PISA SINAVLARINDA TÜRKİYE’NİN PERFORMANSI VE ÖĞRETMEN EĞİTİMİNDE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

Günümüzde eğitimde kalite standartlarının yükseltilmesi küreselleşen dünyamızda son derece önem kazanan bir konu haline gelmiştir. Eğitimde kalitenin yükseltilmesi; bir ülkenin geleceğini teminat altına alması, bilgi toplumuna giden yolda sağlam temeller atması, toplumun ekonomik ve refah düzeyini, sanayisini ve teknolojisini ilerletme gibi konularda anahtar rol oynamaktadır. Kısa adı PISA olan Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı, Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü tarafından 2000 yılından itibaren her üç yılda bir OECD'ye üye ülkelerin ve üye olmayıp da bu sınava girme isteyen ülkelerin 15 yaş grubu öğrencileri için yapılan bir sınavdır. 15 yaş grubu öğrencilerin birçok ülkede zorunlu eğitimi bitirdikleri düşünülerek bu yaş grubundaki öğrencilerin sınava girmeleri sağlanmaktadır. Öğrencilerin okulda aldıkları eğitimi gerçek hayatta kullanabilme bilgi ve becerisini kazanıp kazanamadıklarını test eden bir sınav şekli olan PISA sınavının konuları arasında Matematik, Fen Bilgisi ve Okuduğunu Anlama Becerileri yer almaktadır. Sınavlara girecek öğrenciler okullardan rastgele yöntemle seçilmektedir. Bunda amaç bir ülkenin gerçek başarısını olduğu gibi yansıtmaktır. PISA sınavları sonucunda ülkeler eğitim sistemleriyle ilgili raporlar hazırlamakta ve bu raporlar doğrultusunda eğitim sistemlerinde var olan aksaklıkları gidermeye yönelik olarak önlemler almaktadır. 2003 yılından beri her üç yılda bir PISA sınavına katılan ülkemizde sınava katılacak öğrenciler diğer ülkelerde olduğu gibi farklı bölgelerden, il ve ilçelerden rastgele yöntemle seçilmektedir. Bu çalışma, literatür tarama metodu kullanılarak yapılan betimsel bir çalışmadır. Sınav sonuçları itibariyle ülkemizin özellikle diğer OECD ülkeleri arasında gerilerde olduğu görülmektedir. Bu çalışmada ülkemizin PISA sınavlarındaki performansı değerlendirilmekte ve ülke sıralamasında daha üst yerlerde yer almasına yönelik olarak öğretmen eğitimi konusunda bir takım öneriler sunulmaktadır

PERFORMANCE OF TURKEY IN PISA EXAMS AND SUGGESTIONS FOR POSSIBLE SOLUTIONS IN TEACHER TRAINING

Today, raising standards in education has become a primary concern in our globalized world. Increasing the standards to a certain level plays a significant role in securing a prosperous life for future generations, in having strong foundations for forming a knowledgebased society, in improving the economic level and welfare of the society, its industry and technology. Programme for International Student Assessment (PISA) is an exam that has been conducted since 2000 for every three years for the fifteen-year old students of OECD countries. Students of non-OECD member countries can take the exam as well. Among the topics of PISA exam, which is set to test whether the students can use the knowledge and skills they have gained at school in the real world, are Mathematics, Science, and Reading Comprehension Skills. The students to take the exam are chosen randomly from schools. The countries that have participated in the exam prepare reports about their education systems and take steps regarding eliminating the faults in their education. In our country, which has participated every three years in PISA exams since 2003, the students to take the exam are selected randomly from various regions, cities, and districts as in the other countries. This study is a descriptive study in which literature review method is used. In this study, the performance of Turkey in PISA exams is evaluated and some possible solutions are suggested regarding the teacher training in our country in order to have much better rankings.

PDF

___

AKDAĞ, Z., HASER, Ç. (2010). Beginning Early Childhood Education Teachers’ Problems in Turkey. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, 884-889.
ATAV, E., ALTUNOĞLU, B. D. (2009). Perception of Pre-Service Teachers About Their Competence in Biology Applications. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1, 1278- 1284.
BIRGIN, O., BAKI, A. (2009). An Investigation of Primary School Teachers’ Proficiency Perceptions About Measurement and Assessment Methods: The Case of Turkey. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1, 681-685.
BOZKURT, E., KAVAK, N., YAMAK, H., CANBAZOĞLU BINICI, S., DARICI, O.,
OZKAYA, Y. (2012). Secondary School Teachers’ Opinions About In-Service Teacher Training: A Focus Group Interview Study. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 46, 3502-3506.
ÇOBANOĞLU R., KASAPOĞLU K. (2010). The Whys and Hows of Finnish Success at Pisa. H. U. Journal of Education, 39, 121-131.
DONMEZ, G., BASTURK, S. (2010). Pre-Service Mathematical Teachers’ Knowledge of Different Teaching Methods of The Limit and Continuity Concept. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2,462-465. Eğitim Reformu Girişimi (ERG) (2009). Pisa 2009 Sonuçlarına İlişkin Değerlendirme Raporu.
http://erg.sabanciuniv.edu/sites/erg.sabanciuniv.edu/files/PISA2009Degerlendirme Notu_Final_08022010.pdf
İŞ GÜZEL, Ç., BERBEROĞLU, G. (2000). An Analysis of the Programme for International Student Assessment 2000 (PISA 2000) Mathematical Literacy Data for Brazilian, Japanese and Norwegian Students. Studies in Educational Evaluation, 31, 283-314.
KANDEMIR, M. A., GÜR, H. (2009). The Use of Creative Problem Solving Scenarios in Mathematics Education: Views of Some Prospective Teachers. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1, 1628-1635.
MEB (2005). OCED PISA-2003 Araştırmasının Türkiye İle İlgili Sonuçları, PISA 2003 Projesi Ulusal Nihai Rapor. T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı, Milli Eğitim Basım Evi, Ankara.
MEB EARGED (2007). PISA 2006 Uluslararası öğrenci başarılarını değerlendirme programı ulusal ön rapor. T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı, Milli Eğitim Basım Evi, Ankara.
MEB (2010). PISA 2006 Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı Ulusal Nihai Rapor. T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı, Milli Eğitim Basım Evi, Ankara.
MEB (2010). Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı PISA 2009 Ulusal Ön Raporu. T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı, Milli Eğitim Basım Evi, Ankara. 1118 Cemil İNAN – Ecevit BEKLER Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 9/5 Spring 2014
MİLLAR & OSBORNE (1998). OECD Publications, the PISA 2003 Assessment Framework, 2003 Organization for Economic Co-operation and Development (OECD). (2004). Messages from
PISA 2000. Paris, France: OECD Publications. Retrieved July 25, 2009 from http://www.oecd.org/dataoecd/31/19/34107978.pdf Organization for Economic Co-operation and Development OECD (2013). Requirements for
OECD partner countries and Economies to Participate in PISA. http://www.oecd.org/pisa/howtojoinpisa/.
OTTEKIN DEMIRBOLAT, A. (2006). Education Faculty Students’ Tendencies and beliefs about the Teacher’s Role in Education: A Case Study in a Turkish University. Teaching and Teacher Education, 22, 1068-1083.
OZEL, M., CAGLAK, S., ERDOGAN, M. (2013). Are Affective Factors A Good Predictor of Science Achievement? Examining The Role of Affective Factors Based on PISA 2006. Learning and Individual Differences, 24, 73-82.
SAHLBERG, P. (September 2010). The Secret to Finland’s Success: Educating Teachers. Stanford Center for Opportunity Policy in Education, p.2.
SAVRAN N.Z. (2004). Pisa-Projesi’nin Türk Eğitim Sistemi Açısından Değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (4), 397-414.
TASDEMIR, A., KARTAL, T., KUS, Z. (2012). The Use of Out-of-The-School Learning Environments for The Formation of Scientific Attitudes in Teacher Training Programmes. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 46, 2747-2752.
USUN, S. (2009). Information and Communications Technologies (ICT) in Teacher Education (ITE) Programs in The World and Turkey. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1, 331-334