YABANCI DİL ÖĞRETMEN ADAYLARININ İLETİŞİM BECERİLERİ İLE İLGİLİ GÖRÜŞLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Teknolojideki hızlı gelişmeler, iletişimde kullanılan araçların yaygınlaşarak çeşitlenmesine yol açmıştır. Bu araçları kullanan bireylerin tanıdıkları veya tanımadıkları kişilerle iletişime geçmeleri daha rahat ve kolay hale gelmiştir. İletişimdeki çevre ve mekân kavramının ortadan kalkmasıyla toplum içinde kullanılan dilin çeşitlenmesi, iletişiminde kullanılan dilin önemini büyük ölçüde arttırmıştır. Bilginin paylaşılmasında önemli bir yapı taşı olan iletişim becerilerinin değerlendirilmeye çalışıldığı bu araştırmada, yabancı dil öğretmen adaylarının iletişim becerileri ile ilgili görüşleri belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmanın örneklemini Eğitim Fakültesinde öğrenim gören 369 yabancı dil öğretmen adayından oluşmaktadır. Araştırmada kullanılan ölçeğin; ilk bölümde katılımcıların cinsiyetleri, öğrenim gördükleri bölümleri ve sınıf düzeyleri, ikinci bölümde ise beşli likert tipi 25 maddeden oluşan İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeğinden (İBDÖ) yararlanılmıştır. Araştırma bulgularının çözümlenmesinden; öğretmen adaylarının cinsiyetlerine göre iletişim becerileri arasında erkeklerin iletişim becerileriyle ilgili görüşleri, az bir farkla kız öğrencilerin görüşlerinden daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Araştırmaya katılan öğretmen adaylarının bölüm (Almanca, İngilizce ve Fransızca) değişkenine göre iletişim becerileri arasında anlamlı farklılık olduğu belirlenmiştir. Bununla birlikte öğretmen adaylarının iletişim becerileri ile ilgili görüşlerinin sınıf düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık içermediği tespit edilmiştir. Araştırmaya katılarak görüş belirten yabancı dil öğretmen adaylarının öğrenim gördükleri sınıf değişkenine göre elde edilen tutum puan ortalamaları arsında en yüksek puan az farkla da olsa birinci sınıfta öğrenim gören öğrenciler olduğu görülmüştür

EVALUATION OF FOREIGN LANGUAGE PRESERVICE TEACHERS’ VIEWS ABOUT COMMUNICATION SKILLS

Rapid developments in technology have spread and varied the tools used for communication. Today, people using these tools can communicate more easily with their acquaintances as well as with other people they do not know. The fact that the concept of place and environment in communication is no longer on the agenda has varied the language used within the society and increased the importance of language used in communication. The purpose of this study trying to examine communication skills regarded as an important building block in sharing information was to determine foreign language preservice teachers’ views about communication skills. The research sample included 369 foreign language preservice teachers attending an education faculty. The scale used in the study was made up of two parts. The first part aimed at gathering data regarding the participants’ gender, their departments and class grades. In the second part, the Communication Skills Evaluation Scale (CSES) consisting of 25 fivepoint Likert-type items was used. Analysis of the research data revealed that the male preservice teachers’ views about communication skills were slightly higher than those of the female preservice teachers. In terms of the participants’ department (German Language Teaching, English Language Teaching and French Language Teaching), a significant difference was found between their communication skills. In addition, no significant difference was found between the participants’ views about communication skills with respect to their class grades. Also, in relation to their class grades, the highest attitude mean score was, though with a slight difference, in favor of the freshman students participating in the study. Key Words: Foreign Language Preservice Teachers, Communication Skills, Communication

PDF

___

ACAR, V. (2009). “Öğretmen Adaylarının İletişim Becerileri”. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Burdur.
ALPER, D. (2007). ‘Psikolojik Danışmanlar ve Sınıf Öğretmenlerinin Duygusal Zekâ Düzeyleri – İletişim ve Empati Becerilerinin Karşılaştırılması’. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
BALTAŞ, Z. ve BALTAŞ, A. (2002). Bedenin Dili. İstanbul: Remzi Kitabevi.
BALCI, S. (1996). Danışma Becerileri Eğitiminin Üniversite Öğrencilerinin İletişim Beceri Düzeyine Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi On dokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
BAŞAR, H. (1994). Sınıf Yönetimi. Ankara: Pegem Yayınları No:13.
BAYKARA PEHLİVAN, K.(2005). Öğretmen Adaylarının İletişim Becerisi Algıları Üzerine Bir Çalışma. İlköğretim-online,4(2),17-23.
BİNGÖL, G., & DEMİR, A. (2011). Amasya sağlık yüksekokulu öğrencilerinin iletişim Becerileri. Göztepe Tıp Dergisi, 26(4), 152-159.
CRESWELL, J. W. (2012). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches. Sage.
ÇAĞDAŞ, A. (1997). ‘İletişim Dilinin 4 - 5 Yaş Çocuklarının Sosyal Gelişimine Etkileri’. Doktora Tezi Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
ÇETİNKAYA, Ö., ve ALPARSLAN, A. M. (2011). Duygusal zekânın iletişim becerileri üzerine etkisi: üniversite öğrencileri üzerinde bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16 (1), 363- 377.
ÇETİNKAYA, Z. (2011). Türkçe Öğretmen Adaylarının İletişim Becerilerine İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 567-576.
ÇİFTÇİ, S. ve TAŞKAYA, S. M. (2010). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öz Yeterlik ve İletişim Becerileri Arasındaki İlişki. 9. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu 20-22 Mayıs 2010. Fırat Üniversitesi Bildiriler Kitabı, Elazığ, 509-512.
DEMİR, A. (2002). İletişim ve Sosyal Etkileşim Becerisi. T.C. MEB. Eğitim Kurumları Yönetici Adaylarının “Eğitim Yönetimi” Ders Notları.
DENİZ, M.E. ve SÜMER, A.S. (2010). Farklı Özanlayış Düzeylerine Sahip Üniversite Öğrencilerinde Depresyon, Anksiyete ve Stresin Değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim, 35 (158), 115-127.
DİLEKMAN, M., BAŞÇI, Z. ve BEKTAŞ, F. (2008). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerileri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 223-231.
DÖKMEN, Ü. (2010). Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. (43. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
DURUKAN, E. & MADEN, S. (2010). Türkçe Öğretmenlerinin İletişim Becerileri Üzerine Bir Araştırma, Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1, 59-74.
EREN, E. (2011). Yönetim ve organizasyon (çağdaş ve küresel yaklaşımlar).10. Baskı. İstanbul: Beta Yayınları.
GÜNAY, K. (2003). Sınıf Yönetiminde Öğretmenlerin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksel Lisans Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
GÜVEN, A. ve YALÇINKAYA AKYÜZ, M. (2001). Öğretmen Adaylarının İletişim ve Problem Çözme Becerilerine İlişkin Görüşleri. Ege Eğitim Dergisi (1), 1:13-22.
HAMİLTON, V.J. & GORDON, A.D.(1986). ‘Okul Öncesinde Öğretmen-Öğrenci Etkileşimi ve Çocuğun Verilen Görevi Yerine Getirmedeki Israrı’. Çev. Tanju Gürkan. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 19,I-2, 73-77.
KARATEKİN, K., SÖNMEZ, Ö. F., & KUŞ, Z. (2012). İLKÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ. Electronic Turkish Studies, 7(3).
KILIÇ, S. (2005). İstanbul’daki Okul Öncesi Öğretmenlerinin Empatik Beceri Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
KORKMAZ, İ.(2002) Sosyal Öğrenme Kuramı. (Ed: Binnur Yeşilyaprak). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
KORKUT F (1996a) İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeğinin Geliştirilmesi: Güvenilirlik ve Geçerlilik Çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7): 18-23.
KÜÇÜKAHMET, L., KÜLAHOĞLU, Ş.Ö., GÜÇLÜ, N., ÇALIK, T., KORKMAZ, A. ve ÖKSÜZOĞLU, A.F. (2000). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Nobel Yayıncılık.
MEGEP (2007). Pazarlama ve perakende personel gelişimi. Ankara: T.C. Millî Eğitim Bakanlığı.
MEGEP, (2011a). Halkla ilişkiler ve organizasyon hizmetleri grup iletişimi. Ankara: T.C. Millî Eğitim Bakanlığı.
ÖZER, A. K. (2000). İletişimsizlik Becerisi. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
ÖZERBAŞ, M. A., BULUT, M. ve USTA, E. (2007). Öğretmen Adaylarının Algıladıkları İletişim Becerisi Düzeylerinin İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 8 (1): 123-135.
PEHLİVAN, K. (2005). Öğretmen Adaylarının İletişim Becerisi Algıları Üzerine Bir Çalışma. İlköğretim Online, 4 (2), 17-23, [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr adresinden 20.07.2010 tarihinde indirilmiştir.
SARACALOĞLU, A. S., YENİCE, N., & KARASAKALOĞLU, N. (2009). Öğretmen adaylarının iletişim ve problem çözme becerileri ile okuma ilgi ve alışkanlıkları arasındaki ilişki. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 166-185.
SPENCE,J.T., DEAUX, K. & HEMREİCH, R.L. (1985). ‘Sex roles in contemporary American society’. G.Lindzey ve E.Aronson (ed.) Handbook of Social Pyhsichology. 3. Basım, Cilt 2. New York: Random House.
TOY, S. (2007). “Mühendislik ve Hukuk Fakülteleri Öğrencilerinin İletişim Becerileri Açısından Karşılaştırılması ve İletişim Becerileriyle Bazı Değişkenler Arasındaki İlişkiler”. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
VURAL, S. (1989). Disiplinler Arası Bir Alan: İletişim. Eskişehir Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2).
YALMAN, M. (2013). EĞİTİM FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN BİLGİSAYAR DESTEKLİ UZAKTAN EĞİTİM SİSTEMİ (MOODLE) MEMNUNİYET DÜZEYLERİ. Electronic Turkish Studies, 8(8).
YALMAN, M., & TUNGA, M. A. (2014). Examining the Attitudes of Students from State and Foundation Universities in Turkey towards the Computer and WWW (World Wide Web). EGITIM VE BILIM-EDUCATION AND SCIENCE, 39(173), 221-233.
YILMAZ, İ. ve ÇİMEN, Z. (2008). Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının İletişim Beceri Dü- zeyleri. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10 (3): 3-14.
YILMAZ, M., ÜSTÜN, A. ve ODACI, H. (2009). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının İletişim Becerileri Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Giresun Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1).
ZILLIOĞLU, M. (1993). İletişim Nedir. (1. Basım). İstanbul: Cem Yayınevi, 9-13.