Okul Öncesi Dönemde Ebeveyn Tutumları ile Dijital Oyun Bağımlılığı Eğilimi Arasındaki İlişki
Çocukluğun vazgeçilmez bir unsuru olan oyun, gelişen ve değişen zamana paralel olarak bazı dönüşümler yaşamaktadır. Özellikle dijitalleşme sürecinin hız kazanmasıyla beraber çocukların oyun oynama şeklinin ve oyun tercihlerinin de farklılaştığı görülmektedir. Bu değişim ve dönüşüm sürecinde, özellikle erken çocukluk yıllarında, ebeveynlerin etkisi büyük rol oynamaktadır. Bu çalışmada, çocuğu okul öncesi eğitime devam eden ebeveynlerin tutumları ile çocuklarının dijital oyun bağımlılığı eğilimine yönelik görüşleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma için, Dicle Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Etik Kurulu Başkanlığından 28.09.2021 tarih ve 145353 sayılı Olur’u ile Etik Kurul Onayı alınmıştır. Araştırma, ilişkisel tarama modelinde tasarlanmış nicel bir çalışmadır. Olasılıklı olmayan örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme yöntemiyle seçilen, 4-6 yaş arası çocuğu olan 423 ebeveyn çalışmaya dahil olmuştur. Katılımcılara, çalışma hakkında detaylı bilgiler verilerek gönüllü katılım onayı alındıktan sonra 20-30 dakika süren görüşmeler aracılığıyla veriler toplanmıştır. Veriler “Demografik Bilgi Formu”, “Ebeveyn Tutum Ölçeği” ve “Dijital Oyun Bağımlılığı Eğilimi Ölçeği” aracılığıyla toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS paket programı ile analiz edilmiştir. Sonuç olarak; ebeveynlerin demokratik tutuma sahip olma düzeyi arttıkça dijital oyun bağımlılığı eğiliminin azaldığı, anne-baba yaşı, öğrenim düzeyi, çocuk sayısı, çalışma durumu ve gelir düzeyinin ebeveyn tutumları üzerinde etkili olduğu belirlenmiştir. Ayrıca öğrenim düzeyi ve gelir düzeyinin dijital oyun bağımlılığı üzerinde etkili birer değişken olduğu saptanmıştır.
The Relationship Between Parental Attitudes and Digital Game Addiction Tendencies in Preschool Period
Play, which is an indispensable element of childhood, also experiences some transformations in parallel with the developing and changing time. Especially with the acceleration of the digitalization process, it is seen that the way children play and their game preferences differ. In this process of change and transformation, especially in the early childhood years, the influence of parents plays a major role. In this study, it was aimed to examine the relationship between the attitudes of parents whose children continue to pre-school education and their views on their children’s digital game addiction tendency. Ethics Committee Approval was obtained for the research with the consent of the Dicle University Social and Human Sciences Ethics Committee dated 28.09.2021 and numbered 145353.The research is a quantitative study designed in the relational survey model. 423 parents with children aged 4-6 years, selected by criterion sampling method, one of the nonprobability sampling methods, were included in the study. The participants were given detailed information about the study and the data were collected through interviews that lasted 20-30 minutes after obtaining consent for voluntary participation. Data were collected through the "Demographic Information Form", "Parental Attitude Scale" and "Digital Gaming Addiction Tendency Scale". The obtained data were analyzed with the SPSS package program. As a result; It was determined that as the level of parents' having a democratic attitude increased, the tendency for digital game addiction decreased, and the age of the parents, education level, number of children, working status and income level were effective on parental attitudes. In addition, it has been determined that education level and income level are effective variables on digital game addiction.
___
- Akçay, D. (2020). Ebeveynlerin çocukların dijital video oyunları bağımlılığı karşısında tutum ve davranışları. Middle Black Sea Journal of Communication Studies, 5(2), 65-71. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1389461
- Alabay, E. (2017). Okul öncesi dönem çocuğu olan ebeveynlerin ebeveynlik tutumlarının incelenmesi. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 1(2), 156-174. https://doi.org/10.24130/eccd-jecs.196720171234
- Alter, A. (2018). Karşı konulmaz- bağımlılık yapıcı teknolojinin yükselişi ve bizim ona esir edilişimiz. Paloma Yayınevi.
- Altınok, M. (2021). Lise öğrencilerinin dijital bağımlılık ve yaşam doyumunun incelenmesi. TEBD, 19(1), 262- 291. https://doi.org/10.37217/tebd.689774
- And, M. (1999). Oyun ve bügü. Türkiye İş Bankası Yayınları.
- Aral, N. ve Doğan-Keskin, A. (2018). Ebeveyn bakış açısıyla 0-6 yaş döneminde teknolojik alet kullanımının incelenmesi. Addicta: The Turkish Journal on Addiction, 5, 317–348. http://dx.doi.org/10.15805/addicta.2018.5.2.0054
- Arslan, A. (2019). Ortaöğretim öğrencilerinin dijital bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi: Sivas ili örneği. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 63-80.
- Arslan, A., Kırık, A. M., Karaman, M., & Çetinkaya, A. (2015). Lise ve üniversite öğrencilerinde dijital bağımlılık. Uluslararası Hakemli İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 8, 34- 58.
- Aslan, E. (1992). Benlik kavramı ve bireyin yaşamındaki etkileri. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 4, 7-14.
- Aydoğdu, F. (2021). 4-6 Yaş çocukların dijital oyun bağımlılıklarında kardeş etkisi: Nomofobi, akıllı telefon kullanma, dijital oyun oynama. Çocuk ve Gelişim Dergisi. 4(7), 34-49.
- Aydoğdu, F., & Dilekmen, M. (2016). Ebeveyn tutumlarının çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2). Erişim adres: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/296105
- Begde, Z. (2015). Öğretmen ve ebeveyn tutumlarının okul öncesi dönem çocuklarının problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Karabük Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
- Bilgin, H. C. (2015). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılık düzeyleri ile iletişim becerileri arasındaki ilişki [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Birds, J. & Edwards, S. (2014). Children learning to use technologies through play: A digital play framework. British Journal of Educational Technology 46(6), 1149– 1160. https://doi.org/10.1111/bjet.12191
- Bøe, T., Sivertsen, B., Heiervang, E., Goodman, R., Lundervold, A. J., & Hysing, M. (2014). Socioeconomic status and child mental health: The role of parental emotional well-being and parenting practices. Journal Of Abnormal Child Psychology, 42(5), 705-715. https://doi.org/10.1007/s10802-013-9818-9
- Bronstein, M.H. & Zlotnik, D. (2008). Parenting styles and their effects. M. M. Haith ve J.B.Benson (Ed.), Infant and Early Childhood Development ,496-509. Elsevier Inc.
- Budak, K. S. (2020). Okul öncesi dönem çocukları ı̇çin dijital oyun bağımlılık eğilimi ölçeğinin ve dijital oyun ebeveyn rehberlik stratejileri ölçeğinin geliştirilmesi, problem davranışlarla ilişkisinin incelenmesi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Bülbül, H., Tunç, T. ve Aydil, F. (2018). Üniversite Öğrencilerinde Oyun Bağımlılığı: Kişisel Özellikler ve Başarı İle İlişkisi. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(3), 97-111.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem yayınları.
- Canabakan-Koç, N. (2018). Okul öncesi dönem adaptasyon sürecinde ayrılık anksiyetesi bozukluğu geliştirmiş 48-66 aylık çocuklarda ebeveyn tutumlarının etkisi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Chalasani, S. (2007). The changing relationship between parents’ education and their time with children. International Journal of Time Use Research, 4(1), 93-117.
- Čokor, D. K., & Bernik, A. (2021). The impact of computer games on preschool children’s cognitive skills. In intelligent computing (pp. 527-541). Springer, Cham.
- Çakır, M., Kocagöz, E., & Karakuş, F. N. (2021). Çocuklarda dijital bağımlılık: ebeveynlerle nicel bir araştırma. Presentatıon Type, 71. https://iceess.com/wp-content/uploads/2021/09/EICEESS_ 2021_02092021-edit.pdf#page=82 adresinden erişildi (06.03.2022).
- Darga, H. (2021). Digital games played at home by 5-6 year old children attending kindergarten and determining parents' behaviors. Journal of Computer and Education Research. 9(17), 447-479.
- Demir, E. K., & Şendil, G. (2008). Ebeveyn tutum ölçeği (ETÖ). Türk Psikoloji Yazıları, 11(21), 15-25.
- Derman, M. T., & Başal, H. A. (2013). Okul öncesi çocuklarında gözlenen davranış problemleri ile ailelerinin anne-baba tutumları arasındaki ilişki. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 115-144. https://dergipark.org.tr/en/pub/amauefd/issue/1728/21177
- Dijital Oyun Raporu (2020). Dijital oyun raporu- Güvenli internet merkezi https://www.guvenlioyna.org.tr/dosya/jVFeB.pdf sayfasından 07.10.2021 tarihinde erişim sağlanmıştır.
- Dilci, T., Arslan, A., & Ersoy, M. (2019). 0-12 yaş aralığındaki çocukların dijital bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre belirlenmesi (Sivas ili örneklemi). Tarih Okulu Dergisi, 12(38), 122-142. https://app.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/TXpnd01qVXdNQT09
- Dockett, S. & Perry, B. (2016). Okula geçiş algılar, beklentiler. Nobel Yayıncılık.
- Ekinci, N. E., Yalçın, İ., Özer, Ö., & Kara, T. (2017). An investigation of the digital game addiction between high school students. Journal of Human Sciences, 14(4), 4989-4994. doi:10.14687/jhs.v14i4.4936
- Eni, B. (2017). Lise öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı ve algıladıkları ebeveyn tutumlarının değerlendirilmesi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Fang, M., Tapalova, O., Zhiyenbayeva, N., & Kozlovskaya, S. (2021). Impact of digital gamebased learning on the social competence and behavior of preschoolers. Education and Information Technologies, 1-14. https://doi.org/10.1007/s10639-021-10737-3
- Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education (6th.). McGraw-Hill International Edition.
- Gaskins, S., Haight, W. & Lancy, D.F. (2007). The cultural construction of play. In play and development: evolutionary, sociocultural, and functional perspectives. Artin Goncu and Suzanne Gaskins, eds. Pp. 179–202. Mahwah, NJ: Erlbaum.
- Genç, Z. (2014). Parents’ perceptions about the mobile technology use of preschool aged children. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 146, 55-60. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2014.08.086
- Gliner, J.A., Morgan G.A. & Leech, N.L. (2015). Uygulamada araştırma yöntemleri. Nobel Yayın.
- Goodwin, K. (2018). Dijital dünyada çocuk büyütmek- teknolojiyi doğru kullanmanın yolları. Aganta Kitap Yayınevi.
- Göldağ, B. (2018). Lise öğrencilerinin dijital oyun bağımlılık düzeylerinin demografik özelliklerine göre incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 1287-1315. http://dx.doi.org/10.23891/efdyyu.2018.105
- Grigorenko, E.L. & Sternberg. R.J. (2000). Elucidating the etiology and nature of beliefs about parenting styles. Developmental Science, 3(1), 93-112. https://doi.org/10.1111/1467- 7687.00103
- Hazar, Z. (2019). An analysis of the relationship between digital game playing motivation and digital game addiction among children. Asian Journal of Education and Training, 5(1), 31- 38. https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1200159.pdf
- Horzum, M.B., Ayas, T. & Çakır, Ö. (2011). Üniversite öğrencilerinin internet ve oyun bağımlılıklarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 44(2), 95-117.
- https://eds.s.ebscohost.com/eds/pdfviewer/pdfviewer?vid=0&sid=1df21c67-b5d9-45b9- 8085-9f19c555f8f5%40redis
- Işık-Taner, Y. (2011). Ah bir büyüse. Çocuk ve ergen psikolojisi. Doğan Yayıncılık.
- Işıkoğlu-Erdoğan, N. (2019). Dijital oyun popüler mi? Ebeveynlerin çocukları için oyun tercihlerinin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 46, 1-17. https://doi.org/10.9779/pauefd.446654
- Işıkoğlu-Erdoğan, N., Johnson, J.E., Dong, P.I. & Qiu, Z. (2019). Do parents prefer digital play? examination of parental preferences and beliefs in four nations. Early Childhood Education Journal, 47, 131-142. https://doi.org/10.1007/s10643-018-0901-2
- Johnson, B. & Christensen, L. (2014). Educational research (quantitative, qualitative and mixed approaches (5th.). SAGE Publications, Inc.
- Karademir Coşkun, T. & Filiz, O. (2019). Okul öncesi öğretmen adaylarının dijital oyun bağımlılığına yönelik farkındalıkları. Addicta: The Turkish Journal on Addictions, 6, 239−267. http://dx.doi.org/10.15805/addicta.2019.6.2.0036
- Karasar, N. (2019). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.
- Keser, H., & Esgi, N. (2012). An analysis of self-perceptions of elementary school students in terms of computer game addiction. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 46(0), 247- 251. http://dx.doi.org/10.1016/j.sbspro.2012.05.101
- Keya, F. D., Rahman, M. M., Nur, M. T., & Pasa, M. K. (2020). Parenting and child’s (five years to eighteen years) digital game addiction: A qualitative study in North-Western part of Bangladesh. Computers in Human Behavior Reports, 2, 100031. https://doi.org/10.1016/j.chbr.2020.100031
- Lawrence, S. M. (2018). Preschool children and ipads: observations of social ınteractions during digital play. Early Education and Development, 29(2), 207-228. https://doi.org/10.1080/10409289.2017.1379303
- Lemmens, J.S., Valkenburg P.M., & Peter, J. (2009). Development and validation of a game addiction scale for adolescents. Media Psychology, 12(1), 77-95. https://doi.org/10.1080/15213260802669458
- Lieberman, D.A., Fisk, M.C., & Biely, E. (2009). Digital games for young children ages three tosix: From research to design. Computers in the Schools, 26(3), 299-313. https://doi.org/10.1080/07380560903360178
- Maccoby, E.E., & Martin, J.A. (1983). Socialization in the context of the family: Parent-child interaction. In: E.M. Hctherington (Ed.), P.H. Mussen (Series Ed.), Handbook of child psychology: Vol 4 Socialization, personality, and social development (pp. 1-101). Wiley. Manap, A. (2020). Anne babalarda dijital ebeveynlik farkındalığının incelenmesi. [Yayımlanmamış Doktora Tezi], İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Marczyk, G. R., DeMatteo, D. & Festinger, D. (2005). Essentials of research design and methodology. John Wiley & Sons.
- Milkie, M. A., Mattingly, M. J., Nomaguchi, K. M., Bianchi, S. M. & Robinson, J. P. (2004). The time squeeze: Parental statuses and feelings about time with children. Journal of marriage and Family, 66(3), 739-761. https://doi.org/10.1111/j.0022-2445.2004.00050.x
- Orman, N. K. & Arıcak, O. T. (2019). Aşırı dijital oyun oynama davranışında anne tutumu ve benlik kontrolünün etkisi. Kıbrıs Türk Psikiyatri ve Psikoloji Dergisi, 1(Özel Sayı 1), 40- 42. https://doi.org/10.35365/ctjpp.19.special1.11
- Orman, N.K. & Arıcak, O.T. (2019). Aşırı Dijital Oyun Oynama Davranışında Anne Tutumu Ve Benlik Kontrolünün Etkisi, (Özel Sayı.1): 40-42. https://doi.org/10.35365/ctjpp.19.special1.11
- Özben, Ş. & Argun, Y. (2002). Okul öncesi çocukların anne-babalarının çocuk yetiştirme tutumları ile ilgili değişkenlerin incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 18-28.
- Özdoğan, B. (2000). Çocuk ve oyun: Çocuğa oyunla yardım. Anı Yayıncılık. Özyürek, A. & Tezel Şahin, F. (2005). 5-6 yaş grubunda çocuğu olan ebeveynlerin tutumlarının incelenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 19-34. https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/376735
- Pettersson, F. (2021). Understanding digitalization and educational change in school by means of activity theory and the levels of learning concept. Education and Information Technologies, 26(1), 187–204. https://doi.org/10.1007/s10639-020-10239-8
- Sak, R., Şahin Sak, İ., Atlı, S. & Şahin, B. (2015). Okul öncesi dönem: Anne baba tutumları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3). 972-991. https://doi.org/10.17860/efd.33313
- Santrock, J.W. (2015). Yaşam boyu gelişim. Nobel Yayınevi.
- Sapsağlam, Ö. (2018). Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Değişen Oyun Tercihleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 1122-1135. https://dergipark.org.tr/en/pub/kefad/issue/59094/850552
- Sawai, J. P., Bahari, F., Ibrahim, H. & Rejab, Z. K. M. (2011). The relationship between economic hardship, self esteem and parental behavior among low-income mothers. Jurnal Kemanusiaan, 9(2). https://jurnalkemanusiaan.utm.my/index.php/kemanusiaan/article/view/104
- Schmerse, D. (2020). Preschool quality efects on learning behavior and later achievement in Germany: Moderation by socioeconomic status. Child Development, 91(6), 2237–2254. https://doi.org/10.1111/cdev.13357
- Sevinç, M. (2004). Erken çocukluk eğitiminde oyun. Morpa Yayınları.
- Sezer, A., Kolaç, N., & Saime, E. R. O. L. (2013). Bir ilköğretim okulu 4, 5, ve 6. sınıf öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin anne baba tutumları ve bazı değişkenler ile ilişkisi. Clinical and Experimental Health Sciences, 3(4), 184-190. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/165361
- Spera, C. (2005). A review of the relationship among parenting practices, parenting styles, and adolescent school achievement. Educational Psychology Review, 17, 125- 146. https://doi.org/10.1007/s10648-005-3950-1
- Sümer, N., Gündoğdu Aktürk, E. & Helvacı, E. (2010). Anne-baba tutum ve davranışlarının psikolojik etkileri: Türkiye’de yapılan çalışmalara toplu bakış. Türk Psikoloji Yazıları, 13(25), 42-59. https://www.psikolog.org.tr/tr/yayinlar/dergiler/1031828/tpy1301996120100000m000131. pdf
- Taşkın, N. (2018). Erken çocukluk eğitimine temel olan bazı görüşler. Anı Yayıncılık.
- Tetik, G. (2020). Ergenlerde algılanan ebeveyn tutumu ve duygusal zeka arasındaki ilişkide, dijital oyun bağımlılığının aracı rolünün incelenmesi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Toran, M., Ulusoy, Z., Aydin, B., Deveci, T. ve Akbulut, A. (2016). Çocukların dijital oyun kullanımına ilişkin annelerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Kastamonu Education Journal, 24(5), 2263-2278. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/309207
- Trawick-Smith, J. (2018). Çocukluk döneminde gelişim: Çok kültürlü bir bakış açısı. Nobel Yayınevi.
- Tuğrul, B. (2019). Oyunun gücü. Hedef yayınevi.
- Uyanık Balat, G. (2007). İlköğretime başlayan çocukların anne babalarının çocuk yetiştirme tutumlarının okul öncesi eğitimden yararlanma düzeylerine göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 32 (143), 89-99.
- Uygun, N. & Kozikoğlu, İ. (2020). Çocukları okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden ebeveynlerin tutumlarının incelenmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(3), 1494- 1507. https://doi.org/10.33206/mjss.639099
- Uykan, E. & Akkaynak, M. (2019). Ebeveyn tutumları ile çocukların öz düzenlemeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Akademik Tarih ve Düşünce Dergisi, 6(3), 1620-1644. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/828965
- Ünsal, A. (2019). Okul öncesi dönem çocuklarının duygusal zekâsı ve dijital oyun bağımlılıklarının incelenmesi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi] Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Üstündağ, A. (2019). 4-6 yaş arası çocuklar tarafından tercih edilen dijital oyunlar. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 1-19. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/869397
- Weinstein, A. M. (2010). Computer and video game addiction: a comparison between game users and non-game users. The American Journal of Drug and Alcohol Abuse, 36(5), 268-276. https://doi.org/10.3109/00952990.2010.491879
- Winnicott, D.W. (2019). Oyun ve gerçeklik. Metis Yayınları.
- Wood, E., & Attfield, J. (2005). Play, learning and the early childhood curriculum. Sage Publications.
- Wu, C. S. T., Fowler, C., Lam, W. Y. Y., Wong, H. T., Wong, C. H. M., & Loke, A. Y. (2014). Parenting approaches and digital technology use of preschool age children in a Chinese community. Italian journal of pediatrics, 40(1), 1-8. https://doi.org/10.1186/1824-7288-40- 44
- Yalçın, S., & Bertiz, Y. (2019). Üniversite öğrencilerinde oyun bağımlılığının etkileri üzerine nitel bir çalışma. Bilim, Eğitim, Sanat ve Teknoloji Dergisi (BEST Dergi), 3(1), 27-34. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/576134
- Yavuzer, H. (2016). Oyun ve çocukta ilgiler. Çocuk psikolojisi (39. bs., s. 175) içinde. Remzi Kitabevi.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayınevi.
- Yiğit, E. & Günüç, S. (2020). Çocukların dijital oyun bağımlılığına göre aile profillerinin belirlenmesi. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi (YYU Journal of Education Faculty), 17(1), 144-174. https://doi.org/10.33711/yyuefd.691498
- Yücetepe, F.N. (2019). Oyunun tanımı ve özellikleri. (Erken Çocukluk Döneminde Oyun Editör: Ogelman, H.G.) s:5.