Dımensıons of Multıcultural Educatıon in Turkey Through The Eyes Of Natıve Language Teachers

Working in Turkey training of native language education (Turkish) teachers regarded as the founder of Multicultural Education, James Banks the dimensions of multicultural education developed by to get views for this study a case study of qualitative research design was adopted. In the study, the maximum sample selection is taken into account when sample selection is made and the students who work in schools in different geographical regions and in different socio-economic conditions.; a total of 7 native language education teachers with different cultural backgrounds, genders, seniority years were interviewed using the technique. In the semi-structured interview form, a total of 20 sub-themes of multicultural education were created based on the dimensions of content integration, egalitarian pedagogy, knowledge building process, reduction of prejudices, strengthening of school and social structure. In order to ensure that both the questions used in the interview form serve the themes and whether the answers are appropriate to the themes and to calculate interviewer-coder reliability, the calculation was made using the Miles-Huberman consensus formula by taking expert opinion from the academicians working in the field. As a result of the calculation, researcher-encoder reliability was found to be over 88%. As a result of the study, it was determined that native language teachers did not arrange the content they used in the lecture according to cultural differences, and that they did not think that this difference was due to cultural background, even though native language teachers accepted that students had different learning styles. It was found that the teachers who participated in the study did not apply different methods and techniques in their class to reduce prejudices, but rather gave information to the students through ‘presentation’ or intervened in negative situations with this method. At the same time, the teachers of mother tongue education reported that the integrative practices aimed at students and staff from different cultural backgrounds in the school were carried out on personal initiative and that they felt that there was no official policy in this regard. When we look at the results of the study, it is considered that the study coincides with the past studies and may also be a source for new research.

Türkçe Öğretmenlerinin Gözünden Türkiye’de Çokkültürlü Eğitimin Boyutları

Çokkültürlü eğitimin kurucusu olarak kabul edilen James Banks tarafından geliştirilen çokkültürlü eğitimin boyutlarına yönelik Türkçe öğretmenlerinin görüşlerini almak üzere gerçekleştirilen bu araştırmada nitel araştırma desenlerinden durum çalışması benimsenmiştir. Örneklem seçimi yapılırken maksimum örneklem seçimi dikkate alınıp farklı coğrafi bölgelerde ve farklı sosyo-ekonomik koşullarda bulunan okullarda çalışan; farklı kültürel geçmişe, cinsiyete, kıdem yılına sahip toplam 7 Türkçe öğretmeniyle görüşme tekniği kullanılarak veri elde edilmiştir. Yarı-yapılandırılmış görüşme formunda çokkültürlü eğitimin İçerik Entegrasyonu, Eşitlikçi Pedagoji, Bilgiyi İnşa Süreci, Önyargıların Azaltılması, Okul ve Sosyal Yapının Güçlendirilmesi boyutlarına dayandırılarak toplam 20 alt temaya yönelik sorular oluşturulmuştur. Hem görüşme formunda kullanılan soruların temalara hizmet edip etmediği hem de verilen cevapların temalara uygun olup olmadığının anlaşılması ve görüşmeci-kodlamacı güvenirliliği hesaplamak amacıyla alanda çalışan akademisyenlerden uzman görüşü alınarak Miles-Huberman görüş birliği formülü ile hesaplama yapılmıştır. Hesaplama sonucu araştırmacı-kodlamacı güvenirliliğinin %88 oranının üzerinde olduğu görülmüştür. Çalışma sonucunda Türkçe öğretmenlerinin ders anlatımında kullandıkları içerikleri kültürel farklılıklara göre düzenlemediği, Türkçe öğretmenlerinin öğrencilerin farklı öğrenme biçimlerine sahip olduğunu kabul etmelerine rağmen bu farklılığın kültürel altyapıdan kaynaklanmadığını düşündükleri belirlenmiştir. Araştırmaya katılan öğretmenlerin ön yargıların azaltılması konusunda sınıflarında farklı yöntem ve teknik uygulamadıkları daha çok ‘sunuş yoluyla’ öğrencilere bilgi verdikleri veya yaşanan olumsuz durumlara bu yöntemle müdahale ettikleri belirlenmiştir. Aynı zamanda Türkçe öğretmenleri, okulda farklı kültürel geçmişlere sahip öğrenci ve personele yönelik bütünleştirici uygulamaların kişisel inisiyatiflerle gerçekleştirildiğini ve bu konuda resmi bir politikanın olmadığını düşündüklerini bildirmiştir. Elde edilen sonuçlara bakıldığında çalışmanın geçmiş çalışmalarla örtüştüğü aynı zamanda yeni araştırmalara da kaynaklık edebileceği düşünülmektedir.

PDF

___

Aslan, M., & Kozikoğlu, İ. (2017). Öğretmenlerin çokkültürlü eğitime yönelik tutumları: Van ili örneği. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi(31), 729-737. doi: http://dx.doi.org/10.14582/DUZGEF.1829

Aslan, S. (2017). Farklı kültürel değerlere sahip öğrencilerin çokkültürlü vatandaşlık algı ve farkındalıkları. Sosyal Araştırmalar ve Davranış Bilimleri Dergisi , 3(Özel Sayı), 1-29. https://doi.org/10.20860/ijoses.374599

Bakioğlu, A., & Taşçı Kaya, G. (2014). Dünyada eğitimde yerelleşme deneyimleri: başarıbaşarısızlık neye bağlı? 6. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongre Kitabı (s. 126-148). Ankara: Hacettepe Üniversitesi.

Balcı, A. (2004). Ankara Üniversitesi Açık Erişim Sistemi. Ankara Üniversitesi Sitesi: http://acikarsiv.ankara.edu.tr/browse/32812/%C3%87OKK%C3%9CLT%C3%9CRL%C3%9C%20E%C4%9E%C4%B0T%C4%B0M%C4%B0N%20Y%C3%96NET%C4%B0M%C4%B0%2020.%2004.10.doc adresinden alındı. https://doi.org/10.16992/asos.14271

Baltacı, A. (2017). Nitel veri analizinde miles-huberman modeli. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 1-15. https://doi.org/10.31592/aeusbed.598299

Ball, A. (2006). Multicultural strategies for education and social change. New York: Teachers College Press

Banks, J. (2013). Çokkültürlü eğitime giriş. (H. Aydın, Çev.) Ankara: Anı Yayıncılık.

Banks, J. (2004). Handbook of Research on Multicultural Education. (C. Banks, Dü.) Michigan: Jossey-Bass.

Başol, G., & Altay, M. (2009). Eğitim yöneticisi ve öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 15(58), 191-216. https://doi.org/10.14527/kuey.2014.005

Bulut, C. (2014). Öğretmenlerin çokkültürlülük algılarının incelenmesi. İzmir: (Yayınlanmamış Yüksek Lİsans Tezi).

Cırık, İ. (2008). Çok kültürlü eğitim ve yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(34), 27-40. https://doi.org/10.18069/firatsbed.346492

Demir, T. (2019). Mavisel Yener'in öykü ve romanlarındaki çok kültürlülük öğelerinin incelenmesi. İzmir: (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi).

Doytcheva, M. (2016). Çokkültürlülük. İstanbul: İletişim Yayınları.

Erbaş, Y. H. (2015). Öğretmenlerin çokkültürlü sınıf ortamı hakkındaki görüşleri. VII. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi, (s. 638-651). Muğla.

Gay, G. (2016). Çokkültürlü eğitimin önemi. A. Ornstain, E. Pajak, & S. Ornstain (Dü) içinde, Eğitim programlarında güncel sorunlar (N. Bümen, U. Öner, & E. Çakar Özkan, Çev., s. 213).

Ankara: Pegem Akademi. https://doi.org/10.14527/9786053183310

Korkmaz, U., & Aygül, H. H. (2018). Öğretmen-öğrenci etkileşiminde kültürel farklılıkların başarıdaki eşitsizlikleri üretmedeki etkisi (Hakkâri/Yüksekova örneği). Tarih Okulu Dergisi(35), 807-840. https://doi.org/10.14225/joh1345

Küçük, S. (2011). Kültürlerarası öğrenme üzerine bir kavram-model denemesi ve Türkçe ders kitapları. Türklük Bilimi Araştırmaları, 227-260.

Kurudayıoğlu, M., & Çetin, Ö. (2015). Temel beceriler ve Türkçe öğretimi. Anadili Eğitimi Dergisi, 1-19. https://doi.org/10.16916/aded.65619

Marangoz, G., Aydın, H., & Adıgüzel, T. (2015). Öğretmenlerin Çokkültürlü Eğitime Karşı Algısı. Turkısh Studies, 709-720. https://doi.org/10.7827/turkishstudies.8025 MEB. (2018). Türkçe dersi öğretim programı. Ankara.

Ramsey, P., Williams, L., & Vold, E. (2003). Multıcultural educatıon: a source book. Londra: RoutledgeFalmer.

Sınagatullı, I. M. (2003). Constructing multicuıtural education in a diverse society. Maryland: Scarecrow Press.

Sleeter, C. (2005). Un-standardizing curriculum-multicultural teaching in the standards-based classroom. New York: Teachers College Press.

Susar Kırmızı, F., & Canbulat, T. (2016). Değişen dünyada çokkültürlülük ve öğretmenin rolü. Eğitim bilimine giriş. içinde Ankara: Anı Yayıncılık. https://doi.org/10.14527/9786055885953.11

T.C. Göç İşleri Genel Müdürlüğü. (2019, Şubat 27). Göç İstatistikleri. T.C. Göç İşleri Genel Müdürlüğü: http://www.goc.gov.tr/icerik/goc-istatistikleri_363_378 adresinden alındı.

Vanderstoep, S., & Johnston, D. (2009). Resarch methods for everyday life. San Francisco: JosseyBass .

Wiehe, E. (2019). Making race: examining the power of local place in teacher discourse in mauritius. International Journal of Multicultural Education, 21(2), 45-63.

Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11. b.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.

ISSN: 2667-5617
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ