İSKOÇYA’DA YAŞAYAN TÜRKLERİN DİL KULLANIMLARI VE DİL TERCİHLERİNDE BİREYSEL ETMENLER
Bu araştırma İskoçya'da yaşayan Türklerin dil kullanımları ve dil tercihlerindeki bireysel etmenlerin rolünü belirlemek üzere yapılmıştır. Araştırmanın amacı, dil kullanımının bireysel etmenlerle nasıl bir ilişki içinde olduğunu belirlemektir. Bu çalışma İskoçya örnekleminde yapılan ilk çalışma olması açısından özgündür. Araştırmada Yağmur (1997) tarafından geliştirilen Dil Kullanımı ve Tercihi ölçeği kullanılmıştır. Bu ölçekteki "dil kullanımı, farklı durumlarda dil tercihi, farkı konularla ilgili dil tercihi, başkalarıyla konuşulan dil ve Türkçeye verilen önem" alt boyutları araştırmanın bağımlı değişkenlerini oluşturmuştur. Kuşak, cinsiyet, eşin ana dili, eğitim düzeyi, yapılan iş ve İskoçya'da yaşanan süre bağımsız değişkenler olarak ele alınmıştır. Nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama yöntemi ile konu ele alınmıştır. Araştırmaya İskoçya'da yaşayan 154 göçmen Türk katılmıştır. Çalışma sonucunda İskoçya'da yaşayan Türklerin dil kullanımı ve tercihinde kuşak, eşin ana dili, eğitim düzeyi, yapılan iş ve yaşanan süre değişkenlerinin önemli bir belirleyici olduğu; cinsiyet değişkeninin ise anlamlı bir fark yaratmadığı belirlenmiştir. İkinci kuşakta, eşinin ana dili İngilizce olanlarda, eğitim düzeyi lise ve üniversite olanlarda, profesyonel meslekler yapanlarla öğrencilerde ve uzun süredir İskoçya'da yaşayanlarda İngilizce eğiliminin daha fazla olduğu görülmüştür. Türkçeye verilen önem boyutunda birinci kuşağın, erkeklerin, kendi işini yapanların ve ücretli çalışanların Türkçeyi daha önemli bulduğu belirlenmiştir. Eşin ana dili, eğitim düzeyi ve İskoçya'da yaşanan süre değişkenleri Türkçeyi önemli bulmada anlamlı bir fark göstermemektedir
INDIVIDUAL FACTORS IN LANGUAGE USE AND CHOISE AMONG TURKISH PEOPLE LIVING IN SCOTLAND
This study was conducted to determine the role of individual factors on the language use and preferences of Turks living in Scotland. The purpose of the study is to establish a relationship in which their language use and individual factors relationships. The study is unique in being the first illustration of the samples in Scotland. The study used The Language Use, Choice and Preference Scale developed by Yağmur (1997). The “language use, language preference, language choice across topics, language register spoken with different interlocutors, and private value of Turkish” sub-sections were used as dependent variables for this study. Generation, gender, mother tongue of spouse, level of education, occupation and amount of time spent living in Scotland were used as independent variables. The research was conducted using the relational screening method, a quantitative approach. 154 Turkish immigrants in Scotland participated in the study. Results showed that for variables language usage and preference, the generation, mother tongue of spouse, level of education, occupation and time spent in Scotland were significant determinatives for Turks living in Scotland, whereas the gender variable yielded no significant differences. It was seen that there was a trend of slipping toward English language use in second-generation immigrant Turks, people with a native Englishspeaking spouse, an education at upper secondary or university level, a professional occupation or studentship, as well as people with a substantial history of living in Scotland. In terms of the private value of Turkish, first generation Turks, males, business owners and paid workers were found to value the Turkish language higher. The mother tongue of the spouse, level of education and duration of life in Scotland variables are not yield any significant alterations in valuing the Turkish language
___
- Altınkamış, N. F., Altındağ, O. (2014). Determinants of Language Use and Attitudes among Turkish Speakers in Flanders: A Focus on Generational Difference. Bilig, 70, 59-80.
- Aşçı, U. D. (2013). İngiltere’deki Türkçe Konuşan Toplumda İki Dillilik (Bilingualism) ve Dil Karışması (Interference). Bengü Bitig. Ahmet Bican Ercilasun Armağanı, 101-107.
- Belet Boyacı, Ş. D. ve Genç Ersoy, B. (2015). Yurt Dışında Yaşayan Türk Çocuklarına Sözcük Öğretimi Sürecine İlişkin Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi (Eng. Title: Teachers Views on The Process of Vocabulary Teaching To Turkish Children Living Abroad). Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, (Prof. Dr. H. Ömer Karpuz Armağanı), Volume 10/15 Fall 2015, p. 159- 180, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8880, ANKARA/TURKEY
- Cavana, R. Y., Delahaye, B. L., Sekaran, U. (2001). Aplied Business Research: Qualitative and Quantitative Methods. Australia; Singapore: Wiley&Sons.
- Cemiloğlu, İ., Şen, Ü. (2012). Belçika’da Yaşayan Türk Çocuklarının Demografik Özelliklerine Göre Türkçeye Yönelik Tutumları. Journal of World of Turks, 4(2), 7-26.
- Cresswell, J. W. (2012). Educational Research: Planning, Conducting and Evaluating Quantititative and Qalitative Research (4. Ed.). Boston: Pearson.
- Çolak Bostancı, G. (2014). Amerika’daki Birinci ve İkinci Kuşak Türklerin Dil Tercihleri Sürdürümleri, Tutumları ve Etnik Dilsel Canlılıkları. Bilig, 70, 105-130.
- Dirim, İ., Hieronymus, A. (2003). Cultural Orientation and Language use among Multilingual Youth Groups: ‘For me it is like we all speak one language’. Journal of Multilingual and Multicultural Development. 24, 42-55.
- Ekingen, T. (2012, 2 Şubat). İngiltere’deki Türkiyeliler ya da Londra’daki Türkiye. Erişim: 25. 05. 2015 http://timur-ekingen.blogspot.com.tr/2012/02/ingilteredeki-turkiyeliler-ya-da.html
- Ertem, İ. S. (2013). Yurt Dışında Yaşayan İkinci Kuşak Türk Çocuklarının Türkçeyi Kullanım Durumları ve Dil-Kültür İlişkisi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(4), 261-270.
- Gökdağ, B. A. (2012). Balkan Ülkelerinin Anayasalarında Dil Kullanımı İle İlgili Düzenlemeler (Eng. Title: The Regulation As For Language Usage In The Constitutions Of Balkan States). Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 7/4, Fall 2012, p. 69-97, ANKARA-TURKEY
- Gürel, A. (2002). Linguistic Characteristics of Second Language Acquisition and First Language Attrition: Turkish Overt versus NuIl Pronouns. Unpublished Doctoral Thesis. McGill University, Montréal.
- İsa, T. (2014). İngiltere’de Azınlık Gruplar ve Eğitim: ‘Türkçe Konuşan Göçmenler’. DieGaste. S: 30, s.4.
- Kipp, S., Clyne, M., Pauwels, A. (1995). Immigration and Australia's Language Resources. Canberra, Australia: AGPS.
- McPake, J.(2006). Provision for community language learning in Scotland, Scottish CILT. Stirling: Stirling University.
- MEB (2006). Millî Eğitim Bakanlığı Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü Yurt Dışı Eğitim Personeli Rehberi. Ankara: MEB Yayınevi.
- Otçu, B. G. (2010). Heritage Language Maintenance and Cultural Identity Formation: The Case of a Turkish Saturday School in New York City. Heritage Language Journal, 7(2), 112-137.
- Pilancı, H. (2009). Avrupa Ülkelerindeki Türklerin Türkçeyi Kullanma Ortamları, Sürdürebilme İmkânları ve Koruma Bilinçleri, Bilig. 49, 127-160.
- Travis, A. (2011, 1 Ağustos). UK Immigration Analysis Needed on Turkish Legal Migration, Say MPs. Erişim: 22 Mayıs 2015 http://www.theguardian.com/uk/2011/aug/01/turkishimmigration-possibilities-assessed
- Yağmur, K. (1997). First language attrition among Turkish speakers in Sydney. Tilburg: Tilburg University Press.
- _______ . (2014). Intergenerational Differences in Acculturation Orientations of Turkish Speakers in Australia. Bilig, 70, 237-258.
- Yağmur, K., Akıncı, M. A. (2003). “Language use, choice, maintenance, and ethnolinguistic vitality of Turkish speakers in France: intergenerational differences”. International Journal of The Sociology of Language, 164, 107-128.
- Yağmur, K., De Bot, K., Korzilius, H. (1999). Language attrition, language shift and ethnolinguistic vitality of Turkish in Australia. Journal of Multilingual and Multicultural Development, 20 (1), 51-69.
- Yağmur, K., van de Vijver, F. J. R. (2011). Acculturation and Language Orientations of Turkish Immigrants in Australia, France, Germany, and the Netherlands. Journal of Cross-Cultural Psychology, XX(X), 1-21.
- Yalçın, C. (2002). Çokkültürcülük Bağlamında Türkiye’den Batı Avrupa Ülkelerine Göç. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 26(1), 45-60.
- Yalınkılıç, K. (2014). Kırcaali Örneğinden Hareketle Bulgaristan’da Türkçenin Etnikdilsel Canlılığı. Bilig,70, 259-282.
- Yalınkılıç, K., Yağmur, K. (2014). Batı Trakya Türklerinin Anadillerine ve Kültürlerine Karşı Tutumları. Bilig, 70, 283-308.