Aday öğretmenlerin kendi yönetsel yeterliklerine ilişkin algıları

Bu araştırmanın amacı, aday (stajyer) öğretmenlerin, kendi yönetici yeterlik algılarını ortaya koymaktır. Araştırma tarama modelinde yapılmıştır. Araştırmanın evrenini 2008-2009 öğretim yılında Şanlıurfa ve Tokat illerindeki ilköğretim okullarında görev yapan aday öğretmenler oluşturmaktadır. Örneklemini ise bu iki ilin il merkezleri ile il merkezlerine bağlı belde ve köylerde görev yapan aday öğretmenler oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, “İlköğretim Okulu Yöneticileri Teftiş Formu”nda yer alan boyutlardan ve bu boyutlarda yer alan sorulardan oluşan Yönetici Yeterlik Algısı Anketi (YYAA) kullanılmıştır. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, t testi, Mann Whitney U ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Aday öğretmenler genel olarak kendilerini “büyük ölçüde” yönetsel yeterliklere sahip görmektedirler.

Perceptions of Candidate teachers about their own Managerial Qualifications

The purpose of this study is to reveal candidate teachers’ own perceptions about their managerial competencies. The study employs survey method. Candidate teachers working at primary schools in Şanlıurfa and Tokat cities during 2008-2009 academic year constitute the research population. However, candidate teachers working at schools located in city centers, districts and villages of these two cities establish the research sample. The Questionnaire on Perceptions of Managerial Competencies, which is based on dimensions of “Primary School Administrators Inspection Form” and questions present in these dimensions, is used as the data collection tool. Arithmetic mean, standard deviation, t-test, Mann Whitney U, and one way ANOVA are used for data analysis purposes. Candidate teachers generally perceive themselves to have managerial competencies “to a large extent”.

PDF

___

BALCI, Ali (2003). “Türkiye’de Eğitim Yöneticisi ve Eğitim Müfettişi Yetiştirme Uygulamaları: Sorunlar ve Öneriler” Eğitimde Yansımalar: VII. Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu, 21-23 Mayıs 2003 Cumhuriyet Üniversitesi Kültür Merkezi, Sivas, ss.100-129.
BOYDAK, Mukadder ve AKPINAR Burhan (2002). “Okul Yönetiminde Kadın Yöneticilerin BaĢarısı”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, S: 12 / 2 s. 219-234.
BULUÇ, Bekir (2009). “Sınıf Öğretmenlerinin Algılarına Göre Okul Müdürlerinin Liderlik Stilleri ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişki”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, S:15 / 57 s.5-34.
BURSALIOĞLU, Ziya (2002). Okul Yönetiminde Yeni Yapı Ve Davranış. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
ÇELİK, Vehbi (1991). “Hizmet İçi Eğitimle Eğitim Yöneticisi Yetiştirme Politikasının Değerlendirilmesi”, Fırat Üniversitesi Dergisi (Sosyal Bilimler) Cilt 5, Sayı 2, s. 197-208.
DÖNMEZ, Burhanettin (2002). “Müfettiş, Okul Müdürü ve Öğretmen Algılarına Göre İlköğretim Okulu Müdürlerinin Yeterlikleri”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, S: 8 / 29 (1991), s. 27-45.
FEIMAN, Nemser, Sharon (1999). A conceptual review of the literature on teacher induction. Washington, DC: U.S. Department of Education, Office of Research and Information.
GÜRSEL, Musa (2003). Okul Yönetimi. Konya: Eğitim Kitapevi.
İPEK, Cemalettin ve UÇAR, Rezzan (2006). “İlköğretim Okullarında Görev Yapan Yönetici ve Öğretmenlerin Hizmet İçi Eğitim Uygulamalarına İlişkin Görüşleri”, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, S:1 s.34-53.
KARASAR, Niyazi (1995). “Bilimsel Araştırma Yöntemi” Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd.
KARİP, Emin (2005). “Yönetim Biliminin Anlamı ve Kapsamı”, (Ed. Yüksel Özden), Eğitim ve Okul Yöneticiliği El Kitabı, Ankara: Pegem A Yayıncılık, s. 1-39.
LEE, J. Chi Kin., WALKER, A., & BODYCOTT, Peter. (2000). Pre- service Primary Teachers’ Perceptions about Principals in Hong Kong: Implications for Teacher and Principal Education. Asia-Pacific Journal of Teacher Education, 28(1), 53-67.
Resmî Gazete, Tarih: 24/06/1973; Sayı: 14574. Millî Eğitim Temel Kanunu.
Resmî Gazete, Tarih: 21/2/1983; Sayı: 18090. Aday Memurların Yetiştirilmelerine Dair Genel Yönetmelik.
ŞEKERCİ, Muray ve AYPAY Ahmet (2009). “İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Yönetim Becerileri ile Grup Etkililiği Arasındaki İlişki, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Cilt 15, Sayı 57, ss: 133-160.
ŞİMŞEK, Hasan (2003). “Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi: Karşılaştırmalı Örnekler ve Türkiye İçin Çıkarsamalar”, Eğitimde Yansımalar: VII. Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu, 21-23 Mayıs
Cumhuriyet Üniversitesi Kültür Merkezi, Sivas, s.130-138.
ŞİŞMAN, Mehmet ve TURAN Selahattin (2005). “Eğitim ve Okul Yönetimi”, (Ed. Yüksel Özden), Eğitim ve Okul Yöneticiliği El Kitabı, Ankara: Pegem A Yayıncılık, s. 99- 146.
TAHOĞLU, Filiz ve GEDİKOĞLU Tokay (2009). “İlköğretim Okulu Müdürlerinin Liderlik Rolleri”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, S:15 / 58 s. 274-298.
YEŞİLYAPRAK, Binnur (2005). Eğitimde Rehberlik Hizmetleri, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
YILDIRIM, Nail, (2007). İlköğretim Okulu Müdürlerinin Öğrenme Stilleri İle Yeterlikleri Arasındaki İlişki, Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
ZEICHNER, Kenneth M. and SCHULTE, Ann K. (2001). What We Know and Don’t Know from Peer-Reviewed Research about Alternative Teacher Certification. Journal of Teacher Education. 52 (4), 266-282.
ZEICHNER, Kenneth (1992). Development School Partnership. Journal of TeacherEducation, 43, 296-307.
www.yok.gov.tr/content/view/517/lang,tr_TR/. Erişim tarihi: 23.07.2009