TÜRK EĞİTİM SİSTEMİNDE SOSYAL ETKİNLİK ANLAYIŞI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Öğrencinin gelişimi ve başarısı belirtilirken sadece öğretim alanında değil eğitim alanında da yaptıkları dikkate alınmaktadır. Sosyal etkinlikler okulda yapılan çalışmaların özellikle eğitim boyutuna hitap eden çalışmaları içermektedir. Türk Eğitim Sisteminde sosyal etkinlikler okulda yapılan diğer çalışmalar gibi yasal metinler çerçevesinde yürütülmektedir. Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim Kurumları Sosyal Etkinlikler Yönetmeliği belirtilen çalışmaları kapsayan ve çalışmalara yön veren temel metin niteliğindedir. Ancak Türk Eğitim Sisteminde sosyal etkinliklere yön veren fakat yürürlükten kaldırılmış yasal metinlerin olduğu da görülmektedir. Bu çalışmada 8 Haziran 2017 tarihli yönetmelikle 13 Ocak 2005 tarihli yönetmelik karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Yönetmeliklerin incelenmesinde şu sıra takip edilmiştir: İlk olarak her iki yönetmelik şekilsel özellikleri de dâhil olmak üzere bölüm bölüm açıklanmıştır. Daha sonra yönetmeliklerdeki benzer ve farklı yönler ortaya konmuştur. Son olarak mevcut yönetmeliklerde ortaya konulmaya çalışılan yaklaşımlardan sonuçlara ulaşılmıştır. Sonuçlar Türk Eğitim Sisteminde sosyal etkinliklere bakış açısını ortaya konması bakımından önemli görülmektedir. Yapılan değerlendirmeler sonucunda şu sonuçlara (her iki yönetmelik bağlamında) ulaşılmıştır: Yönetmeliklerde faaliyetler kapsamlı olarak ele alınmıştır. Yönetmeliklerde yapılan sık değişiklikler yönetmelikleri olumsuz etkilemektedir. Çevreyle iş birliği önemsenmektedir. Öğrenci merkezli bir çalışma yöntemi benimsenmiştir. Okul yöneticileri ve öğretmenlerin rolü yönlendirici ve rehberlik edici olarak belirlenmiştir. Faaliyetler yönetmeliklerde belirtilmesine rağmen temel unsurun uygulayıcılar olduğu anlaşılmaktadır. Faaliyetlerin amacına ulaşması noktasında öğretmenlere verilmesi gereken eğitimlere yönetmeliklerde değinilmemiştir. Yönetmelikler eksikliklerine rağmen destekleyici bir anlayışı olduğu belirtilebilir.

AN EVALUATION ON SOCIAL ACTIVITY UNDERSTANDING IN TURKISH EDUCATION SYSTEM

When determining development and success of the student, both education and training should be taken into considiration. Social activities include studies that specifically address the educational dimension of school work. Social activities in the Turkish Education System are carried out within the framework of legal texts such as other studies at school. The Regulation on Social Activities of the Educational Institutions of the Ministry of National Education is the basic text that covers and guides the mentioned studies. However, it can be seen that there are abolished legal texts in the Turkish Education System that still direct social activities. In this study, the date of June 8th, 2017 regulation and the date of January 13th, 2005 regulation are studied comparatively. First, both chapters are described, including their formal features. Then, similar and different aspects in the regulations are put forward. Finally, the approaches obtained from the current regulations are used to achieve results The results are considered important in terms of revealing the perspective of social activities in Turkish Education System. As a result of the evaluations made, the following results (in the context of both regulations) have been reached: In the regulations, the activities are handled comprehensively. Frequent amendments to the regulations affect the regulations negatively. Cooperation with the environment is important. A student-centered working method has been adopted. The role of school administrators and teachers has been determined as guiding. Although the activities are stated in the regulations, it is understood that the main factor is the practitioners. The trainings which should be given to the teachers in terms of reaching the purpose of the activities are not mentioned in the regulations. Despite the fact that regulations have some shortcomings, they have a supportive structure.

___

  • Al-Şensoy, S. ve Sağsöz, A. (2016). Eğitim yapılarında öğrenci odaklı tasarım. Turkish Studies, 10(11), 1311-1332. doi: 10.7827/TurkishStudies.8216
  • Aslan, N. ve Arslan-Cansever, B. (2007). Okuldaki sosyal etkinliklere katılımda ebeveyn-çocuk etkileşimi (kültürlerarası bir karşılaştırma). Ege Eğitim Dergisi, 8(1), 113-130.
  • Bertalanffy, L. V. (1950). The theory of open systems in physics and biology. Science, 111, 23-29.
  • Hoy, W. K. and Miskel, C. G. (2010a). Okullarda karar verme. (S. Turan, ve E. Arslanargun, Çev.), S. Turan (Çev. Ed.), Eğitim yönetimi: teori, araştırma ve uygulama içinde (s. 299-339). Ankara: Nobel.
  • Hoy, W. K. and Miskel, C. G. (2010b). Sosyal bir sistem olarak okul. (A. Aypay, Çev.), S. Turan (Çev. Ed.), Eğitim yönetimi: teori, araştırma ve uygulama içinde (s. 1-38). Ankara: Nobel.
  • Kaya, S., Şahin, İ. ve Kablan, Z. (2017). Okul memnuniyeti ile akademik başarı arasındaki ilişki. Turkish Studies, 12(18), 577-590. doi: 10.7827/TurkishStudies.12051
  • MEB (2005). Millî Eğitim Bakanlığı İlköğretim ve Ortaöğretim Kurumları Sosyal Etkinlikler Yönetmeliği http://mevzuat.meb.gov.tr adresinden 10.04.2018 tarihinde erişildi.
  • MEB (2017). Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim Kurumları Sosyal Etkinlikler Yönetmeliği http://mevzuat.meb.gov.tr adresinden 10.04.2018 tarihinde erişildi.
  • Moorman, C. and Miner, A. S. (1997). The impact of organizational memory on new product performance and creativity. Journal of Marketing Research, February, 91-106 (Akt.: A. E. Akgün, H. Keskin, ve A. Günsel, 2005).
  • Mouzelis, N. P. (2001). Örgüt ve bürokrasi modern teorilerin analizi. (H. B. Akın, Çev.). Konya: Çizgi.
  • Özden, Y. (2005). Eğitimde yeni değerler. Ankara: PegemA.
  • Tortop, N., İsbir, E. G., ve Aykaç, B. (1999). Yönetim bilimi. Ankara: Yargı.
  • Weber, M. (1947). The theory of social and economic organizations. In T. Parsons (Ed.), A. M. Henderson and T. Parsons (Trans.). NewYork: Free Press.
  • Yavaş-Taşdelen, T., Aküzüm, C., Tan, Ç. ve Uçar, M. B. (2015). Öğretmen görüşleri açısından okul müdürlerinin öğretimsel liderlik davranışları. Turkish Studies, 10(3), 1-26. doi: 10.7827/TurkishStudies.7843
Turkish Studies (Elektronik)-Cover
  • ISSN: 1308-2140
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2006
  • Yayıncı: Mehmet Dursun Erdem