TÜRKÇE VE TÜRK KÜLTÜRÜ DERSİ’NDE GÖREV TEMELLİ ETKİNLİKLERİN İSVİÇRE’DE YAŞAYAN TÜRK ÇOCUKLARININ AKADEMİK BAŞARI VE MOTİVASYONLARINA ETKİSİ

Türkçe ve Türk Kültürü Dersi Bakanlıklararası Ortak Kültür Komisyonu tarafından Milli Eğitim Bakanlığı’nda görevli öğretmenler tarafından ikili anlaşmaların yapıldığı ülkelerde uygulanmaktadır. İsviçre’de bu ders, Anadili ve Kültürü Dersi olarak bilinmekte ve pek çok dilde ilgili devlet veya dernekler tarafından verilmektedir. İsviçre makamları bu ders için 2013 yılında bir çerçeve plan hazırlamışlardır. Bu araştırmanın amacı, MEB Türkçe ve Türk Kültürü Dersi Öğretim Programı 1-3. sınıflar kazanımları, İsviçre Zürih Kantonu Anadili Dersi Çerçeve Planı ve Avrupa Diller için Ortak Çerçeve Metni A1 giriş seviyesi kazanımlarından oluşturulan kazanım listesine göre hazırlanan etkinliklerin öğrencilerin akademik başarıları, ilgi ve motivasyonlarına etkisinin incelenmesidir. Etkinlikler Görev Temelli Öğretim Yaklaşımı’na göre hazırlanmıştır. Uygulama öncesinde paydaş görüşleri ve doküman analizi ile 11 haftalık etkinlik programı oluşturulmuştur. Gömülü Karma Desen’in uygulandığı bu araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 Öğretim Yılı’nda İsviçre’nin Luzern ve Zug kantonlarında TTKD’ye devam etmekte olan 17 öğrenci oluşturmaktadır. Öğrencilere ön-test ve son-test olarak araştırmacı tarafından hazırlanan “A1 Seviyesi Türkçe ve Türk Kültürü Dersi Başarı Testi” uygulanmış ve araştırma sonrasında öğrenciler ve velilerle yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre deney grubu lehinde anlamlı olmak üzere iki grupta da öğrenme gerçekleştirilmiştir. Deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin derse karşı tutumları benzerlik gösterirken, ders içerisinde deney grubu öğrencilerinin daha ilgili oldukları gözlemlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre öğretmenlere ve program yapan uzmanlara Avrupa Dil Portfolyosu kurallarına uygun ve Görev Temelli Dil Öğretim Yaklaşımı’nı temel alan etkinliklerin hazırlanması önerilmektedir.

THE EFFECT OF TASK-BASED ACTIVITIES ON ACADEMIC ACHIEVEMENTS AND MOTIVATIONS OF TURKISH LANGUAGE AND CULTURE LESSON STUDENTS IN SWITZERLAND

The Turkish Language and Culture Lesson is given in West European Countries by teachers of the Turkish Ministry of Education who are assigned by Inter-ministerial Joint Cultural Commission. In Switzerland, these lessons are known as Native language and culture lessons and there are many other countries or institutions which give these lessons. Swiss Authorities also prepared a frame plan in 2003. The purpose of this study was to evaluate the achievements, interests, and motivations of the students of Turkish Language and Culture Lesson in Luzern/Zug, Switzerland. These learning outcomes were prepared from Turkish Language Culture Curriculum (1-3 Classes), Zurich Frame Curriculum for Native Languages and Common European Framework of Reference for Languages (A1 Level). Before the application of the study, activities for 11 weeks were prepared. The study group consisted of 17 students from Luzern and Zug Kantons. As pretest and posttest “ A1 Level Turkish Language and Culture Lesson Achievement Test” was given to the students, after the study semi-constructed interviews were made with students and parents. The results showed that both groups showed success although a meaningful difference was found on behalf of the experimental group. Students of both groups showed similar attitudes towards the lesson, while students of the experimental group were more interested in the activities during the lessons. It is suggested to the teachers and curriculum-makers to prepare task-based activities to get better results from their lessons.

PDF

___

Akalın, Ş. H. (2004). Avrupa Birliği ülkelerinde yaşamakta olan Türklerin Türkçe öğrenimi sorunları. Türk Dili, 633, 195-199.
Akbal, B. (2008). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde görev odaklılık üzerine uygulamalı bir çalışma (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Akıncı, M. A. (2007, Mayıs). Fransa’da Türkçe anadili eğitimi ve iki dilli Türk çocuklarının dil becerileri. II. Avrupa Türk Dili Bilgi Şöleni’nde sunulan sözlü bildiri, Ankara.
Aktürkoğlu, B. ve Özaydınlık, K. (2017). The perceptions of turkish children living in Germany towards turkish and learning turkish and using turkish language. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(6), 2345-2356.
Alkan, E. (2017). Perceptions of EFL learners towards task-based CUE lessons (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
Arı, A. (2006). İsviçre (Basel) okul sistemi. Ankara: Öğreti.
Arı, A. (2012). Öğretmen görüşlerine göre İsviçre (Basel) ve Türkiye ilköğretim programlarının karşılaştırılması: Bir durum çalışması. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 119-139.
Arslan, M. ve Şaşmaz, A. (2016). Yurt dışında yaşayan Türk çocuklarının anadili kullanımı ve kültür açısından karşılaştıkları sorunlar: Bosna Hersek örneği. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 4(1), 180-195.
Barın, E. (2004). Yabancılara Türkçe öğretiminde ilkeler. Türkiyat Araştırmaları, 1, 19-30.
Baştürk, R. (2011). Bütün yönleriyle SPSS örnekli nonparametrik istatistiksel yöntemler. Ankara: Anı.
Bildungsdirektion Kanton Zurich. (2013). Anadili ve kültür dersi için çerçeve plan (HSK). Zürih: Lotteriefonds Kanton Zürich.
Bölükbaş, F. ve Keskin, F. (2010). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde metinlerin kültür aktarımındaki işlevi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 5/4, Fall 2010, p. 221-235, ISSN: 1308- 2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.1632, ANKARA-TURKEY
Börekçi, C. ve Uyangör, N. (2018) Proje tabanlı öğrenme sürecinde öğrenenlerin özdüzenleme becerilerinin izlenmesi, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 13/11, Spring 2018, p. 363-398, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.13761, ANKARA-TURKEY
Breen, M. (1984). Process in syllabus design. C. Brumfit (Ed), General English syllabusdesigniçinde (s. 47- 60). Oxford: Pergamon Press.
Bundesamt für Migration im Auftrag des Departements vorstehers EJPD. (2006). Probleme der Integration von Ausländerinnen und Ausländern in der Schweiz. Bern: EJPD.
Cebeci, N. (2006). The effectivity of task-based activities on vocabulary competence design in accordance with the common European framework (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Trakya Üniversitesi, Edirne.
Carroll, J. B. (1993). Human cognitive abilities: A survey of factor-analytic studies. New York: Cambridge University Press.
Council Of Europe (2001). Common European framework of reference for languages: Learnıng, teachıng, assessment. Strasbourg:Language Policy Unit.
Cresswell, J. (2003). Research Design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. California: Sage Publications.
Demir, A. (2008). TheInfluence of Task-Based Reading Activities on EFL Learners’ Attitude and Learning OutcomesFrom the Students’ Perspective(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
Demir, M. (2009). İmam hatip liselerinde Arapça konuşma öğretimine etkinlik temelli bir yaklaşım (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Ellis, R. (2000). Task-based research and language pedagogy. Language Teaching Reseach, 4(3), 193-200.
Fırat, M., Kabakçı Yurdakul, I. ve Ersoy, A. (2014). Bir eğitim araştırmasına dayalı olarak karma yöntem araştırması deneyimi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 2(1), 65-86.
Gürbüz, R., Çatlıoğlu, H., Birgin, O. ve Erdem, E. (2010). Etkinlik temelli öğretimin 5. sınıf öğrencilerinin bazı olasılık kavramlarındaki gelişimlerine etkisi: Yarı deneysel bir çalışma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(2), 1021-1069.
Kartal, M. (2014). Bilimsel araştırmalarda hipotez testleri: parametrik ve nonparametrik teknikler. Ankara: Nobel.
Irmak, Y. (2016). Belçika’da Türkçe öğretiminin sorunları ve Türkçe ve Türk kültürü ders kitaplarına eleştirel bir yaklaşım. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(12), 301-312.
Kösterelioğlu, İ., Bayar, A. ve Kösterelioğlu, M. A. (2014). Öğretmen eğitiminde etkinlik temelli öğrenme süreci: Bir durum araştırması. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 9/2, Winter 2014, p. 1035- 1047, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6406, ANKARA-TURKEY
Küpçü, A. R. (2012). Etkinlik temelli öğretim yaklaşımının ortaokul öğrencilerinin orantısal problemleri çözme başarısına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(3), 175-206.
Littlewood, W. (1981). Communicative language teaching: an ıntroduction.Cambridge: Cambridge University Press.
MEB. (2006). Yurt dışındaki Türk çocukları için Türkçe ve Türk kültürü dersi öğretim programı (1- 10. sınıflar). TTKB: Ankara.
Nachar, N. (2008). The Mann‐ Whitney U: A test for assessing whether two independent samples come from the same distribution. Tutorials in Quantitative Methods for Psychology, 4(1), 13-20.
Özerol, G. (2016). Türkçe ve Türk kültürü dersleri ile ilgili veli görüş ve beklentileri (Fransa/ Nancy örneği). A. Okur, B. İnce ve İ. Güleç (Ed), Yabancılara Türkçe öğretimi üzerine araştırmalar içinde .(s. 55-67). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Tömer.
Page, M. H. (2016). A comparative study of task-based and traditional instruction on student motivation and vocabulary development in 7 th grade Turkish EFL classrooms (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.
Rahman, S. H. (2016). A task-based approach for teaching English vocabulary skill to Iraqian EFL learners (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi, İstanbul.
Sağlam, M. (1989). Federal Alman ilkokullarında Türkçe ve Türk Kültürü Programı’nın etkililiği(Yayınlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Salm, E. (2000). Schulerfolg der Migrantinnen und Migranten. Amt für Bildungs forschung Erziehungsdirektion Bern, 1, 1-12.
Soyaslan, F. N. (2008). The effects of task-based teaching on foreign language achievement of 6 th - grade students in Manisa Yavuz Selim Primary Education School (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Sülüşoğlu, B. (2008). İşe dayalı yabancı dil eğitimi malzemelerinin Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde uygulanması(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Şen, Ü. (2010). Yurt dışında yaşayan Türk çocuklarının anadili eğitimine yönelik Millî Eğitim Bakanlığı bünyesine yapılan çalışma ve uygulamalar. Zeitschrift für die Welt der Türken/Journal of World of Turks, 2(3), 239-253.
Şen, Ü. (2016). İki dilli Türk çocuklarına Türkçe öğretimi: İlk öğretmenler ve ilk Türkçe dersi öğretim programı. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(4), 1023-1036. doi: 10.17860/mersinefd.282398.
Turan, K. (1997). Almanya’da Türk olmak. Ankara: T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu.
Tüm, G. ve Sarkmaz, Ö. (2012).Yabancı dil Türkçe ders kitaplarında kültürel ögelerin yeri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43, 448-459.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2003). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları .