The Effect Of Motor Skills in Children to the Problem Solving Skills, Aggression And Empathy Behaviours

Aim: The effect of gross motor skills and fine motor skills at age 10-11, to the problem solving skills, agression and empathy behaviours is examined in this research. Material and Method: At ages 10-11 students, studying at some schools of Sinop and Samsun being bound to Ministry of National Education, have attended to this survey. These schools are from Samsun province, Kozköy School, Yakakent Secondary, İmam Hatip Secondary School, Erdoğan Cebeci Primary School, 100. Yıl From; Sinop province Kabalı Secondary School, Atatürk Secondary School and Atatürk Primary School. Totally from two provinces aggression, empathy and problem solving pull test has been conducted to the 360 students by considering volunteerism. 80 students who got the highest and lowest score obtained as a result of the surveys being determined and gross muscle measuring test and Jebson Taylor Hand Function test were applied. Kolmogorov-Smirnov test has been used fornormality test of value sobtained from datum. Independent-t test was used for in the paired comparison of participants different variables showing normal distribution datum. Person Corelation test has been used for determining the different parameters of the participant groups. Findings: The high estand the lowest agression, empathy and problem solving score of participants including in the research has been compared with the scores of gross muscle and small muscle skills. It hasn’t been found any difference between the avarage of gross motor skill and fine motor skill score being related to participants. Conclusion: As a result, it can be said that at the 10-11 aged children, motor skills hasn’t any effect on problem solving, according todatum obtained from our sample group

Çocuklarda Motor Becerilerin Problem Çözme Yeteneği, Saldırganlık ve Empati Davranışları Üzerine Etkisi

Amaç: Bu araştırmada 10-11 yaş grubu çocukların büyük kas motor becerilerinin ve küçük kas motor becerilerinin problem çözme yeteneği, saldırganlık ve empati davranışları üzerine olan etkisi incelenmiştir. Materyal- Metod: Araştırmaya Milli Eğitim Bakanlığına bağlı Samsun ve Sinop ilinin bazı okullarında öğrenim gören 10-11 yaşındaki öğrenciler katılmıştır. Bu okullar Samsun ilinden; Kozköy Ortaokulu, Yakakent İmam Hatip Ortaokulu, Erdoğan Cebeci İlkokulu, 100. Yıl İlkokulu; Sinop ilinden ise Kabalı Ortaokulu, Atatürk Ortaokulu ve Atatürk İlkokuludur. Toplamda iki ilden gönüllülük esası gözetilerek 360 öğrenciye saldırganlık, empati ve problem çözme anketi uygulanmıştır. Yapılan anketler sonucunda elde edilen en yüksek ve en düşük puanı alan toplam 80 öğrenci belirlenerek BÜKBÖT-2 (Büyük Kas Becerilerini Ölçme Testi-2) ve Jebsen Taylor El Fonksiyon testleri uygulanmıştır. Verilerden alınan değerlerin normallik testleri için Kolmogorov-Smirnov testi kullanılmıştır. Katılımcıların farklı değişkenlerinin ikili karşılaştırılmasında normal dağılım gösteren veriler için Bağımsız t-testi kullanılmıştır. Katılımcı gruplara ait farklı parametreler arasındaki ilişkiyi belirlemek için Pearson Korelasyon testi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya dahil olan katılımcılara ait en yüksek ve en düşük saldırganlık, empati ve problem çözme skoruna sahip olanların BKBP (Büyük kas beceri puanı) ve KKBP (Küçük kas motor beceri puanı) karşılaştırılması yapılmıştır. Katılımcılara ait BKBP ve KKBP ortalamaları arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Sonuç: Araştırmadaki örneklem grubundan elde edilen verilere göre 10-11 yaş grubu çocuklarda motor becerilerin; problem çözme yeteneği, saldırganlık ve empati davranışlarının üzerinde etkisi yoktur denebilir.

PDF

___

Akbuğa E., Çebi M., Eliöz M. (2016). Motor development problems of children with autism and the motor skills in Age 3. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, noukagrournd.org; 8(8), 1-8.

Altınkök M. (2014). İşbirliği ile öğretim yöntemine dayalı Beden Eğitimi derslerinin 9-10 yaş grubu çocukların problem çözme becerisi gelişimine etkisinin araştırılması. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi; 2(2), 101-109.

Arı R. (2005). Gelişim ve öğrenme. Nobel Yayıncılık, Ankara, Geliştirilmiş 2. Baskı; 124-156.

Aydın B. (2005). Gelişim ve öğrenme. Ankara, Nobel Yayın Dağıtım; 155-180.

Babaroğlu A. (2017). Hearing impaired children in Turkey and their education. US-China Education Review B, 7(1), 32-37. http://dx.doi.org/10.17265/2161-6248/2017.01.004

Barret-Lenard Gt. (1981). The empathy cycle: Refinement of A Nuclear Concept Journal Of Counseling Physchology; 28(2), 91-100.

Bejerot S., Plenty S., Humble A., and Humble for Mats. (2013). Poor motor skills ar risk maker for bully victirmization pages. Sweden; 453-461.

Cummins A., Piek J., ve Dyck J. (2005). Motor coordination, empathy and social behaviour in school- agedchildren. Developmental Medicineand Child Neurobgy; 47, 437-442.

Çam S. (1997). İletişim becerileri eğitim programı eğitiminin öğrtmen adaylarının ego durumlarına ve problem çözme becerisi algılarına etkisi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, Doktora Tezi.

Davis H.M. (1983). Measvring individual differences in empathy: for a multidimensonal approach. Journal Of Personality and Social Psychology; 44(1), 113-126.

Dyck ve ark. (1987). Motor coordination empathy and social behavior in school-agedchildren. Correspondance to second autbor of school of psychology Curtin University of Technology; 50-78.

Erickson İdentity and the life cycle. (1980). London: Norton.

Gallahue D. L., Ozmun J.C. and Goodway J.D. (2014). Motor gelişimi anlamak. Bebekler, çocuklar, ergenler, yetişkinler. Çeviri: Özer D.S ve Aktop A., Ankara; Nobel Yayıncılık; 142-156.

Haktanır G. ve Aktaş Y. (1994). 3-4 yaş çocuklarının motor gelişimlerinin incelenmesi. 10. Ya-pa Okul Öncesi Eğitim ve Yaygınlaştırılması Semineri, Ankara; 139-146.

Jansen D. E., Veenstra R., Verhulst F.C. and Reijneveld S.A. (2011). Early risk factorsforbeing a bully, victimorbully victim in late elemantary and early secondary education. The longitudinal TRAILS study BMC publichealth; 11, 440.

Kerkez F. (2006). Oyun ve egzersizin yuva ve anaokuluna giden 5-6 yaş çocuklarda fiziksel ve motor gelişime etkisinin araştırılması. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Entitüsü, Beden Eğitimi Spor Programı ve Spor A.B.D, Trabzon, Doktora Tezi.

Kemankaşlı N. ve Gür H. (2016). Yapılandırmacı öğrenme ortamının öğrencilerin sosyal ve psikomotor becerileri ile psikolojik ve bilişsel özelliklerine etkisi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi; 6(1), 78-88.

Malina R. Bouchard C., Bar- Or O. (2004). Growth natiration and physical activity, Second Edition Human Kinetics; 24-36.

Mengütay S. (2005). Çocuklarda hareket gelişimi ve spor. Morpa Yayınları.

Özer D.S. ve Özer K. (2009). Çocuklarda Motor Gelişim. Nobel Yayınları.

Sardoğan M.E., Karahan T.F. ve Kaygusuz C. (2006). Üniversite öğrencilerinin kullandıkları kararsızlık stratejilerinin problem çözme becerisi, cinsiyet, sınıf düzeyi ve fakülte türüne göre incelenmesi. Mersin Ünivesitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi; 2(1), 78-97.

Serin, O., Bulut Serin, N. ve Saygılı, G. (2010). İlköğretim düzeyindeki çocuklar için problem çözme envanterinin geliştirilmesi, Elementary Education Online, 9(2), 446–458.

Soulis S.G. and Christodoulou P. (2015). Adaptive behavior of greeklow-function ingaustic children and adolescents; 325. http://dx.doi.org/10.18535/ijsshi/v2i10.02

Şahin H. (2004). Saldırganlık ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Süleyman Demirel Üniversitesi, Burdur, Eğitim Fakültesi Dergisi; 5(7), 180-190.

Tremblay R.E. (2000). The development of aggressive behaviour during childhood. What have we learned in the pastcentury? University of Montreal, Canada; 24(2), 129-141.

Ülgen G. (2001). Kavram Geliştirme - Kuramlar ve Uygulamalar. (3.b.) Ankara, Pegem A.

Yıldırım F.(1998). Saldırganlık ve cinsiyet ilişkisi. Mülkiyeliler Birliği; 22, 15-32.

ISSN: 2667-5617
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ