SOSYAL-DUYGUSAL VE AHLAKİ GELİŞİM ÖLÇEĞİNİN (SDAGO) TÜRKÇEYE UYARLANMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Bu çalışmanın amacı, 8-12 yaş aralığındaki çocukların sosyalduygusal ve ahlaki gelişimlerini belirlemek için Ji, DuBois ve Flay (2013) tarafından geliştirilen Sosyal-Duygusal ve Ahlaki Gelişim Ölçeğini (SDAGO) Türkçeye uyarlamaktır. Bu çalışmada ilkokul ve ortaokul öğrencileri olarak iki farklı gruptan veri toplanmıştır. Çalışmanın birinci örneklem grubunu, Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ne bağlı bir ilin Merkez ilçesindeki 3 farklı ilköğretim okulundaki 3, 4 ve 5. sınıfta öğrenim gören 458 ilkokul öğrencisi oluşturmaktadır. Çalışmanın ikinci örneklem grubunu aynı bölge ve ildeki iki farklı ilköğretim okulundaki 6, 7 ve 8. sınıfta öğrenim gören 340 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Ölçeğin yapı geçerliği Doğrulayıcı Faktör Analizi ile (DFA) sınanmış bunun yanında ölçüt geçerliği incelenmiştir. Her iki çalışma grubu için de modelin anlamlı olduğu ve iyi uyum değerleri ürettiği görülmüştür. SDAGO'nun ölçüt bağıntılı geçerliği, Algılanan Sosyal Yetkinlik Ölçeği (Sarıçam, Akın, Akın ve Çardak, 2013) kullanılarak incelenmiştir. Buna göre her iki çalışma grubunda, SDAGO’nun alt boyutları ve toplam puanının ASYÖ ile orta ve yüksek düzeyde anlamlı ilişkiye sahip olduğu belirlenmiştir. Ölçeğin güvenirlik çalışmalarında SDAGO’nun tümü için Cronbach Alfa güvenirlik katsayısının her iki çalışmada yeterli olduğu görülmüştür. Çalışmadan elde edilen bulgular yorumlanarak tartışılmış ve ortaya çıkan sonuçlara göre bazı önerilerde bulunulmuştur. Sonuç olarak, SDAGO ölçeğinin yapısının Türk kültürüne uygun geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

ADAPTATION OF SOCIAL-EMOTIONAL AND CHARACTER DEVELOPMENT SCALE INTO TURKISH: VALIDITY AND RELIABILITY STUDY

The aim of this study is to adapt the Social-Emotional and Character Development Scale developed by Ji et al. (2013) into Turkish culture in order to determine the social-emotional and character development of children between the ages of 8-12. In this study, data was collected from two different groups as elementary and secondary school students. The first sample group of the study consists of 458 elementary school students studying in 3rd, 4th and 5th grades in three different elementary schools in the central district of a province of Southeastern Anatolia. The second sample group of the study consisted of 340 secondary school students studying in the 6th, 7th and 8th grades in two different elementary schools in the same region and province. The construct validity of the scale was tested by Confirmatory Factor Analysis (CFA) and the criterion related validity was examined. For both study groups, it was observed that the model was significant and produced good fit values. The criterion related validity of the scale was examined using the Perceived Social Competence Scale. Accordingly, in both study groups, the sub-dimensions and total score of the Social-Emotional and Character Development Scale were found to have a moderate and high significant relationship with the Perceived Social Competence Scale (Sarıçam et al., 2013). In the reliability study of the scale, Cronbach Alpha reliability coefficient for all SDAGO was found to be sufficient in both studies. The findings of the study were discussed and discussed and some suggestions were made according to the results. As a conclusion, it was determined that the structure of SDAGO scale is a valid and reliable measurement instrument suitable for Turkish culture.

___

  • Anderson-Butcher, D., Iachini, A. L., & Amorose, A. J. (2007). Initial reliability and validity of the perceived social competence scale. Research on Social Work Practice, 18(1), 1-8.
  • Arslan-Çiftçi, H. (2015). Sosyal-Duygusal Gelişim Değerlendirme Ölçeği: 48 - 66 aylık çocuklar için uyarlama çalışması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Belfield, C., Bowden, A. B., Klapp, A., Levin, H., Shand, R., & Zander, S. (2015). The economic value of social and emotional learning. Journal of Benefit-Cost Analysis, 6(3), 508-544.
  • Bierman, K. L., Coie, J. D., Dodge, K. A., Greenberg, M. T., Lochman, J. E., McMahon, R. J., & Pinderhughes, E. (2010). The effects of a multiyear universal social–emotional learning program: The role of student and school characteristics. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 78(2), 156-168.
  • Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (17. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Ceylan, Ş. (2009). Vineland Sosyal-Duygusal Erken Çocukluk Ölçeğinin geçerlik-güvenirlik çalışması ve okul öncesi eğitim kurumuna devam eden beş yaş çocuklarının sosyal-duygusal davranışlarına yaratıcı drama eğitiminin etkisinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Çerezci, E. T. (2010). Yapısal eşitlik modelleri ve kullanılan uyum iyiliği indekslerinin karşılaştırılması (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dereli-İman, E. (2014). Değerler eğitimi programının 5-6 yaş çocukların sosyal gelişimine etkisi: Sosyal beceri, psiko-sosyal gelişim ve sosyal problem çözme becerisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(1), 249-269.
  • Elias, M. J. (2009). Social-emotional and character development and academics as a dual focus of educational policy. Educational Policy, 23(6), 831-846.
  • Elias, M. J., & Haynes, N. M. (2008). Social competence, social support, and academic achievement in minority, low-income, urban elementary school children. School Psychology Quarterly, 23(4), 474-495.
  • Elias, M. J., Nayman, S. J., & Duffell, J. C. (2018). Scaling Up High-Quality Social-Emotional and Character Development in All Schools: A Set of Policy Recommendations to the US Secretary of Education. In Emotional Intelligence in Education (pp. 321-350). Springer, Cham.
  • Esen-Aygün, H., & Şahin-Taşkın, C. (2017). Identifying psychometric properties of the SocialEmotional Learning Skills Scale. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 12(2), 43-61.
  • Güler, E. D. (2006). Orta öğretim kurumlarında beden eğitimi dersinin çocuğun ahlaki gelişimine etkisi (Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
  • Hair, J. F. Jr., Black, W. C., Babin, B. J. ve Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis. New Jersey: Pearson Prentice Hall.
  • İbiş, E. (2017). Değerler eğitimi temelli yaratıcı drama programının 5-6 yaş çocuklarının sosyal becerilerinin gelişimine etkisi (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Ji, P., DuBois, D. L., & Flay, B. R. (2013). Social-Emotional and Character Development Scale. Journal of Research in Character Education, 9(2), 121-147.
  • Kök, M., & Çakıcı, A. (2017). Çocuklar İçin Ahlaki Olgunluk Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(18), 711-730.
  • Miller, T. W., Kraus, R. F., & Veltkamp, L. J. (2008). Character education as a prevention strategy for school-related violence. In School violence and primary prevention (pp. 377-390). Springer, New York, NY.
  • Özdemir, O., Özdemir, P. G., Kadak, M. T., & Nasıroğlu, S. (2012). Kişilik gelişimi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(4), 566-589.
  • Park, N. (2004). Character strengths and positive youth development. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 591(1), 40-54.
  • Sarıçam, H., Akın, A., Akın, Ü., & Çardak, M. (2013). Algılanan Sosyal Yetkinlik Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(3), 591-600.
  • Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (5. baskı). Ankara: Nobel Akademi.
  • Totan, T., & Kabasakal, Z. (2013). Sosyal-Duygusal Öğrenme Ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 46(1), 203-224.
  • Umar, Ç. N., & Kanger, F. (2018). 10-13 yaş çocukları için Evrensel Ahlaki Değerler Ölçeğinin geliştirilmesi çalışması. In Turkish Studies, International Congress on Social Sciences II (INCSOS 2018 Quds),(13) (pp. 15-401).