Yabancı Dil olarak Türkçe öğretiminde metinlerin kültür aktarımındaki işlevi

Bu çalışmada, dil öğretiminin kültürler arası karşılaşma alanı olduğu düşüncesinden yola çıkılarak yabancı dil olarak Türkçe derslerinde kullanılan, aynı zamanda kültür aktarım araçlarından olan metinlerin bu süreçteki yeri ve önemi sorgulanarak sınıf içi uygulama örneklerine yer verilmiştir. Dil, sadece kültürün önemli bir parçası değil aynı zamanda kültürün aktarıcısıdır. Bu nedenle yabancı dil öğretiminde kültürel ögelerin aktarılması dil öğrenme sürecini olumlu yönde etkiler. Bu görüşten hareketle, yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde Türk kültürünü içeren ögelerin ders ortamına aktarılması gerekmektedir.

PDF

___

AKARSU, B. (1998). Dil-Kültür Bağlantısı, İstanbul: İnkılap Yayınları.

AKSAN, D. (1995). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim, Ankara: TDK Yayınları.

ASUTAY, H. (2003). “Yabancı Dil Öğretiminde Kültür Bağlamı ve Öteki Dil”, Ankara Üniversitesi (TÖMER) Dil Dergisi, S. 118. s. 26-29.

BYRAM, M. and RISAGER K. (1999). Language Teachers, Politics And Culture, London: Clevedon Press.

DEMİRCAN, Ö. (1990). Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri, İstanbul: Ekin Eğitim Yayıncılık.

DUNNETT, S. C.; DUBIN F.; LEZBERG A. (1986). “English Language Teaching from an Intercultural Perspective”, İçinde: Culture Bound (Ed. Joyce Merrill Valdes), Cambridge University Press, pp. 148-160.

ER, K.O. (2006). “The Effects of Culture in Foreign Language Curriculum”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, S. 39. s.1-14.

GÜNAY, V. D. (2003). Metin Bilgisi, İstanbul: Multilingual Yayınları.

HALEY, M. H.; AUSTIN T. Y. (2004). Content-Based Second Language Teaching and Learning - An Interactive Approach. USA: Pearson Education Inc.

IŞIK, Ş. (1996) Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Kültür Bağlamı ve Aktarımı, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İ.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü.

JIANG, W. (2000). “The Relationship Between Culture and Language”, ELT Journal, 54(4): 328-334.

MCKAY, S. L. (2000). “Teaching English as an International Language: Implications for Cultural Materials in the Classroom”, TESOL Journal, Vol. 9, pp.7-11. Toronto: TESOL Journal Press.

OZİL, Ş. (1991). “Dil ve Kültür”, Çağdaş Kültürümüz, Olgular – Sorunlar, İstanbul: Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği Yayınları, s. 95-115.

SAMOVAR, L. A.; PORTER R. E.; MCDANIEL E. R. (1991). Intercultural Communication: A Reader, California: Wadsworth Pub.

TAPAN, N. (1989), “Yabancı Dil Olarak Almanca Öğretiminde Özgün Metinlerin İşlevi”, Dilbilim Dergisi, S: VIII. s: 183- 192. İstanbul: İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Basımevi.

TAPAN, N. (1990). “Yabancı Dil Olarak Almanca Öğretiminde Kültür Bağlamının Değerlendirilmesi”, Alman Dili ve Edebiyatı Dergisi, S: VII. s: 55-68. İstanbul: İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Basımevi.

TAPAN, N. (1995). “Yabancı Dil Olarak Almanca Öğretiminde Yeni Bir Yöneliş: Kültürler arası Bildirişim Odaklı Yaklaşım”, Alman Dili ve Edebiyatı Dergisi, S: IX. S:149-167. İstanbul: İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Basımevi.