The Soul - Body Relation İn İslamic Philosophy

The soul-body relationship is an issue that has been discussed since ancient philosophers. Plato, Aristotle, and Neo - Platonic philosophers have left deep marks on the soul-body thoughts of the Islamic philosophers. While Islamic philosophers build their soul theories on the ideas of Antiquity and the New - Platonic philosophers, they introduced a new understanding of soul - body, based on the main sources of Islam. The soul theory, one of the most important issues of metaphysics, has been the subject of the independent works of Al-Kindî, Al-Fârâbîus, Avicenna and Averroes, one of the Islamic philosophers. Islamic philosophers tried to explain this subject by evaluating the concepts of intellect, soul, nafs and body. When it comes to the human body, the concept they generally prefer to use is the concept of nafs. In the philosophy of Islam, the relationship between the soul and body is shaped by the unification of the soul with the body, its effect on the body, soul's independence, the state of the body, the separation of the soul after the body's death, and is shaped by whether the soul preserves its individuality. The arguments of Islamic philosophers on the relationship between soul and body are generally similar. The fact that they were influenced by Ancient philosophers cannot be ignored. However, issues such as the life of the Hereafter, immortality of the soul, heaven and hell, which are the basic subjects of belief in Islam, are also related to this issue. For this reason, they gave information about these sensitive issues in their thoughts about the relationship between soul and body. In this article, we tried to enlighten the issue of spirit-body relationship in Islamic philosophy by revealing the thoughts of Al-Kindî, Al-Fârâbius, Avicenna, and Averroes on the spirit-body relationship.

İslâm Felsefesinde Ruh - Beden İlişkisi

Ruh – beden ilişkisi Antik Çağ filozoflarından beri tartışılan bir meseledir. Platon, Aristo ve Yeni – Platoncu filozoflar, İslâm filozoflarının ruh – beden anlayışları üzerinde derin iz bıraktılar. İslâm filozofları nefs nazariyelerini Antik Çağ ve Yeni – Platoncu filozofların düşünceleri üzerine inşa ederken, İslâm’ın temel kaynaklarını da esas alarak yeni bir ruh – beden anlayışını ortaya koydular. Metafiziğin en önemli meselelerinden olan nefs nazariyesi, İslâm filozoflarından Kindî, Fârâbî, İbn Sînâ ve İbn Rüşd’ün müstakil eserlerine konu olmuştur. İslâm filozofları bu akıl, ruh, nefs ve beden kavramlarını değerlendirerek bu konuyu açıklamaya çalıştılar. İnsan bedeni söz konusu olunca genelde kullanmayı tercih ettikleri kavram nefs kavramı olmuştur. İslam felsefesinde ruh ve beden arasındaki ilişki, ruhun bedenle birleşmesi, beden üzerindeki etkisi, ruhun bağımsızlığı, bedenin durumu, bedenin ölümünden sonra ruhun ayrılması, ve ruhun bireyselliğini koruyup korumadığına göre şekillenir. İslâm filozoflarının ruh -beden ilişkisi konusundaki argümanları genelde birbirine benzemektedir. Antik Çağ filozoflarından etkilendikleri gerçeği göz ardı edilemez. Ancak İslâm dininde temel inanç konuları olan Ahiret hayatı, ruhun ölümsüzlüğü, cennet - cehennem gibi meseleler de bu konu ile bağlantılıdır. Bu nedenle ruh -beden ilişkisi ile ilgili düşüncelerinde bu hassas konularda da bilgiler vermişlerdir. Biz bu makalede Kindî, Fârâbî, İbn Sînâ ve İbn Rüşd’ün ruh – beden ilişkisi konusundaki düşüncelerini ortaya koyarak, İslâm felsefesinde ruh – beden ilişkisi meselesini aydınlatmaya çalıştık.

PDF

___

Aristoteles. (1992). De Anima (Ruh Üzerine II). Ter. Celal Gürbüz. Ara Yayıncılık.
Aristoteles. (2011). Ruh Üzerine. çev. Zeki Özcan. Birleşik Yayınevi.
Arkan, Atilla. (2004). “Kindî ve İbn Rüşd’de İnsan Tasavvuru.” İslâm Araştırmaları Dergisi. Sayı: 12.
Arslan, Ahmet. (2006). İlk Çağ Felsefe Tarihi. İstanbul Üniversitesi Yayınları.
Boethius. (2005). Felsefenin Tesellisi. Ter. Çiğdem Dürüşken. Kabalcı Yayınevi.
Cevizci, Ahmet. (2001). Metafiziğe Giriş, Paradigma yayınları.
Druart, Therese Anne. (2000). “The Human Soul’s İndividuation And İts Survival After The The Body’s Death: Avicenna On The Causal Relation Between Body And Soul,” Arabic Sciences And Philosophy, Vol. 10259-273.
Durusoy, Ali. (1992). İbn Sînâ Felsefesinde Nefs, Akıl ve Ruh. (Yayın no: 9755482156). [Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi].
Fârâbî. (1983). Risâle fî'l-akl. yay. haz. Maurice Bouyges. Darü'l-Maşrık.
______ (1890). Risâle fi cevabi mesâile suile anha. AlFârâbî’s Philosophische Abhandlungen içinde. thk. Friedrich Dieterici. E.J, Brill,
______ (1345). Fusûsu’l-hikem. Resâil Ebi Nasr el-Fârâbî içinde. Dâiretü’l-Meârif.
_____ (2010). Risale fi me’ânî’l-akl. İslâm Filozoflarından Felsefî Metinler içerisinde. çev. Mahmut Kaya, Klasik yayınları.
_____ (1983). Risâle fî'l-akl, yay. haz. Maurice Bouyges, Darü'l-Maşrık.
_____ (1986). Kitabu Ârâ-i Ehli’l-Medîneti’l-Fazıla. Thk. Albert Nasrî Nadır. Daru’l-Meşrık.
_____ (1987). Fusûlü'l-medeni. Siyaset Felsefesine Dair Görüşler. çev. Hanifi Özcan. Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları.
_____ (1961). Fusûl al-medenî. çev: D. M. Dunlop. Cambridge University Press.
_____ (1993). es-Siyasetü'l-Medeniyye. thk. Fevzi Mitri en-Neccâr. Dârü'l-Maşrık.
_____ (1987). Kitabü't-tenbih ala sebili's-saade, el-Camiatü’l-Ürdüniyye,
_____ (1987). Risâletan Felsefiyyetan, trc. Cafer Al-i Yâsin. Dârü’l-Menâhil.
_____ (1345. Et-ta'likat. Resâil Ebi Nasr el-Fârâbî içinde. Dâiretü’l-Meârif.
_____(1951). Tabiat İlminin Kökleri Hakkında Yüksek Makaleler. çev. Necati Lugal – Aydın
Sayılı. Belleten, Türk Tarih Kurumu Yayınları, c. 15, Sayı: 6. _____(2010). Uyûnu’l-mesâil. İslâm Filozoflarından Felsefî Metinler içinde. çev. Mahmut Kaya. Klasik yayınları.
Gerson, Lloyd P. (1998). Plotinus The Arguments of The Philosophers. Routledge.
Gökberk, Macit. (2004). Felsefe Tarihi. Remzi Kitabevi.
İbn Rüşd, (1950). Talhisu kitabi’n-nefs. thk. Ahmed Fuâd el-Ehvânî. Mektebetu Lisâni’l-Arab.
_____(1994). Telhîsu kitabi’n-nefs. thk. A. L. Ivry. el-mektebetu’l-Arabiyye.
_____(1998). Tehafütü’t-tehafüt. thk. Muhammed Abid el-Câbirî. Merkezu Dirâsâti’l-Vahdeti’lArabiyye.
_____(1998). el-Keşf an menâhici’l-edille fi akâidi’l-mille. thk. Muhammed Âbid el-Câbirî. Merkezu Dirâsati’l-Vahdeti’l-Arabiyye.
İbn Sina, (1975). Eş-Şifâ, et-Tabii‘yyat, en-Nefs. thk. Georges Anawatı – Saîd Zâyed. el-Hey’etu’lMısriyye.
_____(1982). Kitâbu’n-necât. thk. Macit Fahri. Dârü’l-Afâki’l-Cedîde.
_____ (1948). Risâle Adhaviyye fi emri’l-meâd. thk. Süleyman Dünya. Dârü’l-Fikri’l-Arabî.
_____(2010). Ruh Kasidesi. İslâm Filozoflarından Felsefî Metinler içinde. çev. Mahmut Kaya. Klasik yayınları.
Kindi, (1994), Nefs Üzerine Kısa Bir Kaç Söz. Ter. Mahmut Kaya. Felsefî Risâleler İçinde. İz Yayıncılık.
_____(1994). Risâle fi’l-hîle li defi’l-ahzân. Ter. Mahmut Kaya. Felsefî Risâleler İçinde. İz Yayıncılık.
_____(1994). Akıl Üzerine. Çev. Mahmut Kaya. Felsefî Risâleler İçinde. İz Yayıncılık.
_____(1994). Risâle fi’n-nefs. Çev. Mahmut Kaya. Felsefî Risâleler İçinde. İz Yayıncılık.
_____(1994). Risâle fî hudûdi’l-eşyâ ve rusûmiha (Tarifler Üzerine). Ter. Mahmut Kaya. Felsefî Risâleler İçinde. İz Yayıncılık.
Platon. (2015), Phaidon. çev. Furkan Akderin. Say Yayınları.
Plotinus. (2006). Dokuzluklar I. Çev. Zeki Özcan. Alfa Aktüel Yayınları.
Plotinus. (1997), Tâsûâtu Eflûtîn. Çev. Ferid Ceber, Mektebetu Lübnan.
Sarıoğlu, Hüseyin. (2006). İbn Rüşd Felsefesi. Klasik Yayınları.
Saruhan, Müfit Selim. (2018). Evrim ve Ahlak Filozofu İbn Miskeveyh Düşüncesinde Tanrı, Evren ve İnsan, Eskiyeni Yayınları.
Tehanevi. (1996). Keşşafu İstilâhâti’l- fünûn ve’l-ulûm. 2. Cilt, Mektebetu Lübnan, (1713).
Tritton, A. S. (1971). “Man, Nafs, Ruh, Aql,” Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London, 34(3), 491-495.
Uysal, Enver. (2004). Kindî ve Fârâbî’de Akıl ve Nefs Kavramlarının Ahlâkî İçeriği Uludağ Üniversitesi İlâhiyât Fakültesi Dergisi 13(2), 141-156.

ISSN: 2667-5617
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ