Sovyet Sonrası Ukrayna'da Devlet, Toplum ve Siyaset Değişen Dinamikler Dönüşen Kimlikler (93-126). Terazi Yayıncılık.
T.C. Ticaret Bakanlığı. (2020). Ukrayna ülke profili. Ticaret Bakanlığı Dış Temsilcilikler ve Uluslararası Etkinlikler Genel Müdürlüğü.
Ukrayna Dışişleri Bakanlığı. (2020). Türkiye'de Ukrayna Diasporası. Ukrayna'nın Ankara Büyükelçiliği. https://turkey.mfa.gov.ua/tr/isbirligi/turkiyede-ukraynadiasporasi#:~:text=Uzmanlar%C4%B1n%20de%C4%9Ferlendirmelerine%20g%C3%B6re %2C%20T%C3%BCrkiye'de,%C3%BC%C3%A7%20%C3%BClke%20aras%C4%B1nda %20yer%20al%C4%B1yor.

ISSN: 2667-5617
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ