TÜRKİYE’DE BATI MÜZİĞİ EĞİTİMİ VEREN DEVLET KONSERVATUVARLARI VE VAKIF ÜNİVERSİTELERİ MÜZİK BÖLÜMLERİNİN BELİRLENMESİ VE BU KURUMLARDA EĞİTİM VEREN AKADEMİSYENLERİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Konservatuvarlar, ülkemizde sanatçı yetiştirmek amacıyla kurulmuş eğitim kurumlarıdır. Açılan yeni devlet üniversiteleri ve vakıf üniversiteleri ile birlikte bu kurumlar bünyesinde açılan devlet konservatuvarı ve müzik ve sahne sanatları bölümlerinin sayısı da gün geçtikçe artmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye'de batı müziği eğitimi vermekte olan devlet konservatuvarları ve vakıf üniversiteleri müzik bölümlerini belirlemek ve bu kurumlarda eğitim veren akademisyenlerin uyruk, yaş, cinsiyet, unvan, iş deneyimi, mezun olduğu lisans ve öğrenim durumu gibi demografik değişkenleri ortaya koymaktır. Araştırmada betimsel yöntem kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırma kapsamında geliştirilen anket formu kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 195 akademisyen oluşturmaktadır. Araştırmada devlet konservatuvarları ve vakıf üniversiteleri yayınladığı"Yüksek belirlenmiştir. Araştırmanın bulgularına göre bu kurumlarda çalışan erkek akademisyenlerin sayısı kadın akademisyenlerin sayısına eşittir. Çalışmaya katılan akademisyenlerin çoğu Türk uyruklu olmakla beraber önemli denebilecek bir bölümü de Azeri asıllıdır. Araştırmanın bulguları doğrultusunda bu kurumlarda çalışan akademisyenlerin büyük bir kısmının 30 ile 45 yaşları arasında olduğunu ve yine akademisyenlerin önemli bir kısmının 6 ile 15 yıl arasında mesleki deneyime sahip olduğu ortaya konmuştur. Söz konusu kurumlarda en çok öğretim görevlisi kadrosunda a akademisyenler çalışmakta, bununla birlikte katılımcıların yarısından fazlasının sanatta yeterlik ya da doktora derecesine sahip oldukları görülmüştür. Ayrıca araştırmanın bulguları sonucunda batı müziği devlet konservatuvarları ve vakıf üniversiteleri akademisyenlerin çok büyük bir kısmının konservatuvar mezunu olduğu, azımsanmayacak bir kısmının yurtdışındaki üniversitelerden mezun oldukları göze çarpmaktadır

IDENTIFYING THE STATE CONSERVATORIES AND FOUNDATION UNIVERSITY MUSIC DEPARTMENTS THAT GIVE WESTERN MUSIC EDUCATIONIN TURKEYAND EXPOSING MISCELLANEOUS DEMOGRAPHIC VARIABLES OF THE ACADEMICIANS WHO GIVE EDUCATION IN THESE INSTITUTIONS

Conservatories are institutions that aim to train music performers in Turkey. Because of the increasing number of new state universities and foundation universities, the number of state conservatories and foundation university music departments has risen. The purpose of this study is to identify these state conservatories andand foundation university music departments that give western musiceducation and to expose demographic variables such as the genders, nationalities, ages, titles, experiences, educational backgrounds and undergraduate degrees of the academicians who give education in these institutions. This is a descriptive research study. The personal data of the academicians was collected via questionnaires developed for the study. The study group consists of 195 academicians. The conservatories and music departments were identified from the document, electronically published by YÖK, named “YüksekÖğretimKataloğu 2010”. According to the findings of the study, The number of male academicians are equal to female academicians in these institutions. The academicians who participated in the study are mostly Turkish, while a significant population is Azerbaijani. According to the findings of the study, a great number of the participants are between the ages of 30 and 45, and a significant number of the participants have between 6 and 15 years of occupational experience. In these institutions the education is given mostly by lecturers; however, more than half of the participants have Phd or Dma degrees. In addition, the findings of the study have shown that the academicians in these institutions are primarily conservatory graduates, and many of them graduated from foreign universities

PDF

___

BİLEN, S. (1995). İşbirlikli Öğrenmenin Müzik Öğretimi ve Güdüsel Süreçler Üzerindeki Etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, D.E.Ü Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
BİROL, B. (2002). Toplumsal Yapılanmayla Kültürel ve Müziksel Gelişim Arasındaki İlişki, Türkiye’de Müzik Sempozyumu, Sevda Cenap And Vakfı Yayınları, Ankara.
ÇELİKTEN, M.; ŞANAL, M.; Yeni, Y. (2005) Öğretmen Mesleği ve Özellikleri. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 19 (2), 207-237.
DEÜ (2012).Dokuz Eylül Üniversitesi Devlet Konservatuvarı, Sorularla Okulumuz, http://www.deu.edu.tr/DEUWeb/Icerik/Icerik.php?KOD=3557, (24,04,2011) GLOBAL GENDER INDEX 2013 (2013). http://www.timeshighereducation.co.uk/story.aspx?storyCode=2003517 (Erişim Tarihi :12.09.2013).
GÜLER, D. (2006). Devlet Konservatuvarlarındaki Viyolonsel Eğitim-Öğretim Programlarının Çağdaş Öğretim Programcılık Anlayışına Uygunluğunun İncelenmesi. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu. (26-28 Nisan 2006) Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
GÜMÜŞ, Ö. D. (2009). Kültür, Değerler, Kişilik Ve Siyasal İdeoloji Arasındaki İlişkiler: Kültürlerarası Bir Karşılaştırma (Türkiye-ABD), Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
KARASAR, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. 15. Baskı, Ankara Nobel Yayın Dağıtım.
ÖZ, N.B. (2001). Müzik Öğretmeni Yetiştiren Kurumlarda Orkestra-Oda Müziği Eğitiminde Yaylı Çalgıların Yeri ve Önemi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt:6(1), 93- 99.
ÖZMENTEŞ, S. (2004).Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümü Öğrencilerinin Çalışma Sürecinde Karşılaştıkları Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Yayımlanış Yüksek Lisans Tezi, D.E.Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü
ÖZTOPALAN, E. (2007). İlköğretim Düzeyindeki Özel Okullar İle Devlet Okullarının 6, 7 Ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Müzik Dersine İlişkin Tutumları Ve Akademik Başarıları Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
SAY, A. (2002). Türkiye’de Cumhuriyet Döneminde Çağdaş Müzik. V. Türk Kültürü Kongresi, Cumhuriyetten Günümüze Türk Kültürünün Dünü, Bugünü ve Geleceği. (17-21 Aralık 2002) Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı, Ankara.
SÖNMEZ, V. (2002). Eğitim Felsefesi. Anı yayıncılık, Ankara.
SÖNMEZ, V. (2009). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı. Anı Yayıncılık, Ankara.
ŞEKER, S.S. (2011). 9–11 Yas Grubu Çocuklarda OrffSchulwerk Destekli Keman Eğitiminin Keman Dersine İlişkin Tutum, Öz Yeterlik, Öz Güven ve Keman Çalma Becerisi Üzerindeki Etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
TÜRKMEN, U. (2009). “Konservatuvarların Yapılanma Sorunları Afyon Kocatepe Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Müzik Bölümü Yapılanma Çalışmaları”, Üniversite ve Toplum Dergisi. Cilt 9 (1).
UÇAN, A. (1994). Müzik Eğitimi Temel Kavramlar-İlkeler-Yaklaşımlar. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları
UÇAN, A. (2005). İnsan ve Müzik İnsan ve Sanat Eğitimi. (Üçüncü Baskı). Ankara: Evrensel Müzikevi