İNGİLİZCE KİPLERİN TÜRKÇE METİN İÇİNDE ÖRTÜK ÖĞRETİMİ: TÜRKÇE YÖNTEMİ

Yabancı dil öğretimi ülkemizdeki en sorunlu eğitim problemleri arasındadır. Günümüzde, İlkokul ikinci sınıfta zorunlu olarak İngilizce öğretimi başlar. Ayrıca bazı özel okullarda Almanca ve Fransızca seçmeli veya ek yabancı dil olarak öğretilir. İlkokul ikinci sınıftan üniversite birinci sınıfa kadar devam eden 12 yıllık zorunlu yabancı dil öğretim derslerine rağmen, öğrencilerin büyük bir çoğunluğunun yabancı dili kullanma (konuşma) becerisi gelişmemektedir. Çünkü yabancı dil öğretimi genellikle teorik gramer kurallarının öğretildiği (ezberlendiği) derslerden oluşmaktadır. Buna ilaveten, ülkemizdeki liselere ve yükseköğretime giriş sınavlarında İngilizce gramer, okuma ve anlama becerileriyle ilgili sorular bulunmaktadır. Bu sınavlarda dinleme ve konuşma becerileriyle ilgili soruların bulunmaması ayrı bir sorundur. Bu bağlamda, yabancı dil derslerinin öğretilmesinde kullanılan yöntemler ve teknikler de bu sorunlar arasında düşünülebilir. Ülkemizdeki yaygın yabancı dil öğretiminde yabancı metinler anadile çevrilmekte, sorular cevaplandırılmakta ve diğer alıştırmalar yapılmaktadır. Bu çalışmada ise genelde İngilizce öğretimi farklı bir şekilde ele alınmıştır. Bu nedenle çalışmanın amacı İngilizce bazı kiplerin (modals) Türkçe sözcük ve metinler içerisinde betimsel olarak öğretilebileceğini göstermektir. Bu amaçla, öncelikle Türkçedeki kipler ve kullanımları ile İngilizcedeki kipler ve kullanımları kısa olarak açıklanmıştır. İkinci olarak, çalışmanın yöntemi ve dayandığı mantık açıklanmıştır. Son olarak İngilizce kiplerin öğretiminde kullanılabilecek Türkçe sözcük ve metinlerden bazı örnekler sunulmuştur. Sonuç olarak, İngilizce kiplerin büyük çoğunluğu Türkçe sözcükler ve metinler içinde ifade edilebilmektedir. İngilizce kipleri ifade eden Türkçe metinler kullanılarak İngilizce kipler öğrencilere kısa sürede ve kalıcı olarak öğretilebilir

TEACHING ENGLISH MODALS IN THE TURKISH TEXT COVERTLY: THE TURKISH METHOD

Foreign language education is among the most problematic educational problems in Turkey. Today, English language teaching starts as a compulsory lesson at the second grade of the primary school and German and French are taught as electives or additional languages at some private schools. Although 12 years of compulsory foreign language teaching courses that start at the second year of the primary school and continue until the first year of the higher education, the vast majority of students in our country cannot use foreign language (speaking) skills. Because foreign language teaching courses often consist of theoretical grammar rules (memorising). In addition, high school and university entrance exam questions are about grammar, reading and comprehension skills in our country. The lack of listening and speaking skills in these exams is another problem. In this context, the methods and techniques used to teach language courses may be considered among these problems. In traditional foreign language teaching the foreign texts are translated into the mother tongue, questions are answered and other exercises (true-false, fill in the blanks, matching, etc) are done. In this study, the teaching of English in general is explained in a different way. The aim of this study is to show that most of the English modals could be taught descriptively in the Turkish words and texts. To that end, the modals and their usage in Turkish and English are explained briefly. Secondly, the method and the logic on which the study based is described. Finally, some Turkish words and texts that could be used in teaching English are presented. As a result, it was seen that most of the modals could be expressed in Turkish words and texts. The English modals can be taught to the children in a short time and permanently by using the Turkish texts which include English modals in them

PDF

___

AÇIK, F. (2008). Türkiyede yabancılara türkçe öğretilirken karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu Bildirisi, Doğu Akdeniz Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Türkçe Eğitimi Bölümü, Lefkoşa.
ADIGÜZEL, M. S. (2009). Kaşgarlı Mahmut’un türkçe öğretim yöntemi, Türklük Bilimi Araştırmaları, (27), 27-35.
AİTKEN, R. (1992). Teaching tenses. London: Longman.
ALLSOP, J. (1987). Cassell’s students’ english grammar. East Sussex: Cassell Publishers Limited. AZAR, B. S. (1989). Understanding and using english grammar. New Jersey: Prentice Hall Regents.
AZİMOV, E. G., ŞÇUKİN, A. N., (2009), Novıy slovar metodiçeskih terminov i ponyatiy (Teoriya i praktika obuçeniya yazıkam), İzdatelstvo İKAR, Moskva.
BAL, Ö. A., ve SOFU, H. (2014). Türkçede yeni sözcük oluşturma / Lexical innovations in Turkish - Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 9/3 Winter 2014, p. 79-89, DOI number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6429.
BARIN, E. (2009). Yabancılara türkçe öğretimi amacıyla yazılan ‘ecnebilere mahsus” alifba kitabı üzerine, Türklük Bilimi Araştırmaları (27), 121-136.
DEMİREL, Ö. (2004). Yabancı dil öğretimi, dil pasaportu, dil biyografisi, dil dosyası. Ankara: Pegem A.
DİLAÇÂR, A. (1971). Gramer: Tanımı, Adı, Kapsamı, Türleri, Yöntemi, Eğitimdeki Yeri ve Tarihçesi, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten s. 83-145.
ELLIS, R. (1994). Understanding second language acqusition. Oxford: OUP.
GÖÇER, A. MOĞUL, S. (2011). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi ile ilgili çalışmalara genel bir bakış, Turkish Studies, International Periodical For the languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 6/3, s.798-810.
HARMER, J. (1986). Teaching and learning grammar. London: Longman.
İŞLER, E. (2003). Arapça ve türkçede zamanlar –karşıtsal çözümleme, Nüsha, Yıl III, Sayı 8, s. 55-68.
KARABAĞ, İ. (2000). Türkçede kip ve kiplik olgusu, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, Eylül, C.11, S.585, s.275-278.
KARAGÖZ, S. ve ÇİVİ, C. (1997). Genel öğretim metotları. Konya: Öz Eğitim Yayınları.
KARAKUŞ, İ. (2006). Atatürk dönemi eğitim sisteminde türkçe öğretimi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
KARAMANLIOĞLU, A. F. (1994). Kıpçak türkçesi grameri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
KOCAMAN, A. (1983). Türkçede kip olgusu üzerine görüşler, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, 1980-1981, TDK Yay, 515, s.81-85.
KIRBIYIK, M. (2007). Yûsuf Hâlis, miftâhı lisan manzum fransızca türkçe sözlük. İstanbul: Beşir Kitabevi.
KEMMIS, S. (1980). The imagination of the Case and the invention of the study, in Simons, H. (ed.), Towards a Science of the Singular, Norwich: CARE, Occasional Publication, No 10. UEA.
LEECH, G. (1989). An A-Z of english grammar and usage. Surrey: Longman.
McARTHUR, T. (1992). The oxford companion to the english language. London: BCA.
MURPHER, R. (1990). English grammar in use. Cambridge: Cambridge University Press.
OKUMUŞ, S. (2008). Anadolu sahasında manzum sözlükler ve hevâî’nin makbûl-i ârif’ine dair, Zbornik Radova, Tuzla Üniversitesi, Felsefe Fakültesi, Vol 32, br.9 (Borna-Hersek) Tuzla, 309-324.
ÖKSÜZ, G. (2014). Rus dili öğretiminde karşılaşılan ana dil kaynaklı girişim hataları / Interference errors which originate from the native language in russian language teaching, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 9/6 Spring 2014, p. 843-857, DOI number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6581.
PYLE, M.A. ve MUNOZ, M.E. (1986). TOEFL preparation guide. Nebraska: Cliffs Notes.
ROBSON, C. (1995). Real world research. Oxford: Blackwell.
SWAN, M. (1995). Practical english usage. Oxford: Oxford University Press.
TİRYAKİ, E. N. (2011). Yabancılara türkçe öğretiminde tarihi bir kaynak: “Ed-dürretü’l-mudiyye fi’l-lügati’t türkiyye, Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Araştırmaları Dergisi, 2011, 1(1).
TOMAKİN, E. (2014a). Teaching english (grammar) in the turkish text: a case of simple present tense: ışıl maketi iter, Macrothink Institute, International Journal of Learning & Development, Vol. 4, No.1, p. 115-131.
TOMAKİN, E. (2014b). Teaching english subject pronouns and to be verbs in the turkish texts: the turkish method, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18 (1) : 203-228.
TÜRKÇE SÖZLÜK (2005). Türk Dil Kurumu, 10. Baskı, Ankara: Akşam Sanat Okulu.