Yabancı Uyruklu Öğrencilerin Kültürlerarası İletişim Kaygısı ile Yalnızlık Düzeyleri Arasında Bir Bağlantı Var mı?

Kültürlerarası iletişim kaygısı, farklı kültür ya da gruplarla etkileşimde yaşanan korkuları ifade eden bir kavramdır. Farklı kültür ve alışkanlıklara sahip olan insanların ilk etkileşimleri sırasında, birbirleriyle ilgili bilgi eksiklikleri, beraberinde belirsizliğin artmasına neden olmakta; bu da etkileşimde bulunan kişilerin kaygı veya endişe duygularını tetiklemektedir. Söz konusu kişiler iletişim konusunda yüksek bir kaygı yaşadıklarında, başkalarıyla iletişimden kaçınma veya geri çekilme eğilimi gösterebilmektedir. İnsan ilişkilerinde yaşanan bu belirsizlikler ve kaygı hissi; kültürlerarası bağlamda etkili iletişimi tehlikeye sokmaktadır. Bu durum beraberinde özellikle yabancı uyruklu kişiler arasında kültürlerarası iletişim kaygısı ile yalnızlık arasında bir bağlantının olabileceğine işaret etmektedir. İşte bu araştırma kültürlerarası iletişim kaygısı ile yalnızlık arasındaki ilişkiyi mercek altına alınmayı amaçlamaktadır. Saha araştırması yönteminin kullanıldığı çalışmada veriler, 200 yabancı uyruklu öğrenciden yüz yüze anket tekniğiyle toplanmıştır. Araştırma bulguları, katılımcıların yarıdan fazlasının kültürlerarası iletişim kaygısı taşıdığına işaret etmektedir. Hem erkeklerin hem de kadınların kültürlerarası iletişim kaygı düzeyleri birbirlerine yakın değerler taşımaktadır. Türkiye dışında farklı bir ülkede yaşama konusuna sıcak bakanların kültürlerarası iletişim kaygı düzeyi; bu konuda olumsuz tutuma sahip olanlara nazaran daha yüksektir. Kültürlerarası iletişim kaygı düzeyi, yalnızlık puanının pozitif yönde anlamlı belirleyicisidir. Yabancı uyruklu üniversite öğrencilerinin kültürlerarası iletişim kaygı düzeyi arttıkça; yalnızlık düzeyinde de bir artış yaşanmaktadır.

Is There a Connection Between Intercultural Communication Apprehension and Loneliness Levels of Foreign Students?

Intercultural communication apprehension is a concept that expresses the fears experienced ininteraction with different cultures or groups. During the first interactions of people with different cultures andhabits, the lack of information about each other increases the uncertainty; this triggers the anxiety or anxietyof the interacting people. When they have a high level of concern about communication, they may tend to avoidor withdraw from communication with others. These uncertainties and anxiety in human relations; itjeopardizes effective communication in an intercultural context. This indicates that there may be a connectionbetween loneliness and intercultural communication apprehension, especially among foreign nationals. Thisresearch aims to investigate the relationship between loneliness and intercultural communication apprehension.Data were collected by face to face questionnaire technique from 200 foreign students. Research findingsindicate that more than half of the participants have intercultural communication apprehension. Interculturalcommunication apprehension levels of both male and female have similar values. Intercultural communicationapprehension level of those who live in a different country outside the hot topic in Turkey; it is higher thanthose who have negative attitudes in this regard. The level of intercultural communication apprehension was asignificant positive predictor of loneliness score. As the intercultural communication apprehension level offoreign students increased; there is also an increase in the level of loneliness.

PDF

___

Ay, E., Kavuran, E., & Turkoglu, N. (2018). Intercultural Communication Apprehension Scale (PRICA): Validity and Reliability Study in Turkish. International Journal of Caring Sciences, 11 (3), 1638-1646.
Ağırman, E., Gençer, M.-Z., Arıca, S., Kaya, E., & Eğici, M.-T. (2017). “Huzurevinde, Evde Ailesiyle ve Yalnız Yaşayan Yaşlı Bireylerde Depresyon, Yalnızlık Hissi Düzeylerinin Karşılaştırılması”. Journal of Contemporary Medicine, 7 (3), 234-240.
Ata, F. (2019). Kültürlerarası İletişim Kaygısı İle Sosyo- Kültürel Adaptasyon Ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişki: Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Örneği. Selçuk İletişim, 12 (2), 708-735.
Balcı, Ş., & Demir, Y. (2018). Televizyon İzleme Alışkanlıklarında Parasosyal Etkileşim Etkisi İle Yalnızlık Arasındaki İlişki . İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi , 47, 386-408.
Balcı, Ş., & Öğüt, N. (2018). Kültürlerarası Etkililik Düzeyinin Bazı Belirleyicileri: “Konya Örneğinde Saha Araştırması". Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11 (57), 498-509.
Baş, G. ( 2010 ). An Investigation of the Relationship between Shyness and Loneliness Levels of Elementary Students in a Turkish Sample. International Online Journal of Educational Sciences, 2 (2), 419-440.
Bekiroğlu, O., & Balcı, Ş. (2014). Kültürlerarası İletişim Duyarlılığının İzlerini Aramak: "İletişim Fakültesi Öğrencileri Örneğinde Bir Araştırma”. Türkiyat Araştırmalar Dergisi, 35, 429-459.
Bozkaya, M., & Erdem Aydın, İ. (2010). Kültürlerarası İletişim Kaygısı:Anadolu Üniversitesi Erasmus öğrencileri Değişim Programı örneği. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 39, 29-42.
Chen, G.-M. (1997). A Review of the Concept of Intercultural Sensitivity. Paper presented at the biennial convention of Pacific and Asian Communication Association, January, Honolulu, Hawaii., 1-16.
Çakıcı, C., Kızılırmak, İ., Samatova, G., & Kızılay, K. S. (2017). Bişkek'teki Otel Çalışanlarının Kültürlerarası İletişim Kaygıları. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6 (5), 68-77.
Çakır, V., & Çakır, V. (2011). Yalnızlık ve Televizyon Kullanımı. Selçuk İletişim, 7 (1), 131-147.
Demir, A. (1989). UCLA yalnızlık ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Psikoloji Dergisi, 7 (23), 14-18.
Demir, Y., & Kutlu M. (2016). Üniversite Öğrencilerinde Sosyal Etkileşim Kaygısı İle Mutluluk Arasındaki İlişki: Yalnızlığın Aracı Rolü. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi DergisiGEFAD, 36 (1), 195-210.
Downs, V., Javidi, M., & Nussbaum, J. (1987). Communication Apprehension and Loneliness in Older Adults: An Empirical Test of Socio-Environmental Theory. Communication Research Reports, 4 (2), 38-42.
Duy, B. (2003). Bilişsel-Davranışçı Yaklaşıma Dayalı Grupla Psikolojik Danışmanın Yalnızlık ve Fonksiyonel Olmayan Tutumlar Üzerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Fall, L., Kelly, S., MacDonald, P., Primm, C., & Holmes, W. (2013). Intercultural Communication Apprehension and Emotional Intelligence in Higher Education: Preparing Business Students for Career Success. Business Communication Quarterly, 76 (4), 412–426.
George, D., & Mallery, P. (2010). SPSS for Windows Step by Step: A Simple Guide and Reference 17.0 Update (10th Edition b.), Boston: Pearson.
Gerson, A. C., & Perlman, D. (1979). Loneliness and expressive communication. Journal of Abnormal Psychology, 88, 258-261.
Gudykunst, W. B. (1995). I Anxiety/ Uncertainty Management (AUM) theory: Current status. In R. L. Wiseman (Ed.), Intercultural Communication Theory (pp. 8-58), Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Gudykunst, W. B. (2005). Theories of intercultural communication. China Media Research, 1, 61-75.
Heinz, M. (2018). Communicating While Transgender:Apprehension, Loneliness, and Willingness to Communicate in a Canadian Sample. SAGE Open - Original Manuscript, 1-17.
Karadağ, E., & Sölpük, N. (2018). Türkiye’de Yapılan Çalışmalarda Depresyon ve Kaygı İlişkisi: Bir Metaanaliz Çalışması. Dusunen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 31, 163-176.
Karakoç, E., & Taydaş, O. (2013). Bir Serbest Zaman Etkinliği Olarak Üniversite Öğrencilerinin İnternet Kullanımı İle Yalnızlık Arasındaki İlişki “Cumhuriyet Üniversitesi Örneği”. Selçuk İletişim, 7 (4), 33-45.
Kartarı, A. (2014). Kültür, Farklılık ve İletişim, Kültürlerarsı İletişimin Kavramsal Dayanakları. İstanbul: İletişim Yayınları.
Kassing, J. -W. (1997). Development of the intercultural willingness to communicate scale. Communication Research Reports, 14 (4), 399-407.
Kılıç, Ş. D., & Alver, B. (2017). Üniversite Öğrencilerinin Yalnızlık Düzeyleri Ve Psikolojik Dayanıklılıkları Arasındaki İlişkilerin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. IJETSAR (International Journal Of Education Technology and Scientific Researches), 3, 116-147.
Kim, Y.-Y. (1988). Communciation and cross-cultural adaptation. Clevedon, England: Multilingual Matters.
Lin, Y., & Rancer, A.-S. (2003). Ethnocentrism, Intercultural Communication Apprehension, Intercultural Willingness‐to‐Communicate, and Intentions to Participate in an Intercultural Dialogue Program: Testing a Proposed Model. Communication Research Reports, 20 (1), 62-72.
Mercan, N., Oyur, E., Alamur, B., Gül, S., & Bengül, S. (2012). İşyeri Yalnızlığı ve Sosyal Fobi Arasındaki İlişkiye Yönelik Bir Araştırma. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4,1,213-226.
Neuliep, J., & Ryan, D. (1998). The influence of intercultural communication apprehension and socio‐communicative orientation on uncertainty reduction communication apprehension and socio‐communicative orientation on uncertainty reduction. Communication Quarterly, 46 (1), 88-99.
Neuliep, J., & McCroskey, J. (1997). The Development of Intercultural and Interethnic Communication Apprehension Scales. Communication Research Reports, 14 (2), 145-156.
Olkun, E., & Öğüt, N. (2018). Üniversite Öğrencilerinin Kültürlerarası İletişim Kaygı Düzeyi: Selçuk Üniversitesi Örneği. The Journal of Academic Social Science Studies, 69, 513-525.
Öğüt, N. (2018). Kültürlerarası İletişim ve Duyarlılık. Konya: Literatürk Yayınları.
Peplau, L. A., & Perlman, D. (1979). Blueprint for a Social Psychological Theory of Loneliness. In M. Cook and G. Wilson (Eds.). Love and Attraction, Oxford, England: Pergamon, 99-108.
Perlman, D., & Peplau, L. A. (1981). Toward a Social Psychology of Loneliness. In R. Gilmour, & S. Duck (Eds.), Personal Relationships: 3. Relationships in Disorder (pp. 31-56). London: Academic Press.
Perlman, D., & Peplau, L. A. (1984). Loneliness Research: A Survey of Empirical Findings. In L. A. Peplau and S. Goldston (Eds.), Preventing the Harmful Consequences of Severe and Loneliness (pp 13-46). U.S. Government P r i n t i n g Office.
Perlman, D., & Peplau, L. A. (1998) Loneliness. In Friedman, H.S. (Ed.), Encyclopedia of Mental Health, Vol. 2 (pp. 571-581), San Diego: Academic Press.
Portalla, T., & Chen, G.-M. (2010). The Development and Validation of the Intercultural Effectiveness Scale. Intercultural Communication Studies, 19 (3), 21-37.
Quero, L. N. (2014). Comparative Analysis of Intercultural Communication Apprehension Displayed by International Students in the US Interacting with American Students and Other Internationals. Unpublished Master Dissertation. The Rochester Institute of Technology School of Communication.
Russell, D., Letitia, A.-C., & Carolyn, E. (1980). The revised UCLA Loneliness Scale: Concurrent and discriminant validity evidence. Journal of Personality and Social Psychology, 39 (3), 472-480.
Russell, D., Peplau, L.-A., & Ferguson, M. (1978). Developing a Measure of Loneliness. Journal of Personality Assessment, 42 (3), 290-294.
Sathiensathidkun, A. (2015). Intercultural Communication Apprehension and Communication Apprehension among Thai Physicians at Hospitals in Bangkok. Unpublished Master Dissertation, Thammasat University.
Softa, H.-K., Öztürk, A., Dindaş, İ., & Göçmen, M. (2015). “Kastamonu 1 No’lu Aile Sağlığı Merkezine Başvuran Yaşlıların Yalnızlık Düzeyini Etkileyen Bazı Faktörlerin İncelenmesi”. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 2, 88-97.
Yağbasan, M. (2016). Almanya ve Türkiye Özelinde Kültürlerarası iletişim. Konya: LiteraTürk Yayınları.
Yaşar, M. (2007). Yalnızlık. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17 (1), 237-260.
Yıldız, D., & Uzunsakal, E. (2018). Alan Araştırmalarında Güvenilirlik Testlerinin Karşılaştırılması ve Tarımsal Veriler Üzerine Bir Uygulama. Uygulamalı Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 14-27.
Zakahi, W., & Duran, R. (1982). All the lonely people: The relationship among loneliness, communicative competence, and communication anxiety. Communication Quarterly, 30 (3), 203-209.
Zakahi, W., & Duran, R. (1985). Loneliness, Communicative Competence, and Communication Apprehension: Extension and Replication. Communication Quarterly, 33 (1), 50-60.

ISSN: 2667-5617
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ