Serbest Zamanlarında Spor Merkezlerine Devam Eden Bireylerin Egzersiz Branşları Açısından Öfke ve Merhamet Düzeyleri

Amaç, serbest zamanlarında spor merkezlerine devam eden bireylerin katıldıkları egzersiz branşları açısından öfke ve merhamet düzeylerinin belirlenmesidir. Ayrıca belirlenen merhamet ve öfke düzeylerinin de; yaş, cinsiyet, medeni durum, çocuk sahibi olma, gelir düzeyi, eğitim durumu, katıldıkları egzersiz branşı ve düzenli olarak egzersize katılma sürelerine göre değişip değişmediğini incelemektir. Araştırmanın amacı doğrultusunda Kocaeli ilinde bulunan spor merkezleri evren sayısı belirlenmiştir. Küme örneklemi yöntemi kullanılarak bu kulüplerden örneklem seçilmiş ve iletişime geçilerek araştırma hakkında bilgi verilmiştir. Araştırmaya izin veren spor merkezlerinin yönetimleri tarafından belirlenen gün ve saatlerde toplantılar yapılmış, üyelere araştırma hakkında bilgi verilmiştir. Bilgilendirme sonrası çalışmaya gönüllü katılmak isteyenlere ölçekler dağıtılmış ve doldurma işlemi sonrası geçerli olduğu görülen 504 ölçek değerlendirilmeye alınmıştır. Veriler, analiz edildiğinde normal dağılım gösterdiği için; parametrik testlerden ikili küme karşılaştırmaları için bağımsız gruplar için t testi üç ve daha fazla küme karşılaştırmaları için varyans analizi kullanılmıştır. Yapılan analizlere bakıldığında; katılım sağlanan egzersiz branşı açısından, öfke ölçeğinin tüm alt boyutlarında; merhamet ölçeğinin de; sevecenlik, umursamazlık, bilinçli farkındalık ve ilişik kesme alt boyutlarında anlamlı faklılıklar bulunmuştur. Sosyo-demografik değişkenlerden; yaş, çocuk sayısı, mesleki statü, spor yapma yılı, sağlık durumuna göre öfke ölçeği alt boyutlarında; yaş, devam edilen serbest zaman etkinliği, spor yapma yılına göre de merhamet ölçeği alt boyutunda anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Serbest zamanlarında düzenli egzersiz programlarına katılmak öfkeyi azaltırken, merhamet duygusunu da artırdığı görülmüştür.

Level of Compassion and Anger the Individuals Attending to Sports Centers in Their Free Times in Terms of Exercise Type

This study aims to determine the anger and mercy levels of the individuals who are attending to sports centres in their leisure time in terms of the exercise they do. In addition to the determined levels of compassion and anger we examined whether age, gender, marital status, having children, income level, education level, type of exercise they participated in and duration of regular exercise had an impact. In accordance with the aim of this study, the universe numbers of the sports centres which are located in the province of Kocaeli. Samples were chosen from these sports centres by applying Sample Method. Then they were informed about this study. Meetings were held at these centres on days and times determined by the management of these centres that allowed this study to be conducted. The members of the sports centres were given information about the aim of the study. After the informing stage, the volunteers who wanted to participate in the study were handed out scales. At the end of the scale-filling process, 504 scales were considered to be valid for the study and they were evaluated. The data show normal distribution when analysed. Therefore, t test-from parametric tests- was applied for binary cluster comparisons and variance analysis was applied for three or more cluster comparisons. When we studied the analysis, significant differences were determined in all the sub-dimensions of the Anger Scale and in some sub-dimensions of the Mercy Scale, such as compassion, negligence, conscious-awareness, and separation. Significant differences were found in the sub-dimension of the Anger Scale in terms of the socio-demographic variables such as age, the number of children they have, professional status, how long they do sports, and the state of health. Likewise, significant differences were found in sub-dimensions of the Mercy Scale in terms of the sociodemographic variables such as age, the leisure time activity they attend, and how long they do sports. Regular participation in exercise classes in their free times was observed to increase the level of mercy whereas it decreases the level of anger.

PDF

___

Akdeniz, S. & Deniz, M.E. (2016). Merhamet Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Happiness & Well-Being, 4(1), 50-61.
Akıl, A.M. (2018). Üniversite öğrencilerinde saldırganlığın bazı demografik özelliklerle ilişkisinin incelenmesi. The Journal of Social Science, 2(3), 29-37. https://doi.org/10.30520/tjsosci.406875
Başer, D. & Tekin, H.H. (2019). Sosyal hizmet öğrencilerinin merhamet ve özgecilik düzeylerinin incelenmesi. Kırlıoğlu, M., Tekin, H.H. (Editör). Güncel Sosyal Hizmet Çalışmaları. Çizgi Kitabevi, 82-89.
Biçer, T. (1996). Doruk performans. Beyaz Yayınları
Cashdan, E. (2003). Hormones and competitive aggression in women. Aggressive Behavior: Official Journal of the International Society for Research on Aggression, 29(2), 107-115. https://doi.org/10.1002/ab.10041
Certel, Z. & Bahadır, Z. (2012). Takım sporu yapan sporcularda benlik saygısı ve sürekli öfke ve öfke ifade tarz ilişkisinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 14 (2), 157-164.
Cozen, D. M. (2000). Use of pilates foot and ankle rehabilitation. Sports Medicine Arthroscopy Revıew, 8(4), 395-403.
Çingöl, N., Çelebi, E., Zengin, S. & Karakaş, M. (2018). Bir sağlık yüksekokulu hemşirelik bölümü öğrencilerinin merhamet düzeylerinin incelenmesi. Klinik Psikiyatri, 21, 61-67.
Dahlen, E. R. & Martin, R.C. (2005). The experience, expression, control of anger perceived social support. Personality and Individual Differences, 39(2), 391- 401. https://doi.org/10.1016/j.paid.2005.01.019
Dalgalı, B. & Gürses, İ. (2018). Merhametin sağlık hizmetlerindeki yeri ve önemi. Sinop Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (1), 181-204. https://doi.org/10.30561/sinopusd.426996
Demir, H., Sezan, T., Demirel, H., Yalçın, Y. G. & Altın, M. (2017). Sporcuların öfke ifade tarzları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(19), 408-414. https://doi.org/10.20875/makusobed.295361
Doğan, H., Üngüren, E. & Algür, S. (2010). Öfke ve empati ilişkisine yönelik otel zincirinde bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 19(3), 277-298.
Elkin, N. & Karadağlı, F. (2015). Üniversite öğrencilerinin öfke ifade tarzı ve ilişkili faktörler. Anadolu Kliniği Tıp Bilimleri Dergisi, 21 (21), 64-71. https://doi.org/10.21673/anadoluklin.180680
Erdoğan, S. & Uslu, M. (2018). Evli bireylerin evlilik doyumu ve merhamet düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Arslan C, Hamarta E, Çiftçi S, Köksal O. (Editör). Eğitim Bilimleri Çalışmaları. Çizgi Kitabevi. s.125-134.
Esentaş, M., Dinçer, N., Işıkgöz, E. & Çelik, E. (2017). Erkek güreş hakemlerinin öfke ve kızgınlık düzeyleri ile empatik eğilim gösterme düzeyleri arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Ulusal Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 20-28. https://doi.org/10.30769/usbd.296307
Gilbert, P. (2005). Compassion and cruelty: a biopsychosocial approach. Compassion: Conceptualisations, research and use in psychotherapy. 1st ed. Routledge. pp.9-74. Gladkova, A. (2010). Sympathy, compassion, and empathy in English and Russian: A linguistic and cultural analysis. Culture & Psychology, 16, 267-285. https://doi.org/10.1177/1354067X10361396
Goleman, D. (2007). Emotional Intelligence: Why It Can Matter More Than IQ. B. Seçkin Yüksel (Trans.), Varlık Yayınları.
Gülaçtı, F. & Çiftçi, Z. (2018). Öğrencilerin yaşam doyumu, memnuniyet ve merhamet düzeylerinin incelenmesi, Dinçer S. (editör). Değişen Dünyada Eğitim. 1. Baskı. Pegem Yayıncılık,
Hasta, D. & Güler, M.E. (2013). Saldırganlık: kişiler arası ilişki tarzları ve empati açısından bir inceleme. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 64-104.
İşgör, İ.Y. (2017). Merhametin öznel iyi oluş üzerindeki yordayıcı etkisinin incelenmesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences. 16(2), 425-436. https://doi.org/10.21547/jss.290441
Kalınkara, V. & Kalaycı, I. (2018). Sağlık kurumlarında çalışan personelin iş stresi, yorgunluk ve tükenmişlik ilişkisi. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 6, 125-136, https://doi.org/10.21923/jesd.369346
Karagün, E. (2013). Toplumsal cinsiyet, kadın ve spor. M. Tekcan (editör), Kadın Kitabı. 1. Baskı. Umuttepe Yayınları, ss.301-328.
Küçük, V. & Koç, H. (2003). Psiko- osyal gelişim süreci içerisinde insan ve spor ilişkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (9), 1-11.
Kiyani, R., Mohammadi, A. & Sattarzadeh,L. (2011). The survey compares mental health and happiness of athlete and non-athlete employed people. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 30, 1894 – 1896
Magnus, C. M. R., Kowalski, K. C. & Mchugh, T. L. F. (2009). The role of self-compassion in women's self-determined motives to exercise and exercise-related outcomes, Self and İdentity, 9(4), 363-382. https://doi.org/10.1080/15298860903135073 ...
Mohammadi, E., Batvandi, Z. & Saberi, A. (2015). Relationship between happiness and different levels of physical activity. Trends in Sport Sciences, 1(22), 47-52.
Neff, K. D. (2003). The development of validation of a scale to measure self compassion. Self and Identity, 2(3), 223-250. https://doi.org/10.1080/15298860309027
Neff, K. D. & Pommier, E. (2013). The relationship between self- compassion and other-focused concern among college undergraduates, community adults, and practicing meditators. Self and Identity, 12, 160-176. https://doi.org/10.1080/15298868.2011.649546
Orhan, R. (2019). Çocuk gelişiminde fiziksel aktivite ve sporun önemi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (1), 157-176.
Özdelikara, A. & Babur, S. (2020) hemşirelik öğrencilerinin merhamet düzeyi ve empatik eğilim ilişkisi, Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 11(2), 342-349.
Özerkan, K. N. (2012). Bedenin efendisi zihin. Zer Kitap.
Özmen, D., Ozmen, E., Cetinkaya, A. & Akıl, I. O. (2016). Ergenlerde sürekli öfke ve öfke ifade tarzları. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17(1), 65-73.
Öztemel, K., Traş. Z. & Ünal, M. K. (2019). A review of the forgiveness levels of secondary school students in terms of various variables. Advances in Education Sciences, 1(1), 4-39.
Pommier, E. A. (2011). The compassion scale. Dissertation Abstracts International Section A: Humanities and Social Sciences, 72(4-A), 1174.
Ramirez, J. M, Andreu, J. M. & Fujihara, T. (2001). Cultural and sex differences in aggression: A comparison between Japanese and Spanısh students using two different inventories. Aggressive Behavior, 27(4), 313-22. https://doi.org/10.1002/ab.1014
Owens, L. Shute, R. & S1ee, P. (2000). Guess what I just heard!: indirect aggression among teenage girls in Australia aggressive behavior. Official Journal of the International Society for Research on Aggression, 26(l), 67-83.
Salazar, L. R. (2016). The relationship between compassion, interpersonal communication apprehension, narcissism and verbal aggressiveness. The Journal of Happiness & Well- Being, 4(1), 1-14.
Soykan, Ç. (2003). Öfke ve öfke yönetimi. Kriz Dergisi, 11(2), 19-27.
Starner, T. M. & Peters, R. M. (2004). Anger expression and blood pressure in adolescents. The Journal of School Nursing, 20 (6), 335-342. https://doi.org/10.1177/10598405040200060801
Savaşır, I. & Şahin, N.H. (1997). Bilişsel davranışçı terapilerde değerlendirme: Sık kullanılan Ölçekler. Türk Psikoloji Derneği Yayınları.
Temel, V. & Nas, K.(2018). Okul sporlarına katılan lise öğrencilerinin öfke düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 20(1), 80-95.
Terlemez, M. (2019). Spor aktivitesinin özgüven, serotonin ve dopamine etkisi. Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2),1-6.
Tozoğlu, E., Dursun, M. & Güler, B. (2019). Eğitim fakültesi öğrencilerinin merhamet düzeylerinin spor ve farklı değişkenler açısından incelenmesi. Türk Spor Bilimleri Dergisi Türk Spor Bil Derg, 2(2), 156-164.
TUİK, (2018). Yaşam memnuniyeti araştırması mikro veri seti. http://www.tuik.gov.tr/MicroVeri/YMA_2018/turkce/ozet-tablolar/index.html/
Üzüm, H., Orhan, M., Karlı, Ü., Duş, M. K., Yerlikaya, G. & Gökgöz, H. (2016). Spor yapan ve yapmayan bireylerin öfke kontrol tarzlarının incelenmesi, AİBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (1), 453-469. https://doi.org/10.11616/basbed.vi.455873
Wang, S. A (2005). Conceptual framework for integrating research related to physiology of compassion the wisdom of Buddhist teachings. Gilbert P. (ed.). Compassion: Conceptualisations, Research Use Psychotherapy, Routledge. p.75-120
Washburn, C. R., Prıtchard, M.E., Book, P. & Clark, C. (2007). Correlatıons between exercıse and anger ın college students. Perceptual and Motor Skills, 104, 1310-1312.
Yamak, B., İmamoğlu, O., Eliöz, M., Çebi, M. & İslamoğlu, İ. (2018). Spor lisesi ve spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin öfke ve saldırganlık düzeylerinin araştırılması. OPUS © Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 14(20), 314-332. https://doi.org/10.26466/opus.592641