Refik Halid Karay’ın Yatık Emine adlı hikâyesinde görülen ahlak problemleri

Refik Halid Karay, yazdığı hikâyelerde okuyucuya gerçek hayattan kesitler sunar. Bu özelliğiyle onun eserleri birer sosyolojik vesika sayılabilir. Yazarın Yatık Emine adlı hikâyesi okura, bir hayat kadınının toplum tarafından ölüme nasıl terk edildiğini gerçekçi bir şekilde gösterir. Karay, bu hikâyede ahlak kaygısı taşıyan insanların düştüğü çelişkileri farklı bir bakış açısıyla ele alır ve toplumu dolaylı bir şekilde eleştirir. Bu çalışmada, Refik Halid’in Yatık Emine adlı hikâyesinde tespit edilen bireysel ve toplumsal ahlak problemleri üzerinde durulmuştur.

The moral problems in Refik Halid Karay’s story called Yatık Emine

Refik Halid Karay, gives the reader a real life sections in his stories. Thanks to this feature, his works can be considered a sociological document. The author’s story called Yatık Emine tells the readers how a prostitute was left to death by the society in a realistic way. Karay in this story, addresses contradiction of the people worried about morality in a different perspective and criticizes society in an indirect manner. This study focused on the problems identified individual and social ethics in Refik Halid Karay’s story called Yatık Emine.

___

  • ADLER Alfred (2007). İnsan Tabiatını Tanıma (Çeviren: Ayda Yörükân), İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • AKARSU Bedia (1982). Ahlak Öğretileri, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • AKTAŞ Şerif (1986). Refik Hâlid Karay, Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
  • AKTAŞ Şerif (2004). Refik Halit Karay, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • BALKAN Ayşe (2010). Refik Halid Karay’ın Eserlerinde Sosyal Tenkit, İstanbul: Basılmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü.
  • BUDAK Selçuk (2009). Psikoloji Sözlüğü, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  • DAYIOĞLU Gülten (2008). “Öykü Nedir”, Türk Dili Türk Öykücülüğü Özel Sayısı, S.286, s.132
  • DESCARTES (1960). Ahlâk Üzerine Mektuplar (Çeviren Mehmet Karasan), Ankara: Maarif Basımevi.
  • ERİŞENLER Sâtı (2008). “Refik Halid Karay‟ın Öyküleri”, Türk Dili Türk Öykücülüğü Özel Sayısı, S.286, s.65-75
  • KAPLAN Mehmet (2010). Hikâye Tahlilleri, İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • KARAY Refik Halid (1995). Memleket Hikâyeleri, İstanbul: İnkılâp Yayınevi.
  • KOLCU Ali İhsan (2006). Öykü Sanatı, Konya: Salkımsöğüt Yayınevi.
  • KOLCU Ali İhsan (2008). Millî Edebiyat II, Erzurum: Salkımsöğüt Yayınevi.
  • KUDRET Cevdet (1987). Türk Edebiyatında Hikâye ve Roman, İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  • PAZARLI Osman (1980). İslâmda Ahlâk, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • SEYYAR Ali (2003). Ahlâk Terimleri (Ansiklopedik Sözlük), İstanbul: Beta Yayınları.
  • ŞAFAK Elif (2009). Aşk, İstanbul: Doğan Kitap.
  • TATÇI Mustafa (1991). Yunus Emre Divânı Risâlet’ün-Nushiyye III, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • UYAR Tomris (2008). “Öykü Nedir”, Türk Dili Türk Öykücülüğü Özel Sayısı, S.286, s.153
  • ÜSTÜN Nevzat (2008). “Öykü Nedir”, Türk Dili Türk Öykücülüğü Özel Sayısı, S.286, s.154
  • Türk Dil Kurumu (1998). Türkçe Sözlük, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • UÇ Himmet (2006). Roman Eleştiri Terimleri, Ankara: Bizim Büro Basımevi.