TUTUM VE DEĞERLER KAPSAMINDA POLİS MESLEK

Bu çalışmanın amacı Balıkesir Polis Meslek Yüksekokulu'nda (Balıkesir PMYO) uygulanmakta olan resmi program dışında örtük programın kapsamının ne olduğunu açığa çıkarmaktır. Durum çalışması desenine göre tasarlanan, nicel ve nitel yöntemlere başvurulan bu araştırmada üç tane çalışma grubu oluşturulmuştur. 574 öğrenciye yönelik araştırmacılar tarafından geliştirilen okula, mesleğe ve polis özel harekât branşına yönelik tutum ölçekleri uygulanmıştır. Tutum ölçeklerinden aldıkları puanlarına göre öğrencilerle görüşme yapmak için amaçlı örnekleme yapılmıştır. Üçüncü çalışma grubu olarak ise öğretim görevlilerinden geldikleri kaynaklara göre amaçlı örnekleme yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak mesleğe, okula ve polis özel harekât branşına yönelik tutum düzeylerini ölçmek amacıyla 5'li Likert tutum ölçeklerinin yanı sıra öğrenci ve öğretim görevlisi görüşme formu ile öğrencilere yazdırılan kompozisyon kullanılmıştır. Nicel verilerin analizinde ortalama ve standart sapma, korelasyon analizi, görüşmelerle elde edilen nitel veriler üzerinde ise içerik analizi yaklaşımından yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrenci puanları arasında orta düzeyde ilişki olduğu belirlenmiştir. Öğretim görevlilerince ortaya konulan öğrenme yaşantıları bağlamında, öğretim görevlilerinin eşit derecede en çok tecrübe paylaşımı yaptıkları ve öğrencilerin kendilerini ifade edebilmelerine önem verdikleri sonuçlarına ulaşılmıştır. Öğrencilerin perspektifinden kendilerine sağlanan öğrenme yaşantıları bağlamında öğrenciler, okuldaki ders başarısı dışında kendileriyle en çok tecrübe paylaşımı yapıldığını belirtmişlerdir. Gerek nicel verilerle nitel veriler, gerekse öğrencilerle öğretim görevlilerinden elde edilen bulgular tutarlı çıkmıştır. Bu araştırmanın sonuçları genel olarak değerlendirildiğinde, örtük programa yönelik kuramsal yaklaşımlardan işlevsel yaklaşımın savları ile daha çok bağdaşıklık gösterdiği anlaşılmaktadır

THE HIDDEN CURRICULUM OF POLICE VOCATIONAL SCHOOL OF HIGHER EDUCATION IN THE FIELD OF ATTITUDE AND VALUES

The purpose of this study is to find out what kind of hidden curriculum Balıkesir Police Vocational School of Higher Education (PMYO) has except for official curriculum. Both qualitative and quantitative methods are conducted in this research and designed as a case study. Population was selected as follows: attitude questionnaires on school, profession and branch were conducted to 574 cadets. Purposive sample was selected according the values of questionnaires. As a third purposive sample, lecturers were selected. Data collection tools include Likert-scale type questionnaires which were developed by the researchers about school, profession and branch, letters written by cadets and interview papers for cadets and lecturers. Mean, standard deviation, and correlation analysis were utilized to analyze the quantitative data and content analysis was utilized to analyze the qualitative data. According to the findings of the study, lecturers share experiences and attach importance to self-expression. Findings gathered from cadets are consistent with their lecturers. The outcome of the all findings of this research, it is possible to say that these findings are more consistent with the functionalist perspective comparing with others

PDF

___

AKIN, G. (2011). Polis Akademisi Öğrencileri İçin Andragojik İlkelere Göre Geliştirilmiş Problem Temelli Mesleki İngilizce Eğitimi Programının Etkililiği. Polis Bilimleri Dergisi, 13(1), 115–136.
ALAÇ, A. E. (2010). Türk Polis Teşkilatında İnsan Kaynakları Yönetiminde İş Analizlerinin İşe Alma Ve Eğitim Müfredatlarının Oluşturulmasındaki Önemi. Polis Bilimleri Dergisi, 12(4), 75–94.
ALIÇ, M. (1995). Örgütler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 1(1), 1-40.
ALSANCAK, H., BALCI, F., ve YILDIRIM, M. (2012), Türk Polis Eğitiminde Durum Eğitimi Modelinin Uygulanması. Alaç, Ali Erkan ve Kara, Hakan B. (Editör). Polis Eğitiminde Modern Uygulamalar. Ankara: Polis Akademisi Yayınları, 11–23.
ANDERSON, T. (2001). The Hidden Curriculum in Distance Education: An Updated View. Change. 33(6). 28 – 35.
BAKIOĞLU, A. ve ÖZCAN, K. (2003). Polis Eğitiminin Değerlendirilmesi: Polis Eğitimcileri Üzerinde Yapılan Bir Araştırma. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 17, 19–38.
BALCI, F., ÇELIK, N., KARA, H. B. (2012). Türk Polis Eğitiminde Teoriden Pratiğe Geçiş: Uygulamalı Durum Eğitimi, Polis Bilimleri Dergisi, 14(3), 1–25.
BECEL, A. (2013). Polis Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Okuma Durumlarına Yönelik Bir Araştırma (Gaziantep Polis Meslek Yüksekokulu Örneklemi). Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(13), 517-541, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, Doi Number :http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6002, ANKARA-TURKEY.
BUDAK, Y. (2009). Mesleki Eğitimde İhtiyaç Analizi ve İşlevsel Eğitim Programı. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 245, 65–75.
COSTELLO, C. Y. (2001). Schooled by the Classroom: The (Re)production of Social Stratification in Professional School Settings. Margolis, Eric. (Editör). The Hidden Curriculum in Higher Education. New York: Routledge, pp.43-60.
ÇÖLOĞLU, M. (2006). Polis Meslek Yüksek Okulları Eğitim Programının Yeterliğinin Değerlendirilmesi (Kayseri, Yozgat, Samsun, Malatya, Aksaray Polis Meslek Yüksek Okulları Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
DEMIREL, Ö. (2009). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. (12. Baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
DICKERSON, L. W. (2007). A Postmodern View of the Hidden Curriculum. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Georgia Southern University, Georgia.
EISNER, E. (1979). The Educational Imagination. (3rd Edition). New York: Macmillan.
ERDEM, A. R.. (2012). Sınıf Disiplini ve Kuralları. SARPKAYA ,Ruhi. (Editör) Sınıf Yönetimi. Ankara: Anı yayıncılık,
ERTÜRK, S. (1975). Eğitimde Program Geliştirme. (İkinci Baskı). Ankara: Cihan Matbaası.
FISHER, R. M. (2000). Unveiling the Hidden Curriculum in Conflict Resolution and Peace Education: Future Directions toward a Critical Conflict Education and "Conflict" Pedagogy. Online Submission.
GEAR (Güvenlik Eğitimi Araştırma Merkezi). (2010). “Türkiye’de Polis Eğitiminde Sorunlar ve Çözüm Önerileri Proje Sonuç Raporu”. Polis Akademisi Başkanlığı Güvenlik Eğitimi Araştırma Merkezi.
GLESNE, C. (2012). Nitel Araştırmaya Giriş. (Çev. Editörleri A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu). Ankara: Anı Yayıncılık.
GÜLOĞLU, T. (2003). Bir Mesleki Eğitim Kurumu Olarak Polis Meslek Yüksek Okulları. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 103–116.
GÜÇLÜ, S. (2006). Türkiye Ve Federal Almanya Emniyet Teşkilatları Okullarının Eğitim Programları Açısından Karşılaştırmalı İncelemesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
JACKSON, P. W. (1990). Life in Classrooms, Teachers College Press (Reprint. Originally published New York, 1968), New York.
KARADAĞ, E. ve ÇALIŞKAN, N. (2006). İlköğretim Birinci Kademesi Öğrencilerinin Drama Yöntemine Karşı Tutumlarının Değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(19), 45–57.
KARAMAN, Ö. (2012). Türkiye’de ve İngiltere’de Uygulamalı Trafik Polis Eğitiminin Karşılaştırması. Alaç, Ali Erkan ve Kara, Hakan B. (Editör). Polis Eğitiminde Modern Uygulamalar. Ankara: Polis Akademisi Yayınları, 165 – 184.
KENTLI, F. D. (2009). Comparison of Hidden Curriulum Theories. European Journal of Educational Studies, 1(2), 83–88.
KIRIMOĞLU, H., KEPOĞLU, A., DERECELI, Ç., PARLAK, N., TOZOĞLU, E. (2009). İlköğretim II. Kademe Öğrencilerinin Atılganlık Düzeylerinin Spora Katılımları Bakımından İncelenmesi (Ankara-Elmadağ İlçesi Örneği). Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(1), 7 -15.
KIVRAK, A. (2008). Avrupa Birliği Sürecinde Türk Polis Teşkilatının Yönetim, Eğitim ve Politikalarının Avrupa Birliği Polis Teşkilatları ile Karşılaştırması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
KÜÇÜKOĞLU, A., ÖZGÜLER, M. ve KAYA, H. İ. (2011). Öğrenen Merkezli Mikro Öğretim Yöntemi İle Polis Eğitimi. Polis Eğitiminde Modern Uygulamalar Sempozyumu. Ankara, (6-7 Nisan 2011) Polis Akademisi Başkanlığı.
LEMPP, H., ve SEALE, C. (2004). The Hidden Curriculum in Undergraduate Medical Education: Qualitative Study of Medical Students' Perceptions of Teaching. British Medical Journal, 329(7469), 770-773.
LIVESEY, Chris. (2005). “A” Level Sociology: A Resource-Based Learning Approach. Web: http://www.sociology.org.uk/cload.htm?ceducate.htm adresinden 21.09.2012 tarihinde alınmıştır.
MARGOLIS, E. (Editör.) (2001). The Hidden Curriculum in Higher Education, New York: Routledge.
MARIANI, L. (15–17 March 2001). Documenting The Curriculum: Process and Competence in a Learning Portfolio. British Council 20th National Conference for Teachers of English, Venice. Web: http://www.learningpaths.org/papers/papercompetence.htm adresinden 04.10.2012 tarihinde alınmıştır.
MARSH, C. J. (1997). Perspectives: Key Concepts for Understanding Curriculum, London: The Falmer Press.
OKUMUŞ, E. (2014). Din ve Sosyalleşme. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(11), 429–454, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7398, ANKARA-TURKEY.
PEMUS (Polis Eğitiminde Modern Uygulamalar Sempozyumu). (2011). “Polis Eğitiminde Modern Uygulamalar Sempozyumu Sonuç Bildirgesi” Polis Eğitiminde Modern Uygulamalar Sempozyumu. Ankara, (6-7 Nisan 2011) Polis Akademisi Başkanlığı.
Polis Yükseköğretim Kanunu. (09 Mayıs 2001). Resmi Gazete, 24397.
SARI, M. (2007). Demokratik Değerlerin Kazanımı Sürecinde Örtük Program: Düşük Ve Yüksek “Yaşam Kalitesi”ne Sahip İki İlköğretim Okulunun Karşılaştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
SKELTON, A. (1997). Studying Hidden Curricula: Developing A Perspective in The Light of Postmodern Insights, Curriculum Studies, 5(2), 177–193.
SÖNMEZ, V. (2008). Karşıt Program. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 30, 99–115.
SÖNMEZ, N. (2009). Polislerin Polislik Mesleğine Yönelik Tutumları Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma (Kayseri Örneği). Yayımlanmamış Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
SÖNMEZ, N. (2012). İnteraktif Polis Eğitimi ve Eğiticinin Rolü. Alaç, Ali Erkan ve Kara, Hakan B. (Editör). Polis Eğitiminde Modern Uygulamalar. Ankara: Polis Akademisi Yayınları, 42 – 65.
SÖZEN, S. (2004). Polis ve Profesyonellik. Polis Bilimleri Dergisi, 6(3–4), 115–130.
ŞAHIN, İ., FIRAT, N.Ş. ve ZORAOĞLU, Y. R. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Düşleri. Ege Eğitim Dergisi, 11(1), 20-38.
ŞEN, U. ve MUŞ, E. (2012). Polis Eğitiminde Simülatörlü Atış Eğitimi. Alaç, Ali Erkan ve Kara, Hakan B. (Editör). Polis Eğitiminde Modern Uygulamalar. Ankara: Polis Akademisi Yayınları, 111 – 127.
ŞIMŞEK, H. ve TANAYDIN, D. (2002). İlköğretimde Veli Katılımı: Öğretmen-Veli-Psikolojik Danışman Üçgeni. İlköğretim Online, 1(1), 12-16. Web: http://ilkogretimonline.org.tr/vol1say1/v01s01b.pdf adresinden 17.02.2015 tarihinde alınmıştır.
TEZCAN, M. (2003). Gizli Müfredat. Eğitim Sosyolojisi Açısından Bir Kavram Çözümlemesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 53 – 60.
TOKER-GÖKÇE, A. ve EBRU, O. (2015). Öğretmenlerin Bilgi Uçurma Tercihleri ile Kültürel Değerleri Arasındaki İlişki. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 51-64.
TUNCEL, İ. (2008). Duyuşsal Özelliklerin Gelişimi Açısından Örtük Program. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
VARIŞ, F. (1996). Eğitimde Program Geliştirme Teoriler Teknikler. (6. Baskı). Ankara: Alkım Kitapçılık Yayıncılık.
WREN, D. J. (1999). School Culture: Exploring the Hidden Curriculum. Adolescence, 34(135), 593 – 596.
YAPICI, M. ve ULU, F. B. (2010). İlköğretim 1. Sınıf Öğretmenlerinin Okul Öncesi Öğretmenlerinden Beklentileri. Kuramsal Eğitimbilim, 3(1), 43–55.
YEŞILYURT, E ve KURT, İ. (2012). Değerleri Kazandırmasındaki Etkililik Açısından Resmi ve Örtük Program ile Okul Dışı Etmenlerin Öğrenci Görüşleri Doğrultusunda Değerlendirilmesi. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(4), 3253-3272, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.3844, ANKARA-TURKEY.
YILDIRIM, A. ve ŞIMŞEK, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (8. Tıpkı Basım). Ankara: Seçkin Yayınları.
YURDAER, A. (2000). Polis Akademisi’nde Verilen Uygulamalı Eğitimin Değerlendirilmesi. Polis Bilimleri Dergisi, 2(7–8), 209–232.
YÜKSEL, S. (2004). Örtük Program, Eğitimde Saklı Uygulamalar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
YÜKSEL, S. (2007). Örtük Programın Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Meslek Derslerine Yönelik Düşüncelerindeki Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 50, 321–345.
ZENGIN, C. (2012). Tematik Denetim Metodolojisinin Türk Polis Teşkilatı Eğitim Sisteminin Yönetsel Performans Değerlendirmesinde Uygulanabilirliği. Alaç, Ali Erkan ve Kara, Hakan B. (Editör). Polis Eğitiminde Modern Uygulamalar. Ankara: Polis Akademisi Yayınları, 66–89.