Serbest Zaman Fayda İle Mutluluk Arasındaki İlişki: Spor Bilimleri Fakülteleri Öğrencileri

Bu araştırmada, spor bilimleri fakültelerinde okuyan öğrencilerin sosyo-demografik özelliklerine göre serbest zaman fayda düzeyleri ile mutluluk düzeyleri arasındaki farklılıkları ve katılımcıların serbest zaman fayda düzeylerinin mutluluk düzeylerini yordama gücünün belirlenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın örneklemini kolayda örneklemi yöntemi ile seçilen farklı spor bilimleri fakültelerinde öğrenim gören 182 erkek ve 146 kadın üzere toplamda 328 kişi oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak, Kişisel Bilgi Formu, Hills ve Argyle (2002) tarafından geliştirilen, Doğan ve Çötok (2011) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu” ile Ho (2008) tarafından geliştirilen, Akgül vd. (2018) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Rekreasyon Fayda Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde ise betimsel istatistikler, bağımsız t-tesi, ANOVA, MANOVA ve regresyon analizleri kullanılmıştır. Bağımsız t-Tesi sonuçları; bireylerin cinsiyetlerine göre mutluluk düzeyleri arasında farklılık olmadığı, ANOVA sonuçları; katılımcıların refah durumlarına göre mutluluk düzeyleri arasında anlamlı farklılık tespit edilirken, haftalık serbest zaman sürelerine göre ise anlamlı farklılık saptanmamıştır. MANOVA sonuçları; bireylerin cinsiyetleri ve refah durumlarının serbest zaman fayda düzeyleri üzerindeki ana etkisinin anlamlı olmadığı gibi alt boyutlar düzeyinde de farklılık olmadığı, ancak katılımcıların haftalık serbest zaman sürelerinin serbest zaman fayda düzeyleri üzerindeki temel etkisinin anlamlı olduğunu ve alt boyutlar arasında “Sosyal fayda” boyutunda haftalık 16 saat ve üzeri serbest zaman süresine sahip bireylerin daha yüksek puan aldıkları gözlenmiştir. Regresyon analizi sonucunda ise; serbest zamanda elde edilen faydaların mutluluğun anlamlı bir yordayıcısı olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak bireylerin sosyo-demografik özelliklerine göre serbest zaman fayda düzeyleri ile mutluluk düzeylerinin farklılık gösterdiği ve katılımcıların serbest zamanda elde ettikleri faydaların mutlulukları üzerinde önemli bir etmen olduğu sonucuna varılmıştır.

The Relationship between Leisure Benefit and Happiness: Students of the Faculty of Sports Science

This study aims to determine the differences between the leisure benefit and happiness levels of students studying in the faculty of sports sciences according to particular socio-demographic characteristics and to measure the predictive power of participants' leisure benefit levels on their happiness. A total of 328 participants, including 182 male and 146 female, studying in different sports sciences faculties selected by the convenience sampling method, constitute the study sample. In addition to the Personal Information Form, the "Oxford Happiness Scale-Short Form" developed by Hills and Argyle (2002) and adapted to Turkish by Doğan and Çötok (2011) and the "Leisure Benefit Scale" developed by Ho (2008) and adapted to Turkish by Akgül et al. (2018) were used as data collection instruments in the research. Descriptive statistics, independent t-test, ANOVA, MANOVA, and regression analyzes were adopted in the analysis of the data. Independent t-test results show that there is no significant difference between individuals' happiness levels and gender. According to ANOVA results, there are meaningful differences between the participants' welfare and happiness levels, while no significant difference was found in weekly leisure. Also, MANOVA results indicate that the main effect of individuals 'gender and welfare status on leisure benefit levels is insignificant, and there is no difference between sub-dimensions. However, the main effect of participants' weekly leisure periods on benefit levels is significant, and it has been observed that individuals with a leisure time of 16 hours or more per week score higher in “social benefit” sub-dimension. The results of the regression analysis show that leisure benefits are a significant predictor of happiness. Consequently, it was concluded that socio-demographic characteristics play a role in individuals’ leisure benefit and happiness levels, and the benefits of participants in leisure were an essential factor in their happiness.

PDF

___

Akgül, B.M., Ertüzün, E. & Karaküçük, S. (2018). Leisure benefit scale: a study of validity and reliability. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 23(1), 25-34.
Akyüz, H., Yaşartürk, F., Karataş, İ., Türkmen, M. & Zorba, E. (2018). Rekreasyon bölümünde öğrenim gören öğrencilerin serbest zaman motivasyonlarının mutluluk düzeyi üzerine etkisi. Journal of Human Sciences, 15(2),1086-1096.
Arvas, F.B. (2017). Psikolojide ve ı̇slam düşünce geleneğinde mutluluk kavramı: karşılaştırmalı bir çalışma. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(4), 109-128.
Aydın, İ. (2016). Fitness katılımcılarının rekreasyonel etkinliklere yönelik ı̇lgilenim ve mutluluk düzeylerinin belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Bright, A.D. (2000). The role of social marketing in leisure and leisure activities management. Journal of Leisure Research, 32(1), 12-18.
Camfield, L. & Skevington, S.M. (2008). On subjective well-being and quality of life. Journal of Health Psychology, 13(6), 764-775.
Chang, Y.C., Yeh, T.M., Pai, F.Y. & Huang, T.P. (2018). Sport activity for health!! The effects of karate participants’ involvement, perceived value, and leisure benefits on recommendation intention. International Journal of Environmental Research and Public Health,15(953), 1- 16.
Chen, C.C., Cheng, C.H. & Lin, S.Y. (2013). The Relationship among leisure involvement, leisure benefits, and happiness of elementary schoolteachers in Tainan country. International Research in Education, 1(1), 29-51.
Coleman, D. (1993). Leisure based social support, Leisure dispositions and health. Journal of Leisure Research, 25(4), 350–361.
Demirel, M. (2019). Leisure involvement and happiness levels of individuals having fitness center membership. Journal of Education and Learning, 8(6), 140-149.
Dikici, İ. (2020). Serbest zamanları gençlik merkezlerinde değerlendiren üniversite öğrencilerinin serbest zaman doyum, yaşam doyumu ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Doğan, M., Elçi, G. & Gürbüz, B. (2019). Serbest zaman doyumu, serbest zamanda sıkılma algısı ve iş tatmini ilişkisi: Akademisyenler üzerine bir araştırma. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(1), 154-164.
Doğan, M.N. (2018). Hukuk fakültesi öğrencilerinin rekreasyonel aktivitelerden elde ettikleri faydaların mutluluk düzeylerinin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Doğan, T. & Çötok, N.A. (2011). Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun türkçe uyarlaması geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 165-172.
Durmaz, H. (2020). Gençlerin serbest zaman etkinliklerine yönelik tutumları ile doyum ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişki: manisa gençlik merkezleri örneği. Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Eccles, J.S. (2005). Studying the development of learning and task motivation. Learning and Instruction, 15(2), 161-171.
Eskiler, E., Yıldız, Y. & Ayhan, C. (2019). The effect of leisure benefits on leisure satisfaction: Extreme sports. Turkish Journal of Sport and Exercise, 21(1), 16-20.
Gümüşgül, O. (2019). Sports or fine arts? Investigation of free time management skills of participants interested in sports and fine arts. Journal Educational Issues, 5(1), 20- 29.
Güngörmüş, H.A., Beşikçi, T., Gürbüz, B. & Sarol, H. (2017). The relationship between leisure satisfaction and psychological well-being: A research about Turkish adults. World Congress of Sport Sciences Research, 223- 224, 23-26 November, Manisa, Turkey.
Gürbüz, B. (2017). The conception and perception of leisure in Turkey. In K. Henderson, & A. Sivan (Eds), Leisure from International Voices, Champaign, IL: Sagamore Publishing.
Henderson, K. (2010). Leisure studies in the 21St century: The Sky is Falling?. Leisure Sciences. 32(4), 391-400.
Hills, P. & Argyle, M. (2002). The oxford happiness questionnaire: a compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and Individual Differences, 33, 1073–1082.
Ho, T.K. (2008). A study of leisure attitudes and benefits for senior high school students at pingtung city and country in Taiwan (Unpublished Doctoral Dissertation). United States Sports Academy, Daphne, AL.
Huang, C.E., Tsai, C.Y. & Lee, S.C. (2014). A study of the ınfluence of college students’ exercise and leisure motivations on the leisure benefits-using leisure ınvolvement as a moderator. International Journal of Humanities and Social Sciences. 8(8), 2427-2431.
Hung, H.J. (2012). A study on leisure benefits breaking through leisure activities. Journal of National Taiwan Normal University, 3(4), 77-92.
İslamoğlu, A.H. & Alnıaçık, Ü. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. (4. Baskı): Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
Karaca, A.A. & Lapa, T.Y. (2016). Serbest zaman katılımı, psikolojik iyi olma ve serbest zaman engelleri ile baş etme stratejilerinin üniversite öğrencileri üzerinde incelenmesi. Journal of Human Sciences, 13(2), 3293-3304.
Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi. 27 Basım. Nobel yayıncılık.
Kaya, S. (2016). The relationship between leisure satisfaction and happiness among College students. Universal Journal of Educational Research, 4(3), 622-631.
Kim, J., Heo, J., Dvorak, R., Ryu, J. & Han, A. (2018). Benefits of leisure activities for health and life satisfaction among western migrants. Annals of Leisure Research, 21(1), 47-57.
Kocaer, G. (2018). Beden eğitimi ve spor öğretmenleri ve adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutum, serbest zaman ilgilenim ve rekreasyon faaliyetlerine yönelik fayda düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Bartın ili örneği). Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kuo, C.T. (2013). A study of the correlation between leisure benefits and behavioral ıntentions-using bantou arts and cultural village as an example. International Review of Management and Business Research. 2(4), 1065-1074.
Lee, C.J., Tseng, C.C. & Liu, M.Y. (2016). Study on community Tai Chi Chuan participants leisure benefits and well-being: using taoyuan city as an example. Technology and Health Care. 24, 289-295.
Lee, Y.D. & Lin, L.H. (2011). Leisure motivation and life satisfaction: Test of mediating effect of leisure benefit. Journal of Information and Optimization Sciences. 32(3), 749-761.
Liu, H. & Da, S. (2020). The relationships between leisure and happiness-A graphic elicitation method. Leisure Studies. 39(1), 111-130.
Sapmaz, F. & Doğan, T. (2012). Mutluluk ve yaşam doyumunun yordayıcısı olarak ı̇yimserlik. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 8(3), 63-69.
Sarol, H., Aydın, İ., Gümüşboğa, İ., Güngörmüş, H.A. & Alıcı, Y. (2020). Otizmli çocuğa sahip ebeveyn perspektifi ile serbest zaman ve fiziksel aktivitenin anlamı. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 18(1), 144-155.
Serdar, E., Demirel, M., Demirel, D.H. & Donuk, B. (2018). Üniversite öğrencilerinin serbest zaman doyum düzeyleri ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişki. Sosyal Bilimler Dergisi. 5(28), 429- 438.
Sevin, H.D. & Şen, K. (2019). Öğretmenlerin rekreasyon aktivitelerine katılım düzeyleri ile yaşam mutluluğu ve iş performansları arasındaki ilişki. Dini Araştırmalar Dergisi. 22(55), 213-232.
Spiers, A. & Walker, G.J. (2008). The effects of ethnicity and leisure satisfaction on happiness, peacefulness, and quality of life. Leisure Sciences. 31(1), 84–99.
Tinsley, H.E.A. & Tinsley, D.J. (1986). A theory of the attributes, benefits, and causes of leisure experience. Leisure Sciences. 8(1), 1-45.
Wei, X., Huang, S.S., Stodolska, M. & Yu, Y. (2015) Leisure time, leisure activities, and happiness in China. Journal of Leisure Research. 47(5), 556-576.
Yalçınkaya, N. (2019). Üniversite öğrencilerinin rekreasyon fayda algıları ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
Yeh, T.M. Chang, Y.C. & Lai, M.Y. (2017). The relationships among leisure experience, leisure benefits and leisure satisfaction of you bike users. J. Sport Leis. Hosp. Res. 12, 67–97.
Yurcu, G., Kasalak, M.A. & Akıncı, Z. (2018). Turistlerin boş zaman motivasyonu ve tatminini etkileyen faktörler: Beldibi örneği. MANAS Journal of Social Studies. 7(2), 518-536.

ISSN: 2667-5617
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ