MİRAY ÖZÖZEN DANACI, NURDAN KAVAKLI, GÜLŞAH TIKIZ ERTÜRK

ANAOKULLARINDA EĞİTİM GÖREN 4-5 YAŞ ÇOCUKLARININ PSİKOSOSYAL GELİŞİMLERİNDE KAĞIT KOLAJ ÇALIŞMALARININ ETKİLİLİĞİ

Okul öncesi eğitimde araştırmalar, kağıt-kolaj faaliyetlerinin çocukların psikomotor alanlarına ilişkin etkisini belirlemeye yönelik yapılmış, sanatsal faaliyetlerin çocukların psikososyal gelişim alanına ilişkin etkisi göz ardı edilmiştir. Son yıllarda yapılan çalışmalar ile çocukların psikomotor alanın yanı sıra çocukların kağıt-kolaj faaliyetleri ile psikolojik ve sosyal boyutları üzerine önemli bildirimler ortaya konmuştur. Buradan hareketle çalışmada anaokulunda eğitim gören 3- 4 yaş çocuklarının psikososyal gelişimlerinde kağıt-kolaj temelli etkinlik programının etkililiğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örnekleminde Düzce Üniversitesi Anaokulunda eğitim gören toplam 15 erkek ve 17 kız olmak üzere toplam 32 çocuk deney grubunu, 15 erkek 17 kız olmak üzere toplam 32 çocuk ise kontrol grubunu oluşturmuştur. Araştırmada nicel veri toplama teknikleri kullanılmış, random ön test- eğitim-son test kontrol gruplu deneysel desen uygulanmıştır. Deney grubuna, araştırmacı tarafından geliştirilmiş olan eğitimde sanatsal çalışmalara dayalı etkinlik programları uygulanmıştır. Programlar, toplam 8 hafta süren, ikişer saatlik 6 bölümden oluşturulmuştur. Çocukların psikososyal gelişimini değerlendirmek amacıyla, araştırmada kullanılan ölçme araçları demografik bilgi formu, ve Türkçe uyarlaması Karabekir ve diğ. (2007), tarafından yapılan erken çocukluk dönemi stres indeksi, kısa 0-4 yaş sosyal ve duygusal değerlendirme (BITSEA) ölçeğidir. Elde edilen verilere göre varyanslar tanımlanmış, içerik farkı ve frekanslar bulunarak tablolar üzerinden yorumlamaya gidilmiştir. Elde edilen veriler incelendiğinde, denence ile ilgili olarak deney ve kontrol grupları arasında ön test ile son test puanları ortalaması arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark olduğu görülmüştür. Araştırma sonuçlarına göre, kağıt-kolaj çalışmalarının çocuklar tarafından iyi anlaşılarak uygulandığı ve benimsendiği, çocukların psikososyal gelişimine olumlu etkide bulunduğu görülmüştür. Çalışma sonucunda daha betimsel ve kapsamlı sanatsal etkinliklerinin yapılması ve yeni faaliyetlerin uygulanması önerilmiştir.

THE EFFICACY OF PAPER COLLAGE ACTIVITIES IN THE PSYCHO-SOCIAL DEVELOPMENT OF 4-5 YEAR-OLD CHILDREN IN KINDERGARTENS

Studies in pre-school education field were conducted to observe the effects of paper-collage activities on psycho-motor aspect, and the effects of artistic actities concerning the the psycho-social development area of children artistic activities were ignored. In recent years, important reports on the psychomotor field of children as well as paper-collage activities and psychological and social dimensions of children have been revealed. The purpose of this stıdy was to determine the effectiveness of the paper-collage based activity program in the psycho-social development of 3-4 year-old children who were educated in kindergartens. The sample of this study includes 32 children in total, 15 males and 17 females, whereas 15 males and 17 females were the control group. Quantitative data collection techniques were used in the research and experimental design with random pre-test-post-test control group was applied. In the experimental group, activity programs based on artistic studies were applied in the education program developed by the researcher. The programs are composed of six sections, each lasting 8 weeks, two hours each. In order to evaluate the psycho-social development of children, the demographic information form and the Turkish version of the measurement tools used in the study were reviewed by Karabekir et al. (2007), the early childhood stress index, the short 0-4 age social and emotional assessment (BITSEA) scale. According to the data obtained, variances were defined, content difference and frequencies were found and interpreted with tables. When the obtained data were examined, it was obvious that there was a statistically significant difference between the experimental and control groups in terms of pre-test and post-test scores. According to the results of the study, paper-collage studies were applied and understood well by the children and this had a positive effect on the psycho-social development of children. As a result of the study, conducting more descriptive and comprehensive artistic activities new activities is highly suggested.

PDF

___

Ahmetoğlu, E., Ercan, Z.G., Aral, N. (2011). Annelerin okul öncesi eğitime devam eden çocuklarının okul olgunluğu hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications içinde (s. 1158-1167). Uluslararası Antalya Üniversitesi ve Akdeniz Üniversitesi.
Arı, M. (2005). Türkiye'de erken çocukluk eğitimi ve kalitenin önemi. M. Sevinç (Yay. Haz.). Erken çocuklukta gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar 1 içinde (s. 31-36). İstanbul: Morpa Yayınevi.
Artut, K. (2004). Sanat eğitimi, kuramları ve yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Aslantürk, Z., Amman, T. (2000). Sosyoloji. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Başer, E. (1998). Uygulamalı spor psikoloji. Ankara: Sporsal Kuram Dizisi, Bağırgan Yayınevi.
Beyoğlu, A. (2015). Sanat eğitiminde kolaj tekniği ve Richard Hamilton’ın eser örneğinin incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, (16) 2, 225-241.
Binbaşıoğlu, C. (1982). Eğitim psikolojisi, Ankara: Binbaşıoğlu Yayınevi
Bozdoğan, Z. (2003). Okulda rehberlik etkinlikleri ve yaratıcı drama. Nobel Yayın Dağıtım, 159 s., Ankara
Briggs-Gowan M.J., Carter AS. Brief Infant-Toddler Social and Emotional Assessment (BITSEA) manual, version 2.0. New Haven, CT: Yale University. 2002.
Buchholz, E., L., Bühler, G., Hille, K., Kaeppe, S., Stotland, I. (2012). Sanat. (Çev. Özer, D. N.). İstanbul: NTV Yayınları.
Can, G. (2005). Psikolojik danışma ve rehberlik. Ankara: Pegem A Yayınları s.12.
Deliveli, K. (2012). Okuma yazma öğretiminde özel bir yöntem: Ses odaklı dil öğretim yöntemi. New World Sciences Academy, 7 (1), 62-78.
Dharmadasa, I., Sılvern, S.B., (2000). Children’s Conceptualization of Force: Experimenting and Problem Solving. Journal of Research in Childhood Education, 15, 88-103.
Diğler, M. (2012). Okul öncesinde resim eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
Dönmezer, S. (1994). Toplumbilim. İstanbul.
Erkal, M., Güven, Ö., Ayan, D. (1998). Sosyolojik açıdan spor. İstanbul: Der Yayınları.
Flyvbjerg, B. (2006). Five Misunderstandings about Case Study Research. Qualitative Inquiry, 12 (2), 219-245.
Gay, L. R., Mills, G. E., Airasian, P. (2006). Educational research: Competencies for analysis and Applications (Eighth Edition). New Jersey: Pearson.
Goldhawk, S. (1998). Children and the arts: Making creative connections.’ Arts Education Partnership Council of Chief State School Officers One Massachusetts Avenue, NW, Suite 700. Washington.
Graundberg, A. (2002). Modernist akım sürecinde fotoğraf ve sanat. (Çev. Kemal Atakay), Sanat Dünyamız,84. Basım.
Gregg A. Tkachuk Garry L. Martin. (1999). Exercise therapy for patients with psychiatric disorders. research and clinical ımplications. Professional Psychology: Research and Practice, 30 (3), 275–282.
Gültekin, T. (2011). Sanat eğitiminde estetik değerlerin gelişimi sürecinde çocuk ve iletişim. Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, İktisat ve Girişimcilik Üniversitesi, Türk Dünyası, Kırgız – Türk Sosyal Bilimler Enstitüsü, Celalabat – Kırgızistan.
Kaptan, S. (1977). Bilimsel araştırma teknikleri. Ankara: Tekışık Matbaası.
Kehnemuyi, Z. (1995). Çocuğun görsel sanat eğitimi. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Kehnemuyi, Z. (2009). Çocuğun görsel sanat eğitimi. (6. Baskı). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Kılınç, K. (1994). Sanatsal iş ve teknik eğitim. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
Larson, R.W. (2000). Toward a psychology of positive youth development. American Psychologist, 55 (1), 170-183.
Lowenfeld, V., Brittian, L. (1982). Creative and mental growth. (7th ed.). New York, NY: Macmillan.
Mıtchel, W. J. T. (2002). Showing seeing: A critique of visual culture. Journal of Visual Culture, 1, (165), 165-181.
Oktay, A. (2007). Okul öncesi eğitimin önemi ve yaygınlaştırılması. Oktay, A. ve Polat Unutkan, Ö. (Yay. Haz). Okul öncesi eğitimde güncel konular içinde (s. 11-25). Ankara: Morpa Yayınevi.
Özalp, K. (2012). 5-6 Yaş sanat etkinliklerinde Çasey’nin uygulanmasına dayalı durum çalışması. İdil, 1 (5), 132-147.
Öztütüncü, Ş. (2015). Fotoğraf ve kolaj etkileşimine robert rauschenberg ve richard hamilton yaklaşımı. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, 3(5), 87-102.
Parlakyıldız, B., Yıldızbaş, F. (2004). Okulöncesi eğitimde öğretmenlerin okuma yazmaya hazırlık çalışmalarına yönelik uygulamalarının ve görüşlerinin değerlendirilmesi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
Prokoviev, F. (1998). Adapting the art therapy group for children. Art Therapy Groups Between Pictures and Words. Ed. BySkaife, S. Huet, V.
San, İ. (2003). Sanat eğitimi kuramları. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Sennett, R. (2002). Kamusal insanın çöküşü. Çev. Durak, S. ve Yılmaz, A..,İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Silverstone, L. (1993). Art therapy the person centred way. Art and the Development of the Person, Autonomy Boks, London
Tezcan, M. (1993). Boş zamanlar sosyolojisi. A.Ü. Eğitim Fak. Yayınları No:174.
Toprak, A. (2014). Fotomontaj ve Kolaj tekniğinin ideolojik ve sanatsal bağlamda kullanımı, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Tuğrul, B., Kavici, M. (2002). Kağıt katlama sanatı origami ve öğrenme. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (11), 1-17.
Yin, S. (2009). The mathematics of origami, www.math.washington.edu. (Erişim Tarihi: 05.03. 2018).
Yörükoğlu, A. (1989). Çocuk ruh sağlığı. İstanbul: Özgür Yayın Dağıtım.